Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:
Συνεχίζουμε
μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ τήν Πατερική
Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη
καί εἴμαστε στό κεφάλαιο πού ἐπιγράφεται
«Ἡ Ἁγία Γραφή ὑπό τό πρίσμα
τῆς Δυτικῆς Θεολογίας». Πῶς
δηλαδή οἱ Δυτικοί, οἱ Παπικοί καί οἱ
Προτεστάντες, βλέπουν τήν Ἁγία Γραφή.
Λέει ὁ
π. Ἰωάννης «Ἐάν θέλει
κάποιος νά βρεῖ μία σωστή ἑρμηνεία γιά
κάποιο θέμα στήν Ἰατρική ἐπιστήμη, θά
ἀπευθυνθεῖ σέ φοιτητή Ἰατρικῆς ἤ σέ
καθηγητή Ἰατρικῆς; Θά ἀπευθυνθεῖ σέ
καθηγητή Ἰατρικῆς. Ἔτσι εἶναι καί
στήν Θεολογία». Δέν θά πᾶς
σ’ ἕναν μαθητευόμενο ἀλλά θά πᾶς σ’
αὐτόν πού εἶναι καθηγητής, σ’ αὐτόν
πού εἶναι Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας.
Καθηγητής καί Πατέρας εἶναι ὁ θεωμένος,
αὐτός δηλαδή πού ἔχει δεῖ τόν Θεό, ἔχει
ἐμπειρία θεώσεως, ἔχει θεοπτία, ἔχει
δεῖ τό ἄκτιστο φῶς καί ἔτσι ἔχει
φτάσει στήν κορυφή τῆς ἁγιότητας ἀπό
τήν ὁποία πηγάζει καί ἡ Θεολογία. Τότε
αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν μιλάει στοχαστικά,
ἐγκεφαλικά, δηλαδή δέν κάνει στοχασμό
καί σκέψεις καλές ἤ κακές γιά τόν Θεό
ἤ συλλογισμούς ἀριστοτελικούς, νά
φιλοσοφεῖ δηλαδή, άλλά μιλάει καί γράφει
ἀπό τήν ἐμπειρία πού ἔχει, ἀπό αὐτά
πού εἶδε καί ἔζησε κατά τήν ἐμπειρία
τῆς θεώσεως πού εἶχε.
«Ὑπάρχουν
διάφορα στάδια θεολογίας. Στήν Παλαιά
Διαθήκη ἔχουμε τούς προφῆτες. Ἀλλά τί
εἶναι αὐτοί οἱ προφῆτες;». Προσέξτε,
γιατί κι ἐμεῖς ἔχουμε τήν δυτική, τήν
παπική ἀντίληψη. Σύμφωνα μέ τήν παπική
ἀντίληψη καί παράδοση «ὁ
Θεός μίλησε στούς προφῆτες τῆς Παλαιᾶς
Διαθήκης καί οἱ προφῆτες ἄκουσαν ἀπό
τόν Θεό λόγια. Αὐτή ἡ παράδοση ὑπάρχει
ἀκόμη καί σήμερα στήν Δυτική Θεολογία»,
ὅτι αὐτός εἶναι ὁ προφήτης
πού τοῦ μιλάει ὁ Θεός καί «ὁ
προφήτης ταυτίζεται μέ ἐκεῖνον πού
ἔχει δεχθεῖ μηνύματα ἀπό τόν Θεόν»,
πού μεταφέρει δηλαδή τά
μηνύματα τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους.
