Δημητρίου
Παναγόπουλου
ἱεροκήρυκος
Ἐκεῖ
πού τελειώνει ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ
ἀνθρώπου πρός τόν ἑαυτό του, ἐκεῖ
ἀρχίζει ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός
θέλει νά ἀπελπιστοῦμε τελείως ἀπό τίς
προσπάθειές μας, ὥστε νά ζητήσουμε τήν
βοήθειά Του καί νά Τοῦ ἐμπιστευτοῦμε
τίς ὑποθέσεις τῆς ζωῆς μας. Ὅπως ὅταν
ἀναθέτουμε μία ὑπόθεση στόν δικηγόρο
μας, τοῦ δίνουμε ὅλα τά στοιχεῖα τοῦ
φακέλλου, γιά νά ἀναλάβει τήν ὑπόθεσή
μας, ἔτσι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἐμπιστευτοῦμε
ὅλον τόν ἑαυτό μας στό Θεό, γιά νά μᾶς
ἀναλάβει. Ἐδῶ ἀφήνεις ἐλεύθερο τό
σῶμα σου στή θάλασσα καί λόγῳ τῆς
ἄνωσης δέν σέ πνίγει ἡ θάλασσα ἀλλά
σέ κρατάει στήν ἐπιφάνεια, πόσο
περισσότερο ἄν ἐμπιστευτεῖς τόν Θεό!
Ὅμως σήμερα οἱ Χριστιανοί, δέν ἔχουν
ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ταυτόχρονα
ἔχουν στό σπίτι τους εἰκόνες, καντῆλες
καί λιβάνια. Ὁ Θεός πολύ πληγώνεται,
ὅταν οἱ ἄνθρωποι δέν Τόν ἐμπιστεύονται.
