ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ… ΘΑ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ!
(ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)
Όλοι μας στη γειτονιά γνωρίζαμε το 17χρονο ψηλόλιγνο, συμπαθητικό
αγόρι, που έκανε τις βόλτες του καθισμένο στο αναπηρικό καροτσάκι.
Τον Μιχάλη. Το ευγενικό, υπομονετικό,
κάπως μελαγχολικό αγόρι. Τώρα o Μιχάλης έφυγε για την αιωνιότητα. Πήγε
στην άλλη, στην αληθινή ζωή.
Ταξίδεψε με τον Χριστό, συντροφιά στους κόσμους της αληθείας, του
φωτός, της Ανάστασης, της Βασιλείας των Ουρανών. Φεύγοντας άφησε στους
δικούς του ένα συγκλονιστικό μήνυμα. Το άκουσα από το στόμα του πατέρα
του: Εκείνο το απόγευμα ήμασταν κοντά του, η μητέρα του, η γιαγιά του, ο
θείος του, εγώ και δυο νοσοκόμες.
Και ενώ προηγουμένως βρισκόταν σε κώμα, άνοιξε τα μάτια του, μας
κοίταξε με καθαρό βλέμμα και με φωνή βροντερή… (μέχρι τότε σχεδόν δεν
μιλούσε και ότι έλεγε ήταν χαμηλόφωνα), είπε:
«Είστε όλοι έτοιμοι να ακούσετε τον μεγάλο λόγο; Είστε έτοιμοι και
ψύχραιμοι; Εγώ είμαι έτοιμος, εσείς είστε;» (Πρώτη φορά χρησιμοποιούσε
τέτοια γλώσσα). Έκανε μικρή παύση και συνέχισε:
