Μετά
τον θάνατο αδελφής της Μονής, γράφει σε γνωστή της:
Ή
μακαριστή αδελφή I. μάς άφησε χρόνια, αλλά και εις καλές ενθυμήσεις και την
βεβαιότητα, ότι βρίσκεται κοντά στον μεγάλο Θεό, πού υπηρέτησε μέχρι τελευταίας
της αναπνοής, με την υπομονή εις την αρρώστια της, πού υπέφερε πολύ. Σού το
γράφω, ή αδελφή Ί., πήγε στον παράδεισο, ύστερα από πολλούς πόνους- έκαμε δύο
μήνες στην κλινική και οι αδελφές με την σειρά κάθε νύχτα αγρυπνούσαν κοντά
της. 'Υποφέραμε πολύ, χωρίς να μπορούμε να της ελαφρύναμε, έστω και ολίγον,
τούς πόνους της. Ό Θεός να φυλάη από τέτοιες αρρώστιες, είναι μαρτύρια. Όλοι θα
φύγωμε από αυτήν την ζωή και έκαστος ό εάν σπείρη, τούτο και θερίσει. Αιώνια, ας
είναι ή μνήμη της.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/11/blog-post_701.html