Σε κάποιον από τους αδελφούς παρουσιάστηκε ο διάβολος,
«μετασχηματισμένος σε άγγελο φωτός» (Β΄ Κορ. ια΄ 14), και του είπε: «Εγώ
είμαι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και στάλθηκα σε σένα!».
Εκείνος, του απάντησε: «Πρόσεξε μήπως στάλθηκες για κανέναν άλλον· γιατί
εγώ δεν είμαι άξιος!». Και ο διάβολος έγινε αμέσως άφαντος.
Οι Γεροντάδες προειδοποιούσαν, ότι, ακόμη κι αν συμβεί να σου παρουσιαστεί πραγματικός άγγελος, εσύ, μην τον πιστέψεις!
Αντίθετα, ταπεινώσου μέσα σου, λέγοντας: «Εγώ, δεν είμαι άξιος να δω άγγελο, μια που ζω έτσι μέσα στην αμαρτία».
Και για κάποιον άλλον Γέροντα έλεγαν, ότι, εκεί που καθόταν στο Κελλί
του κι έκαμνε τον πνευματικό του αγώνα, έβλεπε φανερά μπροστά του
δαίμονες και τους ξευτέλιζε.
Βλέποντας, ο διάβολος, τον εαυτό του να νικιέται τόσο πολύ από αυτόν τον
Γέροντα, πήγε και του παρουσιάστηκε πάλι, λέγοντας αυτήν την φορά: «Εγώ
είμαι ο Χριστός!».
