…Έρχεται
εδώ ένας Ρώσος επίσκοπος , Παύλος το όνομά του. Ανήκει στο Οικουμενικό
Πατριαρχείο. Πνευματικότατος άνθρωπος. Κάθε τρεις φράσεις που λέει,
συμπληρώνει: «Παράσχου, Κύριε». Μια μέρα τον ρωτώ:
- Γέροντα, γιατί συνέχεια λέτε Παράσχου Κύριε;
- Α, το αγαπώ πολύ.
- Σ’ αυτό συμφωνούμε, του λέω.
Ας
μας ακούσει ο Θεός. Θεέ μου, άκουσε κι εκπλήρωσε το αίτημά μας. Μακάρι
να ήσαν τέτοια τα αιτήματά μας και όχι μόνο ψωμί, δουλειά, υγεία. Κι
αυτά βεβαίως χρειάζονται, αλλά είναι δευτερεύοντα. Είπατε προηγουμένως
ότι ο κόσμος δεν τα πολυκαταλαβαίνει αυτά. Ξέρετε γιατί;
http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2011/11/blog-post_19.html