Ὁ διανοητικός χειρισμός στίς Σέκτες (Μοναχός π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Δρ. Θεολογίας ‒ Πτ. Φιλοσοφίας)

  Εἰσήγηση πού πραγματοποιήθηκε τόν Φεβρουάριο 2017, σέ Ἐκπαιδευτική Ἡμερίδα τῆς Π.Ε.Γ.

Ἄς ἀκούσουμε τή μαρτυρία μιᾶς κοπέλας πού πέρασε ἀπό μία σέκτα. Ἀποτελεῖ, νομίζω, τήν καλύτερη εἰσαγωγή στό θέμα μας, ἀλλά συγχρόνως καί μία καλή σύνοψή του: «Ἐκεῖ λοιπόν [στήν ὀργάνωση] ἔτυχα θερμῆς ὑποδοχῆς. Πολύ γρήγορα ἀνοίξαμε μία συζήτηση γιά τήν κατάσταση τοῦ Κόσμου καί τί σκεπτόταν ὁ Θεός γι’ αὐτό. Μέ πολύ γρήγορο ρυθμό ἔγιναν αἰτία νά γεννηθεῖ μέσα μου ἕνα συναίσθημα ἐνοχῆς καί μέ ἔκαναν νά καταλάβω ὅτι ἡ διδασκαλία τῆς “δικῆς τους Βίβλου” θά μοῦ ἔδινε τή δυνατότητα νά τά δῶ ὅλα καθαρά καί θά μοῦ ἔδειχνε τό δρόμο πού ἔπρεπε νά ἀκολουθήσω προκειμένου νά φτιάξω ἀφ’ ἑνός μέν τόν ἑαυτό μου ἀφ’ ἑτέρου δέ νά συμβάλω στήν ἀποκατάσταση τοῦ κόσμου. Παρακολούθησα λοιπόν αὑτή τή διδασκαλία, κατά τή διάρκεια τῆς ὁποίας ἀποκοιμήθηκα πολλές φορές (oἱ συνεδρίες διαρκοῦσαν περισσότερο ἀπό τρεῖς ὧρες χωρίς διακοπή). Ἀπό τή στιγμή πού δέν ἀντιδροῦσα, ὅπως αὐτοί θά ἤθελαν, ἀνέφεραν τόν Σατανᾶ καί ἐγώ ὄφειλα νά ἀναγνωρίσω τά λάθη μου. Πέρασα τρία Σαββατοκύριακα στό κέντρο τοῦ ἐνδογματισμοῦ (δηλ. στόν χῶρο τῆς σέκτας) δίχως νά μπορῶ νά φέρω καμία ἀντίσταση καί δυσπιστοῦσα στό πῶς ἦταν δυνατόν νά μή μπορῶ νά ἐξηγήσω τήν συμπεριφορά μου. Ἤμουνα δυστυχισμένη καί δέν κοιτοῦσα πλέον νά ἐγκαταλείψω τή σέκτα, ἐνῶ κανείς δέν μέ ἐμπόδιζε. Οἱ μακρόσυρτοι διάλογοι καί τά γεμάτα θέρμη τραγούδια γυρνοῦσαν πάντα γύρω ἀπό θέματα δίχως νόημα. Μέ πίεσαν νά πάρω τήν ἀπόφαση, προκειμένου νά ἀγγίξω τήν τελειότητα, νά κάνω “μικρές θυσίες”, ὅπως νά ἐγκαταλείψω τόν ἄνδρα μου καί τά παιδιά μου ἤ νά κάνω δωρεά στή σέκτα τά περιουσιακά μου στοιχεῖα. Στό τέλος τοῦ τρίτου Σαββατοκύριακου ἤμουν πλέον ἕτοιμη γι’ αὐτές τίς θυσίες. Ἀγνοοῦσα αὐτό πού θά μοῦ ἔκαναν καί ἐπίσης ἀγνοοῦσα τόν τρόπο πού θά ἔφθανα ἐκεῖ πού ἔλεγαν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Συγκλονιστικό θαῦμα σέ βάπτιση πρώην παπικῆς!!!

Υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία από έναν Αγιορείτη, τον πατέρα Συμεών, πού κατάγεται από το Περού.Όταν ήταν μικρός, ή μητέρα του στο Περού του έλεγε:-Εσύ, όταν θα μεγαλώσεις, θα φορέσεις μαύρα. Δεν ξέρω τι θα είναι αυτά τα μαύρα. Θα ζήσης σ’ ένα μέρος, πού δεν θα είναι νησί, και μόνο με βάρκα θα πηγαίνεις εκεί.

Μεγάλωσε, σπούδασε και γύρισε όλον τον κόσμο. Πήγε και στο Παρίσι, εκεί γνώρισε έναν’ Ορθόδοξο μοναχό, και ελκύστηκε στην Ορθοδοξία, γιατί ήταν παπικός.

Ταξίδεψε στο Άγιον Όρος κι εκεί ο Θεός έκαμε το θαύμα του! Βαπτίσθηκε, έγινε μοναχός με το όνομα Συμεών και αργότερα ιερεύς.

Ύστερα από αρκετά χρόνια, πήγε στην πατρίδα του, στο Πε­ρού, όπου κατήχησε και βάπτισε την μητέρα του σε μια λίμνη. Τρεις φορές την έπιασε, την βούτηξε μέσα στο νερό και την σή­κωσε. Μετά την τρίτη ανάδυση, σηκώθηκε ή μητέρα του ψηλά και φορούσε έναν ωραιότατο λευκό χιτώνα, έμεινε για μια στιγμή ακί­νητη… κι ύστερα έπεσε κάτω και λιποθύμησε.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πρωτοπρ. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Τὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης. Παρατηρήσεις στό ἀπό 17/30.6.2017 «Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου»

Πάτρα  25.7.2017

Τὸ Ἅγιο Ὅρος καὶ  ἡ  Σύνοδος τῆς  Κρήτης

Παρατηρήσεις στό  ἀπό  17/30.6.2017

«Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους  περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου»

Πρωτοπρεσβύτερος  Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

Δημοσιεύθηκε στὶς 17/30.6.17 μετὰ ἀπὸ πολύμηνη κυοφορία κείμενο τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τοῦ Ἁγ. Ὄρους ποὺ ἀναφέρεται στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης καὶ ἐπιγράφεται «Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου»[1].

Τὸ κείμενο αὐτὸ ἔτυχε ποικίλης ἀντιμετωπίσεως: Ἀπὸ θετικὰ σχόλια, μέχρι αὐστηρὴ καὶ τεκμηριωμένη κριτική, ἐνῶ δὲν ἦσαν λίγοι ποὺ τὸ προσπέρασαν ἀδιάφορα, ὡς μὴ ἀνταποκρινόμενο στὶς ἀπαιτήσεις τῆς ἐκκλησιαστικῆς πραγματικότητας[2].

Α. Νομίζουμε ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη μία σύντομη ἀναφορὰ στὴν προϊστορία τοῦ κειμένου:

1. Τό  ΙΕΡΟΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ  τῆς  12/25.5.2016

Τὸ Ἅγιο Ὅρος τὴν 12/25 Μαΐου 2016 (ἕνα μήνα πρὸ τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης) μὲ ἐπίσημο Ἱεροκοινοτικὸ Γράμμα Του[3] πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κοινοποιηθὲν σὲ ὅλες τὶς Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἐξέφραζε τὶς ἔντονες ἀνησυχίες Του γιὰ πολλὰ σημεῖα τοῦ Κανονισμοῦ Λειτουργίας τῆς Πανορθοδόξου καὶ τῶν προσυνοδικῶν κειμένων «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» καὶ «Ἡ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας».

Οἱ ἀπόψεις καὶ οἱ ἀνησυχίες τοῦ Ἁγ. Ὄρους ποὺ διατυπώθηκαν στὸ Ἱεροκοινοτικὸ Γράμμα δὲν ἔγιναν οὐσιαστικὰ ἀποδεκτὲς ἀπὸ τοὺς τὰ πρῶτα φέροντες τῆς Κρήτης. Αὐτὸ εἶναι ἐμφανὲς ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ στὶς Συνόδους μετὰ τὴν Ζ΄ Οἰκουμενική, κανένα ἄλλο σημεῖο ἀπὸ τὶς καίριες παρατηρήσεις τοῦ Ἁγ. Ὄρους ποὺ ἀναφέρονται στὸ ἀνωτέρω γράμμα δὲν ἔγινε ἀποδεκτὸ ἀπὸ τὴ Σύνοδο! Οὐσιαστικὰ ἡ κραυγὴ ἀγωνίας τοῦ Ἁγ. Ὄρους δὲν εἰσακούσθηκε ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ λύπη γιά τίς ἁμαρτίες μας (Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος)

Ἡ λύπη γιά τίς ἁμαρτίες μας (Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος)

  1. Όταν γλιστρήσουμε και πέσουμε σε κάποιο αμάρτημα να μη λυπηθούμε. Να λυπηθούμε, όταν επιμένουμε σ’ αυτό το αμάρτημα˙ γιατί συμβαίνει πολλές φορές και στους τέλειους να πέσουν. Όμως, το να επιμένει ο άνθρωπος στην αμαρτία, χωρίς να ελέγχεται από τη συνείδησή του, είναι τέλεια νέκρωση της ψυχής. Η λύπη, τώρα, που νιώθουμε για τα αμαρτήματά μας, λογαριάζεται από τη χάρη του Θεού ως καθαρή εργασία. Όμως, αυτός που πέφτει για δεύτερη φορά με την πονηρή ελπίδα ότι θα μετανοήσει, χωρίς να δείχνει ίχνη πραγματικής μετάνοιας, αυτός πορεύεται ενώπιον του Θεού από το κακό στο χειρότερο, με πανουργία και δολιότητα, και του έρχεται ξαφνικά ο θάνατος, και δεν προλαβαίνει, όπως ήλπιζε, να μετανοήσει αληθινά και με ανάλογα έργα. (243-4). 2. Ο Υιός του Θεού υπέμεινε σταυρό για τους αμαρτωλούς. Όλοι οι αμαρτωλοί, λοιπόν, ας πάρουμε θάρρος στη μετάνοιά μας. Γιατί αν το σχήμα μόνο της μετάνοιας του βασιλιά Αχαάβ μετέβαλε την οργή του Θεού για τις αμαρτίες του, πολύ περισσότερο θα εξιλεώσουμε το Θεό, αν η μετάνοιά μας είναι αληθινή, και δεν περιορίζεται μόνο σε καμώματα. Και αν το σχήμα μόνο της ταπείνωσης απομάκρυνε την οργή του Θεού από αυτόν, που η μετάνοιά του δεν ήταν αληθινή, πόσο μάλλον η δική μας, που λυπούμαστε πραγματικά για τα αμαρτήματά μας;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Νά ψέλνης τό «Πάντων προστατεύεις, ἀγαθή» καί τό «Πάντων θλιβοµένων ἡ χαρά»

 – Γέροντα, ὅταν ἔχω συνέχεια πτώσεις στὸν ἀγώνα μου, μὲ πιάνει λύπη.

– Νὰ ψέλνης τὸ «Πάντων προστατεύεις, ἀγαθὴ» καὶ τὸ «Πάντων θλιβοµένων η χαρά».

Αὐτὸ νὰ τὸ κάνης σὰν κανόνα, καὶ ἡ Παναγία θὰ σὲ βοηθήση. 

Ἡ Παναγία δὲν µᾶς ἀφήνει· μᾶς κουβαλάει στὴν πλάτη Της, ἀρκεῖ κι ἐµεῖς νὰ τὸ θέλουµε καὶ νὰ µὴν κλωτσᾶµε, ὅπως κάνουν τὰ ἄτακτα παιδιά.

– Γέροντα, θὰ ἤθελα ἡ Παναγία νὰ κρατήση κι ἐµένα στὴν ἀγκαλιά Της, ὅπως κρατάει τὸν Χριστό.

– Δὲν σὲ κράτησε ποτὲ ἐσένα; Δὲν ἔνιωσες καµµιὰ φορὰ σὰν µωρὸ στὴν ἀγκαλιά Της; Ἐγὼ αἰσθάνοµαι σὰν παιδάκι κοντά Της. Τὴν νιώθω Μάνα µου. Πολλὲς φορὲς πηγαίνω καὶ ἀκουµπῶ στὴν εἰκόνα Της καὶ λέω: «Τώρα, Παναγία µου, θὰ θηλάσω λίγο Χάρη». 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ἐπιλογή. Στάρετς Ἡλίας τῆς Ὄπτινα

Η ΕΠΙΛΟΓΗ. ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Αν ένας άνθρωπος  δεν πιστεύει στο Θεό, στην αιώνια ζωή, ποιος είναι ο σκοπός του; Φυσικά, το καλύτερο σε αυτή τη ζωή: τύχη σε όλες τις επιχειρήσεις, υγεία, ευημερία, κλπ.

 Και οι άγιοι λένε ότι δεν είναι δυνατό για έναν άντρα να χορεύει με δαίμονες και να διασκεδάζει με τους αγγέλους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀπό τό Γεροντικό

 9. Έλεγαν για τον αββά Ποιμένα ότι αν κάθονταν μπροστά του κάποιοι Γέροντες και μιλούσαν για αββάδες ή ανέφεραν το όνομα του αββά Σισώη, τους έλεγε: «Αφήστε τον αββά Σισώη, τα σχετικά μ΄ αυτόν ξεπερνούν κάθε διήγηση».

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_222.html

 

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

30 Ιουλίου Συναξαριστής. Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Σίλα, Σιλουανοῦ, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καί Ἀνδρονίκου, Ἰουλίττης ἐκ Καισαρείας.

Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος οἱ Ἀπόστολοι 

Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος, ἦταν πέντε ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Ὅλοι ὑπηρέτησαν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Σίλας φυλακίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο στοὺς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. Μετὰ ἀπὸ πολλοὺς μόχθους καὶ μακρὰ πορεία ἔγινε ἐπίσκοπος Κορίνθου.
Ὁ Κρήσκης, ἔγινε ἐπίσκοπος Καρχιδονίας καὶ ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ μόχθησε καὶ ὑπηρέτησε τὸ Θεῖο Εὐαγγέλιο.
Ὁ Σιλουανός, ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης, ἀγωνίσθηκε καὶ βασανίστηκε καὶ αὐτὸς γιὰ τὴν πίστη του στὸν Κύριο.
Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἀγωνίσθηκε καὶ ὁ Ἐπαινετὸς σὰν ἐπίσκοπος Καρθαγένης.
Τέλος καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος ἀγωνίστηκε καὶ βασανίστηκε γιὰ τὴν πίστη του στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὡς οὐρανοὶ λογικοί, τὴν δόξαν ἀστράψαντες, τοῦ κενωθέντος ἐν γῇ, συμφώνως ὑμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, καὶ ὁ ἔνθεος Σίλας, ἅμα σὺν Ἀνδρονίκῳ, Ἐπαινετὸς ὁ θεόφρων· Χριστὸν γὰρ ἱκετεύουσι, σώζεσθαι ἅπαντας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Ἰουλίου

Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. α΄10- 17 )

Α Κορ. 1,10        Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.

Α Κορ. 1,10               Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην.

Α Κορ. 1,11        ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι.

Α Κορ. 1,11                Διότι-σας το καθιστώ αυτό γνωστόν-μου ανεφέρθη από τους οικιακούς και συγγενείς της Χλόης για σας, αδελφοί μου, ότι υπάρχουν μεταξύ σας αντιθέσεις και φιλονεικίαι.

Α Κορ. 1,12        λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ.

Α Κορ. 1,12               Εννοώ δε τούτο, ότι ο καθένας από σας, θέλων να παρουσιάση ανώτερον τον εαυτόν του από τους άλλους, λέγει· “εγώ μεν είμαι του Παύλου μαθητής”. Αλλος λέγει· “εγώ είμαι του Απολλώ”. και άλλος· “εγώ είμαι μαθητής του Κηφά”, και άλλος· “εγώ είμαι μαθητής του Χριστού”.

Α Κορ. 1,13        μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;

Α Κορ. 1,13               Εχει, λοιπόν, διαιρεθή ο Χριστός και η Εκκλησία του εις κόμματα και εις μερίδας; Ερωτώ ειδικώτερα σας, που διαλαλείτε και λέγετε ότι είσθε του Παύλου· μήπως ο Παύλος εσταυρώθη προς χάριν σας, δια να λάβετε την σωτηρίαν; Η μήπως έχετε βαπτισθή στο όνομα του Παύλου;

Α Κορ. 1,14        εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον,

Α Κορ. 1,14               Ας είναι ευλογημένον και δοξασμένον το όνομα του Θεού, ο οποίος έφερεν έτσι τα πράγματα, ώστε από σας να μη βαπτίσω κανένα, ειμή μόνον τον Κρίσπον και τον Γαϊον.

Α Κορ. 1,15        ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα.

Α Κορ. 1,15               Και έτσι δεν ημπορεί να πη κανείς, ότι εβάπτισα Χριστιανούς στο ιδικόν μου όνομα.

Α Κορ. 1,16        ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα.

Α Κορ. 1,16               Εβάπτισα ακόμη και την οικογένειαν του Στεφανά· εκτός δε από αυτούς δεν γνωρίζω, αν έχω βαπτίσει κανένα άλλον.

Α Κορ. 1,17        οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χριστὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

Α Κορ. 1,17               Αλλωστε εγώ δεν είχα ως κύριον έργον μου την τέλεσιν του μυστηρίου του βαπτίσματος, διότι δεν με έστειλεν ο Χριστός ως Απόστολόν του εις την οικουμένην να βαπτίζω, αλλά να κηρύττω το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας. Αυτό δε το κήρυγμα δεν το κάνω με την δύναμιν και τα ρητορικά σχήματα της ανθρωπίνης σοφίας, μη τυχόν και χάση την σωτήριον δύναμίν του και την άπειρον θείαν αξίαν του ο σταυρός του Κυρίου.

Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ιδ΄14- 22 )

Ματθ. 14,14       Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀῤῥώστους αὐτῶν.

Ματθ. 14,14             Και όταν εβγήκεν ο Ιησούς από εκεί που έμενεν, είδε πολύν λαόν, επλαγχνίσθη αυτούς και εθεράπευσεν όλους όσοι ήσαν άρωστοι.

Ματθ. 14,15       ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα.

Ματθ. 14,15              Αργά δε το απόγευμα προσήλθαν οι μαθηταί και του είπαν· “ο τόπος είναι έρημος και η ώρα έχει περάσει· διέλυσε τα πλήθη, ώστε να πάνε εις τα γύρω χωριά και να αγοράσουν δια τον εαυτόν τους τροφάς”.

Ματθ. 14,16       ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.

Ματθ. 14,16             Ο δε Ιησούς τους είπεν· “δεν έχουν ανάγκην να πάνε· δώστε τους σεις να φάγουν”. (Και είπε τούτο, δια να δώση ευκαιρίαν στους μαθητάς να δείξουν την αγάπην των, αλλά και δια να τους προπαρασκευάση ψυχολογικώς δια το θαύμα).

Ματθ. 14,17       οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας.

Ματθ. 14,17              Εκείνοι δε του είπαν· “εδώ δεν έχομεν παρά μόνον πέντε άρτους και δύο ψάρια”.

Ματθ. 14,18       ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε.

Ματθ. 14,18             Ο δε Ιησούς είπε “φέρετέ τα εδώ εις εμέ”.

Ματθ. 14,19       καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις.

Ματθ. 14,19             Και αφού συνέστησε εις τα πλήθη να καθήσουν επάνω εις τα χόρτα, επήρε τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια, εσήκωσε τα μάτια στον ουρανόν, δια να ευχαριστήση τον ουράνιον Πατέρα, ευλόγησε, έκοψε τους άρτους εις κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητάς και οι μαθηταί στους όχλους.

Ματθ. 14,20       καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις.

Ματθ. 14,20             Εφαγαν δε όλοι και εχόρτασαν και εμάζευσαν ο,τι επερίσσευσεν από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα.

Ματθ. 14,21       οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων.

Ματθ. 14,21             Εκείνοι δε που έφαγαν ήσαν πέντε περίπου χιλιάδες, εκτός από τας γυναίκας και τα παιδιά.

Ματθ. 14,22       Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.

Ματθ. 14,22             Και αμέσως ο Ιησούς ηνάγκασε τους μαθητάς να εισέλθουν στο πλοίον και να πάνε προ αυτού στο απέναντι μέρος, μέχρις ότου αυτός απολύση τα πλήθη του λαού. (Τούτο δε το έκαμε δια να μη παρασυρθούν και οι μαθηταί από τον άκριτον ενθουσιασμόν των ανθρώπων αυτών, που ήθελαν να τον ανακηρύξουν βασιλέα).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ἑρμηνεία στήν περικοπή τῶν Πέντε Ἄρτων († Μητροπολίτης Σουρόζ Ἀντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς και του Υἱοῦ και τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Χρόνο μὲ τὸ χρόνο καὶ ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ διαβάζουμε τὸ Εὐαγγέλιο σὲ νέα πλαίσια και ὑπὸ τὸ πρῖσμα σημερινῶν καταστάσεων, εἴτε εἶναι προσωπικὲς ἤ ἱστορικὲς. Καὶ κάθε φορὰ τὸ ἕνα ἤ τὸ ἄλλο ἐδάφιο μπορεῖ μὲ διαφορετικὸ τρόπο νὰ προκαλεῖ τὴν προσοχή μας.

Σήμερα διαβάσαμε τὴν περικοπὴ γιὰ τὸν χορτασμὸ τοῦ πλήθους ἀπὸ τὸν Χριστὸ. Καὶ πιὸ συχνὰ ἔχουμε διαβάσει στὰ κείμενα τῶν Πατέρων καὶ σὲ πνευματικοὺς συγγραφεῖς γιὰ τὸ αἴσθημα τῆς κατάπληξης στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς δύναμης ποὺ μποροῦσε νὰ θρέψει τόσους πολλοὺς μὲ τόσο λίγα, ποὺ πράγματι κάνει θαύματα σ’ ἕναν κόσμο τόσο πολὺ ἀποξενωμένο ἀπὸ Ἐκεῖνον, ὅταν μοναχὰ μιὰ ὑποψία πίστης, μιὰ ρωγμὴ στὴν ἁρματωσιὰ τῆς ἀπιστίας μας θὰ τοῦ ἐπέτρεπε νὰ ἐνεργήσει.

Καὶ σήμερα διαβάζοντας τὴν Εὐαγγελικὴ περικοπὴ μὲ ξάφνιασαν ξανὰ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Οἱ μαθητὲς του κάνουν ἔκκληση νὰ διώξει τὰ πλήθη, ἐπειδὴ ἡ μέρα ἔφθασε στὸ τέλος της, ἐπειδὴ ἡ ἀπόσταση ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ βρίσκονται μέχρι τὰ γειτονικὰ χωριὰ εἶναι μεγάλη, ἡ κούραση καὶ τὸ σκοτάδι θα τοὺς καταβάλλουν ἐὰν παραμείνουν ἐκεῖ περισσότερο. Καὶ ὅμως, ἔμειναν χωρὶς φαγητὸ μιὰ ὁλόκληρη μέρα, ἀκούγοντας τὸν ζωηφόρο λόγο τοῦ Χριστοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἕνας ἱερομόναχος καί μία ρωσίδα πιστή στά χρόνια τῆς ἀθεΐας

 Ενας Σέρβος ιεροµόναχος της Μονης Χιλανδαρίου του 'Αγίου Όρους, ύστερα από µιά του επίσκεψη στή Ρωσία γράφει:

«'Αφ' ότου φθάσαµε σ' αύτή τή χώρα είχα δυσκολίες νά γράψω στούς φίλους µου στόν «ελεύθερο κόσµο», ακόµα καί στούς δικούς µου στό Χιλανδάρι. Πουθενά δέν ύπάρχουν γι' αυτό κατάλληλες κάρτες. Σ' αύτές είκονίζονται πάντοτε πρωταγωνιστές της επαναστάσεως, ηρωες του έθνους καί πρωτοπόροι της έθελοντικής έργασίας. Μόνον εδώ στόν προθάλαµο του ξενοδοχείου, στίς κάρτες, είδα διάφορα πολιτιστικά µνηµεία, µεταξύ αυτών καί θαυµάσιους ναούς.

Πήρα κάµποσες απ' αύτές τίς κάρτες καί πλησίασα την υπάλληλο γιά νά πληρώσω. Πίσω από τό ταµείο στεκόταν μιά γυναίκα 40 περίπου ετών. Τό βλέµµα της ήταν συγγενικό. Όταν άκουσε στη γλώσσα της τήν έρώτηση γιά την τιµή, εδειξε περιέργεια καί ρώτησε από που είµαι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ζωή μετά τό θάνατο (Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου)

Η μετά θάνατον ζωή

  Οι υπόδικοι νεκροί

            - Γέροντα, όταν πεθάνη ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;

            - Ναι, συνέρχεται και λέει «τι έκανα;», αλλά «φαϊντά γιοκ»[52], δηλαδή δεν ωφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώση λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαίνει τι έκανε, και, όταν ξεμεθύση, κλαίει και οδύρεται και λέει «τι έκανα;», έτσι και όσοι σ’ αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες είναι σαν μεθυσμένοι. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν, δεν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συνέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγη από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μια ασύλληπτη ταχύτητα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς μέγας καί ἀπλανής διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης.

      

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΣΤΙ­ΧΗ­ΡΆ ΤΩ͂Ν ΠΑ­ΤΈ­ΡΩΝ

Ἦ­ΧΟΣ ΠΛ. Β´. Ὅ­ΛΗΝ Ἀ­ΠΟ­ΘΈ­ΜΕ­ΝΟΙ.

Στίχ. ζ´. Ἀ­πὸ φυ­λα­κῆς πρω­ΐ­ας μέ­χρι νυ­κτός, ἀ­πὸ φυ­λα­κῆς πρω­ΐ­ας ἐλ­πι­σά­τω Ἰσ­ρα­ὴλ ἐ­πὶ τὸν Κύ­ρι­ον.

Σὲ τὸν ἀ­πε­ρί­γρα­πτον, καὶ ἀ­νερ­μή­νευ­τον Λό­γον, σάρ­κα χρη­μα­τί­σαν­τα, δι᾿ ἡ­μᾶς φι­λάν­θρω­πε ἀ­νε­κή­ρυ­ξε, τὸ σε­πτὸν σύ­στη­μα, τῶν σο­φῶν Πα­τέ­ρων, Θε­ὸν τέ­λει­ον καὶ ἄν­θρω­πον, δι­πλοῦν ταῖς φύ­σε­σι, καὶ ταῖς ἐ­νερ­γεί­αις ὑ­πάρ­χον­τα, δι­πλοῦν καὶ ταῖς θε­λή­σε­σιν, ἕ­να τὸν αὐ­τὸν καθ᾿ ὑ­πό­στα­σιν· ὅ­θεν σὺν Πα­τρί τε, καὶ Πνεύ­μα­τι γι­νώ­σκον­τες Θε­όν, ἕ­να πι­στῶς προ­σκυ­νοῦ­μέν σε, τού­τους μα­κα­ρί­ζον­τες.

 

 

Στίχ. η´. Ὅ­τι πα­ρὰ τῷ Κυ­ρί­ῳ τὸ ἔ­λε­ος, καὶ πολ­λὴ παρ᾿ αὐ­τῷ λύ­τρω­σις, καὶ αὐ­τὸς λυ­τρώ­σε­ται τὸν Ἰσ­ρα­ὴλ ἐκ πα­σῶν τῶν ἀ­νο­μι­ῶν αὐ­τοῦ.

Πύῤ­ῥον τε καὶ Σέρ­γι­ον, καὶ τὸν Ὀ­νώ­ρι­ον ἅ­μα, Εὐ­τυ­χῆ Δι­ό­σκο­ρον, καὶ δει­νὸν Νε­στό­ρι­ον κα­τε­στρέ­ψα­τε, τῶν κρη­μνῶν ἔν­δο­ξοι, τὸ Χρι­στοῦ ποί­μνι­ον, ἑ­κα­τέ­ρων δι­α­σώ­σαν­τες, δι­πλοῦν ταῖς φύ­σε­σιν, ἕ­να τὸν Χρι­στὸν καθ᾿ ὑ­πό­στα­σιν, λαμ­πρῶς ἀ­να­κη­ρύ­ξαν­τες, μό­ναις ἐ­νερ­γεί­αις δει­κνύ­με­νον· ὃν καὶ προ­σκυ­νοῦν­τες, ὡς ἄν­θρω­πον, καὶ τέ­λει­ον Θε­όν, σὺν τῷ Πα­τρὶ καὶ τῷ Πνεύ­μα­τι, νῦν ὑ­μᾶς δο­ξά­ζο­μεν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί Ἐκκλησιασμοῦ - Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς

 Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί

Η αγάπη του Τριαδικού Θεού μας χάρισε και μας χαρίζει πολλά δώρα, υλικά και πνευματικά. Το σπουδαιότερο δώρο όμως που μας προσφέρει, είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και η δυνατότητα να το ζούμε μέσα στον ορθόδοξο Ιερό Ναό, δια του εκκλησιασμού μας.

Όμως, αν και είναι τόσο μεγάλο, ιερό, ουράνιο, αγιαστικό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και ο τακτικός εκκλησιασμός, τόσο αναγκαίος για τη σωτηρία μας, εμείς οι σύγχρονοι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν το πιστεύουμε, δεν το αγαπούμε, δεν το θέλουμε να το ζήσουμε, δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά και όπως θέλει ο προσωπικός μας αγιασμός.Άδειασαν οι Ιεροί Ναοί. Γέμισαν τα καταγώγια. Αυξήθηκαν ανησυχητικά τα παντοειδή εγκλήματα. Κατάμεστες είναι οι φυλακές.

Με αυτή την εγκύκλιο απευθύνω πατρική κραυγή αγάπης και πόνου σε όλους τους αδελφούς χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, νέους, νέες και παιδιά και παρακαλώ με όλη μου τη δύναμι, όλοι μας να αναθεωρήσουμε την συμπεριφορά μας και την τακτική μας και να θελήσουμε, το υπογραμμίζω, τουλάχιστον κάθε Κυριακή να εκκλησιαζώμαστε.

Ας το γνωρίζουμε όλοι μας ότι εάν δεν εκκλησιαζώμαστε τακτικά, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε την σωτηρία μας (80ος Κανών Πενθέκτης Συνόδου).

Ας αναλογιστούμε, αγαπητοί, τις ανυπολόγιστες δωρέες του Θεού μας. Τις φυσικές και υλικές, δωρέες που απολαμβάνουμε τόσο πλουσιοπάροχα. Αλλά και τις πνευματικές.

Τόσο ασεβείς και ανυπάκουοι γίναμε και όμως ο Στοργικός Πατέρας, μας ελέησε και μας ελεεί. Για παράδειγμα βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Μας προσφέρει τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, αλλά και μας εξηγόρασε εκ της κατάρας του νόμου δια της σταυρικής Του θυσίας, μαςαποκατέστησε στην προτέρα μας θέσι, μας ανύψωσε στους ουρανούς, μας άνοιξε τον γλυκύ παράδεισο.

Για όλα αυτά και τόσα άλλα, δεν πρέπει να ευχαριστούμε ολόψυχα τον ευεργέτη ουράνιο Πατέρα;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ π. Ἀνατόλιος εἶχε πεῖ: «Ἡ υπερηφάνεια ἔρχεται μέ διάφορες μορφές. Ὑπάρχει ἡ ἐγκόσμια ὑπερηφάνεια. Αὐτή συνίσταται στή γνώση. Ὑπάρχει κι ἡ πνευματική ὑπερηφάνεια. πού συνίσταται στή φιλαυτία.

Ό π. Άνατόλιος είχε πει: «Ή υπερηφάνεια έρχεται με διάφορες μορφές. Υπάρχει ή εγκόσμια υπερηφάνεια. Αυτή συνίσταται στη γνώση. Υπάρχει κι ή πνευματική υπερηφάνεια. πού συνίσταται στη φιλαυτία. Οί άνθρωποι πού περιμένουν να πραγματοποιήσουν όλα όσα σκέφτονται μέ τό νου τους, θά παραφρονήσουν πραγματικά.

Πώς μπορεί ό νους μας νά προχωρήσει όταν είναι αδύναμος ή διεφθαρμένος; Φρόντισε να εκμεταλλευτείς όσα εκείνος μπορεί να σου δώσει, μην κάνεις μεγαλύτερα σχέδια, μην απαιτείς περισσότερα από τή διάνοιά σου. Δάσκαλός μας πρέπει να είναι ή ταπείνωση. Ό Θεός ύπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δέ δίδωσι χάριν. Κι ή χάρη τού Θεού είναι τά πάντα...Ή μέγιστη σοφία σου αυτή πρέπει να είναι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μοναστήρι Παναγιᾶς Βράχου

 

 Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου Νεμέας , βρίσκεται γατζωμένη στο μέσον σχεδόν ενός απόκρημνου και βραχώδους όρους, το Πολύφεγγο εντός του σπηλαίου υπάρχει το ναΰδριο και το καθολικό και σήμερα αποτελεί ιερό προσκύνημα πανελλήνιας ακτινοβολίας και σεβασμού.

 Ιδρύθηκε τoν 17ο Αιώνα ( 1631 ) βεβαίως είχε αρχίσει να κτίζεται αρκετά χρόνια νωρίτερα, αρχές του 16ου αἰώνος και το 1631 ανακηρρύσεται επίσημα Μονή με άδεια της Υψηλής Πύλης Η Παναγία τοῦ Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης Ἀντώνιος: «Ἐγὼ εἶχα γέροντα τὸν Μητροπολίτη Κορινθίας, ποῦ πῆγε μετὰ στὴν Ἀμερική. Αὐτός μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ὁ ἐπίσκοπος εἶναι καλόγερος καὶ ἔτσι πρέπει νὰ εἶναι»

 

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_972.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κιλικία. Μὲ ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολὺ ζῆλο, δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο.
Ὅταν ἔφθασε στὴν Αἴγυπτο, φανατικοὶ εἰδωλολάτρες ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός, ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται, καὶ γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τοῦ Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν περιστατικὰ πρώην γενναίων χριστιανῶν, ποὺ ὅταν ἀντίκρισαν τὰ σκληρὰ βάσανα, ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους.
Ὁ Καλλίνικος, ἀντιλαμβανόμενος τὴν ὑποκρισία τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καὶ τοῦ εἶπε: «Μὴν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νὰ λάβεις πεῖρα τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ὁπλίζει τοὺς γνήσιους πιστούς Του.
Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα σου τὰ κολαστήρια ὄργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καὶ ὅτι ἄλλο σκληρὸ μαρτύριο ἔχεις. Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα καὶ σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/