ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΜΑΚΡΙΝΗΣ. ΠΟΡΤΑΡΙΑ ΒΟΛΟΥ "Ἐπιπλέον προσευχόταν γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, τούς γνωστούς της, τούς φίλους τῆς Μονῆς καί περισσότερο γιά τούς κεκοιμημένους πού ἦταν ἀνεξομολόγητοι καί εἶχαν θανάσιμα ἁμαρτήματα, ὅπως τήν Γλυκερία πού παραστράτησε στήν Κατοχή γιά νά ἐπιβιώσει καί πού οἱ φωνές της ἀντηχοῦσαν μέσα ἀπό τόν πύρινο ποταμό τῆς κολάσεως στά αὐτιά τῆς Γερόντισσας..."

Τό 1963 εγκαταστάθηκε η αδελφότητα στην νέα Μονή. Κατόπιν έγινε μοναχή η Βικτωρία με το όνομα «Θεοφανώ» και ύστερα η Μαρία με τό όνομα «Μακρίνα». Για σαράντα ημέρες ο νους της ήταν γεμάτος φως, χαρά και είχε συνέχεια δάκρυα. Αισθάνθηκε έντονη την αλλοίωση από την χάρη του Μεγάλου και Αγγελικού Σχήματος, η οποία διατηρήθηκε για πολύ. Για πολλές ημέρες δεν ήθελε να φάει και για ένα χρόνο δεν ασχολήθηκε μέ καμία γήινη φροντίδα.

Η Γερόντισσα Μακρίνα διακρίθηκε για τό ασκητικό της φρόνημα. Ήταν προσηλωμένη στην θεία λατρεία- προσευχόταν, μελετούσε, συμμετείχε στις κοινοβιακές ακολουθίες, κοινωνούσε τακτικά των Αχράντων Μυστηρίων, αγρυπνούσε μέ τό κομβοσχοίνι και αγαπούσε την νηστεία. Ήταν πολύ φιλόξενη και ελεήμων. Βοηθούσε κρυφά και υποστήριζε πολλούς πτωχούς και αναγκεμένους. Για την ελεημοσύνη έλεγε: «Ότι δίνουμε από τό σπίτι της Παναγίας, είναι όλα ευλογία της Παναγίας. Γι’ αυτό λοιπόν η Χάρη της Κυρίας Θεοτόκου μάς ενισχύει και μάς βοηθάει». Είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Παναγία ότι θα οικονομούσε την Μονή Της, ακόμη και όταν χρειαζόταν να δώσει και τό τελευταίο καρβέλι ψωμί του Μοναστηριού. 

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/