Ὀρθόδοξοι Πνευματκοί Λόγοι:"Μία βιωμένη ὀρθόδοξη θεολογία"

     "Ἡ ζωή τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἦταν μία βιωμένη ὀρθόδοξη θεολογία, ἐνῶ ἡ διδαχή του εἶναι ἀπαύγασμα τῆς κατά πάντα ὀρθόδοξης, «ἐν Χάριτι» ζωῆς του".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο:"ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ (ΑΓΙΟ) ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.8
 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: "Ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία"

 "Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, τοῦ ὁποῖου εἴθε νά ἔχουμε τήν εὐχή, ἦταν ἕνας ἀληθινά ἐκκλησιαστικοποιημένος ἄνθρωπος. Ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία καί θυσιάστηκε γιά τά μέλη της".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο:"ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ (ΑΓΙΟ) ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.10
 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Ψυχοσωματικά προβλήματα

Μικρά καί ὠφέλιμα:"Μέ ὅποιο κριτήριο κρίνετε"

"Μέ ὅποιο μέτρο μετρεῖτε, μέ τό ἴδιο θά μετρηθῆτε καί σεῖς, καί μέ ὅποιο κριτήριο κρίνετε, θά κριθῆτε".

 (Ματθ. 7,2)
 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Μικρά καί ὠφέλιμα:"Ὅταν στέκεστε γιά προσευχή"

"Ὅταν στέκεστε γιά προσευχή, συγχωρῆστε ἄν ἔχετε κάτι ἐναντίον κάποιου".
       ( Μαρκ. 11,25)
 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: «Τί εἶναι τά πάθη»

  "- Τί εἶναι λοιπόν τά πάθη;

  -Εἶναι ἁμαρτίες, δηλαδή παρακοές στόν Θεό, οἱ ὁποῖες ἐπαναλαμβάνονται πολλές φορές. Ἔτσι ἀποκτάει κανείς σιγά-σιγά μία κακή ἕξη, μία κακή συνήθεια καί κατόπιν κάνει πολύ εὕκολα τήν ὅποια συγκεκριμένη ἁμαρτία. Τότε πλέον ἔχει ἀποκτήσει -ὅπως λέμε- τό πάθος πού συνδέεται μέ αὐτήν τήν ἁμαρτία...

 «Ἀπό αὐτά τά πάθη πρέπει νά καθαρισθοῦμε», μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.17,18

 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Μέ σεμνές ἔννοιες κατορθώνεται ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Αν παρακολουθείς τον εαυτό σου και τον δοκιμάζεις, θα δεις ότι οι άρχοντες και τα αφεντικά έχουν εξουσία μόνο του σώματος, όχι και της ψυχής.
Και να το θυμάσαι αυτό πάντοτε. Γι’ αυτό, αν διατάζουν φόνους ή τίποτε άτοπα ή άδικα και ψυχοβλαβή, δεν πρέπει να υπακούμε σ’ αυτούς και αν μας βασανίζουν ακόμα. Γιατί ο Θεός δημιούργησε την ψυχή ελεύθερη και αυτεξούσια σε όλα όσα κάνει, καλά η κακά.

Η λογική ψυχή φροντίζει με κάθε τρόπο να ξεφύγει από όσα δεν οδηγούν πουθενά, την οίηση, την υπερηφάνεια, την απάτη, το φθόνο, την αρπαγή και τα παρόμοια, όσα δηλαδή είναι έργα δαιμονικά και κακής προαιρέσεως.

Όλα κατορθώνονται με επιμέλεια και επίμονη προσοχή και μελέτη από εκείνον τον άνθρωπο, του οποίου η επιθυμία δεν τρέχει στις κακές ηδονές.

Διαβάστε περισσότερα »

πηγή: http://enorion.blogspot.gr/

το είδαμε εδώ: https://iliaxtida.wordpress.com

https://simeiakairwn.wordpress.com/

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Θέλεις νά γίνεις ἀνάδοχος;

Απόσπασμα από το βιβλίο «Θέλεις να γίνεις ανάδοχος;»
του Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ.Χριστοδούλου,
εκδόσεις Ομολογία.
To πρόσωπο του Αναδόχου είναι ιερό, συνάπτει δεσμούς πνευματικής συγγένειας με τον Αναδεκτό και την οικογένειά του. Και λόγω της φύσεώς του λειτουργήματός του επιβάλλεται να τυγχάνει εμπιστοσύνης και εγκρίσεως της Εκκλησίας. Ο Ανάδοχος πρέπει να ξαναβρεί το ρόλο του, δηλ να γίνει για τον Αναδεκτό «εγγυητής εις Χριστόν, ώστε τηρείν τα της πίστεως και Χριστιανικώς ζήν».
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει: «Ότι αν οι Ανάδοχοι ήξεραν το τι λένε, τι υπόσχονται κατά τις κατηχήσεις και το βάπτισμα και τι μεγάλη ευθύνη αναλαμβάνουν, δεν θα ήθελαν να βαπτίσουν, ούτε και αν με θερμά παρακάλια τους παρότρυναν».
Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει σχετικά με τον Ανάδοχο: «Αναδόχους ποιείσθαι φιλευσεβείς και διδασκάλους σχεδόν της πίστεως».
Ο σύγχρονος άγιος κοιμηθείς Γέροντας της Ρουμανίας π.Κλεόπας Ήλιε έλεγε για τους Αναδόχους: «Αντιλαμβάνονται όσοι γίνονται Ανάδοχοι, ότι θα δώσουν λόγο ενώπιον του θεού για τα πνευματικά των παιδιά; Μπορούμε να πούμε ότι πολλοί Ανάδοχοι σώζονται από τα πνευματικά τους παιδιά, εάν τα αναθρέψουν με φόβο θεού. Αλλά οι περισσότεροι τιμωρούνται για την οκνηρία και αδιαφορία των προς τα πνευματικά τους παιδιά».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_69.html

Τό τριαντάφυλλο δέν μιλάει ἀλλά μοσχοβολάει δυνατά…(Ἁγ.Λουκᾶ Κριμαίας)

 

Το τριαντάφυλλο δεν μιλάει αλλά μοσχοβολάει δυνατά. Το ίδιο και εμείς πρέπει να μοσχοβολάμε, να εκπέμπουμε την Πνευματική ευωδία, την ευωδία του Χριστού. Να ακούγεται από μακριά το άρωμα των πράξεών μας – καλών, καθαρών, δίκαιων και γεμάτων Αγάπη.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_6.html

Ἡ πολύχρονη ὑπομονή, πού ἔφερε ἄμετρη τή χάρη τοῦ Θεοῦ

Ένας από τους αγίους πατέρες είπε: Ήταν ένας γέροντας αναχωρητής, τίμιος, και πήγα μια φορά σ’ αυτόν, όταν ήμουν καταπονημένος από τους πειρασμούς.

Αυτός ήταν άρρωστος και κατάκοιτος και, αφού τον χαιρέτησα, κάθισα κοντά του και του είπα:

– Κάνε μια ευχή για μένα, πάτερ, διότι πολύ θλίβομαι από τους πειρασμούς των δαιμόνων.

Και ο γέροντας άνοιξε τα μάτια του και μου είπε:

– Παιδί μου, εσύ είσαι νέος και δε θ’ αφήσει ο Θεός να καταπονηθείς από αβάσταχτους πειρασμούς.

Κι εγώ του είπα:

– Και νέος είμαι και πειρασμούς έχω από πολύ ενάρετους ανθρώπους.
Κι εκείνος πάλι μου είπε:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/06/blog-post_20.html

Εάν δεν υπήρχαν οι θλίψεις... (+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Εάν δεν υπήρχαν οι θλίψεις, δεν θα αναζητούσαμε 

τον Παράδεισο».
 

+Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
 http://anthologioxr.blogspot.gr/2015/01/blog-post_21.html

Ο Γέροντας Κλεόπας Ilie για την προσευχή

Ο Γέροντας Κλεόπας (Ilie) (10 Απριλίου 1912 - 2 Δεκεμβρίου 1998) υπήρξε πολύ γνωστός μοναχός και εκπρόσωπος της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και αρχιμανδρίτης και ηγούμενος στο Μοναστήρι Sihastria.
Ο Κλεόπας Ilie (κοσμικό όνομα: Constantin) γεννήθηκε στη Sulița, Botoşani σε μια οικογένεια αγροτών. Ήταν το πέμπτο από τα δέκα παιδιά που γεννήθηκαν από τον Alexandru Ilie. Παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του. Αργότερα υπήρξε μαθητής για τρία χρόνια στο μοναχό Paisie Olaru, ο οποίος ζούσε ως ερημίτης στο ερημητήριο Cozancea.
Μαζί με τον μεγαλύτερό του αδελφό, Vasile, Ilie έγινε μέλος της κοινότητας στο ερημητήριο Sihastria το Δεκέμβριο του 1929. Το 1935, κατετάγη στον στρατό στην πόλη Botoşani, αλλά επέστρεψε ένα χρόνο μετά στο ερημητήριο, όπου εκάρη μοναχός στις 2 Αυγούστου 1937, παίρνοντας το όνομα « Κλεόπας» (δηλ. «οδηγός») στη βάπτισή του. Τον Ιούνιο του 1942, διορίστηκε αναπληρωτής ηγούμενος λόγω της κακής υγείας του ηγουμένου Ioanichie Moroi.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος (διάκονος - μοναχός) και στις 23 Ιανουαρίου 1945 ιερομόναχος (ιερέας -- μοναχός) από τον αρχιεπίσκοπο Galaction Cordun, ηγούμενο στο Μοναστήρι Neamț. Αργότερα επίσημα διορίστηκε ηγούμενος στο Ερημητήριο Sihastria.
Τάφος στο Μοναστήρι Sihastria To 1947, το ερημητήριο έγινε μοναστήρι και ο αντικαταστάτης αρχιμανδρίτης Κλεόπας Ilie έγινε αρχιμανδρίτης με την έγκριση του Πατριάρχη Nicodim. Επειδή η Κομμουνιστική μυστική υπηρεσία τον αναζητούσε το 1948, εξαφανίστηκε στο δάσος γύρω από το μοναστήρι, μένοντας εκεί για έξι μήνες. Στις 30 Αυγούστου 1949, διορίστηκε ηγούμενος στο Μοναστήρι Slatina στη Suceava, όπου κατέταξε 30 άλλους μοναχούς από το Μοναστήρι Sihastria ως αποτέλεσμα της απόφασης του Πατριάρχη Justinian.
Εκεί ίδρυσε μια κοινότητα με πάνω από 80 μοναχούς. Μεταξύ 1952 και 1954 κυνηγήθηκε πάλι από την Ασφάλεια και, μαζί με τον ιερομόναχο Arsenie Papacioc, δραπέτευσαν στα Όρη Stanisoara. Επέστρεψε στο μοναστήρι μετά από δυο χρόνια ύστερα από εντολή του Πατριάρχη Justinian.
Το 1956 επέστρεψε στο μοναστήρι Sihastria, όπου είχε γίνει μοναχός, και την άνοιξη του 1959 αποχώρησε για τρίτη φορά στα Όρη Neamț, ξοδεύοντας τα επόμενα πέντε χρόνια εκεί. Επέστρεψε στο μοναστήρι Sihastria το φθινόπωρο του 1964, ως εξομολόγος για ολόκληρη την κοινότητα και συνέχισε να δίνει πνευματικές συμβουλές και στους μοναχούς και στους κοσμικούς για τα επόμενα 34 χρόνια. Κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1998 στο Μοναστήρι Sihastria.
https://www.youtube.com/watch?v=6GvDdM_dE3E

ρήματα Ζωῆς: Ἡ ἀληθινή ταπείνωση δέν μιλάει

Δαιμόνιο είναι επίσης και η ταπεινολογία. Το λένε και αίσθημα κατωτερότητος. Η αληθινή ταπείνωση δεν μιλάει, δεν λέει ταπεινολογίες, δηλαδή, «είμαι αμαρτωλός, ανάξιος, ελάχιστος πάντων…».
Φοβάται ο ταπεινός μήπως με τις ταπεινολογίες πέσει στην κενοδοξία. Η χάρις του Θεού δεν πλησιάζει εδώ.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης  

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-i-alithini-tapinosi-den-milai/ 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_48.html

Ταπείνωση: Τό μεγάλο θεραπευτικό φάρμακο

Ἡ ταπείνωση εἶναι τό μεγάλο μυστικό φάρμακο γιά τήν θεραπεία τῶν διαφόρων λεγόμενων «ψυχολογικῶν», ὅπως καί τῆς κατάθλιψης.

Εἶναι ἡ ταπείνωση, τό ἀντίθετο τοῦ ἐγωισμοῦ-ὑπερηφανείας γι' αυτό καί καταπολεμεῖ τήν Κατάθλιψη ἡ ὁποία, ὅπως ἐλέχθη, πηγάζει ἀπ’ αὐτά.

Περί ταπεινοφροσύνης διδάσκει ὁ π. Κλεόπας Ἠλίε -βασιζόμενος στό βιβλίο "Ἀόρατος Πόλεμος" τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου- ὅτι πρέπει: 1) Νά μήν ἔχουμε ποτέ ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν ἑαυτό μας καί στήν δύναμή μας καί 2) Νά ἔχουμε μία τέλεια ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν Θεό.

Λέγει: «1) Ποτὲ νὰ μὴν ἔχομε ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας. Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς λέγει:« Ἐπικατάρατος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει τάς ἐλπίδας του εἰς ἄλλον ἄνθρωπον καὶ στηρίζει τὴν ἀδυναμίαν του εἰς αὐτόν, ἡ δὲ καρδία του ἔχει ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον». (Ἱερεμ. 17,5)[1]. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας λέγει: «Ἀλλοίμονο σ’ αὐτούς πού θεωροῦν τόν ἑαυτό τους συνετό καί θεωροῦνται ἀπό μόνοι τους ἐπιστήμονες» (5,21)[2] καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διδάσκει τὰ ἴδια: «Μή θεωρεῖτε τόν ἑαυτό σας σοφό (Ρωμ. 12,16)[3], ἐνῶ ὁ Σολομῶν λέγει: «Μή θεωρεῖς τόν ἑαυτό σου σοφό ἀπό μόνος σου· νά φοβᾶσαι τόν Θεό καί νά φεύγεις μακρυά ἀπό κάθε κακό» (Παροιμ. 3,7)[4].

Ἑπομένως, τὸ πρῶτο ἔργο στὸν πνευματικό μας ἀγώνα εἶναι νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀδυναμία μας καὶ τὴν μηδαμινότητά μας. Αὐτὸς ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὡς τὸ οὐδέν, λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, γνωρίζει τὸν ἑαυτὸ του καλλίτερα ἀπὸ κάθε τί ἄλλο, ἐνῶ ὁ ἅγιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνὸς λέγει ὅτι «τίποτε δὲν εἶναι ἀνώτερο ἀπὸ τὸ νὰ γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀδυναμία καὶ τὴν ἀγνωσία του».

Διαβάστε περισσότερα 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/06/blog-post_9761.html

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιά τήν Ὑγεία: Λόγοι καί πράξεις

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες δεν θα θέλαμε να γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε για να πάρουμε μία καλύτερη θέση στον παράδεισο και δεν θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια). Γιατί παπα-Στέφανε μου τόκανες αυτό; Αφού ήξερες παπα-Στέφανε; Γιατί μου τόκανες αυτό; Ας μούλεγες καλά-καλά και ας μην έκανες προσευχή. Γιατί παπα-Στέφανε; (Γελούσε).

***

Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις, τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,… είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από την μούχλα έφτιαξε την πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι τόχε παρατηρήσει αυτό και μούπε να τρώω μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά… πόσο ψωμί μπορεί να φάς; Ενώ ο άλλος έκανε το φάρμακο από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό!

Διαβάστε περισσότερα »

Αθανάσιος Ρακοβαλής

http://www.pemptousia.gr

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2015/02/6010.html 

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/02/blog-post_882.html#more

«Τί μᾶς ἐμποδίζει νὰ γνωρίσουμε τὸ Θεό»

 Ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

Ἡ ἀπιστία προέρχεται ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Ὁ ὑπερήφανος ἰσχυρίζεται πὼς θὰ γνωρίσει τὰ πάντα μὲ τὸ νοῦ του καὶ τὴν ἐπιστήμη, ἀλλὰ ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ παραμένει ἀνέφικτη γι᾿ αὐτόν, γιατὶ ὁ Θεὸς γνωρίζεται μόνο μὲ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Κύριος ἀποκαλύπτεται στὶς ταπεινὲς ψυχές. Σ᾿ αὐτὲς δείχνει τὰ ἔργα Του, ποὺ εἶναι ἀκατάληπτα γιὰ τὸ νοῦ μας. Μὲ τὸν φυσικό μας νοῦ μποροῦμε νὰ γνωρίσουμε μόνο τὰ γήινα πράγματα, κι αὐτὰ μερικῶς, ἐνῷ ὁ Θεὸς καὶ ὅλα τὰ οὐράνια γνωρίζονται μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Μερικοὶ μοχθοῦν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωὴ γιὰ νὰ μάθουν τί ὑπάρχει στὸν ἥλιο ἢ στὴ σελήνη ἢ κάτι παρόμοιο, ἀλλ᾿ αὐτὰ δὲν ὠφελοῦν τὴν ψυχή.

Διαβάστε περισσότερα »
 http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/gerontikon/gerontikon5_russians.htm

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/06/blog-post_504.html

Πρόσφορο και Ελληνική,Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και πώς φτιάχνεται

Για την παρασκευή του προσφόρου απαραίτητη η προσευχή από την νοικοκυρά μαζί με την γνώση της παρασκευής του.
Δεν ακολουθείται λοιπόν, μία απλά μία τυπική διαδικασία όπως στο ψωμί.Του αρμόζει προσευχή,πνευματικότητα,γαλήνη ψυχής και όπως μας έχουν μάθει οι πνευματικοί πατέρες και οι μάννες και οι γεροντότερες γυναίκες του τόπου μας,Αγάπη Θεού, ηρεμία και αίσθηση πως με τα αμαρτωλά μας χέρια αξιωνόμαστε να ζυμώνουμε τα Πανάχραντα Δώρα της Αγάπης του Κυρίου μας!

Προσευχή

Ξεκινούμε κάνοντας τον Σταυρό μας και συνεχίζουμε  με το Πάτερ Ημών.Κατά την παρασκευή του διαβάζουμε και την παρακάτω Ευχή:
»Κύριε Σὲ εὐχαριστῶ γι᾿ αὐτὴν τὴν ἅγια ὥρα, ποὺ μὲ τὰ ἁμαρτωλά μου χέρια μὲ ἀξιώνεις νὰ ζυμώνω τὰ Πανάχραντα Δῶρα τῆς ἀγάπης Σου. Σὲ παρακαλῶ κατάπεμψε τὸ Πανάγιό Σου Πνεῦμα ποὺ εὐλογεῖ ὅλα τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, νὰ εὐλογήσει καὶ τοῦτα τὰ Δῶρα γιὰ νὰ γίνουν καλὰ καὶ εὐπρόσδεκτα στὸ Ἅγιό Σου θυσιαστήριο. Καὶ σὲ παρακαλῶ νὰ τὰ δεχθῇς ὅπως ἐδέχθης τὴ θυσία τοῦ Ἄβελ, τὴ δοξολογία τῶν Ποιμένων, τὰ δῶρα τῶν Μάγων, τὰ δάκρυα τοῦ Πέτρου, καὶ τοῦ Ληστοῦ τὴν μετάνοιαν. Καὶ ἂς μὲ ἀξιώνεις νὰ σοῦ τὰ προσφέρω πάντοτε εὐσυνείδητα. Ἀμήν.»
Δι᾿ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Παρασκευή του προσφόρου

Υλικὰ γιὰ τὴν παρασκευὴ ἑνὸς προσφόρου
1. Τρία (3) φλυτζάνια τσαγιοῦ αλεύρι σκληρό
2. Δύο (2) φλυτζάνια τσαγιοῦ αλεύρι μαλακό
3. Δύο (2) φλυτζάνια τσαγιοῦ χλιαρὸ νερό
4. Λίγο αλάτι
5. Νωπὴ μαγιά (30γρ.περίπου)
7.Νερό για το ζύμωμα.
Η διαδικασία θυμίζει όπως του ψωμιού,μόνο που προσθέτουμε και το σημείο της σφραγίδας από επάνω .
H ξύλινη σφραγίδα με τα γράμματα:ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ (ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ)
Έχουμε το καντήλι  αναμμένο και θυμίαμα να μοσχοβολά σύμφωνα με τα έθιμα και τα ήθη της Εκκλησίαστικής παράδοσής μας.Επίσης, φροντίζουμε να υπάρχει πάντα η ασπροκεντημένη πετσέτα η΄ η θήκη που την φυλούμε ξεχωριστά με προσοχή, για την παράδοση του προσφόρου στην Εκκλησία, όπως μας δίδαξαν από γενιά σε γενιά μέσα στο πέρασμα εκατοντάδων και όχι μόνον,χρόνων….
Γιώτα Παμπάλου,Greekpress.gr
 rchangelosmichail.gr/prosforo-ke-ellinikiorthodoxi-christianiki-paradosi-ke-pos-ftiachnete

Γέροντας Ἰωακείμ: «Παράσχου Κύριε»

…Έρχεται εδώ ένας Ρώσος επίσκοπος , Παύλος το όνομά του. Ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πνευματικότατος άνθρωπος. Κάθε τρεις φράσεις που λέει, συμπληρώνει: «Παράσχου, Κύριε». Μια μέρα τον ρωτώ:

-      Γέροντα, γιατί συνέχεια λέτε Παράσχου Κύριε;

-      Α, το αγαπώ πολύ.

-      Σ’ αυτό συμφωνούμε, του λέω.

Ας μας ακούσει ο Θεός.  Θεέ μου, άκουσε κι εκπλήρωσε το αίτημά μας. Μακάρι να ήσαν τέτοια τα αιτήματά μας και όχι μόνο ψωμί, δουλειά, υγεία. Κι αυτά βεβαίως χρειάζονται, αλλά είναι δευτερεύοντα. Είπατε προηγουμένως ότι ο κόσμος δεν τα πολυκαταλαβαίνει αυτά. Ξέρετε γιατί;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2011/11/blog-post_19.html

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_953.html

Ὁ Γέροντας Ἀμφιλόχιος καί ἡ ἀγάπη του πρός τά δένδρα

Ο αείμνηστος αγαπούσε πολύ το πράσινο και καθώς τα πεύκα ήταν σχεδόν άγνωστα στο νησί της Πάτμου, οι απλοϊκές γυναίκες όταν τα πρωτόειδαν φυτεμένα από εκείνον τα είπαν «Αμφιλοχιακά». Έκανε πρασιές πεύκων και από το φυτώριό του εφύτευε νέες ρίζες ο ίδιος και έδιδε και στους άλλους να φυτεύουν συχνά μάλιστα τους υποχρέωνε στην εξομολόγησή των να φυτεύουν 2-5 πεύκα για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες των – σοφή σκέψη σοφού πατρός! Έτσι παρουσίασε λίγο πράσινο το κατάξερο νησί που τόσο αγαπούσε ο άγιος πατέρας. «Όποιος φυτεύει δένδρο φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη και έχει τις ευλογίες του Θεού» έλεγε πάντα στον κύκλο του. Αυτό το αναγνωρίζει η Αγνή Ρουσοπούλου που γράφει στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 8-10-1975:

Διαβάστε περισσότερα »

Πηγή: Αρχιμ. Παύλου Νικηταρά, «ο Γέροντας Αμφιλόχιος», σελ.71-73, στ’ έκδοση 1999.

  /http://www.diakonima.gr

 http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ὁ Στάρετς Ζαχαρίας καί τό θράσος μιᾶς γυναίκας.

Ο Άγιος Γέροντας Ζαχαρίας (Δημητρίεβιτς) , 1850-1936 υπήρξε ο τελευταίος μεγάλος στάρετς της Λαύρας του Αγίου Σεργίου στη Μόσχα.Η ζωή του είναι γεμάτη θλίψεις και θαυμαστές επεμβάσεις του Θεού.

• Μια μέρα ο στάρετς είχε τελέσει ακολουθία μέσα στη εκκλησία. Όλος ο κόσμος έμπαινε και ασπαζόταν το σταυρό. Μια γυναίκα τον κοιτούσε περιφρονητικά και δεν πλησίαζε. Ο στάρετς λοιπόν, έρχεται προς εκείνη και την ρωτάει:

-Γιατί δεν ασπάζεσαι το σταυρό;

Εκείνη του απάντησε με βρισιές, τον πρόσβαλλε ως ιερέα και βλαστημούσε κάθε τι ιερό και άγιο. Ο στάρετς στεκόταν κι άκουγε με υπομονή. Όταν τέλειωσε και δεν είχε τίποτα άλλο να πει, την ρώτησε:

Διαβάστε περισσότερα »
 Πηγή:  simeiakairwn.wordpress.com

http://www.diakonima.gr/

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_89.html

 

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: "Τά δύο πρῶτα στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς"

     "... τά δύο πρῶτα στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς, γιά τά ὁποία μίλησαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες: Κάθαρσις καί Φωτισμός.

     Πρέπει νά «καθαρισθεῖ» ὁ νοῦς καί μετά νά «φωτισθεῖ » μέ τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος... πρέπει νά «καθαρισθεῖ» ἀπό τά πάθη".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο:"Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.17
 http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/

Η πνευματική ωφέλεια του εργόχειρου στην αγιορείτικη παράδοση

Ο Γέροντας της Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Νέας Σκήτης μοναχός Παΐσιος μιλάει για την σημασία του εργόχειρου στη μοναχική ζωή.
http://www.pemptousia.gr/video/i-pnevmatiki-ofelia-tou-ergochirou-stin-monachiki-paradosi/

Πλούσιοι επτώχευσαν, ΄Ηχος βαρύς Αβραάμ Ευθυμιάδης.

https://www.youtube.com/watch?v=HMcd2Jle7ag

Μικρά καί ὠφέλιμα: Κοπιάζοντας θά δοξαστοῦν

Νά μή γινόμαστε μικρόψυχοι γιά τά παιδιά μας οὔτε νά φοβηθοῦμε μήπως κοπιάσουν, ἀλλά νά χαιρόμαστε, γιατί κοπιάζοντας θά δοξαστοῦν.          Μέγας Βασίλειος
        Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική θεραπευτική

Ἡ Θεία Χάρη.Ἡ μεγάλη ἀρετή.Ἡ ἰσχυρή προαίρεση.

 

 Τά γνωρίσματα τοῦ καλοῦ χριστιανοῦ.Ποῖος εἶναι ὁ καλός, ὁ ἀληθινός χριστιανός;

Ἡ Θεία Χάρη. «Στούς ἁγίους ὄχι μόνο τά λόγια ἀλλά καί τά πρόσωπά τους εἶναι γεμάτα ἀπό πνευματική χάρη»[19].

      Ἡ μεγάλη ἀρετή. «Ὤ! πόση εἶναι ἡ ἀρετή τῶν ἁγίων! Ὄχι μόνο τά λόγια τους, οὔτε τά σώματα, ἀλλά καί αὐτά τά ἱμάτια σέ ὅλην τήν κτίση πάντα εἶναι ἀξιοσέβαστα. Πολλές φορές τό λιοντάρι πέφτοντας στά δίκτυα συλλαμβάνεται. Οἱ ἅγιοι ὅταν δένονται τότε γίνονται ἰσχυρότεροι. Τό λιοντάρι βρυχᾶται καί διώχνει ὅλα τά θηρία. Ὁ ἅγιος ὁμιλεῖ καί ἀποδιώκει μακρυά τούς δαίμονες ἀπό παντοῦ»[20].

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/06/blog-post_26.html

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

«Τα μαθηματικά του Θεού είναι τελείως διαφορετικά από τα μαθηματικά των ανθρώπων. Για μας δύο και δύο ίσον τέσσερα. Για το Θεό δύο και δύο μπορεί να κάνουν πέντε ή δεκαπέντε ή οτιδήποτε άλλο».

(+ Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

http://anthologioxr.blogspot.gr/2015/01/blog-post_21.html

Τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους; Γεννιούνται ἔτσι; Εἶναι θέμα χρωμοσωμάτων; Ἡ απάντηση τοῦ γέροντος Παϊσίου.

— Γέροντα, τι συμβαίνει με τους ομοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε ότι γεννιούνται έτσι, ότι είναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα της φύσης, άρα είναι αδύνατο αυτοί οι άνθρωποι να αλλάξουν και επομένως άδικα τους ταλαιπωρούν, και ότι δεν έχουν ευθύνη αυτοί..
— Πα! Πα! Όχι, βρε παιδί μου, δεν είναι έτσι. Είναι ένα πάθος και αυτό όπως και τα άλλα πάθη.
Διαβάστε περισσότερα
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_336.html

Ἡ βλαστήμια καί τό Κομποσχοίνι

Γράφει ο σοφός και ενάρετος κληρικός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, πως του έλεγε κάποιος: «Πάτερ, ένα περίεργο πράγμα. Πάω να βιδώσω μια βίδα, δεν βιδώνει.

Προσπαθώ, προσπαθώ, προσπαθώ, δεν βιδώνει. Άμα πω μια βλαστήμια, βιδώνει αμέσως»! «Είναι πολύ απλό και ευεξήγητο αυτό που συμβαίνει», διευκρινίζει ο π. Επιφάνιος.

«Δεν εμποδίζει τη βίδα κάποιο φυσικό αίτιο, αλλά κάτι άλλο, παραπέρα: η δαιμονική ενέργεια. Για να κάνει τον άνθρωπο να βλαστημήσει. Απ’ τη στιγμή που θα γίνει αυτό, η δαιμονική ενέργεια φεύγει απ’ τη βίδα και υποδουλώνει τον άνθρωπο. Τί να την κάνει τη βίδα πια; Γι’ αυτό και αυτή βιδώνει τότε μια χαρά. Αντί να βλασφημήσεις», καταλήγει ο π. Επιφάνιος, «δεν λες εκείνη την ώρα, κάνοντας το σημείο του σταυρού, «πίσω μου σ’ έχω, σατανά» ή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» Να δεις, δεν θα βιδώσει η βίδα»;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr