Πραξ. 1,12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς
Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουμένου ἐλαιῶνος,
ὅ ἔστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλήμ, σαββάτου ἔχον ὁδόν.
Πραξ. 1,12 Τοτε οι μαθηταί επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ από το
όρος, που ελέγετο Ελαιών και το οποίον είναι πλησίον της Ιερουσαλήμ, εις
απόστασιν ενός και κάτι χιλιομέτρου, όσον δηλαδή επετρέπετο στους Ισραηλίτας να
βαδίσουν κατά την ημέραν του Σαββάτου.
Πραξ. 1,13 καὶ ὅτε εἰσῆλθον,
ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν
καταμένοντες, ὅ τε Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης
καὶ Ἀνδρέας, Φίλιππος καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος καὶ
Ματθαῖος, Ἰάκωβος Ἀλφαίου καὶ Σίμων ὁ Ζηλωτὴς
καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
Πραξ. 1,13 Και όταν εισήλθαν εις την πόλιν, ανέβηκαν στο γνωστόν
υπερώον, όπου συνήθως συνηντώντο και παρέμεναν οι μαθηταί, ο Πετρος και ο
Ιάκωβος και ο Ιωάννης και ο Ανδρέας, ο Φιλιππος και ο Θωμάς, ο Βαρθολομαίος και
ο Ματθαίος, ο Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου και ο Σιμων ο Ζηλωτής και ο Ιούδας ο
υιός του Ιακώβου.
Πραξ. 1,14 οὗτοι πάντες ἦσαν
προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ καὶ
τῇ δεήσει σὺν γυναιξὶ καὶ Μαρίᾳ τῇ μητρὶ
τοῦ Ἰησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελφοῖς
αὐτοῦ.
Πραξ. 1,14 Ολοι αυτοί με μια ψυχή και με μια καρδιά ακούραστα
προσηύχοντο και εδέοντο στον Θεόν μαζή και με άλλας ευσεβείς γυναίκας, που
είχαν ακολουθήσει τον Κυριον, όπως επίσης μαζή με την Μαρίαν την μητέρα του
Ιησού και με αυτούς, που ενομίζοντο αδελφοί του.
Πραξ. 1,15 Καὶ ἐν ταῖς
ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν
μαθητῶν εἶπεν· ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ
τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσιν·
Πραξ. 1,15 Και κατά τας ημέρας αυτάς εσηκώθηκε ο Πετρος στο
μέσον των μαθητών και είπε· ήσαν δε εκεί συνηθροισμένοι εκατόν είκοσι περίπου
πρόσωπα·
Πραξ. 1,16 ἄνδρες ἀδελφοί,
ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπε
τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ στόματος Δαυΐδ περὶ Ἰούδα
τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσι τὸν Ἰησοῦν,
Πραξ. 1,16 “άνδρες αδελφοί, έπρεπε να εκπληρωθή ακριβώς η
προφητεία της Γραφής, την οποίαν προείπε το Πνεύμα το Αγιον με το στόμα του
Δαυίδ δια τον Ιούδαν, ο οποίος έγινε οδηγός εκείνων, που συνέλαβαν τον Ιησούν.
Πραξ. 1,17 ὅτι κατηριθμημένος
ἦν σὺν ἡμῖν καὶ ἔλαχε τὸν κλῆρον
τῆς διακονίας ταύτης.
Πραξ. 1,17 Η προφητεία λέγει, ότι είχε και αυτός συμπεριληφθή
στον αριθμόν μας και έλαβεν εκ μέρους του Θεού ως τιμητικήν δωρεάν, ωσάν θείον
λαχνόν, μέρος εις την αποστολικήν αυτήν διακονίαν.
Πραξ. 1,21 δεῖ οὖν τῶν
συνελθόντων ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόνῳ
ἐν ᾧ εἰσῆλθε καὶ ἐξῆλθε ἐφ᾿
ἡμᾶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς,
Πραξ. 1,21 Δια να εκπληρωθή και η τελευταία αυτή φράσις της
προφητείας, πρέπει να πάρη την θέσιν του Ιούδα μεταξύ των Αποστόλων ένας από
τους άνδρας εκείνους, οι οποίοι ήσαν μαζή μας όλον τον καιρόν, από τότε που ο
Κυριος εισήλθε εις την δημοσίαν δράσιν μέχρι την ημέραν, που έφυγε από ημάς.
Πραξ. 1,22 ἀρξάμενος ἀπὸ
τοῦ βαπτίσματος Ἰωάννου ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήφθη
ἀφ᾿ ἡμῶν, μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ
γενέσθαι σὺν ἡμῖν ἕνα τούτων.
Πραξ. 1,22 Δηλαδή από την ημέραν της βαπτίσεώς του υπό του
Ιωάννου, μέχρι και της ημέρας, που ανελήφθη στους ουρανούς. Αυτός δε που θα
πάρη τώρα το αποστολικόν αξίωμα πρέπει να γίνη μάρτυς και κήρυξ, μαζή με ημάς,
της αναστάσεως του Κυρίου”.
Πραξ. 1,23 Καὶ ἔστησαν
δύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν, ὃς ἐπεκλήθη
Ἰοῦστος, καὶ Ματθίαν,
Πραξ. 1,23 Και επρότειναν δύο, τον Ιωσήφ, που ελέγετο Βαρσαββάς
και έλαβε κατόπιν το επώνυμον Ιούστος, και τον Ματθίαν.
Πραξ. 1,24 καὶ προσευξάμενοι
εἶπον· σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξον ὃν
ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα,
Πραξ. 1,24 Και προσηυχήθησαν οι μαθηταί και είπαν· “Συ, Κυριε,
που γνωρίζεις τας καρδίας όλων, φανέρωσε και ανάδειξε εκείνον, που εδιάλεξες,
ένα από τους δύο τούτους,
Πραξ. 1,25 λαβεῖν τὸν
κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς, ἐξ
ἧς παρέβη Ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν
ἴδιον.
Πραξ. 1,25 δια να λάβη, σαν θείον λαχνόν, το αξίωμα της
υπηρεσίας αυτής, δηλαδή το αποστολικόν, από το οποίον εξέπεσε ο Ιούδας, δια να
πορευθή στον τόπον της καταδίκης, που του ήρμοζε”.
Πραξ. 1,26 καὶ ἔδωκαν
κλήρους αὐτῶν, καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ
Ματθίαν, καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀποστόλων.
Πραξ. 1,26 Και έβαλαν κλήρους με τα ονόματα των δύο και έπεσε ο
κλήρος στον Ματθίαν, ο οποίος και κατετάχθη μαζή με τους ένδεκα Αποστόλους.
Ματθ. 16,6 ὁ δὲ Ἰησοῦς
εἶπεν αὐτοῖς· ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ
τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Ματθ. 16,6 Ο δε Ιησούς τους είπε· “κυττάξτε καλά και προσέχετε
από το προζύμι των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων”.
Ματθ. 16,7 οἱ δὲ
διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ
ἐλάβομεν.
Ματθ. 16,7 Οι δε μαθηταί εσκέπτοντο από μέσα των και έλεγαν·
Ημείς δεν επήραμε καθόλου ψωμιά μαζή μας.
Ματθ. 16,8 γνοὺς δὲ ὁ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τί διαλογίζεσθε ἐν
ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβετε;
Ματθ. 16,8 Ο Ιησούς ως παντογνώστης εγνώρισε πολύ καλά τας
σκέψεις των και είπε εις αυτούς· “τι σκέπτεσθε από μέσα σας, ω ολιγόπιστοι, και
ανησυχείτε, διότι δεν επήρατε μαζή σας άρτους;
Ματθ. 16,9 οὔπω νοεῖτε οὐδὲ
μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίων καὶ
πόσους κοφίνους ἐλάβετε;
Ματθ. 16,9 Ακομα δεν εννοείτε την σημασίαν των λόγων μου, ούτε
ενθυμείσθε τους πέντε άρτους των πέντε χιλιάδων και πόσα κοφίνια περίσσευμα
επήρατε;
Ματθ. 16,10 οὐδὲ τοὺς
ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας
ἐλάβετε;
Ματθ. 16,10 Ούτε τους επτά άρτους των τεσσάρων χιλιάδων και πόσα
μεγάλα καλάθια με περίσσευμα επήρατε;
Ματθ. 16,11 πῶς οὐ νοεῖτε
ὅτι οὐ περὶ ἄρτου εἶπον ὑμῖν
προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ
Σαδδουκαίων;
Ματθ. 16,11 Πως δεν καταλαβαίνετε ότι δεν σας είπα να προσέχετε από
το υλικό προζύμι και τα ψωμιά των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων;”
Ματθ. 16,12 τότε συνῆκαν ὅτι
οὐκ εἶπε προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τοῦ ἄρτου,
ἀλλ᾿ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ
Σαδδουκαίων.
Ματθ. 16,12 Τοτε οι μαθηταί κατάλαβαν, ότι δεν τους είπε να
προσέχουν από το προζύμι του ψωμιού, αλλά από την κακήν διδασκαλίαν των
Φαρισαίων και Σαδδουκαίων, που ομοιάζει με χαλασμένο προζύμι.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
