«Ὁ πιστός δέν πρέπει νά ἔχει θάρρος στόν ἑαυτό του, ἀλλά νά πιστεύει ὅτι μέσω τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα σώζεται καί δυναμώνεται γιά κάθε καλό, καί ζητᾶ τίς εὐχές του, γιατί ἔχουν μεγάλη δύναμη.»

Ὑπόθεση ΛΘ΄(39)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου

Ὁ Λιβερτίνος ὁ μαθητής τοῦ ὁσίου Ὀνωράτου, γιά τόν ὁποῖο καί σέ ἄλλα κεφάλαια ἔγινε λόγος, πήγαινε κάποτε σέ κάποια δουλειά τοῦ μοναστηριοῦ μέ ἐντολή τοῦ ἡγουμένου, τοῦ διαδόχου τοῦ Ὀνωράτου.

Ὁ Λιβερτίνος, ἀπό τήν ἀγάπη πού εἶχε στόν ἅγιο Ὀνωράτο, συνήθιζε νά ἔχει στόν κόρφο του τό σανδάλι τοῦ δασκάλου του, ὁπουδήποτε καί νά πήγαινε. Κάποτε πού πήγαινε στή Ραβένα, κάποια γυναίκα πού κρατοῦσε τό σῶμα τοῦ νεκροῦ γιοῦ της τόν εἶδε καί πίστεψε ὅτι εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Καί καθώς τήν ἔκαιγε ἡ ἀγάπη γιά τό νεκρό παιδί της, κράτησε τό ἄλογο του ἀπό τό χαλινάρι καί τοῦ ὁρκίστηκε ὅτι δέν πρόκειται νά τόν ἀφήσει νά φύγει, ἄν δέν ἀναστήσει τόν γιό της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/