...Προσπαθώ
με την προσευχή να σας βοηθήσω.
Έλεγα: Πώς
γίνεται και να μην έρχεται η Θεία Χάρις στην ψυχή μας; ποια είναι τα εμπόδια,
τι φταίει;
Και βλέπω
κατά σειρά δυο βράδια και ένα μεσημέρι τα εξής:
Το πρώτο
βράδυ βλέπω και ανατέλλει ένας ήλιος πολύ λαμπερός και φωτεινός και μέσα μου
έλεγε μια φωνή, ότι έτσι φωτίζεται από την Θεία Χάρη ο άνθρωπος όταν έχει πολλή
βία και αυταπάρνηση, και ό,τι θλίψη είχα, μου την πήρε αυτό πού είδα....
Το άλλο
βράδυ είδα πολλά τοιχώματα και μόλις έμπαινε ανάμεσα λίγο φως, με την ανατολή
του ηλίου, και περνούσε καμιά ακτίνα.
Και μια
φωνή μου έλεγε ότι είναι στον άνθρωπο πού δεν κάνει τα έργα του Θεού όπως
πρέπει. Και πάλι το άλλο μεσημέρι έβλεπα μικρά-μεγάλα τοιχώματα και κοίταζα σε
ποιο μέρος θα μπει λίγος ήλιος.
Και έλεγα:
Τι Μεγάλος Θεός είναι!
