«ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ»
Ἀπό
τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»
Ἁγίου
Δημητρίου τοῦ Ροστώφ
Θυμήσου
ὅτι
ἀπό
μόνη
τήν
ὑπερηφάνεια
ἕνας
ἂγγελος
ἔπεσε
ἀπό
τόν
οὐρανό.
Καί
ἀπό
ἄγγελος
ἒγινε
διάβολος.
Μήν
εἶσαι
κι
ἐσύ
ὑπερήφανος
καί
ὑψηλόφρων,
γιά
νά
μή
γίνῃς
ὅμοιος
μέ
τούς
δαίμονες.
Νά
εἶσαι
ταπεινός
καί
πρᾶος,
καί
θά
γίνῃς
ὅμοιος
μέ
τούς
ἀγγέλους.
Τότε
θά
εὐλογηθεῖς
ἀπό
τόν
Κύριο:
«Ἐπί
τίνα
ἐπιβλέψω,
ἀλλ΄ ἤ
ἐπί
τόν
ταπεινόν
καί
ἡσύχιον
καί
τρέμοντά
μου
τούς
λόγους;»
(Ήσ.
66.
2).
Δέν
ὑπάρχει
τίποτε
πιό
βδελυκτό
στόν
Θεό,
ἀλλά
καί
στούς
ἀνθρώπους,
ἀπό
τήν
ὑπερηφάνεια
καί
τήν
οἴησι.
Καί
δέν
ὑπάρχει
τίποτε
πιό
προσφιλές
καί
εὐχάριστο
ἀπό
τήν
πραότητα
καί
τήν
ταπεινοφροσύνη.
Ἡ ὑπερηφάνεια,
εἶναι
θυγατέρα
τῆς
ἀλογίας,
τῆς
ἀγνωσίας
καί
τῆς
πνευματικῆς
τυφλώσεως.
Ἐνῶ
ἀπό
τήν
ἀληθινή
γνῶσι
προέρχεται
ἡ
ταπείνωσις.
Ἄν
γνώριζες
πραγματικά
τόν
ἑαυτό
σου
δέν
θά
ἤσουν
ὑπερήφανος.
