Στον
Ιερό Ναό τού Αγίου Λουκά εκκλησιάζονταν αγιορείτες πατέρες και κληρικοί από την
επαρχία, όταν βρίσκονταν στην Αθήνα ημέρα Κυριακή. Ο π. Ευσέβιος το θεωρούσε
ιδιαίτερη τιμή να συλλειτουργήσει μαζί τους και έδινε πάντα το προβάδισμα στο
φιλοξενούμενο ιερέα. Μερικές φορές μάλιστα εκείνος διακονούσε ταπεινά στο Ιερό.
Επιπλέον, το αναλόγιο τού Αγίου Λουκά συχνά το πλαισίωναν μοναχοί και δόκιμοι. Το
εκκλησάκι τότε γινόταν μια γωνιά τού Αγίου Όρους. Στο τέλος ο π. Ευσέβιος
ζητούσε από το φιλοξενούμενο κληρικό να μιλήσει.
Στη
συνέχεια τούς παρέθετε πρόγευμα στο γραφείο, και η άδολη χαρά του ήταν
ολοφάνερη. «Ευλογία σήμερα, μεγάλη ευλογία! Το Άγιο Όρος κοντά μας» Ήταν ένα
γεγονός πού εύφραινε την ψυχή τού Γέροντα. «Συνάντησης επί το αυτό» έλεγε.