Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 14 Ἰανουαρίου

Ἀπόστολος: (Ἐφεσ. ς΄10- 17 )
Εφ. 6,10            Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
Εφ. 6,10                    Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως.
Εφ. 6,11            ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
Εφ. 6,11                     Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου.
Εφ. 6,12            ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
Εφ. 6,12                    Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών.
Εφ. 6,13            διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
Εφ. 6,13                    Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας.
Εφ. 6,14            στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,
Εφ. 6,14                    Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας.
Εφ. 6,15            καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης,
Εφ. 6,15                    Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα.
Εφ. 6,16            ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι·
Εφ. 6,16                    Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη.
Εφ. 6,17            καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ, -
Εφ. 6,17                    Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.
Εὐαγγέλιο: (Ματ. δ΄1- 11 )
Ματθ. 4,1          Τότε ὁ Ἰησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου,
Ματθ. 4,1                  Τοτε ο Ιησούς ωδηγήθη από το Πνεύμα το Αγιον εις κάποιο υψηλότερον μέρος της ερήμου, δια να πειρασθή ως άνθρωπος από τον διάβολον (και νικήση εξ ολοκλήρου αυτόν).
Ματθ. 4,2          καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε.
Ματθ. 4,2                 Και αφού ενήστευσε κατά συνέχειαν τεσσαράκοντα ημέρας και νύκτας, ύστερα (και ως άνθρωπος που ήτο) επείνασε.
Ματθ. 4,3          καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται.
Ματθ. 4,3                 Τοτε ο διάβολος, που έχει ως έργον το να πειράζη τους ανθρώπους, τον επλησίασεν υπούλως και του είπεν· “εάν είσαι Υιός του Θεού (όπως είπεν η φωνή που ηκούσθη από τον ουρανόν στον Ιορδάνην) θαυματούργησε, πες να γίνουν αυτοί οι λίθοι άρτοι, δια να φάγης”.
Ματθ. 4,4          Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.
Ματθ. 4,4                 Ο δε Ιησούς απάντησεν· “είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην· Ο άνθρωπος δεν θα ζη με άρτον μόνον, αλλά και με κάθε λόγον που βγαίνει από το στόμα του Θεού. (Οταν δε ο Θεός το είπη, ζη ο άνθρωπος και χωρίς τροφήν).
Ματθ. 4,5          Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ
Ματθ. 4,5                 Τοτε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος και δια του αέρος τον φέρνει εις την αγίαν πόλιν, την Ιερουσαλήμ, και τον τοποθετεί στο άκρο της στέγης του ναού του Σολομώντος.
Ματθ. 4,6          καὶ λέγει αὐτῷ· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτόν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου.
Ματθ. 4,6                 Και λέγει προς αυτόν· “εάν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτόν σου κάτω· διότι είναι γραμμένον, ότι ο Θεός θα δώση εντολήν στους αγγέλους προς χάριν σου και αυτοί θα σε σηκώσουν εις τα χέρια των αμέσως με προσοχήν, μήπως τυχόν και κτυπήση το πόδι σου προς κάποιον λίθον. (Τα δε πλήθη, που είναι συγκετρωμένα εις τας αυλάς του ναού, θα ίδουν το θαύμα και θα πιστεύσουν)”.
Ματθ. 4,7          ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.
Ματθ. 4,7                 Απάντησεν εις αυτόν ο Ιησούς· “είναι επίσης γραμμένον· Δεν θα εκθέσης τον εαυτόν σου εις κίνδυνον, δια να δικιμάσης τον Θεόν” (και να πεισθής τάχα με χειροπιαστά γεγονότα, ότι πράγματι σε αγαπά και σε προστατεύει).
Ματθ. 4,8          Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν
Ματθ. 4,8                 Παλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος και δια του αέρος τον μεταφέρει εις ένα πανύψηλον όρος και από εκεί του δικνύει πανοραματικώς όλα τα βασίλεια του κόσμου, τα πλούτη, τα μεγαλεία και την άλλην δόξαν των.
Ματθ. 4,9          καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.
Ματθ. 4,9                 Και του λέγει· “όλα αυτά είναι ιδικά μου και θα σου τα δώσω, εάν με αναγνωρίσης ως κύριόν σου και πέσης κατά γης και με προσκυνήσης”.
Ματθ. 4,10        τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.
Ματθ. 4,10               Τοτε λέγει με αγανάκτησιν ο Ιησούς· “φύγε αμέσως από εμπρός μου, σατανά. Διότι έχει γραφή· Κυριον τον Θεόν σου θα προσκυνήσης και αυτόν μόνον θα λατρεύσης”.
Ματθ. 4,11        Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ.
Ματθ. 4,11                Τοτε ο διάβολος (έπειτα από την τριπλήν του ήτταν) αφήκεν τον Ιησούν· και ιδού άγγελοι του Θεού ήλθαν πλησίον του Ιησού και τον υπηρετούσαν ως νικητήν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Πῶς μποροῦμε νά νικήσουμε τόν θάνατο», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Λέγαμε τήν προηγούμενη φορά γιά τήν πλάση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση Αὐτοῦ, γιά τήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου λόγω τῆς πτώσης σέ μία, θά λέγαμε, κατάσταση ὑποδούλωσης στόν πονηρό καί στήν συνέχεια γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου μέσω τοῦ Χριστοῦ, μέσω τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ ἀπό αὐτή τήν δουλεία στόν διάβολο. Αὐτό τό γεγονός εἶναι πού γιορτάζουμε καί τώρα στήν Ἀνάσταση, τήν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν δουλεία στόν πονηρό.
Λέμε ὅτι ὁ Χριστός μας μέ τόν θάνατό Του νίκησε τόν θάνατο. «Θανάτῳ θάνατον πατήσας». Ἑπομένως γιά τόν χριστιανό δέν ὑπάρχει θάνατος, ὅταν αὐτός εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Χριστό. Γι’ αὐτό καί τά νεκροταφεῖα πρέπει νά τά λέμε κοιμητήρια. Ὑπάρχει καί ἕνα ποντιακό ἔθιμο νά κάνουν τραπέζι πάνω στούς τάφους. Αὐτό εἶναι πολύ ὡραῖο, γιατί δείχνει ὅτι ὁ χριστιανός πλέον δέν φοβᾶται τόν θάνατο καί τόν τάφο, γιατί ὅπως ἀκοῦμε καί στόν κατηχητικό λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσης, «νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος».

Χάρισμα κατά τῶν δαιμόνων. Γερόντισσα Μακαρία. Ἡ λαοφιλής μοναχή τῆς Ἁγίας Μαρίνας Βόνης


Χάρισμα κατά Δαιμόνων
Μόνο μαζί Του καί μαζί μέ τούς άγιους είμαστε πιο δυνατοί από κάθε κακό, από κάθε δαίμονα, έλεγε η Γερόντισσα.
Το κατεξοχήν δώρο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας, πού εικονίζεται να συντρίβει με σφυρί τον εχθρό του ανθρώπου καί της σωτηρίας του, ήταν η μετοχή της διακονήτριάς της Μακαρίας στο χάρισμα κατά δαιμόνων, το οποίο ήταν συνδυασμένο μέ τη διόραση αυτής της ταπεινής καί γενναίας ασκήτριας.
Σε προσκυνητές πού πήγαιναν κάποτε στην Αγία Μαρίνα στήν άκρη του χωριού Θραψανό ένας μαύρος γέρος είπε να μην περάσουν από τό δρόμο πού ήταν ο Ναός του Τιμίου Σταυρού, γιατί θα πάθουν κακό. Όταν πήγαν στη Μακαρία, πριν πουν οτιδήποτε, εκείνη τούς μάλωσε πού άκουσαν τό μαύρο γέρο, τό διάβολο, ο οποίος δεν ήθελε να λάβουν την από του Σταυρού ευλογία πού κατεξοχήν τον έκαιγε.
Ιδίως γιά τή μεγάλη της αγάπη καί πίστη της στο Σταυρό ο Εσταυρωμένος Κύριος της χάρισε τη δύναμη να ηρεμεί τους δαιμονισμένους.

Ὁ Ἅγιος Νήφων τήν ὥρα πού προσευχόταν εἶδε τίς πύλες τοῦ οὐρανοῦ νά ἀνοίγουν καί τούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ νά ἀνεβαίνουν καί νά κατεβαίνουν μεταφέροντας τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού πέθαναν


Ένας άλλος μεγάλος δούλος του Θεού καί θεωρός των μυστηρίων Του, ο άγιος Νήφων, επίσκοπος Κωνσταντιανής (4ος αί.), κάποτε, την ώρα πού προσευχόταν, είδε τίς πύλες του ουρανού ν’ ανοίγουν καί τους Αγγέλους του Θεού ν’ ανεβαίνουν καί να κατεβαίνουν, μεταφέροντας τίς ψυχές των ανθρώπων που πέθαιναν. Είδε καί αρκετούς μαύρους, τα εναέρια τελώνια, πού πάσχιζαν ν’ αρπάξουν καί να γκρεμίσουν κάτω τίς ψυχές. Κάποια στιγμή δύο άγγελοι, πού ανέβαζαν στον ουρανό μια ψυχή, πλησίασαν στο τελωνείο της πορνείας. Τότε ο άρχοντας του τελωνείου άρχισε να φωνάζει μέ αγανάκτηση:
— Μέ ποιό δικαίωμα παίρνετε την ψυχή αυτή, πού ανήκει σ’ εμάς;
     Φανέρωσέ μας ποιάν εξουσία έχεις επάνω της, του είπαν οι άγγελοι.
Καί ο δαίμονας αποκρίθηκε:

Ἀρχιμ. Αὐγουστίνος Γ. Μύρου, Νεοειδωλολατρικά καί ἀποκρυφιστικά στοιχεῖα στήν «Ε.ΣΥ.» τοῦ κ. Ἀρτέμη Σώρρα



ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΣΤΗΝ «Ε. ΣΥ.» ΤΟΥ κ. ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ
 
Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.
 
Οἱ συγκεντρώσεις γιὰ ἐνημέρωση, ποὺ διοργάνωσε ἡ «Ε. ΣΥ.» («ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ») τοῦ κ. Ἀρτέμη Σώρρα στὰ Σέρβια (23-1-2016) στὸ Βελβεντὸ (14-2-2016), ἀλλὰ καὶ ἄλλες προηγούμενες στὴν Κοζάνη καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος,  μᾶς ἔδωκαν τὴν ἀφορμὴ νὰ ἐρευνήσουμε ἐνδελεχέστερα τὸ φαινόμενο, συλλέγοντας στοιχεῖα ἀπὸ ἀναρτήσεις τοῦ Κινήματος αὐτοῦ καὶ τῶν ὀπαδῶν του στὸ Διαδίκτυο.
Ἐκεῖνο ποὺ ἐκπλήσσει τὸν ἀναγνώστη εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ παραπάνω Κίνημα παραβλέπει τὴν Ὀρθόδοξη πίστη στὸν ἐν Τριάδι ἀληθινὸ προσωπικὸ Θεὸ, πολλὲς φορὲς ἀναφέρεται προσβλητικὰ σ’ αὐτήν, καὶ θέτει ὡς ἐγγυήτριες τῶν ἀγώνων του γιὰ τὴν σωτηρία τῆς Ἑλλάδος ἀνύπαρκτες θεότητες τῆς Νεοειδωλολατρίας καὶ τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ.
Ἀντιλέγοντας οἱ ἄνθρωποι τῆς  «Ε. ΣΥ.» προβάλλουν τὸν ἀστήρικτο ἰσχυρισμὸ ὅτι τὸ Κίνημά τους δὲν χρωματίζεται ἀπὸ καμμιὰ θρησκευτικὴ πίστη, ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τὴν προσήλωσή του στὰ ἰδεώδη τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Οἱ Δύο Προφῆτες (Δ’ ΜΕΡΟΣ)


Αποτέλεσμα εικόνας για αποκαλυψη
Η θαυματουργική δύναμη των δύο Μαρτύρων
 Το κήρυγμα των προφητών, Ηλιού και Ενώχ θα στερεώνουν οι θαυματουργίες τους. Οι προφήτες αυτοί λέγει ο Ιππόλυτος «ποιήσουσι σημεία και τέρατα εις το καν ούτω δυσωπήσαι και επιστρέψαι τους
ανθρώπους εις μετάνοιαν διά την υπερβάλλουσαν αυτών ανομία τε και ασέβειαν». (Τομ. 6, σελ. 212)
Τους δύο μάρτυρες, Ηλία και Ενώχ θα οπλίσει ο Θεός με θαυματουργική δύναμη και θα είναι αδύνατο να τους προσβάλει οποιαδήποτε δύναμη του Αντιχρίστου.
Ιδού τώρα πως διατυπώνει ο Ιωάννης τη θαυματουργική δύναμη των Μαρτύρων και το αδύνατον της προσβολής των υπό των αντιχρίστων δυνάμεων:
«Και ει τις αυτούς θέλει αδικήσαι, πυρ εκπορεύεται εκ του στόματος αυτών∙ και ει τις θέλει αυτούς αδικήσαι, ούτω δει αυτόν αποκτανθήναι». (Αποκ. ΙΑ΄ 5).

Ἅγιος Παΐσιος: Πνευματικὸ ραντάρ, ἐνῶ ὁ κόσμος συνταράσεται


Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2015 
 
Τὸν Ἰούλιο τοῦ 1989, εἶπε σὲ προσκυνητές: «Ὁ Χριστός, ὅπως ξέρετε, ἦταν μαραγκός. Στὸ χέρι Του κρατάει ἕνα μεγάλο κατσαβίδι· πότε βιδώνει, πότε ξεβιδώνει. Τώρα λοιπὸν θὰ ξεβιδώση τὴν Ρωσία». Τὰ γεγονότα ποὺ ἀκολούθησαν ἐπιβεβαίωσαν ὅτι ὁ ὅσιος Γέροντας ἔβλεπε «τὰ μέλλοντα ὡς παρόντα» καὶ «τὰ μακρὰν ὡς πλησίον γιγνόμενα». Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1989 συνέβησαν στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση τὰ γεγονότα ποὺ ὁδήγησαν στὴν διάλυσή της. Ὕστερα ἀπὸ τέσσερις μῆνες, τὸν Δεκέμβριο, ἔγινε στὴν Ρουμανία ἡ ἐπανάσταση ἐναντίον τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος. Τὴν παραμονὴ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος (μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο), δύο μοναχοὶ πηγαίνοντας στὸ Κελλὶ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος (Κερκυραίων), ποὺ πανηγύριζε, πέρασαν ἀπὸ τὴν Παναγούδα. Εἶχε πέσει πολὺ χιόνι, καὶ τὸ μονοπάτι ἦταν ἀπάτητο· κανένας δὲν εἶχε ἐπισκφθῆ προηγουμένως τὸν Γέροντα. Ὅταν βγῆκε νὰ τοὺς ἀνοίξη, ἦταν πολὺ ἀναστατωμένος· τὸ πρόσωπό του ἦταν....

Τό Μπρουζάδο καί ἡ ἄγνωστη ἱστορία τῆς ἐκκλησίας πού ἦταν κτισμένη ἐπάνω ἐκεῖ


Το Μπρουζάδο και η άγνωστη ιστορία της εκκλησίας που ήταν κτισμένη επάνω εκεί
To Μπρουζάδο της Κέρκυρας Κάπου μεταξύ του λιμανιού της Κέρκυρας και πολύ κοντά στην νησίδα του Βίδο βρίσκεται ένας μικρός βράχος όπου αποτελείται από Μολασσικούς σχηματισμούς με πολλές εναλλαγές ψαμμίτη και μαργών. 
Η νησίδα αυτή δεν είναι άλλη από το Μπρουζάδο, ενώ πάνω του υπήρχε μια εκκλησία χτισμένη, η Παναγία-Κονδυλονησιώτισσας.
Από έγγραφα του 1649 προκύπτει ότι το ξερονήσι αυτό ονομαζόταν Κονδηλονήσι ενώ σήμερα αναφέρεται ως Μπρουζάδο ή Μπουρζάδο μάλλον από το Σκολιέτο μπρουζά (σκολιο=πέτρα -βραχος και μπρουζά = βρουζά -βράζω υπό του πυρός) δηλ. Καμένος βράχος αφού η εκκλησία κάηκε (Αγγελόπουλος-Σγούρου). Βέβαια όπως μας αναφέρει ο Όθωνας Μιχαλάς πολύ δύσκολα θα γινόταν παραφθορά του "τσιά" της λέξης "μπρουτσιάτο" να μεταβληθεί σε "ζ" στο "μπρουζάδο", δυσκολία επίσης παρουσιάζει και η αλλαγή του "το" σε "δο". 

"Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν εἴμαστε συντηρητικοί (ψυγεῖο) ἀλλά παραδοσιακοί.


Είπε γέρων:

"Εμείς οι Χριστιανοί δεν είμαστε συντηρητικοί (ψυγείο) αλλά παραδοσιακοί.
Ο κόσμος είναι συντηρητικός.

13 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Ερμύλου και Στρατονίκου μαρτύρων, Ιακώβου Οσίου, Αθανασίου Μάρτυρος, Παχωμίου και Παπυρίνου Μαρτύρων, Ιλαρίου Επισκόπου, Ρεμιγίου Επισκόπου, Κεντιγκέρνου Επισκόπου, Μαξίμου Καυσοκαλυβίτου, Ειρηνάρχου του Εγκλείστου, Ελεαζάρου Οσίου.

Οι Άγιοι Έρμυλος και Στρατόνικος

Οι Άγιοι Μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος ζούσαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα της Ανατολής Λικινίου (308-323 μ.Χ). Ο Λικίνιος, όπως είναι γνωστό, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μέγα Κωνσταντίνο, διέταξε, περί το 320-322 μ.Χ., διωγμό κατά των Χριστιανών. Ο Άγιος Έρμυλος, κατά την εκκλησιαστική τάξη, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια. Πρώτα τον μαστίγωσαν με αγκαθωτά μαστίγια. Οι φρικώδεις βασανισμοί δεν έφεραν το ποθούμενο αποτέλεσμα. Στη δεινή δε αυτή κατάσταση ευρισκόμενος ο Άγιος Έρμυλος, κλείσθηκε στην φυλακή. Μετά από λίγες μέρες καταβλήθηκε νέα προσπάθεια, για να αρνηθεί ο Μάρτυς τον Χριστό. Εκείνος απάντησε δοξολογώντας και ευχαριστώντας το Άγιο Όνομα του Κυρίου. Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν στο μαρτύριο του Αγίου Ερμύλου, ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, που υπέφερε πολύ για τα παθήματά του. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου του φίλου του, ο Στρατόνικος δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του. Αμέσως τον συνέλαβαν και τον κάλεσαν να αρνηθεί τον Χριστό.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 13 Ἰανουαρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 13 Ἰανουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής