Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 28 Ἰουλίου

Ἀπόστολος: ἁγίων, Κυρ. μυροφόρων (Πρξ. ϛ΄ 1-7):

1 Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μα­θητῶν ἐγένετο γογ­γυ­­­σ­μὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι πα­ρε­­­­θεω­ροῦντο ἐν τῇ δια­κονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. 2 προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μα­θητῶν εἶπον· οὐκ ἀρε­στόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ δια­κονεῖν τραπέζαις. 3 ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελ­φοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτά, πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· 4 ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν.
 5 καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος Ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον Ἀντιοχέα, 6 οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. 7 καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

1 Τίς ἡμέρες αὐτές, ἐνῶ αὐξανόταν ὁ ἀριθμός τῶν πι­στῶν, οἱ Ἑβραῖοι Χριστιανοί πού ἦταν ἀπό ξέ­να μέρη καί γι’ αὐτό μιλοῦσαν τήν ἑλληνική γλώσσα, ἄρ­χισαν νά γογγύζουν ἐναντίον τῶν ντόπιων Ἑβραίων Χριστιανῶν, πού μιλοῦσαν τήν ἀραμαϊκή γλώσσα. Τά πα­ράπονα αὐτά προέκυψαν, διότι οἱ χῆρες τῶν ἑλλη­νό­φω­νων Ἰουδαίων Χριστιανῶν πού δέν ἦταν ντόπιοι παραμελοῦνταν στήν καθημερινή περίθαλψη καί ὑπη­ρε­σία τῆς διανομῆς τροφῶν καί ἐλεημοσυνῶν. 2 Μετά λοιπόν ἀπ’ αὐτό οἱ δώδεκα ἀπόστολοι συγκάλεσαν τό πλῆθος τῶν μαθητῶν πού πίστευαν στό Χριστό καί εἶπαν: Δέν μᾶς φαίνεται σωστό νά ἀφή­σου­με ἐμεῖς τό κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί νά ὑπη­ρε­­τοῦ­με σέ τραπέζια φαγητοῦ. 3 Ἐξετάστε λοιπόν προσεκτικά, ἀδελφοί, καί ἐκλέξτε ἀπό σᾶς τούς ἴδιους ἑπτά ἄνδρες, πού νά ἔχουν ­κα­λή μαρτυρία ἀπ’ ὅλους καί νά εἶναι γεμάτοι ἀπό Ἅγι­ον Πνεῦμα καί σύνεση. Αὐτούς θά ἐγκαταστήσουμε γιά νά διεξάγουν τήν ἀναγκαία αὐτή διακονία. 4 Κι ἐμεῖς θά ἀφοσιωθοῦμε ἀπο­κλει­στικά στήν προσευχή καί στή διακονία τοῦ κηρύγματος. 5 Ἡ πρόταση αὐτή τῶν ἀποστόλων φάνηκε ἀρεστή σ’ ὅλο τό πλῆθος τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι ἐξέλεξαν τόν Στέ­φανο, ἄνδρα γεμάτο ἀπό πίστη στό Χριστό καί ἀπό τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί τόν Φίλιππο καί τόν Πρόχορο καί τόν Νικάνορα καί τόν Τίμωνα καί τόν Παρμενᾶ καί τόν Νικόλαο ἀπό τήν Ἀντιόχεια, ὁ ὁποῖος ἦταν κάποτε εἰδω­λο­λάτρης καί πρίν πιστέψει στό Χριστό εἶχε προσέλθει στόν Ἰουδαϊσμό. 6 Αὐτούς τούς ἑπτά παρουσίασαν ἐνώπιον τῶν ἀπο­στόλων. Καί οἱ ἀπόστολοι, ἀφοῦ προσευχήθηκαν, ἔβα­­­­­­λαν τά χέρια τους πάνω στά κεφάλια τῶν ἑπτά, γιά νά τούς μεταδοθεῖ ἡ θεία χάρη ἡ ὁποία τούς ἦ­­­­­­ταν ἀνα­­­­­γκαί­α γιά τή διεξαγωγή τῆς διακονί­ας τους. 7 Ἔτσι τό κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ προόδευε καί διαδιδόταν. Καί ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν στά Ἱεροσόλυμα αὐξανόταν πάρα πολύ, καί πλῆθος πολύ ἀπό τούς ἱε­ρεῖς τῶν Ἰουδαίων ἀποδέχονταν τίς ἀλήθειες τῆς πίστεως καί ὑποτάσσονταν σ’ αὐτές.

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. θ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιη΄ 18-22, ιθ΄ 1-2, 13-15):

18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. 19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐ­­τοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄ­­­­νο­μα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐ­­τῶν. 21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσά­κις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀ­­δελφός μου καὶ ἀφήσω αὐ­τῷ; ἕως ἑπτάκις;  22 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά. Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου. 2 καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄ­­­­­χλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευ­σεν αὐτοὺς ἐκεῖ. 13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ προσεύξηται·­ οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐ­­τοῖς. 14 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 15 καὶ ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

18 Ἀληθινά σᾶς λέω, ὅσα ἁμαρτήματα δέσετε καί τά κηρύξετε ἀσυγχώρητα πάνω στή γῆ, θά εἶναι δεμένα καί ἀσυγχώρητα καί στόν οὐρανό ἀπό μένα καί τόν Πατέρα μου· καί ὅσα λύσετε καί συγχωρήσετε πάνω στή γῆ, θά εἶναι λυμένα καί συγχωρημένα στόν οὐρανό ἀπό μένα καί τόν Πατέρα μου. 19 Πάλι σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἐάν δύο ἀπό σᾶς συμφωνήσουν πάνω στή γῆ γιά κάθε πράγμα πού θά ζητήσουν στήν προσευχή τους, θά τούς τό κάνει ὁ Πατέρας μου πού εἶναι στούς οὐρανούς. 20 Διότι ὅπου εἶναι δύο ἤ τρεῖς συναγμένοι γιά μένα καί γιά σκοπούς σύμφωνους μέ τό θέλημά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ μεταξύ τους, γιά νά τούς εἰσακούω, νά τούς ἐμπνέω, νά τούς ὁδηγῶ καί νά τούς προστατεύω. 21 Τότε ὁ Πέτρος τόν πλησίασε καί τοῦ εἶπε: Κύριε, πόσες φορές θά μοῦ φταίξει ὁ ἀδελφός μου καί θά τόν συγχωρήσω; Εἶναι ἀρκετό ὥς ἑπτά φορές; 22 Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπαντᾶ: Δέν σοῦ λέω ἕως ἑπτά φο­ρές, ἀλλά ἕως ἑβδομήντα φορές τό ἑπτά, δηλαδή ἀναρίθμητες φορές. Κι ὅταν τελείωσε ὁ Ἰησοῦς τούς λόγους αὐτούς, ἀνα­χώρησε ἀπό τή Γαλιλαία καί ἦλθε στά σύνορα τῆς Ἰουδαίας πέρα ἀπό τόν Ἰορδάνη. 2 Καί τόν ἀκολούθησαν πολλά πλήθη λαοῦ, κι ἐκεῖ τούς θεράπευσε. 13 Τότε τοῦ ἔφεραν κάποιοι μικρά παιδιά, γιά νά τά εὐλογήσει βάζοντας πάνω τους τά χέρια του καί νά προ­σευχηθεῖ γι’ αὐ­τά. Οἱ μαθητές ὅμως τούς μάλωσαν. 14 Τότε ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Ἀφῆστε τά παιδιά καί μήν τά ἐμποδίζετε νά ἔλθουν κοντά μου, διότι γι’ αὐτούς πού θά γίνουν σάν κι αὐτά εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 15 Κι ἀφοῦ ἔβαλε τά χέρια του ἐπάνω τους γιά νά τά εὐλογήσει, ἔφυγε ἀπό ἐκεῖ.

http://www.osotir.org