3.Ἔχει τρωτά σημεῖα
ἡ πίστη μας; (69-73)
Στό σημεῖο ὅμως αὐτό
πολύ λογικά θά ποῦ κάποιοι ἀλλόδοξοι;
Ἐντάξει ἡ πίστη μας ἔχει πολλα τρωτά. Ἡ δική σας δέν ἔχει;
Ἐδῶ ἀκριβῶς πρέπει νά κάνουμε ἕνα μεγάλο
διαχωρισμό. Ἄλλο πράγμα εἶναι τά τρωτα στόν ἱδρυτή κάποιας θρησκείας καί στίς ἀντιλήψεις
τῆς θρησκείας αὐτῆς, καί ἄλλο πράγμα εἶναι τά τρωτά σέ πρόσωπα πού ἀκολουθοῦν
μιά θρησκεία.
Γιά συγκεκριμένα.
Στό χριστιανισμό θά βρεῖ
κανείς ἐκτός ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων, καί κάποιες ἐξαιρέσεις
χριστιανῶν πού δέν ἐκπροσώπησαν σωστά τήν πίστη μας. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς εἶπε ὁ
Θεός: Μέσα στούς αἰῶνες ἐξαιτίας κάποιων πιστῶν μου θά μέ βρίζουν οἱ ἄνθρωποι (Ἡσ.νβ
5).
Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι
μέσα στούς αἰῶνες καί ἰδιαίτερα στους παπικούς καί στούς προτεστάντες ἔγιναν
πράγματα πού δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν πίστη πού δίδαξε ὁ
Χριστός. Τέτοιες θλιβερές σελίδες τῆς ἱστορίας τοῦ χριστιανισμοῦ εἶναι οἱ
σταυροφορίες, τό κάψιμο τῶν μαγισσῶν, ἡ Ἱερά Ἐξέταση, ἡ οἰκονομική ἐκμετάλευση,
ἡ ἀποικιοκρατία, ἡ πολιτική κυριαρχία, οἱ θρησκευτικοί πόλεμοι... Ἀλλά δέν θά ἀπολογηθεῖ
ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά ἐγκλήματα καί ἀποπήματα τῶν αἱρετικῶν.
Θά πεῖ ὅμως πάλι
κάποιος:
