"Γέροντα, δεν μπορώ να αποδεχθώ την παρουσία αυτού του ανθρώπου με τίποτε!"
"Πρέπει να τον δεχθείς παιδί μου".
"Μα έχει κάνει αυτά κι αυτά κι αυτά... Είναι τέτοιος... είναι αλλιώς...
είναι παραλλιώς..." είπε ο Διονύσης κι τελείωσε την εξομολόγηση με ένα
περίεργο συναίσθημα. Ήταν η πρώτη φορά που ο πνευματικός του τού ζητούσε
να κάνει κάτι τόσο κόντρα στην θέλησή του... Πήρε το αμάξι και γύρισε
στο σπίτι προβληματισμένος.
Την άλλη μέρα το πρωί μόλις ξαναείδε τον άνθρωπο του οποίου δεν μπορούσε
να αποδεχθεί την παρουσία, συγχύστηκε τόσο πολύ που μπήκε στο αμάξι κι
έφυγε 100 χιλιόμετρα μακριά σε μια λίμνη πάνω σε ένα βουνό όπου πήγαινε
για πρώτη φορά.
