Αγίου Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου (Λόγοι Β’)
Ένας μοναχός ετοίμασε μία εικόνα του Αγίου Νικολάου, για να την δώσει
ευλογία σε κάποιον. Την τύλιξε με καλό χαρτί και την έβαλε σε ένα
ντουλάπι, μέχρι να την δώσει…
Αλλά χωρίς να το προσέξει, την έβαλε ανάποδα… Σε λίγο άρχισε να
ακούγεται μέσα στο δωμάτιο ένας κρότος. Κοίταζε ο μοναχός από δω,
αποκεί, να δει από πού ερχόταν αυτός ο κρότος… «τακ-τακ-τακ»· δεν τον
άφηνε να ησυχάσει. Τελικά όταν πήγε κοντά στο ντουλάπι, κατάλαβε ότι ο
κρότος έβγαινε από εκεί. Το ανοίγει και βλέπει ότι ο κρότος έβγαινε από
την εικόνα. «Τι να έχει η εικόνα; λέει· για να δώ».
