Ο Γέροντας
δεν δικαιολογούσε τις πράξεις των παιδιών, τις χαρακτήριζε ως σαρκικές αμαρτίες,
αλλά συγχρόνως τα αγαπούσε σαν πολύτιμες ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανε».
Με την αγάπη
του, τους προσείλκυε σαν μαγνήτης και τους θεράπευε σταδιακά από την
σαρκολατρεία τους. Η πατερική αυτή στάση
http://hristospanagia3.blogspot.gr/