Παπαχαράλαμπος
Διονυσιάτης
«Τήν
ἐποχήν τῆς συγκομιδῆς τῶν λεπτοκαρυών
συνήθιζε ὁ Γέροντάς μας, λέει ὁ
παπα-Χαράλαμπος, νά στέλλει τούς
παραδελφούς μου Ἀθανάσιον καί Ἰωσήφ
στοῦ Καρακάλλου, νά βοηθήσουν καί ν᾿
ἀποκομίσουν στήν συνοδείαν μας μερικές
ἀπαραίτητες προμήθειες. Μιά μέρα
παραδόξως, μοῦ λέγει ὁ Γέροντας:
“Νά
πᾶς παιδί μου, νά βρῆς τούς παραδελφούς
σου στά φουντούκια”.
Τήν
ἄλλην ἡμέρα βρέθηκα κιόλας στοῦ
Καρακάλλου. Γιά πρώτη φορά δούλεψα στά
φουντούκια, ἀλλά μοῦ φάνηκε μιά πολύ
εὐχάριστη ἐργασία. Μηχανικά μαζεύεις
καί ὁ νοῦς ἀπερίσπαστος συγκεντρώνεται
στήν ἀδιάλειπτον εὐχήν. Ὅμως, ὅπως
εἶναι σύνηθες, ὅταν εἶναι πολλοί μαζί,
ἀρχίζουν κουβέντες, καλαμπούρια, ἀστεῖα
κλπ. γιά νά περάση εὐχάριστα ἡ ἡμέρα.
Γιά ὅσους δέν γνωρίζουν ἀπό εὐχή καί
πρό πάντων γιά τούς κοσμικούς, ἡ ἡμέρα
μέ τά καλαμπούρια καί τ᾿ ἀστεῖα
βγαίνει πολύ ἄνετα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
