Θυμάμαι, ότι πήρα με ενθουσιασμό και λαχτάρα να διαβάσω το βίο του π.
Αρσενίου του Καππαδόκου, όταν έμαθα οτι το βιβλίο το έγραψε ο γέροντας
Παΐσιος.
Ετσι, κλείστηκα μόνος μου σε ένα κελλί της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου του
Αγίου Όρους, που είναι και το πλησιέστερο μοναστήρι στο κελλί του
γέροντα, και ρουφήχτηκα μέσα στο βιβλίο.
Διάβαζα και εντυπωσιαζόμουν. «Ρέ παιδί μου, δεν έχουν μόνο οι γιόγκι
δυνάμεις. Και τούτος εδώ ο παπάς πρέπει να ήταν μεγάλος γιόγκι»
σκεφτόμουν.
Ενώ είχα προηγουμένως διαβάσει διάφορα ινδουιστικά βιβλία για τη ζωή κάποιον μεγάλων γιόγκι, πρώτη φορά διάβαζα για κάποιον Χριστιανό Άγιο. Απορούσα! «Ώστε υπάρχουν και στην Ελλάδα και στο Χριστιανισμό τόσο πολύ εξελιγμένοι πνευματικά άνθρωποι!!». Τότε δεν ήμουν σε θέση να ξεχωρίσω την μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε έναν ορθόδοξο Άγιο και έναν ινδουιστή γκουρού. Μου φαινόταν το ίδιο.
Ενώ είχα προηγουμένως διαβάσει διάφορα ινδουιστικά βιβλία για τη ζωή κάποιον μεγάλων γιόγκι, πρώτη φορά διάβαζα για κάποιον Χριστιανό Άγιο. Απορούσα! «Ώστε υπάρχουν και στην Ελλάδα και στο Χριστιανισμό τόσο πολύ εξελιγμένοι πνευματικά άνθρωποι!!». Τότε δεν ήμουν σε θέση να ξεχωρίσω την μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε έναν ορθόδοξο Άγιο και έναν ινδουιστή γκουρού. Μου φαινόταν το ίδιο.
Συνέχιζα το διάβασμα και εντυπωσιαζόμουν όλο και περισσότερο από την
αγία ζωή του π. Αρσενίου! Ξαφνικά άρχισα να ακούω κρότους μέσα στο
δωμάτιο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/