Ὅταν
κάποιος θεωρεῖ ὅλους τούς ἀνθρώπους
καλούς, αὐτός εἶναι καθαρός στήν
καρδιά. Αὐτό τονίζει καί ἡ Ἁγία Γραφή,
συμβουλεύοντας τούς ἀνθρώπους νά
θεωροῦν τούς ἄλλους ἀνώτερους ἀπό
τόν ἑαυτό τους. Καί ὁ προφήτης Ἀββακούμ
λέει ὅτι «τό καλό καί ἀγαθό μάτι δέν
βλέπει ποτέ πονηρά». Χρειάζεται
μεγάλος ἀγώνας γιά νά φτάσει κανείς
στήν πρώτη ἀθωότητα, ὅπως βγήκαμε ἀπό
τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ. Πρέπει νά
γίνει κανείς σάν τό νήπιο πού τό
χαρακτηρίζει ἡ ἁπλότητα καί ἡ ἀκακία.
Μπορεῖ
ὅμως ὁ ἄνθρωπος νά φτάσει σ᾿ αὐτό τό
μέτρο τῆς ἀρετῆς; Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι
πού ἔφτασαν πολύ ψηλά στήν ἀρετή, ὅπως
ὁ ἀββᾶς Σισώης καί τόσοι ἄλλοι πού
νεκρώθηκαν γιά τόν κόσμο, σάν τά βρέφη
πού τά μεταφέρεις ἀπό τόν ἕνα τόπο
στόν ἄλλο, χωρίς νά καταλαβαίνουν
τίποτε.
