Ο Χριστός δεν
έγινε απλώς άνθρωπος, αλλά έγινε
άνθρωπος για να πάρει τη θέση μας. Ο Μεσσίας γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα
και την Παρθένο μητέρα, για να μην κληρονομήσει τις συνέπειες του προπατορικού
αμαρτήματος, και έτσι να γίνει «το νέο φύραμα», δηλαδή η νέα ζύμη
της καινούριας ανθρωπότητας και να καταστεί το πιο καθαρό θύμα, που θα
προσφερόταν στο Σταυρό, για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν. 1,29,
Ησαΐας 53,4-6, Εβραίους 9,28, Α’ Πέτρου 2,24, Αποκ. 5,9).
Έτσι ο Χριστός από το στάβλο της Γεννήσεως
σήκωσε το Σταυρό Του, για να μας ξεπλύνει από την αμαρτία της αποστασίας.
Μωρό ακόμη υποβάλλεται στις ταλαιπωρίες του δύσκολου και επικίνδυνου ταξιδιού
στην ξένη χώρα, την Αίγυπτο.
