Πρόλογος
«Πρόσεχε τόν ἑαυτό σου!». Μιά φράση, πού λέγεται συχνά-πυκνά ὡς ἔκφραση ἐνδιαφέροντος καί ἀγάπης, μέ περιεχόμενο ὅμως ἰδιαίτερα ἐγωκεντρικό καί ὑλιστικό.«Πρόσεχε τόν ἑαυτό σου!». Πρόσεχε, δηλαδή, τήν ὑγεία σου, τί δίαιτά σου, τήν ἐμφάνισή σου, τή δουλειά σου...
Ἡ ἴδια ἀκριβῶς φράση, ἀλλά μέ διαφορετικά ἀντίθετη ἔννοια, συναντᾶται ἀρκετές φορές καί στήν Ἁγία Γραφή:«Πρόσεχε σεαυτῷ».
Τήν
ἀκριβή ἑρμηνεία τῆς θείας αὐτῆς προσταγῆς μᾶς ἀναπτύσει σέ μιά ὑπέροχη
ποιμαντική του ὁμιλία ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας. Σύμφωνα μέ τούς
μελετητές τοῦ ἔργου του, ὁ λόγος Εἰς τό Πρόσεχε σεαυτῷ –ὡς «λόγος ἀξιοθαύμαστο καί γεμάτο ἀπό κάθε σοφία» τόν
ἀξιολογεῖ ὁ Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός– εἶναι ὁ σπουδαιότερος ἠθικός
λόγος του καί ἀποτελεῖ ἐπιτομή τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας.
Ὁ
Ἅγιος Ἱεράρχης μᾶς καλεῖ νά μαζέψουμε τόν νοῦ μας ἀπό τή μάταιη
περιπλάνηση στήν κενότητα τῆς κοσμικῆς ζωῆς καί νά τόν στρέψουμε
προσεκτικά στόν ἐσωτερικό μας ἄνθρωπο, γιά νά γνωρίσουμε τόν πραγματικό
μας ἑαυτό.
Τί εἴμαστε;
Ποιοί εἴμαστε;
Ἀπό ποῦ ἤρθαμε καί ποῦ πηγαίνουμε;
Ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός σκοπός τῆς ζωῆς μας;
Ποιά τά κύρια καί ποιά τά δευτερεύοντα στοιχεῖα τῆς ὑπάρξεώς μας;
