"Αν η καρδιά μας τρέφει κάποια αντιπάθεια για οποιονδήποτε άνθρωπο, η
προσευχή μας δεν είναι ευπρόσδεκτη από τον Θεό. Η προσευχή του ανθρώπου
που δεν συγχωρεί μένει άκαρπη, χωρίς καθόλου ωφέλεια. Ένας μεγάλος
εργάτης της προσευχής, ο αββάς Ισαάκ, γράφει πολύ παραστατικά: «Αυτός
που προσεύχεται και μνησικακεί, μοιάζει με εκείνον που σπέρνει στην
θάλασσα και περιμένει να θερίση». Η προσευχή, λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος,
«είναι καιρός συγχωρήσεως και στεναγμού, όχι οργής. Είναι καιρός
δακρύων και όχι θυμού, καιρός κατανύξεως και όχι αγανάκτησης».
Μερικές φορές το αίσθημα της αντιπάθειας και της μνησικακίας γι' αυτόν
πού μάς έβλαψε είναι καλά κρυμμένο μέσα στην καρδιά μας. Νομίζουμε ότι
δεν έχουμε τίποτε με τον αδελφό, απλά δεν θέλουμε νά έχουμε καμία σχέση
μαζί του. Το κριτήριο με το όποιο θά εξετάσουμε τον εαυτό μας αναφέρει ο
γέροντας Παίσιος:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_84.html#more
