Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τρίτης 4 Απριλίου


  Γεν. λα΄3- 16 
Γεν. 31,3           εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Ἰακώβ· ἀποστρέφου εἰς τὴν γῆν τοῦ πατρός σου καὶ εἰς τὴν γενεάν σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ.
Γεν. 31,3                    Τοτε είπεν ο Κυριος προς τον Ιακώβ· “να επιστρέψης εις την γην του πατρός σου, εις την γενεάν σου, και εγώ θα είμαι μαζή σου υπερασπιστής και βοηθός”.
Γεν. 31,4           ἀποστείλας δὲ Ἰακὼβ ἐκάλεσε Λείαν καὶ Ῥαχὴλ εἰς τὸ πεδίον, οὗ ἦν τὰ ποίμνια.
Γεν. 31,4                   Εστειλεν ο Ιακώβ άνθρωπον και εκάλεσε την Λείαν και την Ραχήλ να έλθουν εις την πεδιάδα, όπου αυτός έβοσκε τα πρόβατα.
Γεν. 31,5           καὶ εἶπεν αὐταῖς· ὁρῶ ἐγὼ τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸς ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστι πρὸς ἐμοῦ ὡς ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν· ὁ δὲ Θεὸς τοῦ πατρός μου ἦν μετ᾿ ἐμοῦ.
Γεν. 31,5                    Είπε δε εις τας γυναίκας του· “εγώ βλέπω το πρόσωπον του πατρός σας σκυθρωπόν· η διάθεσίς του απέναντί μου δεν είναι πλέον φιλική, όπως προηγουμένως. Ο Θεός όμως του πατρός μου ήτο και είναι μαζή μου.
Γεν. 31,6           καὶ αὐταὶ δὲ οἴδατε, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ ἰσχύϊ μου δεδούλευκα τῷ πατρὶ ὑμῶν.
Γεν. 31,6                   Και σεις αι ίδιαι γνωρίζετε καλά ότι, με όλην, μου την δύναμιν, με ευσυνειδησίαν και τιμιότητα, εδούλευσα στον πατέρα σας.
Γεν. 31,7           ὁ δὲ πατὴρ ὑμῶν παρεκρούσατό με καὶ ἤλλαξε τὸν μισθόν μου τῶν δέκα ἀμνῶν, καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεὸς κακοποιῆσαί με.
Γεν. 31,7                    Ο πατήρ σας όμως με ηπάτησε και τον ευτελή μισθόν των δέκα προβάτων τον ήλλαξε· αλλά ο Θεός δεν του επέτρεψε να μου κάμη κάτι κακόν.
Γεν. 31,8           ἐὰν οὕτως εἴπῃ, τὰ ποικίλα ἔσται σου μισθός, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα ποικίλα· ἐὰν δὲ εἴπῃ, τὰ λευκὰ ἔσται σου μισθός, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα λευκά·
Γεν. 31,8                   Ο Θεός ήτο μαζή μου· εάν δε ο Λαβαν έλεγε τα ποικιλόχρωμα πρόβατα θα είναι ο μισθός σου, όλα τα πρόβατα θα εγεννούσαν ποικιλόχρωμα. Εάν δε έλεγεν ότι τα λευκά πρόβατα θα είναι ο μισθός σου, όλα τα πρόβατα θα εγεννούσαν λευκά αρνιά.
Γεν. 31,9           καὶ ἀφείλετο ὁ Θεὸς πάντα τὰ κτήνη τοῦ πατρὸς ὑμῶν καὶ ἔδωκέ μοι αὐτά.
Γεν. 31,9                   Ο δίκαιος Θεός αφήρεσεν όλα τα ζώα του πατρός σας και τα έδωσεν εις εμέ·
Γεν. 31,10          καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα ἐν γαστρὶ λαμβάνοντα, καὶ εἶδον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου ἐν τῷ ὕπνῳ, καὶ ἰδοὺ οἱ τράγοι καὶ οἱ κριοὶ ἀναβαίνοντες ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰς αἶγας διάλευκοι καὶ ποικίλοι καὶ σποδοειδεῖς ῥαντοί.
Γεν. 31,10                  και συνέβη, ώστε, όταν τα πρόβατα συζευγνύμενα έμεναν έγκυα, είδον στον ύπνον μου με τα ίδια μου τα μάτια, ότι οι τράγοι και οι κριοι αναβαίνοντες επάνω εις τα πρόβατα και τας αίγας ήσαν όλοι λευκοί, παρδαλοί, άτακτοι, διάστικτοι.
Γεν. 31,11          καὶ εἶπέ μοι ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ καθ᾿ ὕπνον· Ἰακώβ· ἐγὼ δὲ εἶπα· τί ἐστι;
Γεν. 31,11                  Και μου είπεν ο άγγελος του Θεού στον ύπνον μου· “Ιακώβ” ! Εγώ δε απήντησα· “τι είναι;”
Γεν. 31,12          καὶ εἶπεν· ἀνάβλεψον τοῖς ὀφθαλμοῖς σου, καὶ ἰδὲ τοὺς τράγους καὶ τοὺς κριοὺς ἀναβαίνοντας ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰς αἶγας διαλεύκους καὶ ποικίλους καὶ σποδοειδεῖς ῥαντούς· ἑώρακα γάρ ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ·
Γεν. 31,12                  “Σηκωσε τα βλέματά σου, μου απήντησιν ο άγγελος. και κύτταξε ότι οι τράγοι και οι κριοι αναβαίνοντες εις τα πρόβατα και τας αίγας είναι λευκοί και ποικιλόχρωμοι και στακτοί και διάστικτοι. Αυτό είναι σημειον ότι θα πολλαπλασιάσω τα ιδικά σου πρόβατα, διότι είδα τας αδικίας, τας οποίας εν συνεχεία σου έχει κάμει ο Λαβαν.
Γεν. 31,13          ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τόπῳ Θεοῦ, οὗ ἤλειψάς μοι ἐκεῖ στήλην καὶ ηὔξω μοι ἐκεῖ εὐχήν· νῦν οὖν ἀνάστηθι καὶ ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς ταύτης καὶ ἄπελθε εἰς τὴν γῆν τῆς γενέσεώς σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ.
Γεν. 31,13                  Εγώ είμαι ο Θεός, ο οποίος εφανερώθην εις σε στον ιερόν εκείνον τόπον, τον οποίον ωνόμασες συ “Οίκον Θεού”, εις την Βαιθήλ, όπου συ μου έστησες στήλην, την οποίαν έχρισες με έλαιον και μου έκαμες ένα τάμα. Σηκω, λοιπόν, τώρα και φύγε από την γην αυτήν και πήγαινε στον τόπον, όπου εγεννήθης, και εγώ θα είμαι μαζή σου”.
Γεν. 31,14          καὶ ἀποκριθεῖσαι Ῥαχὴλ καὶ Λεία εἶπαν αὐτῷ· μή ἐστιν ἡμῖν ἔτι μερὶς ἢ κληρονομία ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς ἡμῶν;
Γεν. 31,14                  Η Ραχήλ και η Λεία απεκρίθησαν εις αυτόν· “μήπως και έχομεν τάχα ημείς μερίδιον η κληρονομίαν εις τα υπάρχοντα του πατρός μας;
Γεν. 31,15          οὐχ ὡς αἱ ἀλλότριαι λελογίσμεθα αὐτῷ; πέπρακε γὰρ ἡμᾶς καὶ καταβρώσει κατέφαγε τὸ ἀργύριον ἡμῶν.
Γεν. 31,15                  Δεν μας εθεώρησεν ως ξένας πλέον απέναντί του; Διότι μας επώλησε και κατέφαγεν αδίκως και παρανόμως το αργύριόν μας.
Γεν. 31,16          πάντα τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἀφείλετο ὁ Θεὸς τοῦ πατρὸς ἡμῶν, ἡμῖν ἔσται καὶ τοῖς τέκνοις ἡμῶν. νῦν οὖν ὅσα σοι εἴρηκεν ὁ Θεός, ποίει.
Γεν. 31,16                  Ολος ο πλούτος και η δόξα, που αφήρεσεν ο Θεός από τον πατέρα μας, ανήκει πλέον κατά λόγον δικαιοσύνης εις ημάς και εις τα παιδιά μας. Πράξε λοιπόν τώρα, όπως σου είπεν ο Θεός”.

Παροιμ. κα΄3- 21 
Παρ. 21,3          ποιεῖν δίκαια καὶ ἀληθεύειν ἀρεστὰ παρὰ Θεῷ μᾶλλον ἢ θυσιῶν αἷμα.
Παρ. 21,3                  Το να πράττη κανείς δίκαια έργα και το να λέγη πάντοτε την αλήθειαν, είναι αυτά περισσότερον ευάρεστα και ευπρόσδεκτα στον Θεόν από τα αίματα θυσιών ζώων.
Παρ. 21,4          μεγαλόφρων ἐν ὕβρει θρασυκάρδιος, λαμπτὴρ δὲ ἀσεβῶν ἁμαρτία.
Παρ. 21,4                 Εκείνος που έχει μεγάλην ιδέαν δια τον εαυτόν του, είναι αλαζονικός, θρασύς και σκληρός εις την καρδίαν. Οι ασεβείς θεωρούν ως φως και χαράν της ζωής των την αμαρτίαν.
Παρ. 21,6          ὁ ἐνεργῶν θησαυρίσματα γλώσσῃ ψευδεῖ μάταια διώκει καὶ ἔρχεται ἐπὶ παγίδας θανάτου.
Παρ. 21,6                 Εκείνος που με ψευδολογίας και απάτας συνάγει θησαυρούς, κοπιάζει ματαίως. Βαδίζει, χωρίς να αντιλαμβάνεται, εις θανασίμους δι' αυτόν παγίδας.
Παρ. 21,7          ὄλεθρος ἀσεβέσιν ἐπιξενωθήσεται, οὐ γὰρ βούλονται πράσσειν τὰ δίκαια.
Παρ. 21,7                  Ωσάν ανεπιθύμητος κακότροπος ξένος θα εγκατασταθή και θα φιλοξενήται εις τα σπίτια των ασεβών ο όλεθρος, διότι αυτοί δεν θέλουν να πράττουν το ορθόν και το αγαθόν.
Παρ. 21,8          πρὸς τοὺς σκολιοὺς σκολιὰς ὁδοὺς ἀποστέλλει ὁ Θεός, ἁγνὰ γὰρ καὶ ὀρθὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ.
Παρ. 21,8                 Δια τους διεστραμμένους ανθρώπους επιτρέπει ο Θεός να περιπλέκωνται εις διεστραμμένας και καταστρεπτικάς δι' αυτούς οδούς, διότι τα έργα του Κυρίου είναι αγνά και δίκαια και στοιαύτα μόνον ευαρεστείται.
Παρ. 21,9          κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας ὑπαίθρου ἢ ἐν κεκονιαμένοις μετὰ ἀδικίας καὶ ἐν οἴκῳ κοινῷ.
Παρ. 21,9                 Προτιμότερον είναι να κατοική κανείς μόνος του σε κάποια γωνιά έξω στο ύπαιθρον, παρά να κατοική με άλλους εις φρεσκοασβεστωμένους και περιποιημένους οίκους, οι οποίοι έχουν κτισθή με αδικίας.
Παρ. 21,10         ψυχὴ ἀσεβοῦς οὐκ ἐλεηθήσεται ὑπ᾿ οὐδενὸς τῶν ἀνθρώπων.
Παρ. 21,10                Ανθρωπος ασεβής απέναντι του Θεού και άδικος προς τους άλλους ανθρώπους δεν θα εύρη συμπάθειαν και έλεος από κανένα.
Παρ. 21,11         ζημιουμένου ἀκολάστου πανουργότερος γίνεται ὁ ἄκακος, συνίων δὲ σοφὸς δέξεται γνῶσιν.
Παρ. 21,11                Οταν τιμωρήται ο ανήθικος και διεφθαρμένος άνθρωπος, ο αγαθός γίνεται περισσότερον προσεκτικός. Ο δε σοφός, ο οποίος κατανοεί ορθώς πρόσωπα και πράγματα, θα αποκτήση μεγαλυτέραν γνώσιν από τα παθήματα του διεφθαρμένου.
Παρ. 21,12         συνίει δίκαιος καρδίας ἀσεβῶν καὶ φαυλίζει ἀσεβεῖς ἐν κακοῖς.
Παρ. 21,12                Ο δίκαιος αντιλαμβάνεται σαφώς εκείνα, που υπάρχουν εις τας καρδίας των ασεβών. Δεν τους μακαρίζει, αλλά τους ελεεινολογεί, διότι ευρίσκονται εις την αθλίαν αυτήν κατάστασιν.
Παρ. 21,13         ὃς φράσσει τὰ ὧτα αὐτοῦ τοῦ μὴ ἐπακοῦσαι ἀσθενοῦς, καὶ αὐτὸς ἐπικαλέσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ εἰσακούων.
Παρ. 21,13                Εκείνος που κλείει τα αυτιά του, δια να μη ακούση την παράκλησιν ενός πτωχού, ενός αδυνάτου και ασθενούς, θα ευρεθή και αυτός εις την ανάγκην να επικαλεσθή και ζητήση δοήθειαν των άλλων και δεν θα υπάρξη κανείς να τον ακούση.
Παρ. 21,14         δόσις λάθριος ἀνατρέπει ὀργάς, δώρων δὲ ὁ φειδόμενος θυμὸν ἐγείρει ἰσχυρόν.
Παρ. 21,14                Ενα φιλοδώρημα, που προσφέρεται με διάκρισιν, κρυφίως και χωρίς θόρυβον, προλαμβάνει, πολλές φορές την οργήν του άλλου. Οποιος δε λυπηθή να προσφέρη ένα τέτοιο φιλοδώρημα, υπεγείρει μεγάλον θυμόν.
Παρ. 21,15         εὐφροσύνη δικαίων ποιεῖν κρίμα, ὅσιος δὲ ἀκάθαρτος παρὰ κακούργοις.
Παρ. 21,15                Ευχαρίστησις και χαρά των δικαίων είναι να αποδίδουν και να εφαρμόζουν το δίκαιον. Αυτός όμως ο ενάρετος θεωρείται ακάθαρτος εκ μέρους των κακοποιών.
Παρ. 21,16         ἀνὴρ πλανώμενος ἐξ ὁδοῦ δικαιοσύνης ἐν συναγωγῇ γιγάντων ἀναπαύσεται.
Παρ. 21,16                Ανθρωπος, ο οποίος παρεπλανήθη και απεμακρύνθη από την οδόν της δικαιοσύνης, εβάδισε δε και βαδίζει τους δρόμους της κακίας, είναι σαν να θέλη να εύρη ανάπαυσιν και χαράν εις συγκέντρωσιν κακούργων γιγάντων.
Παρ. 21,17         ἀνὴρ ἐνδεὴς ἀγαπᾷ εὐφροσύνην, φιλῶν οἶνον καὶ ἔλαιον εἰς πλοῦτον·
Παρ. 21,17                Εκείνος, που αγαπά την καλοπέρασιν και τα πλούσια τραπέζια, θα μείνη φτωχός. Οπως επίσης εκείνος, που αγαπά τον οίνον και τα λιπαρά φαγητά, δεν θα πλουτήση.
Παρ. 21,18         περικάθαρμα δὲ δικαίου ἄνομος.
Παρ. 21,18                Δια τον δίκαιον ακάθαρτος πρέπει να θεωρήται ο ασεβής και η πορεία της ζωής του.
Παρ. 21,19         κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρήμῳ ἢ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου.
Παρ. 21,19                Είναι καλύτερον και προτιμότερον να κατοική κανείς μόνος του εις την έρημον, παρά μαζή με γυναίκα φιλόνεικον, γλωσσού και θυμώδη.
Παρ. 21,20         θησαυρὸς ἐπιθυμητὸς ἀναπαύσεται ἐπὶ στόματος σοφοῦ, ἄφρονες δὲ ἄνδρες καταπίονται αὐτόν.
Παρ. 21, 20              Αξιοθαύμαστοι και αξιαγάπητοι είναι οι θησαυροί της σοφίας και της αρετής, που αναπαύονται στο στόμα του σοφού. Οι άφρονες όμως καταφρονούν και καταπνίγουν μέσα των και καταφρονούν κάθε τέτοιον θησαυρόν.
Παρ. 21,21         ὁδὸς δικαιοσύνης καὶ ἐλεημοσύνης εὑρήσει ζωὴν καὶ δόξαν.
Παρ. 21,21                Ο δρόμος της δικαιοσύνης και της ελεημοσύνης οδηγεί τον άνθρωπον εις μακράν και ένδοξον ζωήν.
Ησ. μθ΄6- 10 
Ησ. 49,6            καὶ εἶπέ μοι· μέγα σοί ἐστι τοῦ κληθῆναί σε παῖδά μου τοῦ στῆσαι τὰς φυλὰς Ἰακὼβ καὶ τὴν διασπορὰν τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιστρέψαι· ἰδοὺ δέδωκά σε εἰς διαθήκην γένους, εἰς φῶς ἐθνῶν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. -
Ησ. 49,6                   Ο Κυριος μου είπεν ακόμη· Είναι μεγάλη δια σε τιμή, να ονομασθής δούλος και υπηρέτης μου. Να αποκαταστήσης ελευθέρας τας φυλάς του Ιακώβ και να επαναφέρης τους ανά τα διάφορα έθνη διεσκορπισμένους Ισραηλίτας. Ιδού, εγώ σε έχω δώσει εις εκπλήρωσιν της διαθήκης μου προς το γένος το Ισραηλιτικόν. Ως φως δι' όλα τα έθνη. Να είσαι συ ο σωτήρ εις όλους τους λαούς, μέχρι και των περάτων της γης.
Ησ. 49,7            Οὕτως λέγει Κύριος ὁ ῥυσάμενός σε, ὁ Θεὸς Ἰσραήλ· ἁγιάσατε τὸν φαυλίζοντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, τὸν βδελυσσόμενον ὑπὸ τῶν ἐθνῶν τῶν δούλων τῶν ἀρχόντων· βασιλεῖς ὄψονται αὐτὸν καὶ ἀναστήσονται, ἄρχοντες καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ ἕνεκεν Κυρίου· ὅτι πιστός ἐστιν ὁ ἅγιος Ἰσραήλ, καὶ ἐξελεξάμην σε.
Ησ. 49,7                    Αυτά λέγει ο Κυριος, ο λυτρωτής και ελευθερωτής σου, ο Θεός του Ισραηλιτικού λαού· Ως άγιον τιμήσατε και δοξάσατε αυτόν, ο οποίος καταφρονεί και παραδίδει εις θάνατον την ζωήν του. Αυτόν, τον οποίον βδελύσσονται τα αμαρτωλά έθνη, οι δούλοι των αρχόντων. Βασιλείς όμως θα τον ίδουν και θα εγερθούν μετά σεβασμού ενώπιόν του και άρχοντες, οι οποίοι και θα τον προσκυνήσουν ένεκεν Κυρίου του Θεού, διότι ο άγιος Θεός του Ισραηλιτικού λαού, είναι κατά πάντα αληθής και αξιόπιστος εις τας υποσχέσστου. Και εγώ ο Κυριος σε εξέλεξα.
Ησ. 49,8            οὕτως λέγει Κύριος· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι καὶ ἔπλασά σε καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίας ἐρήμους,
Ησ. 49,8                   Αυτά λέγει ο Κυριος· Εις κατάλληλον και ευπρόσδεκτον καιρόν εγώ ήκουσα την προσευχήν σου, εις ημέραν σωτηρίας σε εβοήθησα. Εγώ σε έπλασα. Εδωκα σε ως νέαν διαθήκην μετά των εθνών, δια να αποκαταστήσης τους ανθρώπους της γης, και να απόκτησης ως ίδικήν σου μόνιμον ιδιοκτησίαν τους έως τώρα ερήμους από χάριν Θεού λαούς.
Ησ. 49,9            λέγοντα τοῖς ἐν δεσμοῖς· ἐξέλθετε, καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει· ἀνακαλυφθῆναι. ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς βοσκηθήσονται, καὶ ἐν πάσαις ταῖς τρίβοις ἡ νομὴ αὐτῶν·
Ησ. 49,9                   Συ, ο δούλος μου, θα είπης στους δεσμίους· Εξέλθετε ελεύθεροι από τα δεσμά σας· και εις αυτούς, που ευρίσκονται στο σκότος της αγνοίας και της πλάνης να φανερωθούν, να έλθουν στο φως της αληθείας. Οσοι θα σε υπακούσουν και θα έλθουν κοντά σου, θα γίνουν ιδικόν σου ποίμνιον. Εις όλας τας πορείας της ζωής των θα ευρίσκουν πλουσίαν τροφήν. Εις όλας τας οδούς, που θα πορεύωνται, θα υπάρχη πάντοτε η διατροφή των.
Ησ. 49,10          οὐ πεινάσουσιν οὐδὲ διψήσουσιν, οὐδὲ πατάξει αὐτοὺς καύσων, οὐδὲ ὁ ἥλιος, ἀλλ᾿ ὁ ἐλεῶν αὐτοὺς παρακαλέσει καὶ διὰ πηγῶν ὑδάτων ἄξει αὐτούς·
Ησ. 49,10                  Δεν θα πεινάσουν πλέον, ούτε και θα διψήσουν. Δεν θα τους κτυπήση πλέον ούτε το καύμα, ούτε ο ήλιος, αλλά ο γεμάτος έλεος και ευσπλαγχνίαν προς αυτούς Θεός θα τους παρηγόρηση και θα τους οδηγή δια μέσου πηγών αφθόνων υδάτων.

«Ἡ παρακολούθηση καί ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας» Ἁγίου Παϊσίου,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Ἄς συνεχίσουμε σήμερα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ  τό θέμα γιά τό πῶς πρέπει νά παρακολουθοῦμε τόν ἑαυτό μας γιά νά φτάσουμε, σ΄ αὐτό πού λέμε, ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας. Λέγαμε ὅτι πρέπει κανείς νά φροντίζει τήν συνείδησή του, νά τήν ἀκούει καί νά τήν καθαρίζει, γιατί ὑπάρχει καί ‘καπακωμένη’ συνείδηση, καθώς καί διεστραμμένη συνείδηση, νά νομίζεις δηλαδή ὅτι κάνεις τό καλό, ἐνῶ κάνεις τό κακό.
- Πῶς πρέπει νά παρακολουθοῦμε τόν ἑαυτό μας;
Καί οἱ ἀρχαῖοι τό λέγανε ὅτι τό νά γνωρίσεις τόν ἑαυτό σου εἶναι ἡ πιό σπουδαία ἀπ’ ὅλες τίς γνώσεις. Ὁ ἑαυτός μας πολλές φορές εἶναι ὁ μεγάλος ἄγνωστος. Λέει κάπου καί ἡ Ἁγία Γραφή ὅτι: «ὁ ἄνθρωπος εἶναι βαθεῖα καρδία» (Ἱερ. 17,9), δηλαδή δέν ξέρουμε οἱ ἄνθρωποι τά βάθη τῆς ψυχῆς μας. Εἶναι τεράστια ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί ἔχει πολύ μεγάλο βάθος. Κάνουμε κατά καιρούς πράγματα καί δέν ξέρουμε γιατί τά κάνουμε.
Ἀπό τόν π. Παΐσιο: Ἡ παρακολούθηση καί ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἡ μελέτη τοῦ ἑαυτοῦ μας: «Στόν στρατό, στίς Διαβιβάσεις, εἴχαμε δίκτυο παρακολουθήσεως καί πίνακα ἀναγνωρίσεως. Παρακολουθούσαμε καί καταλαβαίναμε ποιός σταθμός ἦταν ξένος καί ποιός δικός μας, γιατί μερικές φορές ἔμπαιναν ἐνδιάμεσα καί ξένοι σταθμοί. Ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά παρακολουθεῖ τούς λογισμούς του καί τίς ἐνέργειές του, γιά νά βλέπει ἄν συμφωνοῦν μέ τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου, νά πιάνει τά σφάλματά του καί νά ἀγωνίζεται νά τά διορθώνει. Γιατί, ἄν ἄφηνει ἕνα σφάλμα του νά περνᾶ ἀπαρατήρητο ἤ ὅταν τοῦ λέει ὁ ἄλλος κάποιο ἐλάττωμά του, δέν κάθεται νά τό σκεφθεῖ, δέν μπορεῖ νά προκόψει πνευματικά».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μέ γύρισε σ’ ὅλες τίς Κολάσεις. Τρομερές ἦταν! Τό τί γινόταν ἐκεῖ πέρα! Φοβερά πράγματα! Δέν μπορῶ νά τά περιγράψω. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.


Άλλη φορά είδα ένα μικρό κοριτσάκι τριών έτών, πού τό λέγανε Αγγέλα. Φορούσε ένα σιέλ φουστανάκι και στά χέρια του κρατούσε ένα μικρό μπιλάκι. Ερχεται κοντά μου -έμοιαζε σαν να μη πατούσε στη γη- καί μου λέει: «Θα σε σκοτώσω μ’ αυτό, θα σε πάρω». «Άχ! Πώς θα με πάρης;». «Θά σέ πάρω μ’ αυτό τό μπιλάκι, δεν θα σ’ άφήσω». Ετρεχε αυτή, έτρεχα καί εγώ, σάν να μη πατούσα στή γη καί μέ πήγε σ’ όλες τις Κολάσεις. Μέ κυνηγούσε, καί έβλεπα σπήλαια, τρώγλες, φοβερά πράγματα. Την ρωτάω: «Τί είναι εδώ;». «Εδώ είναι οι Κολάσεις», μ’ απάντησε καί μέ κυνηγούσε με το μπιλάκι- «θα σ’ το ρίξω, θα σ’ το ρίξω», έλεγε. Ετρεχα εγώ, έτρεχε κι αυτή, για να μου τά δείχνη όλα. Να δης εκεί πέρα σπήλαια, πρόσωπα ρυτιδιασμένα, τί να πω! Ενα δάκτυλο ρυτίδα. Τα μαλλιά τους ήταν όρθια σάν αγκάθια, τά φορέματά τους κουρελιασμένα. Παντού γκρεμισμένα χαλάσματα. Τό κάθε σπήλαιο είχε μέσα κολασμένους. Ηταν σάν μιά μάζα -πώς τους θάβεις όλους μαζί, έτσι ήταν- μαζεμένοι και ούρλιαζαν, σπάραζαν, κλαίγανε και οδύρονταν. Όσο μου έλεγε θά σου ρίξω το μπιλάκι, τόσο εγώ έτρεχα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό ἐλεήμων γεροντάκι


 Το 1990 δυο καλοί άνθρωποι μαζέψανε κάποιον γεροντάκο άστεγο, λιγδιασμένο και έρημο και με ασθενοφόρο τονε μεταφέρουνε σε ένα εκκλησιαστικό γηροκομείο της Λάρισας.
Η διεύθυνση του νοσοκομείου και το προσωπικό με αυταπάρνηση και αγάπη, σαν καλοί Σαμαρείτες, πλύνανε τον παππού του βγάλανε σύνταξη προνοίας και τον γηροκομήσανε ώσπου πέθανε εξομολογημένος, κοινωνημένος με ιλαρό πρόσωπο. Είχε και μια κρυφή αρετή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό ἠλεκτρικό φῶς πού μολύνει τήν νύκτα (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος)



Διάβασα ἕνα ἐνδιαφέρον ἄρθρο τοῦ Καθηγητοῦ Γενετικῆς τῆς Γεωπονικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ἀθανασίου Τσαυτάρη, μέ τίτλο «Σβῆστε τά φῶτα, ρυθμίστε τό βιολογικό ρολόϊ» (Βῆμα 20-1-2017).
Ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου ἀποδίδει μέ ἁπλό τρόπο τό περιεχόμενο τοῦ θέματος, ὅτι σύμφωνα μέ τίς νέες ἀνακαλύψεις τῆς Γενετικῆς, τό ἠλεκτρικό φῶς κατά τήν διάρκεια τῆς νύκτας, πού ὑπάρχει παντοῦ ἀπό τούς δρόμους μέχρι τά σπίτια καί τά Νοσοκομεῖα, ἀπορρυθμίζει τό βιολογικό μας ρολόϊ, τό ὁποῖο ρυθμίζει τήν ξεκούραση, τόν ὕπνο, τήν ἐγρήγορση τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν δέ τό βιολογικό ρολόϊ ἀπορυθμίζεται ἀπό τό φῶς, τότε ὁ ἄνθρωπος χάνει τόν ὕπνο του, ἀποδομεῖται ὅλος ὁ σωματικός ὀργανισμός, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργοῦνται πολλές σωματικές καί ψυχικές δυσλειτουργίες καί οἱ ἄνθρωποι καταλήγουν ἀπό ἀρρώστιες «στά νοσοκομεῖα καί τά ψυχιατρεῖα».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀκούσατε φιλοπόλεμοι Βασιλεῖς καί Ἄρχοντες τῶν Ἐθνῶν καί σύνετε!


του Γέροντος Φιλόθε­ου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ί. Μονής Λογγοβάρδας Πάρου
 
Ο Παντοκράτωρ Θεός και ποιητής του παντός σας κατέστησε Βασιλείς, Άρχοντας και Κυβερνήτας των ε­θνών και λαών, και οι άνθρωποι σας ενεπιστεύθησαν την διακυβέρνησίν των, να κυβερνάτε τους υπηκόους σας εν δικαιοσύνη και αληθεία και ως πατέρες φιλό­στοργοι και κυβερνήται άριστοι, να προνοήτε και να φροντίζητε περί της ευημερίας, ευτυχίας και σωτηρίας των λαών σας. Διατί λησμονήτε τον προορισμόν σας;
Α­κούσατε και σύνετε! Εκατοντάδας χιλιάδων ανεύθυνων και αθώων ανθρώπων εθανατώσατε παραδόντες εις σφαγήν, εις το πυρ και εις τον βυθόν της θαλάσσης! Εκατο­ντάδας χιλιάδων ανθρώπων κατεστήσατε δυστυχεστάτους, ελεεινοτάτους, αθλιεστάτους, πεινασμένους, γυ­μνούς και αστέγους! 
Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δραχμών σπαταλάτε καθ’ εκάστην εις εξοπλισμούς και τα ρίπτετε εις το πυρ και εις την θάλασσαν, διά να θεραπεύσητε το πάθος του εγωϊσμού και της φιλοδοξίας σας, και δεν σκέπτεσθε, ότι με αυτά τα χρήματα που πετάτε α­σκόπως, αδίκως και παραλόγως, πόσα εκατομμύρια πτω­χών, χηρών, ορφανών, πεινασμένων θα εσώζατε;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ πρόκληση τῶν πεταμένων τροφίμων


Η είδηση δημοσιεύθηκε, σχετικά πρόσφατα, στην βρετανική εφημερίδα The Independent: «Στην Βρετανία τα νοικοκυριά, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία πετούν κάθε χρόνο στα σκουπίδια 16 εκατομμύρια τόνους τροφίμων, ποσότητα, που θα μπορούσε να καλύψει το μισό των ετήσιων αναγκών της Αφρικής. Σύμφωνα με υπολογισμούς, η αξία των τροφίμων που πετάγονται στα σκουπίδια ανέρχεται στο ποσό των 26 δις ευρώ»!… Ασφαλώς δεν είναι μόνο οι Βρετανοί που πετούν τρόφιμα στα σκουπίδια. Απλώς εκεί οι ποσότητες μετρήθηκαν. Ο άνθρωπος της δυτικής κοινωνίας της αφθονίας, προσπαθώντας να βιώσει έναν ατομικό ευδαιμονισμό, κινείται μεταξύ υπερκατανάλωσης και σπατάλης.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἐπίσκοπος κι ὁ Πρεσβύτερος


(π. Γρηγόριος - Ηγούμενος Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους)  


Όσο πάμε και γερνούμε, άλλα πράγματα ακούμε κι άλλα πράγματα θωρούμε» (λαϊκή ρήση).


Ούτε θεολόγος είμαι ούτε εντρύφησα ιδιαίτερα στην Θεολογία. Με την βοήθεια του Θεού όμως, παρακολούθησα θεολογικά μαθήματα, και ακαδημαϊκά και εμπειρικά. Ολόκληρη η ακαδημαϊκή θεολογία προσεφέρετο στα Πανεπιστήμια περισσότερο ως επιστήμη παρά ως θρησκεία. Από τους Γεροντάδες μου έμαθα ότι η γνώση του Θεού επέρχεται από την τήρηση των εντολών του Θεού, όπως μας διδάσκει ο υψιπέτης της Θεολογίας Ιωάννης ο ευαγγελιστής, και ότι ο Χριστός δεν ήρθε να παραδώση στους ανθρώπους επιστήμη, αλλά τρόπο ζωής, για να γνωρίση ο άνθρωπος τον Θεό, σύμφωνα με τον όσιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, και μέχρι σήμερα στην ζωή μου προσπαθώ να ιχνηλατώ αυτές τις δύο υποδείξεις.

Τα ακαδημαϊκά συγγράμματα είχαν πληθώρα από παραπομπές δυτικών θεολόγων και ελάχιστες από τους Πατέρες της Εκκλησίας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Βοήθα με νά σέ θέλω πιό πολύ Χριστέ μου


https://paraklisi.blogspot.gr/2017/03/blog-post_683.html


http://hristospanagia3.blogspot.gr/

3 Απριλίου Συναξαριστής. Νικήτα Ὁμολογητή, Ἰωσὴφ τοῦ Ὑμνογράφου, Ἐλπιδοφόρου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Βιθυνίου, Γαλύκου καὶ Δίου, Ἰλλυριοὺ Ὁσίου, Νεκταρίου Ὁσίου, Παύλου τοῦ Ἀπελευθερωτοῦ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ἀμαράντου Ρόδου.

Ὁ Ὅσιος Νικήτας ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Νικήτας καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ. Σὲ βρεφικὴ ἡλικία ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ μητέρα καὶ τὴν ἀνατροφή του τὴν ἀνέλαβαν ἡ ἐνάρετη γιαγιά του καὶ ὁ εὐσεβὴς Φιλάρετος, ὁ πατέρας του, ὁ ὁποῖος ἀνέθεσε ἀπὸ πολὺ νωρὶς τὴν ἐκπαίδευσή του σὲ κάποιο κληρικὸ φημισμένο γιὰ τὶς παιδαγωγικὲς καὶ πνευματικές του ἀρετές. Ἔτσι ὁ νεαρὸς Νικήτας ἀπόκτησε ἀξιόλογη κοσμικὴ καὶ πνευματικὴ παιδεία.
Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε πατέρα, μητέρα, ἀδελφούς, ἀδελφές, συγγενεῖς, σπίτι, πατρίδα πλούτη καὶ σήκωσε τὸν σταυρό του μὲ προθυμία, ἀκολούθησε τὸν Χριστὸ καὶ ἔγινε ἄξιος μαθητὴς αὐτοῦ.
Σὲ νεαρὴ ἡλικία κατέφυγε στὴν περίφημη μονὴ τοῦ Μηδικίου τῆς Τριγλίας, ὅπου γρήγορα, γιὰ τὶς πολλές του ἀρετές, κατάκτησε τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἐκτίμηση ὅλων τῶν ἀδελφῶν τῆς μονῆς, οἱ ὁποῖοι μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἡγουμένου Νικηφόρου, τὸν ἐξέλεξαν ἡγούμενο τῆς μονῆς, ἐπὶ Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.).
Λόγω τῆς σταθερῆς πίστεώς του στὴν διδασκαλία καὶ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὶς ἱερὲς εἰκόνες ὁ Ὅσιος ἐξορίσθηκε, ἐπὶ αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ε’ (813-820 μ.Χ.), στὴν κωμόπολη Μασαλεῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἀπὸ ἐκεῖ ἀνακλήθηκε γιὰ νὰ ἐξορισθεῖ ἐκ νέου, τὸ 815 μ.Χ., στὴ νῆσο τῆς Ἁγίας Γλυκερίας κοντὰ στὸν Ἀκρίτα.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής