Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς στ' Λουκᾶ
(Γαλάτας
β' 16-20)
Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος
Πόσοι
άραγε από τους ανθρώπους σκέπτονται
σοβαρά τον λόγο της υπάρξεως και παρουσίας
μας στην ζωή και πόσοι από όσους
ισχυρίζονται ότι δέχονται την Χριστιανική
Πίστη έχουν συνειδητοποιήσει ότι η
καλλιέργεια της πνευματικής ζωής
προϋποθέτει την νέκρωση κάθε μορφής
κακού που φύεται μέσα στον ψυχικό μας
κόσμο;
Με
άλλα λόγια έχουμε ενστερνιστεί ότι η
μεταμόρφωσις της εσωτερικής ζωής του
ανθρώπου, που
εκδηλώνεται ως αγία συμπεριφορά, είναι
ένας καθημερινός σταυρός που πρέπει να
λιτανεύουμε από τα μικρότερα έως και
τα μεγαλύτερα; Αυτό ακριβώς κηρύσσει ο
Απ. Παύλος όταν γράφει “Χριστώ
συνεσταύρωμαι· ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε
εν εμοί Χριστός”. Και ναι μεν
η στάση αυτή ζωής, που βιώνεται με την
ελεύθερη επιλογή και αποδοχή του
ανθρώπου, δεν είναι εύκολη υπόθεση,
είναι όμως δυνατή δια της Χάριτος, όπως
βλέπουμε στο Αποστολικό κήρυγμα, αλλά
και στη ζωή των Αγίων.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_124.html
