ΟΜΙΛΙΑ
2η
π.
Ἀθανασίου
Μυτιληναίου
“Λόγοι
Ἀφυπνίσεως”
Οἱ
Χριστιανοί, ἄν καί πάροικοι, ἀγαποῦν
καί
ὑπερασπίζονται
τήν πατρίδα τους.
Πρῶτο.
Οἱ
χριστιανοί,
λέει,
«πατρίδας
οἰκοῦσιν
ἰδίας,
ἀλλ᾿
ὡς
πάροικοι».
Ὁ
καθένας
κατοικεῖ
στήν
πατρίδα
του·
ἀλλά
σάν
νά
εἶναι
χωρίς
πατρίδα,
ὡς
πάροικοι.
Ξέρετε
ποιός
λέγεται
πάροικος
καί
παρεπιδημών.
Ὁ
πάροικος
εἶναι
ὅπως
ἐσεῖς,
πού
μείνατε
χθές
τό
βράδυ
στή
Λάρισα.
Δέν εἶστε Λαρισαῖοι ὅμως· ἤρθατε ἀπό
τήν Ἀθήνα. Μένοντας μιά βραδυά στή
Λάρισα, λέγεστε πάροικοι.
Ἔτσι λοιπόν εἶναι καί ὁ Χριστιανός,
λέγει· κατοικεῖ
στήν πατρίδα του,
δηλαδή στόν τόπο πού γεννήθηκε, ἀλλά
κατοικεῖ
σάν πάροικος, σάν νά μήν εἶναι πατρίδα
του.
Δηλαδή ὁ πιστός ἔχει πατρίδα.
Θέλετε
κάτι ἀκόμη; Ὁ πιστός, ἀφοῦ ἔχει πατρίδα,
εἶναι φιλόπατρις. Προσέξτε αὐτό· εἶναι
μία ἀξία πού στήν ἐποχή μας ἔχει
ξεθυμάνει, καί εἶναι κατάντημα!
