(ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)
Ὅσο περνοῦν οἱ μέρες πληθαίνουν κι αὐτά, καὶ τὴν παραμονὴ τῆς Κοιμήσεως αὐξάνονται ὑπερβολικά. Βλέπεις Μαρκοπουλιῶτες νὰ γυρίζουν στὴ ρεματιά, στὴν ὄχθη τῆς ὁποίας εἶναι χτισμένη ἡ ἐκκλησία, γιὰ νὰ μαζέψουν φίδια νὰ τὰ φέρουν στὴν Παναγία. Ἀπὸ ποὺ βγαίνουν, ἀλλὰ καὶ ποὺ κρύβονται μετὰ τὴν ἑορτή, κανεὶς δὲν γνωρίζει. Παραμένει ἕνα μυστήριο.
Τὴν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα ἀνάμεσα στοὺς πιστούς, στὰ προσκυνητάρια καὶ στὰ στασίδια, χωρὶς νὰ φοβοῦνται κανένα.