Ο
Γέρων Ιωσήφ είδε όλο το βάθος του παλαιού ανθρώπου και με πολύ κόπο και
προσευχή καθάρισε τον εαυτόν του και όλη η ζωή του είναι ένα παράδειγμα
μιμήσεως, για κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για τη σωτηρία της ψυχής του.
Παραπονείται μάλιστα, ότι δεν φροντίζουμε για το εσωτερικό της ψυχής και γράφει:
«Η σημερινή κατάστασις των πολλών περιωρίσθη εις ένα τύπον
εξωτερικόν. Πέραν τούτου δεν υπάρχει φροντίδα και μέριμνα διά το
εσωτερικόν της ψυχής, όπου συνίσταται το παν· όπου ενώνεται ο υλικός με
τον άυλον, ο άνθρωπος με τον Θεόν, κατά το εγχωρούν εις την χωματώδη μας
φύσιν. Τούτο είναι το πολύ ωραίον και το πάνυ καλόν. Άλλα πάντες το
αποφεύγομεν. Πάντες τα νώτα στρέφομεν. Καθότι απαιτείται αγών».
Εις τον αγώνα αυτόν του ανθρώπου, για να υπάρξουν τα ανάλογα
αποτελέσματα, πρέπει να συνεργήσει η χάρις του Θεού και η προαίρεση του
ανθρώπου: «θα λυώση ως κηρός ο παλαιός άνθρωπος.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_217.html#more
