Α Κορ. 7,12 τοῖς δὲ λοιποῖς
ἐγὼ λέγω, οὐχ ὁ Κύριος· εἴ τις ἀδελφὸς
γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ
οἰκεῖν μετ᾿ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν·
Α Κορ. 7,12 Εις δε τους άλλους εγγάμους, εγώ ως απόστολος του
Κυρίου, και όχι κατ' ευθείαν ο Κυριος, λέγω· εάν κανένας αδελφός Χριστιανός έχη
γυναίκα άπιστον, που την έλαβε ως σύζυγον, πριν και αυτός πιστεύση, και αυτή
συγκατατίθεται προθύμως να κατοική μαζή του, ας μη την απομπέμπη.
Α Κορ. 7,13 καὶ γυνὴ εἴ
τις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, καὶ αὐτὸς συνευδοκεῖ
οἰκεῖν μετ᾿ αὐτῆς, μὴ ἀφιέτω αὐτόν.
Α Κορ. 7,13 Και γυναίκα Χριστιανή, που έχει άνδρα άπιστον, και
αυτός δέχεται προθύμως να κατοική μαζή της, ας μην τον αφήση.
Α Κορ. 7,14 ἡγίασται γὰρ ὁ
ἀνὴρ ὁ ἄπιστος ἐν τῇ γυναικί, καὶ ἡγίασται
ἡ γυνὴ ἡ ἄπιστος ἐν τῷ ἀνδρί· ἐπεὶ
ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐστι, νῦν
δὲ ἅγιά ἐστιν.
Α Κορ. 7,14 Διότι ο άνδρας ο άπιστος έχει κατά κάποιον τρόπον και
εις κάποιον βαθμόν αγιασθή δια της ενώσεώς του προς την πιστήν γυναίκα· και η
άπιστος γυναίκα έχει κάπως αγιασθή και αυτή δια της ενώσεώς της προς τον πιστόν
άνδρα της. Επειδή, εάν δεν υπήρχε αυτή η κάποια μετάδοσις αγιασμού τα τέκνα θα
ήσαν κατά φυσικήν συνέπειαν ακάθαρτα· ενώ τώρα είναι και αυτά άγια.
Α Κορ. 7,15 εἰ δὲ ὁ
ἄπιστος χωρίζεται, χωριζέσθω. οὐ δεδούλωται ὁ ἀδελφὸς
ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούτοις. ἐν δὲ
εἰρήνῃ κέκληκεν ἡμᾶς ὁ Θεός.
Α Κορ. 7,15 Εάν δε ο άπιστος σύζυγος επιθυμή και θέλη χωρισμόν, ας
χωρίζεται η Χριστιανή γυναίκα. Εις τοιαύτας περιπτώσεις δεν είναι υποδουλωμένος
και δεσμευμένος ο πιστός η πιστή. Ο Θεός μας έχει καλέσει να ζώμεν με ειρήνην
εσωτερικήν και με ειρήνην προς τους γύρω μας και δεν είναι ορθόν να
ταλαιπωρήται ο πιστός σύζυγος από τας έριδας και τας μάχας της απίστου συζύγου.
Α Κορ. 7,16 τί γὰρ οἶδας,
γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; ἢ τί οἶδας, ἄνερ,
εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις;
Α Κορ. 7,16 Ως προς δε την συνοίκησιν, σας λέγω και τούτο· που το
ξέρεις συ, η Χριστιανή γυναίκα, εάν στέργουσα να συγκατοικής με τον άπιστον
άνδρα σου, εφ' όσον και αυτός το θέλει, μήπως τυχόν και τον σώσης; Η που το
ξέρεις συ, ο Χριστιανός σύζυγος, μήπως και σώσης την άπιστον γυναίκα;
Α Κορ. 7,17 εἰ μὴ ἑκάστῳ
ὡς ἐμέρισεν ὁ Θεός, ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ
Κύριος, οὕτω περιπατείτω. καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίαις
πάσαις διατάσσομαι.
Α Κορ. 7,17 Εκτός όμως αυτών που είπα παραπάνω, ο καθένας ας
προσπαθή να ζη και να πορεύεται σύμφωνα με τας συνθήκας της ζωής, τας οποίας ο
Θεός εν τη προνοία του του έχει κανονίσει, να συνεχίση ομαλά τον βίον του, όπως
τον ευρήκεν η κλήσις, που του απηύθηνεν ο Κυριος. Εγώ κατ' αυτόν τον τρόπον
κανονίζω και ορίζω εις όλας τας τας Εκκλησίας.
Α Κορ. 7,18 περιτετμημένος τις ἐκλήθη;
μὴ ἐπισπάσθω. ἐν ἀκροβυστίᾳ τις ἐκλήθη; μὴ
περιτεμνέσθω.
Α Κορ. 7,18 Εκλήθη κανείς εις την Χριστιανικήν πίστιν και εδέχθη το
βάπτισμα, ενώ ήτο περιτετμημένος; Ας μη τραβά το δέρμα, δια να κρύψη την
περιτομήν του. Εκλήθη κανείς εις την πίστιν και έγινε Χριστιανός, ενώ ήτο
απερίτμητος; Ας μη περιτέμνεται.
Α Κορ. 7,19 ἡ περιτομὴ οὐδέν
ἐστι, καὶ ἡ ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ
τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ.
Α Κορ. 7,19 Τιποτε δεν είναι η περιτομή, και τίποτε δεν είναι η
ακροβυστία. Αλλ' εκείνο που έχει την αξίαν είναι η τήρησις των εντολών του
Θεού.
Α Κορ. 7,20 ἕκαστος ἐν τῇ
κλήσει ᾗ ἐκλήθη, ἐν ταύτῃ μενέτω.
Α Κορ. 7,20 Καθένας ας μένη εις την κατάστασίν που ευρέθη, όταν
εκλήθη από τον Θεόν εις την πίστιν.
Α Κορ. 7,21 δοῦλος ἐκλήθης;
μή σοι μελέτω· ἀλλ᾿ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος
γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι.
Α Κορ. 7,21 Εκλήθης εις την πίστιν καθ' ον χρόνον ήσο δούλος; Μη
σε μέλη δια την δουλείαν σου αυτήν. Αλλά και αν ακόμη ημπορής να γίνης
ελεύθερος, χρησιμοποίησε μάλλον και προτίμα την κατάστασιν της δουλείας.
Α Κορ. 7,22 ὁ γὰρ ἐν
Κυρίῳ κληθεὶς δοῦλος ἀπελεύθερος Κυρίου ἐστίν·
ὁμοίως καὶ ὁ ἐλεύθερος κληθεὶς δοῦλός ἐστι
Χριστοῦ.
Α Κορ. 7,22 Διότι εκείνος ο οποίος ήτο δούλος, όταν εκλήθη από τον
Κυριον εις την πίστιν, έχει τώρα απελευθερωθή υπό του Κυρίου, ο οποίος του
εχάρισε την λύτρωσιν από τον ζυγόν της δουλείας και του θανάτου. Ομοίως και
εκείνος που εκλήθη εις την πίστιν, καθ' ον χρόνον ήτο ελεύθερος, είναι τώρα
δούλος του Χριστού.
Α Κορ. 7,23 τιμῆς ἠγοράσθητε·
μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων.
Α Κορ. 7,23 Ολοι έχετε εξαγορασθή από τον Χριστόν με ανεκτίμητον
τίμημα. Μη γίνεσθε, λοιπόν, δούλοι των ανθρώπων, (μη συμμορφώνεσθε και μη
υποδουλώνεσθε εις τας αμαρτωλάς απαιτήσεις και συνηθείας των ανθρώπων).
Α Κορ. 7,24 ἕκαστος ἐν ᾧ
ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ τῷ Θεῷ.
Α Κορ. 7,24 Ο καθένας, αδελφοί, εις όποιαν κατάστασιν ευρέθη, όταν
εκλήθη, εις αυτήν και ας μένη, (φροντίζων μόνον και αγωνιζόμενος να είναι
πάντοτε κοντά στον Θεόν).
Ματθ. 14,35 καὶ ἐπιγνόντες
αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν
εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ
πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας,
Ματθ. 14,35 Οι δε άνθρωποι του τόπου εκείνου μόλις τον αντελήφθησαν,
έστειλαν αγγελιοφόρους εις όλην την περιοχήν εκείνην, δια να αναγγείλουν την
έλευσίν του, και του έφεραν όλους τους ασθενείς.
Ματθ. 14,36 καὶ παρεκάλουν αὐτὸν
ἵνα κἂν μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου
αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν.
Ματθ. 14,36 Τον παρακαλούσαν δε να τους επιτρέψη, έστω και να
εγγίσουν μόνον την άκρη από το ιμάτιόν του· και όσοι το ήγγισαν εθεραπεύθησαν.
Ματθ. 15,1 Τότε προσέρχονται τῷ
Ἰησοῦ οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων γραμματεῖς
καὶ Φαρισαῖοι λέγοντες·
Ματθ. 15,1 Τοτε προσήλθαν στον Ιησούν οι γραμματείς και οι
Φαρισαίοι, κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, και του είπαν·
Ματθ. 15,2 διατί οἱ μαθηταί σου
παραβαίνουσι τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων; οὐ γὰρ
νίπτονται τὰς χεῖρας αὐτῶν ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν.
Ματθ. 15,2 “Διατί οι μαθηταί σου παραβαίνουν την παράδοσιν των
πρεσβυτέρων, δηλαδή των παλαιοτέρων διδασκάλων μας; Αυτό δε φαίνεται από το
γεγονός ότι, όταν πρόκειται να φάγουν ψωμί, δεν πλύνουν τα χέρια των”.
Ματθ. 15,3 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτοῖς· διατί καὶ ὑμεῖς
παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν
παράδοσιν ὑμῶν;
Ματθ. 15,3 Εκείνος δε απεκρίθη και τους είπε· “διατί και σεις
παραβαίνετε την εντολήν του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας;
Ματθ. 15,4 ὁ γὰρ Θεὸς
ἐνετείλατο λέγων· τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν
μητέρα· καὶ ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ
τελευτάτω.
Ματθ. 15,4 Διότι, ενώ ο Θεός διέταξε και είπε· Τιμα τον πατέρα
σου και την μητέρα σου· και εκείνος που υβρίζει και βλασφημεί τον πατέρα του η
την μητέρα του πρέπει να καταδικάζεται εις θάνατον,
Ματθ. 15,5 ὑμεῖς δὲ
λέγετε· ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ
μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς,
καὶ οὐ μὴ τιμήσῃ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ
τὴν μητέρα αὐτοῦ·
Ματθ. 15,5 σεις εξ αντιθέτου λέγετε· Οποιος θα πη στον πατέρα
του η την μητέρα του, αυτό που μου ζητείς να σου δώσω δια την εξυπηρέτησίν σου,
θα το προσφέρω αφιέρωμα στον Θεόν, αυτός απαλλάσεται από την υποχρέωσιν να
βοηθήση τον πατέρα του η την μητέρα του.
Ματθ. 15,6 καὶ ἠκυρώσατε
τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν
παράδοσιν ὑμῶν.
Ματθ. 15,6 Και έτσι έχετε αχρηστεύσει και περιφρονήσει την
εντολήν του Θεού εξ αιτίας αυτής της παραδόσεώς σας.
Ματθ. 15,7 ὑποκριταί! καλῶς
προεφήτευσε περὶ ὑμῶν Ἡσαΐας λέγων·
Ματθ. 15,7 Υποκριταί! Πολύ σωστά επροφήτευσε για σας ο Ησαΐας,
λέγων·
Ματθ. 15,8 ἐγγίζει μοι ὁ
λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς
χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω
ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ·
Ματθ. 15,8 Ο λαός αυτός με πλησιάζει μόνον με το στόμα και με
τιμά μόνον με τα χείλη (η ευσέβειά του δηλαδή περιορίζεται εις υποκριτικά
λόγια), η δε καρδία των απέχει πολύ από εμένα.
Ματθ. 15,9 μάτην δὲ σέβονταί
με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.
Ματθ. 15,9 Ανώφελα δε με σέβονται, διότι αφίνουν την ιδικήν μου
αλήθειαν και διδάσκουν εντολάς και διδασκαλίας ανθρώπων”.
Ματθ. 15,10 Καὶ προσκαλεσάμενος
τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς· ἀκούετε καὶ
συνίετε·
Ματθ. 15,10 Και αφού επροσκάλεσε τα πλήθη του λαού, τους είπε·
“ακούσατε καλά και εννοήσατε αυτά που θα σας πω.
Ματθ. 15,11 οὐ τὸ εἰσερχόμενον
εἰς τὸ στόμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ
τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος τοῦτο κοινοῖ
τὸν ἄνθρωπον.
Ματθ. 15,11 Δεν μολύνει τον άνθρωπον αυτό που εισέρχεται στο στόμα,
αλλά εκείνο που βγαίνει από το στόμα. Αυτό τον μολύνει”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
