ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΕΩΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ
Χριστουγεννιάτικη ἐπίσκεψις τῆς Κολάσεως στὴν Ὀρθόδοξο Ἑλλάδα
τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ
Τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, μοῦ τηλεφώνησε ἕνας πνευματικὸς ἀδελφὸς καὶ μὲ παρεκάλεσε νὰ γράψω κάτι γιὰ τὸ «ἀνοσιούργημα», ὅπως τὸ ἀπεκάλεσε, ποὺ συντελέστηκε στὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο δύο ἡμέρες νωρίτερα, τὴν ψήφιση, δηλαδή, τοῦ νόμου γιὰ τὸ Σύμφωνο συμβίωσης τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν.
Τοῦ εἶπα ὅτι ἦταν ἀρκετὴ ἡ μόλυνσι τῆς πνευματικῆς ἀτμόσφαιρας, παραμονὲς Χριστουγέννων, ἀπὸ τὸ θέμα αὐτὸ καὶ ὅτι δὲν ἐπιθυμοῦσα νὰ παρατείνω αὐτὴ τὴ μόλυνσι στὴ σκέψι μου τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες. Τοῦ εἶπα ἀκόμη ὅτι, ἀντὶ νὰ πάρῃ κανεὶς τὴν πέννα καὶ νὰ γράψῃ, εἶναι προτιμότερο καὶ ἀποτελεσματικώτερο νὰ πέσουμε στὰ γόνατα καὶ νὰ προσευχηθοῦμε μὲ δάκρυα νὰ μᾶς ἐλεήσῃ ὁ Θεός.
Κλείσαμε τὸ τηλέφωνο, ἀλλὰ ἡ συνείδησί μου μὲ ἤλεγχε γιὰ τὴν ἀπάντησι ποὺ εἶχα δώσει. Καλὴ εἶναι καὶ ἡ προσευχή, ἀλλὰ δὲν ἀρκεῖ, μοῦ ἔλεγε ἡ φωνὴ τῆς συνειδήσεώς μου.
