Δ .Ἡ θεότητα τοῦ Χριστοῦ (99-108)
Α
|
Μιὰ «ἀποτυχημένη θρησκεία» ἤ κάτι ἄλλο; (σελ.99-101)
ν
κάνουμε σύγκριση μεταξύ χριστιανῶν καί τῶν ἄλλων θρησκειῶν μέ καθαρά ἐγκόσμια
κριτήρια, θά δοῦμε ὅτι ὁ χριστιανισμός εἶναι μιά θρησκεία καταδικασμένη νά ἀποτύχει.
Γιατί;
Τί κάνουν ὅλοι οἱ ἄλλοι ἱδρυτές θρησκειῶν;
Χρησιμοποιοῦν τά
χρήματα, τήν πολιτική ἐξουσία, τή βία, τό στρατό καί προπαντός μιά εὔκολη ἠθική
ἤ τήν ἀνηθικότητα γιά νά ἐπικρατήσουν.
Ὁ Χριστός τί μέσα χρησιμοποίησε;
Κανένα ἐγκόσμιο μέσο.
Δέν εἶχε οὔτε χρήματα, οὔτε κάποια ἐγκόσμια ἐξουσία στή διάθεσή Του.
Καί τί ζήτησε καί τί ἔταξε;
Μιά αὐστηρή ἠθική, μιά
καθαρότητα ὄχι μόνο στό σῶμα ἀλλά καί στήν ψυχή καί στό νοῦ καί στά κίνητρα·
ζητᾶ ἀνθρώπους πού νά εἶναι ἀφοσιωμένοι σ’ Αὐτόν, νά ἀγωνίζονται νά γίνουν
τέλειοι. Καί τί τούς ὑπόσχεται; Τούς ὑπόσχεται θλίψεις, διωγμούς, στερήσεις καί
θάνατο. Κι ἕνα παράδεισο πού οὔτε τόν εἴδαμε, οὔτε ἔχει ἐγκόσμιες ἀπολαύσεις.
Μέ βάση λοιπόν τά ἐγκόσμια κριτήρια ὁ χριστιανισμός, ἡ Ἐκκλησία τοῦ
Χριστοῦ δέν ἔπρεπε νά ζήσει παραπάνω ἀπό 50 χρόνια.
