Β Κορ. 4,6 ὅτι ὁ Θεὸς
ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν
ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς
γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Β Κορ. 4,6 Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους
της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός
έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν
ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν
της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.
Β Κορ. 4,7 Ἔχομεν δὲ τὸν
θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ
ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ
μὴ ἐξ ἡμῶν,
Β Κορ. 4,7 Εχομεν δε αυτόν τον ανεκτίμητον θησαυρόν της ενδόξου
γνώσεως μέσα εις τα σώματα μας, τα αδύνατα και εύθραστα σαν όστρακα, δια να
φαίνεται έτσι καθαρά ότι ο υπεράφθονος πλούτος της δυνάμεως είναι και
προέρχεται από τον Θεόν και όχι από ημάς.
Β Κορ. 4,8 ἐν παντὶ
θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿
οὐκ ἐξαπορούμενοι,
Β Κορ. 4,8 Ετσι δε εξηγείται η υπερνίκησις των αναριθμήτων
εμποδίων και κινδύνων που συναντώμεν στο έργον μας. Διότι όντως ημείς οι
Απόστολοι παντού και πάντοτε θλιβόμεθα, χωρίς όμως να φθάνωμεν εις αδιέξοδον
και καταθλιπτικήν στενοχωρίαν. Περιπίπτομεν εις απορίαν και αμηχανίαν, χωρίς
ποτέ να αποθαρρυνώμεθα και να μη ευρίσκωμεν λύσιν και απάντησιν εις τας απορίας
μας.
Β Κορ. 4,9 διωκόμενοι ἀλλ᾿
οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι,
Β Κορ. 4,9 Διωκόμεθα από απίστους και ψευδαδέλφους, αλλά δεν
εγκαταλειπόμεθα από τον Θεόν. Φαίνεται μερικές φορές, ότι καταβαλλόμεθα και
ριπτόμεθα από τους εχθρούς μας κάτω ως ηττημένοι, αλλά δεν χανόμεθα.
Β Κορ. 4,10 πάντοτε τὴν
νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι
περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ
ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ.
Β Κορ. 4,10 Οπου και αν περιοδεύωμεν, φέρομεν στο σώμα μας πάντοτε
τας οδύνας και τον θάνατον του Κυρίου Ιησού, κινδυνεύοντες όπως εκείνος και να
αποθάνωμεν εις κάθε στιγμήν. Τούτο όμως, δια να φανερωθή εις την ζωήν και
ύπαρξιν μας, που πάντοτε διαφεύγει τον θάνατον, η ζωή και η δύναμις του Ιησού.
Β Κορ. 4,11 ἀεὶ γὰρ
ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ
Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ
φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν.
Β Κορ. 4,11 Διότι πάντοτε ημείς, που ζώμεν δια το έργον του
Κυρίου, παραδιδόμεθα εις θάνατον δια την δόξαν του Ιησού, ώστε η ζωή και η
δύναμις του Ιησού Χριστού να φανή στο θνητόν μας σώμα, το οποίον ο Κυριος κατά
θαυμαστούς τρόπους σώζει.
Β Κορ. 4,12 ὥστε ὁ μὲν
θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ
ἐν ὑμῖν.
Β Κορ. 4,12 Ωστε οι μεν καθημερινοί θανάσιμοι κίνδυνοι υπάρχουν εις
ημάς, η δε πνευματική ζωη, που προέρχεται από τον ιδικόν μας θάνατον,
ενεργείται και αυξάνεται εις σας.
Β Κορ. 4,13 ἔχοντες δὲ τὸ
αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ
γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς
πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,
Β Κορ. 4,13 Επειδή όμως έχομεν το αυτό Αγιον Πνεύμα, που μας
χαρίζει και μας στερεώνει εις την πίστιν, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένον
εις την Παλαιάν Διαθήκην “επίστευσα και δι' αυτό ελάλησα”. και ημείς πιστεύομεν
κατά τρόπον ορθόν και σταθερόν στον Κυριον, δι' αυτό και με θάρρος κηρύττομεν
την διδασκαλίαν της πίστεώς μας.
Β Κορ. 4,14 εἰδότες ὅτι ὁ
ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ
Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν.
Β Κορ. 4,14 Από αυτήν δε την πίστιν αντλούμεν την βεβαίαν γνώσιν,
ότι ο Θεός και Πατήρ, ο οποίος ανέστησε το Κυριον Ιησούν, θα αναστήση και ημάς
δια μέσου του Ιησού και θα μας θέση κοντά του, μαζή με σας, ενδόξους εις την
βασιλείαν του.
Β Κορ. 4,15 τὰ γὰρ πάντα
δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν
πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν
τοῦ Θεοῦ.
Β Κορ. 4,15 Διότι όλα γίνονται δια σας, ώστε η ευεργεσία και η
δωρεά του Θεού, που γίνεται εις ημάς, να γίνη και ιδική σας ευεργεσία και να
πλεονάση εις όλους. Ετσι δε σεις και ημείς, που είμεθα οι ευεργετούμενοι, να
ευχαριστούμεν τον Θεόν, ώστε και η ευχαριστία να πλεονάζή και να περισσεύη προς
δόξαν του Θεού.
Λουκ.
6,31 καὶ καθὼς θέλετε ἵνα
ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς
ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.
Λουκ. 6,31 Και όπως θέλετε να κάνουν και να συμπεριφέρωνται
απέναντι σας οι άνθρωποι, έτσι και σεις να πράττετε και να συμπεριφέρεσθε προς
αυτούς.
Λουκ.
6,32 καὶ εἰ ἀγαπᾶτε
τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;
καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας
αὐτοὺς ἀγαπῶσι.
Λουκ. 6,32 Εάν αγαπάτε μόνον αυτούς που σας αγαπούν, ποία χάρις
του Θεού και αμοιβή σας αξίζει; Διότι και οι αμαρτωλοί αγαπούν εκείνους που
τους αγαπούν.
Λουκ.
6,33 καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε
τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν
χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ
ποιοῦσι.
Λουκ. 6,33 Και εάν κάνετε το καλόν εις εκείνους μόνον που σας
ευεργετούν, ποία ανταμοιβή εκ μέρους του Θεού σας ανήκει; Διότι και οι
αμαρτωλοί το ίδιον κάμνουν.
Λουκ.
6,34 καὶ ἐὰν
δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν
χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς
δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα.
Λουκ. 6,34 Και εάν δανείζετε εις εκείνους, από τους οποίους
περιμένετε να πάρετε πίσω τα δανεικά, ποία ευμένεια και ανταπόδοσις από τον
Θεόν σας αρμόζει; Διότι και οι αμαρτωλοί δανείζουν τους αμαρτωλούς, δια να
λάβουν από αυτούς ομοίας εξυπηρετήσεις εις την ανάγκην των.
Λουκ.
6,35 πλὴν ἀγαπᾶτε
τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε
καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ
μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου,
ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους
καὶ πονηρούς.
Λουκ. 6,35 Αλλά σεις να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευργετήτε
και να δανείζετε, χωρίς να αποβλέπετε εις καμμίαν ανταπόδοσιν και θα είναι ο
μισθός σας πολύς και θα είσθε εις την βασιλείαν των ουρανών παιδιά του Υψίστου,
διότι και αυτός είναι αγαθός και ευργετικός και προς αυτούς ακόμη τους
αχαρίστους και πονηρούς.
Λουκ.
6,36 Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες,
καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.
Λουκ. 6,36 Γινεσθε λοιπόν εύσπλαχνοι στους γύρω σας ανθρώπους,
όπως και ο Πατήρ σας είναι πολυεύσπλαγχνος προς όλους.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
