Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Σχόλιο σέ βιβλιοκρισία ἀντορθόδοξου βιβλίου (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

  ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
 
Εν Πειραιεί τη 4η Iανουαρίου2015
 
ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
 
       Τα δραματικά γεγονότα στον χώρο του Διαχριστιανικού Οικουμενισμού είναι καταιγιστικά και έρχονται δυστυχώς να επιβεβαιώσουν τους φόβους και τις ανησυχίες μας, ότι όντως κινδυνεύει η γνησιότητα της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας μας. Έρχονται οι πλέον επίσημοι εκπρόσωποί του να κηρύξουν μια άλλη «Ορθοδοξία», όχι αυτή των αγίων και θεοφόρων Πατέρων, αλλά του διαχριστιανικού συγκρητισμού, η οποία θα στηρίζεται στις ποικίλες αιρετικές θεωρίες του, δηλαδή θα είναι κράμα αλήθειας και ψεύδους. Έρχονται να προσαρμόσουν και εναρμονίσουν την σώζουσα διδασκαλία της με τις πλάνες των αιρετικών, για να γίνει η πολυπόθητη «ένωση των εκκλησιών» !
       Αφορμή για το παρόν σχόλιό μας πήραμε από μια εκτενή βιβλιοκριτική σε ένα, κατά τη γνώμη μας, κακόδοξο βιβλίο, του γνωστού καθηγητή της Φιλοσοφίας στο Κολλέγιο του Τίμιου Σταυρού στο Γούστερ (Worcester) των Η.Π.Α, π. Παντελεήμονος Μανουσάκη, με τίτλο: «Υπέρ της των Πάντων Ενώσεως». Τη βιβλιοκριτική έκανε ο κ. Νικόλαος Ασπρούλης, Μάστερ θεολογίας, υπ. Δρ. Φιλοσοφίας ΕΑΠ, Επιστημονικός Συνεργάτης Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου και περιοδικού «Θεολογία», η οποία δημοσιεύτηκε στο Ιστολόγιο «Άμεν».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_64.html

Ταπείνωση καί ταπεινοφροσύνη,μέρος γ΄

7. ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ  Η  ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ   ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

            Με­τά ἀ­πό ὅ­σα εἴ­πα­με γι­ά τήν ἀ­ξί­α τῆς τα­πεί­νω­σης-τα­πει­νο­φρο­σύ­νης, ἔρ­χε­ται φυ­σι­κά τό ἐ­ρώ­τη­μα: Πῶς ἀ­πο­κτᾶ­ται ἡ με­γά­λη αὐ­τή ἀ­ρε­τή; Μέ ποι­ό τρό­πο θά τήν  κά­νου­με κτῆ­μα μας;
            Τήν ἀ­πάν­τη­ση θά τή βροῦ­με σί­γου­ρα στήν  ἐμ­πει­ρι­κή σο­φί­α τῶν Πα­τέ­ρων τῆς ὀρ­θό­δο­ξης μας  Ἐκ­κλη­σί­ας. Τά  με­γά­λα πράγ­μα­τα σί­γου­ρα χρει­ά­ζον­ται κό­πο καί με­γά­λη προ­σπά­θεια, γι­ά νά ἀ­πο­κτη­θοῦν. Αὐ­τό βέ­βαι­α ἰ­σχύ­ει καί γι­ά τήν  ἀ­ρε­τή τῆς τα­πει­νο­φρο­σύ­νης.
            Στήν ἐ­πο­χή μας εἶ­ναι σπά­νιο πράγ­μα ἡ τα­πεί­νω­ση. Μπο­ρεῖ σ’ ἕ­να ἄν­θρω­πο νά βρεῖς ἐρ­γα­σί­α με­ρι­κῶν ἀ­ρε­τῶν, ἀλ­λά τα­πεί­νω­σης μό­λις κά­ποι­α μυ­ρω­δι­ά θά δι­α­κρί­νεις.
            Μι­ά πρώ­τη ἀ­πά­ντη­ση γι­ά τό πῶς ἀ­πο­κτᾶ­ται ἡ τα­πεί­νω­ση μᾶς δί­νει ὁ Ἅ­γι­ος Ἰ­σα­άκ ὁ Σύ­ρος: « Πρός τοῦ­το τον ἐ­ρω­τῶ­ντα θέ­λει ἀ­πο­κρι­θεῖ αὐ­τή ἡ τα­πει­νο­φρο­σύ­νη οὕ­τως· εἶ­ναι ἀρ­κε­τόν εἰς τόν μα­θη­τήν νά γί­νη κα­τά τήν μά­θη­σιν ὅ­μοι­ος μέ τό δι­δά­σκα­λό του, καί εἰς τόν  δοῦ­λον νά γί­νη ὅ­μοι­ος μέ τόν  Κύ­ρι­όν του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_39.html

Τά Ἅγια Θεοφάνεια (Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος, Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος)

Ὅταν ὁ Χριστός ὡς ἄνθρωπος συνεπλήρωσε τό τριακοστόν ἔτος τῆς ἡλικίας Του, γιατί ὡς Θεός πού ταυτόχρονα ἦταν εἶναι ἄχρονος, ἐπῆγε στόν Ἰορδάνη ποταμό γιά νά βαπτισθῆ ἀπό τόν Ἰωάννη. «Ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με;». Ἐγώ ἔχω ἀνάγκη νά βαπτισθῶ ἀπό Ἐσένα καί Σύ ἔρχεσαι πρός ἐμένα; (Ματθ. Γ´, 14). Ἄλλωστε, ὁ Ἰωάννης εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος διεκήρυξε: «Ἰδού ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. Α´, 29). Νά, δηλαδή τό πρόβατον, τό ὁποῖον θά σφαγιασθῆ καί ἡ θυσία του αὐτή θά ἔχη διαστάσεις παγκοσμιότητος, διότι μέ τήν θυσία αὐτή θά σηκώση τήν ἐνοχή ὅλου τοῦ κόσμου ὅλων τῶν ἐποχῶν.
http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_85.html

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Ἀποφεύγετε τά λόγια καί τίς πράξεις πού μποροῦν νά σκανδαλίσουν ἤ νά προσβάλουν τούς ἀδελφούς σας. Τίς προσβολές ὅμως τῶν ἄλλων ἐσεῖς νά τίς δέχεστε σάν δῶρο Θεοῦ. Εἶναι τό ὅπλο πού σᾶς προσφέρει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος γιά νά νεκρώσετε τά πάθη πού φωλιάζουν στήν ψυχή σας.
http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_91.html

Εἶπε Γέρων

Είπε Γέρων:Όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς Θεό, χωρίς γαλήνη, χωρίς εμπιστοσύνη, αλλά με άγχος, αγωνία, κατάθλιψη, απελπισία, αποκτάει ασθένειες σωματικές και ψυχικές. Η ψυχασθένεια, η νευρασθένεια, ο διχασμός είναι δαιμονικές καταστάσεις…

http://omothimadon.gr/?p=32903
http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_43.html

11 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Θεοδοσίου Κοινοβιάρχου, Θεοδώρου και Αγαπίου Οσίων, Μαΐρου, Βιταλίου Οσίου, Υγίνου Επισκόπου, των Αγίων Πέτρου, Σεβερίου και Λευκίου, Σύναξις των Μυρίων Αγγέλων, Εγκαίνια ναού Αγίου Στεφάνου του εν Πλακιδιαναίς, Εγκαίνια Ναού Μάρκου Αποστόλου πλησίον του Ταύρου, Εγκαίνια της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας εν Θεσσαλονίκη, Θεοδοσίου Επισκόπου, Μιχαήλ, Νικηφόρου Νεομάρτυρος, Ευπραξίας εκ Ρωσίας.

Ο Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και Καθηγητής της Ερήμου (Εορτή Θεοδόσιος)

Ο Όσιος Θεοδόσιος καταγόταν από την κωμόπολη της Μωγαρισσού, η οποία ανήκε στην επαρχία της Καππαδοκίας. Έζησε κατά τους χρόνους του Λέοντος του Θρακός και έφτασε έως και τους χρόνους του αυτοκράτορα Αναστασίου (491-518 μ.Χ.).
Ο πατέρας του ονομαζόταν Προαιρέσιος και η μητέρα του Ευλογία. Ήταν και οι δύο ευσεβείς και πιστοί άνθρωποι. Ο Θεοδόσιος όμως, από θείο ζήλο, δεν ακολούθησε την έγγαμο ζωή, αλλά το μοναχικό βίο.
Γι’ αυτό έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους.
Στη συνέχεια μετέβη από εκεί και ήλθε στην Αντιόχεια, όπου επισκέφθηκε τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη, ο οποίος το εμύησε στα της μοναχικής πολιτείας και της αρετής και του προείπε ότι θα γίνει ποιμένας πολλών λογικών προβάτων.
Ασκήτεψε κοντά στο θαυμαστό και ενάρετο ασκητή, που ονομαζόταν Λογγίνος, με τον οποίο μαζί μελετούσε, συζητούσε και προσευχόταν και του οποίου σπούδαζε την πνευματική διαύγεια και τη μεγάλη ταπεινοφροσύνη.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 11 Ἰανουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 11 Ἰανουαρίου ἐδῶ
http://www.hristospanagia.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 11 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: ( Β΄ Κορ. δ΄ 6 - 15 )
Β Κορ. 4,6          ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Β Κορ. 4,6                Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.
Β Κορ. 4,7          Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν,
Β Κορ. 4,7                Εχομεν δε αυτόν τον ανεκτίμητον θησαυρόν της ενδόξου γνώσεως μέσα εις τα σώματα μας, τα αδύνατα και εύθραστα σαν όστρακα, δια να φαίνεται έτσι καθαρά ότι ο υπεράφθονος πλούτος της δυνάμεως είναι και προέρχεται από τον Θεόν και όχι από ημάς.
Β Κορ. 4,8          ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι,
Β Κορ. 4,8                Ετσι δε εξηγείται η υπερνίκησις των αναριθμήτων εμποδίων και κινδύνων που συναντώμεν στο έργον μας. Διότι όντως ημείς οι Απόστολοι παντού και πάντοτε θλιβόμεθα, χωρίς όμως να φθάνωμεν εις αδιέξοδον και καταθλιπτικήν στενοχωρίαν. Περιπίπτομεν εις απορίαν και αμηχανίαν, χωρίς ποτέ να αποθαρρυνώμεθα και να μη ευρίσκωμεν λύσιν και απάντησιν εις τας απορίας μας.
Β Κορ. 4,9          διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι,
Β Κορ. 4,9                Διωκόμεθα από απίστους και ψευδαδέλφους, αλλά δεν εγκαταλειπόμεθα από τον Θεόν. Φαίνεται μερικές φορές, ότι καταβαλλόμεθα και ριπτόμεθα από τους εχθρούς μας κάτω ως ηττημένοι, αλλά δεν χανόμεθα.
Β Κορ. 4,10        πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ.
Β Κορ. 4,10              Οπου και αν περιοδεύωμεν, φέρομεν στο σώμα μας πάντοτε τας οδύνας και τον θάνατον του Κυρίου Ιησού, κινδυνεύοντες όπως εκείνος και να αποθάνωμεν εις κάθε στιγμήν. Τούτο όμως, δια να φανερωθή εις την ζωήν και ύπαρξιν μας, που πάντοτε διαφεύγει τον θάνατον, η ζωή και η δύναμις του Ιησού.
Β Κορ. 4,11        ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν.
Β Κορ. 4,11               Διότι πάντοτε ημείς, που ζώμεν δια το έργον του Κυρίου, παραδιδόμεθα εις θάνατον δια την δόξαν του Ιησού, ώστε η ζωή και η δύναμις του Ιησού Χριστού να φανή στο θνητόν μας σώμα, το οποίον ο Κυριος κατά θαυμαστούς τρόπους σώζει.
Β Κορ. 4,12        ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν.
Β Κορ. 4,12              Ωστε οι μεν καθημερινοί θανάσιμοι κίνδυνοι υπάρχουν εις ημάς, η δε πνευματική ζωη, που προέρχεται από τον ιδικόν μας θάνατον, ενεργείται και αυξάνεται εις σας.
Β Κορ. 4,13        ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,
Β Κορ. 4,13               Επειδή όμως έχομεν το αυτό Αγιον Πνεύμα, που μας χαρίζει και μας στερεώνει εις την πίστιν, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην “επίστευσα και δι' αυτό ελάλησα”. και ημείς πιστεύομεν κατά τρόπον ορθόν και σταθερόν στον Κυριον, δι' αυτό και με θάρρος κηρύττομεν την διδασκαλίαν της πίστεώς μας.
Β Κορ. 4,14        εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν.
Β Κορ. 4,14              Από αυτήν δε την πίστιν αντλούμεν την βεβαίαν γνώσιν, ότι ο Θεός και Πατήρ, ο οποίος ανέστησε το Κυριον Ιησούν, θα αναστήση και ημάς δια μέσου του Ιησού και θα μας θέση κοντά του, μαζή με σας, ενδόξους εις την βασιλείαν του.
Β Κορ. 4,15        τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Β Κορ. 4,15               Διότι όλα γίνονται δια σας, ώστε η ευεργεσία και η δωρεά του Θεού, που γίνεται εις ημάς, να γίνη και ιδική σας ευεργεσία και να πλεονάση εις όλους. Ετσι δε σεις και ημείς, που είμεθα οι ευεργετούμενοι, να ευχαριστούμεν τον Θεόν, ώστε και η ευχαριστία να πλεονάζή και να περισσεύη προς δόξαν του Θεού.








Εὐαγγέλιο: ( Ματθ. ια΄ 27 - 30 )
Ματθ. 11,27       Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.
Ματθ. 11,27              Ολα έχουν παραδοθή από τον Πατέρα εις εμέ και, ως γνήσιος μονογενής Υιός του, έχω κάθε εξουσίαν. Και κανείς δεν γνωρίζει πλήρως και τελείως τον Υιόν, παρά μόνον ο Πατήρ και κανείς άλλος δεν γνωρίζει πλήρως και τελείως τον Πατέρα ειμή ο Υιός, ο ομοούσιος και ίσος προς αυτόν, και εν μέρει τον γνωρίζει ακόμη και εκείνος, στον οποίον ο Υιός θα φανερώση τον Πατέρα.
Ματθ. 11,28       Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.
Ματθ. 11,28             Ελάτε κοντά μου όλοι όσοι μοχθήτε και κοπιάζετε και είσθε φορτωμένοι από το βάρος των αμαρτιών και των θλίψεων και των πλανών και εγώ θα σας αναπαύσω και θα σας ξεκουράσω.
Ματθ. 11,29       ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·
Ματθ. 11,29             Σηκώσατε επάνω σας τον ζυγόν της υπακοής σας εις εμέ και μάθετε από εμέ τον ίδιον ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδίαν και θα εύρετε τότε ανάπαυσιν και ειρήνην εις τας ψυχάς σας.
Ματθ. 11,30       ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.
Ματθ. 11,30              Μη διστάσετε· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και χρήσιμος και το φορτίον των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, που επιβάλλω εγώ, είναι ελαφρόν”. (Εγώ το επιβάλλω, αλλά και εγώ σας βοηθώ να το σηκώσετε).

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

«Τέλειο μίσος μέ ὅλη τήν καρδιά μας διδάσκει ὁ Δαβίδ νά ἔχομε ἐναντίον τῶν δαιμόνων, γιατί εἶναι ἐχθροί τῆς σωτηρίας μας· »


Ὅσιος Θεόδωρος Ἐδέσσης

61. Εἶπε κάποιος ἀπό τούς παλαιούς, ὀρθά καί πετυχημένα, ὅτι ἀπό τούς δαίμονες πού μᾶς πολεμοῦν, πρῶτοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς ἔχουν ἀνατεθεῖ οἱ ὀρέξεις τῆς γαστριμαργίας, ἐκεῖνοι πού μᾶς ὑποβάλλουν τή φιλαργυρία καί ἐκεῖνοι πού μᾶς παρακινοῦν στήν κενοδοξία. Οἱ ἄλλοι δαίμονες ἔρχονται πίσω ἀπό αὐτούς καί τούς διαδέχονται παραλαμβάνοντας ἐκείνους πού πληγώνονται ἀπό τούς προηγούμενους.

62. Καί πράγματι μέ τήν παρατήρηση κατάλαβα ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά πέσει ὁ ἄνθρωπος σέ ἁμαρτία ἤ πάθος, ἄν δέν ἔχει προηγουμένως καταπληγωθεῖ ἀπό ἕνα ἀπ᾿ αὐτά τά τρία. Γι᾿ αὐτό καί ὁ διάβολος τούς τρεῖς αὐτούς λογισμούς παρουσίασε στόν Σωτήρα1.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_69.html

Ὁ ἄγνωστος πνευματικός τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

Του Βασίλη Σπυρόπουλου 

Μεγάλη ήταν η ευλογία για όλους τους χριστιανούς, όπου γης, η αγιοκατάταξη πριν από δύο χρόνια των σύγχρονων Αγίων της Εκκλησίας, γερόντων Παϊσίου και Πορφυρίου.Καθ' όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωή τους προσπάθησαν να ακολουθήσουν τα βήματα του Χριστού.
Δεν διαμαρτυρήθηκαν ούτε λύγισαν από τις δυσκολίες, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Αντιθέτως, αγκάλιασαν όλους τους ανθρώπους που πήγαιναν να τους δουν από κοντά, να μιλήσουν μαζί τους, για να πάρουν δύναμη και να σηκώσουν τον δικό τους σταυρό.
Στην περίπτωση του Αγίου Πορφυρίου, γνωρίζουμε ότι από μικρή ηλικία αφιερώθηκε στον Θεό πηγαίνοντας στο Περιβόλι της Παναγίας, στο Αγιο Ορος.
Ωστόσο δεν είναι ευρύτερα γνωστό το γεγονός ότι ο Αγιος Πορφύριος είχε ως πνευματικό πατέρα μια ξεχωριστή προσωπικότητα, τον π. Αντώνιο Γκίκιζα.

Ὅσιος Παΐσιος: Ὅσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει

Γέροντα, πού οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγης; 
- Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. 
Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει , αλλά δοξάζη τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρη όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει.
  Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι και μας κάνει να μη μας ευχαριστή τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάη πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού. Να, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος που, αν βρέξη και του πης « πάλι βρέχει », αρχίζει : « Ναι , όλο βρέχει, θα σαπίσουμε από την πολλή υγρασία ». Αν μετά από λίγο σταματήση η βροχή και του πης « ε, δεν έβρεξε και πολύ », λέει: « Ναι, βροχή ήταν αυτή; Θα ξεραθή ο τόπος …; » . Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι καλά στο μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζη. Να είναι λογικός και να σκέφτεται παράλογα! 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_26.html

Ἡ συγκρητιστική θεωρία τῶν καλουμένων ‘’Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν’’

Η ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ‘’ΑΒΡΑΑΜΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ’’
«Μη άρξησθε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομε τον Αβραάμ» (Λουκ. 3,8)
 
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
 Πως μπορεί να γίνει αποδεκτή η συγκρητιστική  θεωρία των καλουμένων ‘’Αβααμικών θρησκειών’’,  που είχε διατυπωθεί από τον Γάλλο ισλαμολόγο Louis Massignon (1883-1962);  O ισλαμολόγος Louis Massignon είχε διατυπώσει τη θεωρία του αυτή με το σκεπτικό ότι οι μονοθεϊστικές θρησκείες όπως τις καλεί, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλάμ, έχουν κοινό πατέρα των Αβραάμ, την πίστη του Αβραάμ στον ένα Θεό και το κοινό καθήκον να υπακούουν στον ένα Θεό. 
Αυτό που είπε ο Κύριος στον Αβραάμ «και ενευλογηθήσονται εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης» (Γεν. 12,3), υπόσχεση η οποία αναφέρει ότι, δι’ ενός από τους απογόνους του θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης, εννοώντας τον Χριστό, το λησμονεί. 
Ως γνωστό η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Δικαίου Αβραάμ στις 9 Οκτωβρίου.  Δεν έχει τη σχέση που εννοούν ο Δίκαιος Αβραάμ με τους αρνητές του  του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.  Πως μπορεί λοιπόν να ομιλούν για ‘’Αβρααμικές θρησκείες’’; 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_61.html

Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων_mp3

Π. Σάββας 2010-06-26_Τά χαρακτηριστικά τῶν Ἁγίων_mp3. Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-06-2010 (Θερινές Συνάξεις γυναικῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/mp3_10.html

Ταπείνωση καί ταπεινοφροσύνη,μέρος β΄


4. Η ταπεινοφροσύνη

(Ἡ ἔννοια τῆς ταπεινοφροσύνης)
            Ὁ Ἅ­γι­ος Μά­ξι­μος ὁ Ὁ­μο­λο­γη­τής δί­νει τόν ἑ­ξῆς ὁ­ρι­σμό γι­ά τήν τα­πει­νο­φρο­σύ­νη: «Τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εἶ­ναι μι­ά συ­νε­χής προ­σευ­χή μέ δά­κρυ­α καί πό­νο.  Δι­ό­τι αὐ­τή ἐ­πι­κα­λεῖ­ται τή βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ καί δέν ἀ­φή­νει τόν ἄν­θρω­πο οὔ­τε νά στη­ρί­ζε­ται ἀ­πε­ρί­σκε­πτα στή δύ­να­μή του καί στή σο­φί­α του, οὔ­τε νά ὑ­πε­ρη­φα­νεύ­ε­ται ἐ­να­ντί­ον ἄλ­λου, τά ὁ­ποῖ­α εἶ­ναι φο­βε­ρά νο­σή­μα­τα, ὀ­φει­λό­με­να στό πά­θος τῆς ὑ­πε­ρη­φά­νει­ας».
            Ἡ τα­πει­νο­φρο­σύ­νη εἶ­ναι  τό ἐρ­γα­στή­ρι πού δι­α­λύ­ει τά ἀρ­νη­τι­κά ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα τῆς τα­πεί­νω­σης στήν ὁ­ποί­αν ὑ­πο­βάλ­λει στόν ἄν­θρω­πο ἡ κα­κί­α τῶν δαι­μό­νων καί τῶν ἀν­θρώ­πων. Δη­λα­δή τήν προ­σβο­λή, τόν ἐ­ξευ­τε­λι­σμό, τήν ἀ­δι­κί­α, τή συ­κο­φαν­τί­α πού θά ὑ­πο­στεῖ ὁ  τα­πει­νός ἄν­θρω­πος, ἐ­νερ­γο­ποι­εῖ τήν τα­πει­νο­φρο­σύ­νη πού σάν ἄλ­λο ἐρ­γα­λεῖ­ο με­τα­τρέ­πει τήν ὀρ­γή τήν ἐκ­δί­κη­ση σέ συγ­χω­ρη­τι­κό­τη­τα καί ἀ­γά­πη, ἀ­πο­φεύ­γον­τας ἔ­τσι τήν ἁ­μαρ­τί­α καί πλή­γώ­νει τό δι­ά­βο­λο στό κέν­τρο τῆς καρ­δί­ας του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_44.html

Εἶναι δυνατόν νά εἶναι ὁ Θεός ἄγνωστος;

  2. Εἶναι δυνατόν νά εἶναι ὁ Θεός ἄγνωστος; 

Αλλά ἀνεξάρτητα ἀπό τίς σκοπιμότητες ὅσων ἐπιμένουν νά ἀρνοῦνται ἕναν συγκεκριμένο προσωπικό Θεό, ὀφείλουμε μέ εἰλικρίνεια νά ἀπαντήσουμε στό καίριο αὐτό ἐρώτημα:
Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει ἕνας Θεός ἄπειρος καί τέλειος, Θεός ἀγάπης, Θεός δημιουργός, πού ἔπλασε ἕνα τέλειο σύμπαν, καί τελικά τό ἄφησε ἐγκαταλελειμμένο στήν πορεία του; Ἕνας Θεός πού δέν φανέρωσε ποτέ τήν ὕπαρξή Του στά πλάσματά Του;
Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει ἕνας Θεός πάνσοφος πού ὅρισε ἀμέτρητους φυσικούς νόμους γιά νά λειτουργεῖ τό σύμπαν μέ τελειότητα, καί νά μήν ὅρισε καί παρέδωσε κανένα πνευματικό νόμο, ὥστε νά ζοῦν οἱ ἄνθρωποι μέ ἀρμονία καί ἀγάπη;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_51.html

Κυριακή μετά τά Φῶτα:Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ´ 7 - 13
7 Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_62.html

«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Ἡ παροῦσα ζωή μᾶς δόθηκε μόνο καί μόνο γιά νά δοξάζουμε τό Θεό, νά εὐεργετοῦμε τόν πλησίον καί νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ἀπόκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, βαδίζοντας τή «στενή» καί «τεθλιμένη» ὁδό πού μᾶς ὑποδεικνύει τό Εὐαγγέλιο (Ματθ. Ζ΄ : 14).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_63.html

«Ἄν μερικούς τούς μισεῖς καί μερικούς οὔτε τούς ἀγαπᾶς οὔτε τούς μισεῖς....»

Ἄν μερικούς τούς μισεῖς, καί μερικούς οὔτε τούς ἀγαπᾶς οὔτε τούς μισεῖς, καί μερικούς τούς ἀγαπᾶς μέτρια, ἐνῶ ἄλλους πάρα πολύ, ἀπ' αὐτή τήν ἀνισότητα μάθε ὅτι εἶσαι μακριά ἀπό τήν τέλεια ἀγάπη, ἡ ὁποία διδάσκει νά ἀγαπήσεις κάθε ἄνθρωπο ἐξίσου.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_47.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 10 Ἰανουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

πού ἑορτάζουν σήμερα 10 Ἰανουαρίου ἐδῶ
http://www.hristospanagia.gr/

10 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Γρηγορίου Επισκόπου Νύσσης, Θεοσεβίας Διακονίσσης, Δομετιανού Επισκόπου Μελιτηνής, Μαρκιανού Πρεσβυτέρου, Αμμωνίου Οσίου, Παύλου εκ Ρωσίας, Μακαρίου εκ Ρωσίας, Αντίπα Αθωνίτου, Θεοφάνους Ερημίτου.

Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης

Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου. Γεννήθηκε περί το 329 ή 330 μ.Χ. Ήταν υιός του Βασιλείου και της Εμμελείας. Ο πατέρας του καταγόταν από τον Πόντο και η μητέρα του από την Καππαδοκία.
Ο Γρηγόριος, μολονότι είχε χειροτονηθεί αναγνώστης, δεν σκεπτόταν να γίνει κληρικός, ούτε θεολόγος.
Ο αδελφός του Βασίλειος, τον οποίο θεωρούσε πνευματικό πατέρα και δάσκαλό του, τον είλκυσε στην ιεροσύνη. Μετά την εκπαίδευσή του στη Νεοκαισάρεια φοίτησε στην Καισάρεια με σκοπό να γίνει συνήγορος και διδάσκαλος της ρητορικής, όπως ο πατέρας του και οι πρόγονοί του.

Σε ηλικία 40 ετών, το 371 ή 372 μ.Χ., παρακαλείται από τον αδελφό του Μέγα Βασίλειο, Αρχιεπίσκοπο τότε Καισαρείας,να δεχθεί την Επισκοπή Νύσσης. Η Νύσσα (σήμερα Νεμσεχίρ) ήταν ασήμαντη πόλη της Καππαδοκίας, επί της οδού που οδηγούσε από την Καισάρεια στην Άγκυρα.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής