Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 8 Φεβρουαρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. δ΄ 28- ε΄ 10 )
Γαλ. 4,28           ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, κατὰ Ἰσαὰκ ἐπαγγελίας τέκνα ἐσμέν.
Γαλ. 4,28                  Ημείς δε οι Χριστιανοί, αδελφοί, είμεθα τέκνα, που εγεννήθημεν σύμφωνα με τας υποσχέσστου Θεού προς τον Αβραάμ, όπως είχε γεννηθή τότε και ο Ισαάκ.
Γαλ. 4,29           ἀλλ᾿ ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶς ἐδίωκε τὸν κατὰ πνεῦμα, οὕτω καὶ νῦν.
Γαλ. 4,29                  Αλλ' όπως τότε ο υιός, που εγεννήθη κατά τους βιολογικούς νόμους της σαρκός, εφθονούσε και κατεδίωκε τον Ισαάκ, που είχε γεννηθή με την δύναμιν του Πνεύματος και με τρόπον υπερφυσικόν, έτσι και τώρα οι πνευματικοί απόγονοι του Αβραάμ, οι Χριστιανοί, διώκονται από τους κατά σάρκα απογόνους, δηλαδή από τους Εβραίους.
Γαλ. 4,30           ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή; ἔκβαλε τὴν παιδίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς· οὐ μὴ γὰρ κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας.
Γαλ. 4,30                  Αλλά τι λέγει επί του γεγονότος αυτού η Γραφή; “Διώξε την δούλην, την Αγαρ, και το παιδί της, τον Ισμαήλ, είπεν ο Θεός στον Αβραάμ· διότι δεν θα κληρονομήση ο υιός της δούλης μαζή με τον υιόν της ελευθέρας”.
Γαλ. 4,31           Ἄρα, ἀδελφοί, οὐκ ἐσμὲν παιδίσκης τέκνα, ἀλλὰ τῆς ἐλευθέρας.
Γαλ. 4,31                   Κατά συνέπειαν, αδελφοί, δεν είμεθα παιδιά της δούλης, της επιγείου δηλαδή Ιερουσαλήμ, η οποία ευρίσκεται υπό την κυριαρχίαν του Νομου, αλλ' είμεθα τέκνα της ελευθέρας, δηλαδή της επουρανίου Ιερουσαλήμ, της Εκκλησίας του Χριστού.
  Γαλ. 5,1             Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε.
Γαλ. 5,1                      Σταθήτε, λοιπόν, και μένετε στερεοί και ακλόνητοι εις την ελευθερίαν, με την οποίαν ο Χριστός μας ηλευθέρωσε και μη βάζετε πάλιν τον εαυτόν σας κάτω από τον ζυγόν της δουλείας των τυπικών διατάξεων του Νομου.
Γαλ. 5,2             Ἴδε ἐγὼ Παῦλος λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν περιτέμνησθε, Χριστὸς ὑμᾶς οὐδὲν ὠφελήσει.
Γαλ. 5,2                     Ιδού εγώ ο Παύλος σας το λέγω και σας το διαβεβαιώνω, ότι εάν περιτέμνεσθε, όπως σας συνιστούν οι ψευδοδιδάσκαλοι, ο Χριστός τίποτε δεν θα σας ωφελήση.
Γαλ. 5,3             μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῳ ὅτι ὀφειλέτης ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι.
Γαλ. 5,3                     Καταθέτω και πάλιν επίσημον μαρτυρίαν ενώπιον του Θεού εις κάθε άνθρωπον που περιτέμνεται, ότι υποχρεούται να τηρήση όλον τον Νομον, (εφ' όσον από αυτόν περιμένει την δικαίωσιν και όχι από τον Χριστόν).
Γαλ. 5,4             κατηργήθητε ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ οἵτινες ἐν νόμῳ δικαιοῦσθε, τῆς χάριτος ἐξεπέσατε·
Γαλ. 5,4                     Σεις οι οποίοι επιμένετε και προσπαθήτε να εύρετε την δικαίωσιν δια του Μωσαϊκού Νομου, δεν έχετε πλέον καμμίαν σχέσιν με τον Χριστόν, εγίνατε έκπτωτοι από την χάριν του Χριστού. Δεν είσθε όπως ημείς.
Γαλ. 5,5             ἡμεῖς γὰρ Πνεύματι ἐκ πίστεως ἐλπίδα δικαιοσύνης ἀπεκδεχόμεθα.
Γαλ. 5,5                     Διότι ημείς δια του Αγίου Πνεύματος, που έχομεν λάβει, πληροφορούμεθα και περιμένομεν με βεβαιότητα την ελπίδα της δικαιώσεως από την πίστιν στον Χριστόν και όχι από τα έργα του Νομου.
Γαλ. 5,6             ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ πίστις δι᾿ ἀγάπης ἐνεργουμένη.
Γαλ. 5,6                     Διότι εις την νέαν ζωήν και πολιτείαν την εν Χριστώ Ιησού, ούτε η περιτομή έχει καμμίαν ισχύν δια την δικαίωσιν ούτε η ακροβυστία, αλλά ισχύει μόνον η πίστις, η οποία εκδηλώνεται με τα έργα της ζωντανής και αληθινής αγάπης.
Γαλ. 5,7             Ἐτρέχετε καλῶς· τίς ὑμᾶς ἐνέκοψε τῇ ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι;
Γαλ. 5,7                     Ετρέχατε στον δρόμον του καταρτισμού σας καλά. Ποιός τώρα έβαλε προσκόμματα στον δρόμον σας και σας ανέκοψε την ορμήν, ώστε να μη πείθεσθε και να μη επαναπαύεσθε εις την αλήθειαν του Ευαγγελίου;
Γαλ. 5,8             ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς.
Γαλ. 5,8                     Το πείσμα και η ισχυρογνωμοσύνη σας αυτή δεν προέρχεται από τον Κυριον, ο οποίος όπως προηγουμένως, έτσι και τώρα σας καλεί εις την δικαίωσιν και την σωτηρίαν.
Γαλ. 5,9             μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ.
Γαλ. 5,9                     Μη νομίσετε δε ότι είναι ασήμαντον γεγονός να τηρήτε και μερικάς έστω διατάξστου Νομου. Διότι μικρό προζύμι μεταβάλλει και ζυμώνει όλο το ζυμάρι.
Γαλ. 5,10           ἐγὼ πέποιθα εἰς ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε· ὁ δὲ ταράσσων ὑμᾶς βαστάσει τὸ κρῖμα, ὅστις ἂν ᾖ.
Γαλ. 5,10                   Εν τούτοις εγώ έχω δια σας πεποίθησιν, που μου εμπνέει ο Κυριος, ότι κανένα άλλο φρόνημα ξένο προς την διδασκαλίαν του Χριστού δεν θα υιοθετήσετε. Εκείνος δε ο οποίος σας αναταράσσει με τας ψευδοδιδασκαλίας του θα βαστάση επάνω του την δικαίαν κρίσιν και κατάκρισιν εκ μέρους του Θεού, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός.

Εὐαγγέλιο: ( Μάρ. στ΄ 54 - ζ΄ 8 )
Μαρκ. 6,54         καὶ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίου εὐθέως ἐπιγνόντες αὐτὸν
Μαρκ. 6,54              Οταν δε εβγήκαν από το πλοίον, αμέσως τα πλήθη τον αντελήφθησαν.
Μαρκ. 6,55         περιέδραμον ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην καὶ ἤρξαντο ἐπὶ τοῖς κραβάττοις τοὺς κακῶς ἔχοντας περιφέρειν ὅπου ἤκουον ὅτι ἐκεῖ ἐστι·
Μαρκ. 6,55              Και περιέτρεξαν όλην την γύρω περιοχήν εκείνην διαδιδόντες την είδησιν και ήρχισαν να περιφέρουν επάνω εις τα κρεββάτια τους αρώστους των από ένα μέρος στο άλλο, όπου ήκουον ότι ήτο ο Ιησούς.
Μαρκ. 6,56         καὶ ὅπου ἂν εἰσεπορεύετο εἰς κώμας ἢ πόλεις ἢ ἀγρούς, ἐν ταῖς ἀγοραῖς ἐτίθεσαν τοὺς ἀσθενοῦντας καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα κἂν τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ ἅψωνται· καὶ ὅσοι ἂν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσῴζοντο.
Μαρκ. 6,56              Και όπου αν εισήρχετο εις χωριά η πόλεις η εις εξοχικάς περιοχάς έθεταν τους ασθενείς εις τας αγοράς (εις κεντρικούς δηλαδή τόπους όπου υπήρχε μαγάλη πιθανότης να περάση ο Χριστός” και παρακαλούσαν αυτόν να επιτρέψη στους αρρώστους να εγγίσουν την άκρη από το ένδυμά του. Και όσοι τον ήγγιζαν εθεραπεύοντο. (Η με πίστιν προσέγγισις προς τον Κυριον γίνεται αιτία πολλών δωρεών, υλικών και πνευματικών).
Μαρκ. 7,1          Καὶ συνάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων ἐλθόντες ἀπὸ Ἱεροσολύμων·
Μαρκ. 7,1                 Και συνεκεντρώθησαν γύρω από αυτόν οι Φαρισαίοι και μερικοί από τους γραμματείς, που είχαν έλθει από τα Ιεροσόλυμα.
Μαρκ. 7,2          καὶ ἰδόντες τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ κοιναῖς χερσί, τοῦτ᾿ ἔστιν ἀνίπτοις, ἐσθίοντας ἄρτους, ἐμέμψαντο·
Μαρκ. 7,2                 Οταν δε είδαν μερικούς από τους μαθητάς του να τρώγουν ψωμί με άνιπτα χέρια, μολυσμένα όπως τα θεωρούσαν αυτοί, τους κατέκριναν.
Μαρκ. 7,3          οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάντες οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν μὴ πυγμῇ νίψωνται τὰς χεῖρας, οὐκ ἐσθίουσι, κρατοῦντες τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων·
Μαρκ. 7,3                 Διότι οι Φαρισαίοι και όλοι οι Ιουδαίοι, εάν δεν νίψουν τα χέρια των, δεν τρώγουν. Και το κάνουν αυτό, δια να κρατήσουν την παράδοσιν των πρεσβυτέρων.
Μαρκ. 7,4          καὶ ἀπὸ ἀγορᾶς, ἐὰν μὴ βαπτίσωνται, οὐκ ἐσθίουσι· καὶ ἄλλα πολλά ἐστιν ἃ παρέλαβον κρατεῖν, βαπτισμοὺς ποτηρίων καὶ ξεστῶν καὶ χαλκίων καὶ κλινῶν·
Μαρκ. 7,4                 Και όταν γυρίσουν στο σπίτι από την αγοράν η από άλλους δημοσίους τόπους, δεν τρώγουν, εάν δεν πλυθούν ολόκληροι. Και άλλα πολλά είναι, που παρέλαβαν από την παράδοσίν των να τα φυλάττουν, όπως είναι το να πλύνουν μέσα σε άφθνο νερό ποτήρια, κανάτια χάλκινα δοχεία, και τα χαμηλά κρεββάτια της τραπεζαρίας επάνω εις τα οποία ξαπλωμένοι έτρωγαν.
Μαρκ. 7,5          ἔπειτα ἐπερωτῶσιν αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς· διατί οὐ περιπατοῦσιν οἱ μαθηταί σου κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλ᾿ ἀνίπτοις χερσὶν ἐσθίουσι τὸν ἄρτον;
Μαρκ. 7,5                 Επειτα ερώτησαν τον Κυριον οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς· “διατί οι μαθηταί σου δεν συμμορφώνονται με την παράδοσιν των πρεσβυτέρων, αλλά τρώγουν το ψωμί με άπλυτα χέρια;”
Μαρκ. 7,6          ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὅτι καλῶς προεφήτευσεν Ἡσαΐας περὶ ὑμῶν τῶν ὑποκριτῶν, ὡς γέγραπται· οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ·
Μαρκ. 7,6                 (Οι Φαρισαίοι επρόσεχαν τους τύπους και όχι την ουσίαν, την εξωτερικήν συμπεριφοράν και όχι την εσωτερικήν αγνότητα, επινοήσεις ανθρώπων και όχι τας εντολάς του Θεού). Αυτός δε απεκρίθη και τους είπε ότι “πολύ ορθά επροφύτευσε για σας τους υποκριτάς ο προφήτης Ησαΐας, όπως έχει γραφή· Αυτός ο λαός με τιμά μόνον, με τα χείλη, ενώ η καρδιά των απέχει πολύ από εμένα.
Μαρκ. 7,7          μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.
Μαρκ. 7,7                 Ανώφελα δε και χαμένα με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίες που είναι εντολαί ανθρώπων και όχι ιδικαί μου.
Μαρκ. 7,8          ἀφέντες γὰρ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ κρατεῖτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, βαπτισμοὺς ξεστῶν καὶ ποτηρίων, καὶ ἄλλα παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.
Μαρκ. 7,8                 Διότι σεις αφήσατε την εντολήν του Θεού και κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, δηλαδή πλυσίματα κανατιών και ποτηριών και άλλα πολλά τέτοια και παρόμοια τηρείτε”.

Ἀγρυπνία, Προσευχή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἀγρυπνία, Προσευχή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-01-2007

http://hristospanagia3.blogspot.gr

“Τόν τόπον φυλάσσω”: Τό μυστήριο τοῦ μοναχισμοῦ καί ὁ κόσμος

Ὁ μοναχισμὸς εἶναι μυστήριο. Καὶ ὡς μυστήριο εἶναι ἀκατάληπτος. Ὅποια περιγραφή, ἀνάλυση καὶ σχολιασμός, ἐγγίζουν περισσότερο τὶς ἐξωτερικὲς πτυχές του καὶ ὄχι τὴν κρυμμένη οὐσία του.
Ὁ μοναχισμὸς παραμένει στὸν πυρῆνα του ὁ ἴδιος ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἕως συντελείας τοῦ αἰῶνος. Συγκλονισμένος ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ Ἰησοῦ, «Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἔξεις θησαυρῷ ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι» (Ματθ. 19,21), ὁ ἄνθρωπος ἀποτάσσεται τὴν ὀργανωμένη κοινωνία γιὰ νὰ μεταφυτευθεῖ σὲ ἕναν ἄλλον κόσμο, ὅπου οἱ συνθῆκες βοηθοῦν στὴν ἐπιδίωξη τῆς εὐαγγελικῆς τελειότητας.
Ὄχι μόνο ὁ μοναχισμὸς ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος παραμένει ὁ ἴδιος. Ἴδια καὶ ἀπαράλλακτη εἶναι καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου: πάθη, χαρές, ἀγωνίες, καημοί, πόθοι, μάχη τοῦ φωτὸς μὲ τὸ σκοτάδι. Καθὼς λέει ὁ ἅγιος Μακάριος, ὁ φαινόμενος αὐτὸς κόσμος καὶ οἱ παροχές του, ὅσο περισσότερο φαίνεται ὅτι θάλπουν τὸ σῶμα, τόσο τὰ πάθη παροξύνουν καὶ αὐξάνουν τὴν κάκωσή τῆς ψυχῆς. Ἡ μοναστικὴ φιλοσοφία ἀποτελεῖ ἀντίβαρο. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λόγος τοῦ μοναχισμοῦ εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρος, ἂν καὶ βέβαια ὄχι πάντα δεκτὸς ἀπὸ τὸν κόσμο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιά νά εἰσακουστεῖ ἡ προσευχή μας... Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Η στάση μας να είναι σεμνή, το φρόνημα ταπεινό και το πρόσωπο χαρούμενο και ήπιο. « Η ταπεινοφροσύνη είναι το όχημα της προσευχής». 
Να προσευχόμαστε με πραότητα, επιείκεια και ηρεμία.
Δεν θα στρεφόμαστε ποτέ εναντίον των εχθρών μας. «Αυτή είναι η γλώσσα που μιλούν οι άγγελοι, εκείνη που δεν λέει τίποτε το πικρό, αλλά όλα όσα λέει είναι ευχάριστα ».
Να είμαστε άξιοι να πάρουμε αυτά που ζητάμε, να προσευχόμαστε συνεχώς, να μη ζητούμε τίποτε το κοσμικό, να ζητούμε εκείνα που συμφέρουν την ψυχή μας και να κάνουμε όλα όσα εξαρτώνται από εμάς.
Να ζητούμε με θέρμη, επιμονή και άγρυπνη ψυχή αυτά που πρέπει.
Μαζί με την προσευχή είναι απαραίτητη και η προσεκτική συμπεριφορά, να κάνουμε δηλαδή όσα θέλουμε να κάνουν σε εμάς οι άλλοι.
Η προσευχή είναι ανώφελη, όταν επιμένουμε στα αμαρτήματα μας.
Το λιβάνι ευωδιάζει όταν έλθει σε επαφή με την φωτιά, και η προσευχή είναι ευωδιαστή « όταν ανεβαίνει στον ουρανό από ψυχή γεμάτη φλόγα και θέρμη».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό θαυμαστό περιστατικό πού ἔγινε κατά τήν ἡμέρα τῆς κοιμήσεως τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτη!


Την Κυριακήν, 18ην /31ην Ιανουαρίου 2016, έλαβε χώραν υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις την Ιεράν Μονήν των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννου των Χοζεβιτών η τελετή της Κατατάξεως εις το Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας του βιώσαντος εν αυτή Οσίου Ιωάννου του Νέου Χοζεβίτου.

ΕΝΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΤΕΙΝΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
~ Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρουμᾶνος τῆς Μονῆς Χοζεβᾶ τῆς Παλαιστίνης γεννήθηκε τό ἔτος 1913 στό χωριό Κραϊνιτσένι τῆς κοινότητος Χωροδίστεα τοῦ νομοῦ Βποτοσάνι τῆς βορείου Ρουμανίας.  Φλεγόμενος γιά τήν μοναχική ζωή ἀπό τήν νεότητά του ἐπῆγε νά ἀγωνισθῆ στήν Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ὄγδοος (Μέρος Β΄)

Δείτε εδώ το Ά Μέρος

Ἀλλά ρωτάω τό ἑξῆς: Ἄν κανείς εἶ­ναι προ­σω­πι­κό­τη­τα πού μπο­ρεῖ νά στέ­κε­ται, αὐ­τό θά φο­β­ηθεῖ; Καί γιατί δέν παίρ­νει μί­α στά­ση δυ­να­μι­κή καί ὄχι πα­θη­τι­κή; Πρέπει νά πολε­μή­σει. Νά δείξει πώς οἱ ἄλλοι καροϊδεύουν ἐ­κεῖ­νο πού ἔχει ἀ­ξί­α, ἐ­νῶ ἄ­ξιο κο­ρο­ϊ­δί­ας εἶ­ναι ἐ­κεῖ­νο πού αὐ­τοί ζοῦν. Ναί. Νά μή ­συ­σταλεῖ, νά μή μα­ζευ­τεῖ, νά μή συ­ρρι­κνω­θεῖ. Νά κάνει ἐ­πί­θε­ση. Νά τούς δεί­ξει ὅ­τι δέν εἶναι ἄξιος κο­ρο­ϊ­δίας. Πάν­τως ἄς τό προ­σέ­ξου­με αὐ­τό, σέ ὅποιο περιβάλλον κι ἄν βρισκόμαστε, στό σπί­τι μας, στό σχολεῖο, στόν στρα­τό, στή δουλειά μας, ὁ­που­δή­πο­τε. Ἄς κο­ρο­ϊ­δεύουν, ἄς λένε ὅ,τι θέ­λουν!
Παι­διά, δο­κι­μά­στε το. Μέ­νε­τε στα­θε­ροί στό εὐ­αγ­γε­λι­κό ἦ­θος, καί θά δι­και­ώ­νε­στε ἑ­κα­τό τοῖς ἑ­κα­τό, για­τί ὁ Θε­ός θά σᾶς δίνει δύ­να­μη. Καί κά­ποι­α φο­ρά, ὄ­χι στόν ἄλ­λο κό­σμο ἀλλά στήν πα­ροῦ­σα ζω­ή, θά σᾶς δεί­ξει ὅ­τι δι­α­λέ­ξα­τε κα­λό δρό­μο, ὅ­τι δέν κά­νε­τε λά­θος, ὅτι ἐ­κεῖ­νοι πού σᾶς κορόιδεψαν –ὁ πα­λιός σας συμ­μα­θη­τής, ὁ πα­λιός σας συ­νά­δελ­φος, ὁ ὁ­ποι­οσ­δή­πο­τε– θά ἔρθουν κάποια μέρα νά σᾶς ποῦν: «Εἶ­χες δί­καιο. Εἶ­ναι κα­λός ὁ δρό­μος πού πῆ­ρες. Ἐ­μεῖς πλα­νη­θή­κα­με».

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὅταν δέν ἀπομακρύνεσαι ἀπό τά αἴτια, δίνεις ἀφορμές νά σέ πολεμάει ὁ ἐχθρός.«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 5ον»

 
Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἁγιορείτου μοναχοῦ
  1. Συναναστρέφου τούς ταπεινούς, πού καί ἡ θέα καί ἡ διδασκαλία τους εἶναι ὠφέλιμες. Μή χλευάσεις μυσαρόν, οὔτε ν᾿ ἀηδιάσεις ὅσους ἔχουν πληγές. Τίμησε τόν πλησίον σου περισσότερο ἀπό τήν ἀξίαν του, ἐπαίνεσέ τον σ᾿ ἐκεῖνα πού δέν ἔχει, καί ἔτσι θεραπεύεις τά ἐλαττώματά του!...
  2. Προφυλάξου καί μήν ἐλέγχεις κανέναν, γιά κανένα πράγμα. Ἡ ἀγάπη δέ θυμώνει, μήτε ἐλέγχει κανέναν μέ πάθος!...
  3. Ὅταν δέν ἀπομακρύνεσαι ἀπό τά αἴτια, δίνεις ἀφορμές νά σέ πολεμάει ὁ ἐχθρός. Ἡ μελέτη τῆς Ἀγίας Γραφῆς διώχνει τίς πονηρές μνῆμες!...
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Νεοφανής Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης (ὁ Ρουμάνος)


Ο Νεοφανής Άγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης (ο Ρουμάνος)

ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ:Ο 'Αγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης(+5 Αυγούστου 1960) με τα άφθαρτα λείψανα 
 
Γεννήθηκε το 1913 στο νομό Βοτοσανίου της Ρουμανίας. Από μικρός έμεινε ορφανός. Στα 20 του χρόνια, το 1933 μπήκε ως δόκιμος στη μονή Νεαμτς όπου έμεινε τρία χρόνια.

Στις 8 Απριλίου 1936 έγινε η μοναχική κούρα και από Ηλιάς ονομάστηκε Ιωάννης.
Το φθινόπωρο του 1936 επισκέφτηκε τους Αγ. Τόπους και αφού προσκύνησε τον Πανάγιο Τάφο εισήλθε στην αδελφότητα του Αγ. Σάββα όπου ασκήτεψε δέκα χρόνια και απέκτησε το χάρισμα των δακρύων και της αδιάλειπτης προσευχής.
Το 1947 χειροτονήθηκε διάκονος και Ιερέας και έγινε ηγούμενος της Ρουμανικής Σκήτης του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου στον Ιορδάνη. Μετά από πέντε χρόνια σκληρής άσκησης αναχώρησε μαζί με τον υποτακτικό του Ιωαννίκιο στο σπήλαιο της Αγ. Άννης στη Χοζέβα, κοντά στη μονή του Αγ. Γεωργίου του Χοζεβίτου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ὅσιος Ἀνδρόνικος (Λουκα) ἔλεγε συχνά....(12/02/1888- 21/03/1974) Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ (ΛΟΥΚΑ).ΕΛΕΓΕ ΣΥΧΝΑ….
  Ο πατήρ Ανδρόνικος έλεγε συχνά: “Φοβούμαι τρία πράγματα: Πώς θα πεθάνω, πότε θα πεθάνω και πού θα βρεθώ. Κατάλαβες;” Απάντησα: “Κατάλαβα, μπάτουσκα”. Στο κελί τού πατρός Ανδρονίκου, στον τοίχο, ήταν κρεμασμένος ένας ασπρόμαυρος πίνακας. Εικόνιζε έναν μοναχό, τον θάνατο με την κόσα  και έναν τάφο. Υπήρχε και η επιγραφή:

Δόξα τῇ μακροθυμία Σου Κύριε...


Γέροντας Εὐσέβιος Γιαννακάκης

Ἀπό κάθε γωνιά τῆς γῆς τόσες ἄσχημες ἀναθυμιάσεις ἀνεβαίνουν στό θρόνο Του. Κι ὅμως ὁ Θεός ἀγαπάει , ἀνέχεται, μακροθυμεῖ.
Μέ τόν πόνο, μέ τή δοκιμασία ἐπισκέπτεται τούς ἀνθρώπους, καί ὅσοι ἔχουν καλή διάθεση ὁμολογοῦν τά σφάλματα τούς ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ, χῦνουν δάκρυα, γίνονται ἄλλοι ἄνθρωποι.
Αὐτοί, πού, ἄν τούς γνωρίζαμε λίγα χρόνια πρίν, θά τούς βομβαρδίζαμε μέ τά λόγια μας.

http://orthodoxy-rainbow.blogspot.gr
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 8 Φεβρουαρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 8 Φεβρουαρίου ἐδῶ
http://www.hristospanagia.gr

8 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Θεοδώρου Στρατηλάτου, Ζαχαρίου Προφήτου, Μάρθας καὶ Μαρίας αὐταδέλφων, Λυκαρίωνος Ὁσιομάρτυρα, Νικηφόρου καὶ Στεφάνου Μαρτύρων, Περγέτου Μάρτυρος, Ἀγαθαγγέλου, Φιλαδέλφου καὶ Πολυκάρπου, Σάββα Ἀρχιεπισκόπου, Μακαρίου Ἐπισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης ὁ Μεγαλομάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάιτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307-323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».
Ὅταν ὁ Λικίνιος διέτριβε στὴ Νικομήδεια, ἄκουσε περὶ τοῦ Θεοδώρου ὅτι εἶναι Χριστιανὸς καὶ βδελύσσεται τὰ εἴδωλα. Ἀμέσως ἀπέστειλε στὴν Ἡράκλεια ἀνώτερους ἀξιωματούχους, γιὰ νὰ τὸν συνοδεύσουν μὲ τιμὴ στὴ Νικομήδεια.
 Ἀλλὰ ὁ Θεόδωρος διεμήνυσε διὰ τῶν ἰδίων ἀπεσταλμένων στὸν Λικίνιο, ὅτι γιὰ πολλοὺς λόγους ἡ παρουσία του στὴν Ἡράκλεια ἦταν συμφέρουσα καὶ τὸν προέτρεπε νὰ μεταβεῖ ἐκεῖ.
Ἀποδεχθεῖς τὴν πρόταση ὁ Λικίνιος μετέβη στὴν Ἡράκλεια, ὅπου τὸν προϋπάντησε μὲ λαμπρότητα ὁ Θεόδωρος, πρὸς τὸν ὁποῖο ὁ Λικίνιος ἅπλωσε τὸ χέρι, ἐλπίζοντας ὅτι διὰ τοῦ Θεοδώρου θὰ προσείλκυε τοὺς Χριστιανοὺς στὴ θρησκεία τῶν εἰδώλων.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής