Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - Μαρτυρίες – Διηγήσεις -Νουθεσίες
«Ἐμπειρίες καί θαύματα ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο»
Μαρτυρία ἀνώνυμης μοναχῆς:
»Κάποια
φορά πού ἤμουν ἐκεῖ, ἔφερε ἕνα φορτηγό τοῦβλα καί πῆγα νά βοηθήσω νά τά
κατεβάσουμε. Ἦταν 2 -3 ἄτομα. Ἕνα παιδί βοηθοῦσε καί αὐτό· ὅταν
τελειώσαμε, πήγαμε νά πάρουμε τήν εὐχή του. Λέει στό παιδί:
- Ἔ, Μανώλη, τί εἶναι πιό εὔκολο νά κατεβάζης τοῦβλα ἤ νά κάθεσαι καί νά λές ἀπερίσπαστα τήν εὐχή;
Ἀπήντησε:
- Ἄ, Γέροντα, τά τοῦβλα εἶναι πιό εὔκολα νά τά κατεβάζης.
»Φέυγοντας
μία φορά ἀπό τόν ὅσιο Πορφύριο, κατεβήκαμε μέ μία ἄλλη κοπέλα στόν
δρόμο γιά νά φύγουμε. Ἡ κοπέλα τόν εἶχε Πνευματικό. Κάναμε σῆμα σέ
κάποιο διερχόμενο αὐτοκίνητο νά μᾶς πάρη. Ἀπό μακρυά μᾶς φάνηκε καλός
... Μπήκαμε μέσα, ἀλλά στήν διαδρομή Ὠρωπός – Ἀθήνα ἡ πραγματικότητα
ἄρχισε νά μᾶς διαψεύδη. Ἡ ἄλλη κοπέλα ἔλεγε συνεχῶς τήν εὐχή “δι᾿ εὐχῶν τοῦ γέροντος Πορφυρίου .... “. Ἐκ
θαύματος δέν πάθαμε κανένα κακό .... Θυμᾶμαι μόνο τήν ἀγωνία πού
τράβηξα, ἄν καί εἶχα ἐμπιστοσύνη στίς εὐχές τοῦ ὁσίου Πορφυρίου.
»Πήγαμε
μέ τόν ἀδελφό μου νά πάρουμε τήν εὐχή τοῦ. Ἄρχισε νά τοῦ λέη ὅλα τά
προσωπικά του προβλήματα καί ὁ ἀδελφός μου αὐθόρμητα τοῦ εἶπε: “Τά βρήκατε ὅλα ... “. Τοῦ λέει ὁ π. Πορφύριος: “ Ὅλος αὐτός ὁ κόσμος πού περιμένει ... γιατί ἔρχεται; ... “. Ὕστερα ρώτησε ἐμένα:
