Ἅγιος
Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
29.
Ὅποιος δέν πιστεύει ὅτι ἡ Γραφή εἶναι
πνευματική, δέν αἰσθάνεται ὅτι εἶναι
φτωχός στή γνώση, ἄν καί πεθαίνει ἀπό
πείνα. Γιατί εἶναι πράγματι πείνα ἡ
ἔλλειψη τῶν γνωστῶν ἀπό τήν πείρα
ἀγαθῶν καί ἡ πλήρης ἀνέχεια καί στέρηση
τῶν πνευματικῶν τροφῶν πού συγκρατοῦν
τήν ψυχή. Καί πῶς θά νομίσει κανείς
πείνα ἤ ζημία τήν ὁλική ἀφαίρεση
ἐκείνων πού δέν ἔχει γνωρίσει διόλου;
30.
Πεινᾶ πράγματι ὁ λαός ἐκείνων πού
πιστεύουν καί ἔχουν γνωρίσει τήν
ἀλήθεια, ὅπως καί ἡ ψυχή καθενός πού
ἄφησε τήν πνευματική θεωρία μέ τή χάρη
καί ὑποδουλώθηκε στήν τυπική δουλεία
τοῦ γράμματος καί δέν τρέφει τό νοῦ μέ
τά πετάγματα τῶν μεγάλων νοημάτων, ἀλλά
γεμίζει τήν αἴσθηση μέ ἐμπαθή φαντασία,
μέ τίς σωματικές διατυπώσεις τῶν
συμβόλων τῆς Γραφῆς.
