Β Τιμ. 4,5 σὺ δὲ νῆφε
ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ,
τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.
Β Τιμ. 4,5 Συ όμως πρόσεχε άγρυπνος εις όλα όσα διδάσκει ο
Θεός και επιβάλλει το καθήκόν σου. Κοπίασε και ταλαιπωρήσουν εις την διακονίαν
σου, κάμε έργον κήρυκος του Ευαγγελίου, εκπλήρωσε εις τέλειον βαθμόν την
υπηρεσίαν, που ανέλαβες εν τη Εκκλησίᾳ.
Β Τιμ. 4,6 ἐγὼ γὰρ
ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως
ἐφέστηκε.
Β Τιμ. 4,6 Δεν θα είμαι πλέον εν τη ζωή, δια να σε καθοδηγώ,
διότι εγώ χύνω τώρα το αίμα μου θυσίαν προς τον Θεόν και ο καιρός της εκδημίας
μου από τον κόσμον αυτόν έχει πλησιάσει.
Β Τιμ. 4,7 τὸν ἀγῶνα
τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν
πίστιν τετήρηκα·
Β Τιμ. 4,7 Εχω αγωνισθή τον καλόν αγώνα δια το Ευαγγέλιον του
Χριστού, έφθασα στο τέλος του δρόμου, που με έχει τάξει ο Κυριος, έχω τηρήσει
κατά θεωρίαν και πράξιν την πίστιν.
Β Τιμ. 4,8 λοιπὸν ἀπόκειταί
μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ
Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος
κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι
τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
Β Τιμ. 4,8 Λοιπόν μου επιφυλάσσεται ο στέφανος, που βραβεύει
την δικαιοσύνην και την αρετήν, και τον οποίον ο Κυριος, που είναι ο δίκαιος
κριτής, θα μου δώση ως ανταμοιβήν κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της Δευτέρας
Παρουσίας. Και θα τον δώση όχι μόνον εις εμέ, αλλά και εις όλους όσοι έχουν
αγαπήσει και ποθήσει με καθαράν και αγίαν καρδίαν την ένδοξον εμφάνισίν του.
Μαρκ. 1,1 Ἀρχὴ τοῦ
εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ
Θεοῦ.
Μαρκ. 1,1 Αρχή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, του
ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού έγινε ο Ιωάννης·
Μαρκ. 1,2 Ὡς γέγραπται ἐν
τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν
ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν
σου ἔμπροσθέν σου·
Μαρκ. 1,2 σύμφωνα με εκείνο που έχει
γραφή στους προφήτας περί του Ιωάννου του Προδρόμου·“Ιδού εγώ, λέγει ο Θεός δια
του προφήτου Μαλαχίου, αποστέλλω τον αγγελιοφόρον μου ολίγον ενωρίτερα από σε,
ο οποίος και θα προπαρασκευάση την οδόν σου (δηλαδή τας ψυχάς και τας καρδίας
των ανθρώπων) δια να σε υποδεχθούν”.
Μαρκ. 1,3 φωνὴ βοῶντος
ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν
Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ,
Μαρκ. 1,3 Και ο σταλμένος αυτός από τον Θεόν αγγελιοφόρος
είναι εκείνος, δια τον οποίον ο προφήτης Ησαΐας είπε· “Φωνή ανθρώπου, ο οποίος
βοά εις έρημον· ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου· κάμετε ευθείς τους δρόμους του
(ευθύνατε τας καρδίας σας)”.
Μαρκ. 1,4 ἐγένετο Ἰωάννης
βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα
μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Μαρκ. 1,4 Εγινε δε ο Ιωάννης αρχή κατά την εποχήν εκείνην,
βαπτίζων εις την έρημον και κηρύσσων βάπτισμα εις πιστοποίησιν της μετανοίας,
δια να λάβουν οι βαπτιζόμενοι την άφεσιν των αμαρτιών, όταν θα εδέχοντο τον
ερχόμενον μετ' ολίγον Μεσσίαν.
Μαρκ. 1,5 καὶ ἐξεπορεύετο
πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ
Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ
Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι
τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
Μαρκ. 1,5 Και επήγαιναν προς αυτόν οι
κάτοικοι ολοκλήρου της Ιουδαίας και οι Ιεροσολυμίται και εβαπτίζοντο από αυτόν
στον Ιορδάνην ποταμόν, εξομολογούμενοι συγχρόνως τας αμαρτίας των.
Μαρκ. 1,6 ἦν δὲ ὁ
Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ
τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας
καὶ μέλι ἄγριον.
Μαρκ. 1,6 Εφορούσε δε ο Ιωάννης ένδυμα από τρίχας καμήλου και
είχε δερματίνην ζώνην γύρω από την μέσην του και έτρωγε ακρίδες και μέλι
άγριον.
Μαρκ. 1,7 καὶ ἐκήρυσσε
λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ
οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα
τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ.
Μαρκ. 1,7 Και εκήρυττε λέγων· “έρχεται ύστερα από εμέ εκείνος
που είναι ισχυρότερός μου και του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να
λύσω το λουρί των υποδημάτων του.
Μαρκ.
1,8 ἐγὼ
μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς
δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
Μαρκ. 1,8 Εγώ μεν σας εβάπτισα με νερό,
αυτός όμως θα σας βαπτίση με Πνεύμα Αγιον”.
