Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος δ΄


ΟΜΙΛΙΑ
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Λόγοι Ἀφυπνίσεως

Οἱ δύο φάσεις τῆς ἀναισθησίας.

Ἡ ἀναισθησία, ἀγαπητοί μου, ἔχει δύο φάσεις· ἡ δεύτερη φάση λέγεται πώρωση. Σ᾿ αὐτή δέν ὑπάρχει οὐδεμία δυνατότητα πλέον διακρίσεως τοῦ καλοῦ ἀπό τό κακό. Ἐκεῖνος πού ἔχει πάθει πώρωση δέν ξεχωρίζει τί εἶναι καλό καί τί κακό· δηλαδή ἔχει παντελή ἔλλειψη αὐτογνωσίας. Μπορεῖ νά κάνει τό κακό, νά κάνει ἔγκλημα, καί νά γελᾶ! νά μήν αἰσθάνεται ἀπολύτως τίποτε. Ἀπολύτως! Ἔχουμε τό φαινόμενο τῆς πωρώσεως· εἶναι ἡ ἀναισθησία στό τελευταῖο της στάδιο. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός πιά δέν ἔχει ἐλπίδα νά σωθεῖ· εἶναι νεκρός, πνευματικά νεκρός.
Ἀλλά ἡ πρῶτη φάση, ἡ πιό συνηθισμένη, εἶναι αὐτή πού τήν συναντᾶμε στούς Χριστιανούς μας, ὅπως θά δεῖτε στή συνέχεια τῆς ἀναλύσεως, σ᾿ ἕνα βαθμό ὑπερβολικά ἁπλωμένο καί βαθύ. Ἐμφανίζεται σέ αὐτή ἡ ἀναισθησία εἴτε ὡς πρακτική ἀμετανοησία εἴτε ὡς μή πρόοδος στήν πνευματική ζωή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_23.html#more

Τό Μυστήριο τοῦ Γάμου στήν Καινή Διαθήκη

Αποτέλεσμα εικόνας για γαμος

Μετά την πτώση ο Γάμος φθείρεται

Ενώ όμως είναι ιερός και άγιος ο θεσμός του Γάμου προ της αμαρτίας, προ της πτώσεως των πρωτοπλάστων, με την είσοδο της αμαρτίας στη ζωή του ανθρώπου, όπως τόσοι άλλοι θεσμοί ιεροί διεστράφηκαν, έτσι και ο Γάμος.
Η αμαρτία διέστρεψε τα πάντα. Με την πάροδο δε του χρόνου και η ιερότητα του Γάμου ποδοπατήθηκε. Έπαψε να είναι θεσμός ιερός. Κατήντησε μέσο εκμετάλλευσης και απολαύσεων. Ο Θεός συνέστησε τον Γάμο και τον εστήριξε στον αλληλοσεβασμό και την αλληλοβοήθεια και την πλήρη ενότητα ψυχών και σκοπών. Αλλά η αμαρτία τα διέστρεψε και τα ποδοπάτησε αυτά.
Έτσι η γυναίκα κατήντησε δούλη του άνδρα. Δεν είχε κανένα δικαίωμα στον εαυτό της, στην οικογένειά της, στα παιδιά της. Θυσιαζόταν, σφαζόταν, διωκόταν, χωρίς ο άνδρας να δίνει λόγο σε κανένα. Το αυτό συνέβαινε και στον καρπό του Γάμου, τα παιδιά. Με αποτέλεσμα να εισέλθει η διαφθορά, η πολυγαμία, η ακολασία.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_22.html#more

«Ἄραγε, ποιοί ἀπό αὐτούς τούς ἀνθρώπους προετοιμάστηκαν καταλλήλως γιά τό Μυστήριο αὐτό;»


Μιλοῦσα κάποτε μέ μία κυρία καί μέ ρωτοῦσε τί ἔπρεπε νά κάνει, στήν ἀδιαφορία πού ἔδειχνε ὁ ἄνδρας της, τήν εἶπα, νά προσέξει καί νά τόν βοηθήσει σιγά-σιγά, ὥστε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά καταλάβει τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο καί τήν ἀναγκαιότητα τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Πάνω ἀπό ὅλα, τῆς εἶπα, εἶναι νά ξεκινήσει σωστά. Ἐκεῖ χώρισαν οἱ δρόμοι μας καί μετά ἀπό ἀρκετές μέρες, ξανασυναντηθήκαμε. Αὐτή μέ μιά χαρά, ἦρθε πάνω μου, νά μέ φιλήσει.
  • Κύριε Παναγόπουλε, μέ εἶπε, πραγματοποιήθηκε αὐτό πού ἤθελα καί ὁ σύζυγός μου, Κοινώνησε!
  • Τίς εὐχές μου, τῆς εἶπα. Πῆγε τελικά στόν ἱερέα πού σέ συνέστησα; τήν ρώτησα. Καί μέ ἔδωσε μία ἀπάντηση, πού μέ αἰφνιδίασε:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_59.html#more

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἠσαΐας (23ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Δημητσάνα, Δευτέρα 17 Αὐγούστου 2015
ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)
Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ
Εὐχαριστήριος ὕμνος (26,1-6)
(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)
1. Ἡ περικοπή εἶναι ἕνας ὕμνος τῶν Ἰουδαίων γιά κάποια τελική τους νίκη. Πιθανόν ὁ ὕμνος νά ἦταν ἕνα παλαιό λειτουργικό ἆσμα μέ τό ὁποῖο ὑμνοῦσαν τόν Θεό σέ κάθε νίκη τους (βλ. Ψαλμ. 23,7-10. 117,19-20). Ἤ, πιθανόν πάλι, ὁ ὕμνος νά ἦταν ἕνας λιτανευτικός ψαλμός, πού ψαλλόταν ὅταν ὁ λαός εἰσερχόταν στήν Ἱερουσαλήμ. Τιθέμενο τό ἆσμα στήν ἑνότητά μας ἐδῶ ἀκούεται ὡς ἕνας τελικός θρίαμβος τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ. Ἡ «πόλη ἡ ὀχυρά», γιά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ἡ περικοπή μας (στίχ. 1), εἶναι ἡ Ἱερουσαλήμ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/23.html#more

Ὑπακοή στόν Θεό, στόν πνευματικό μας καί στόν συνάνθρωπο (γέροντας Σοφρώνιος Σαχάρωφ)

140. Ο Απόστολος Πέτρος λέγει για το «βασίλειον ιεράτευμα» ότι μπορεί να εκπληρωθεί με τη συμμετοχή μας στη Λειτουργία. Να φοβάστε, αλήθεια, να πηγαίνετε από συνήθεια στη λειτουργία. Προσπαθείστε να ζείτε κάθε φορά πιο βαθιά αυτό που ζούσε ο Χριστός κατά το Μυστικό Δείπνο, όταν εγκαθίδρυσε το μεγάλο αυτό μυστήριο που είναι η θεία Ευχαριστία. Τότε η λειτουργία θα αποβεί σωτήρια όχι μόνο για σας, αλλά και για όσους συμμετέχουν σ’ αυτή. Δεν ανήκει μόνο στους ιερείς να ζουν στην καρδιά τους τα παθήματα του Χριστού για τον κόσμο που είναι λεία της αμαρτίας και του θανάτου.
141. Καθετί που υπάρχει, υπάρχει γιατί ο Θεός το σκέπτεται. Ο Θεός σκέπτεται τον κόσμο και ο κόσμος υπάρχει. Αν ζητείτε το θέλημα του Θεού με απλότητα και ταπείνωση, ο Θεός μπορεί να μεταβάλει οποιαδήποτε κατάσταση ακόμη και την πιο αρνητική. Συνεπώς αν υπακούετε στον πνευματικό σας πατέρα, αν έχετε εμπιστοσύνη σ’ αυτόν, μη φοβάστε ότι θα οδηγηθείτε λανθασμένα. Ο Θεός θα βρίσκει πάντοτε τον τρόπο να σας αποκαλύπτει την αλήθεια. Βαδίζοντας με υπακοή, κάνετε την καρδιά σας πιο ευαίσθητη σε κάθε πνευματική κίνηση στη ζωή σας.

Πότε ἀποκτᾶ ψυχή τό ἔμβρυο;

Τὰ τελευταῖα χρόνια μία ἀκόμη αἵρεση ἔχει σηκώσει κεφάλι, πολεμώντας τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ αἵρεση αὐτὴ διατείνεται ὅτι τὸ ἔμβρυο ἐμψυχοῦται κατὰ τὸν τρίτο μήνα τῆς κυήσεως. Υἱοθετώντας, ὁ μὴ γένοιτο, κάποιος τὴ θέση αὐτή, ταυτόχρονα, κατὰ συνέπεια, δέχεται ὅτι ἐπιτρέπονται οἱ ἐκτρώσεις μέχρι καὶ τὸν τρίτο μήνα τῆς κυήσεως. Τονίζεται μάλιστα ἐμφαντικὰ ὅτι, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἄλλο εἶναι τὸ ζῶν καὶ ἄλλο εἶναι τὸ ἔμψυχο ἔμβρυο. Ἔμψυχο, καθίσταται κατὰ τὸν τρίτο μήνα τῆς κυήσεως. Ἡ ἄποψη εἶναι θεολογικὰ καὶ ἐπιστημονικὰ τουλάχιστον ἀπαράδεκτη. Ἡ πάγια ἀκράδαντη θεολογικὴ τοποθέτηση εἶναι ὅτι τὸ ἔμβρυο ἐμψυχοῦται «ἐξ ἄκρας συλλήψεως», δηλαδὴ τὴ στιγμή, ποὺ ἑνώνεται τὸ ὠάριο μὲ τὸ σπερματοζωάριο. Ὑπενθυμίζουμε τὸ πατερικὸ «ἅμα σύλληψη, ἅμα ψυχή». Στὴ διδασκαλία τῶν Πατέρων (βλ. Διδαχὴ τῶν 12 Ἀποστόλων, ἐπιστολὴ Βαρνάβα, ἀπολογητὴ Ἀθηναγόρα κ.ἄ.) τὸ ἀνθρώπινο ἔμβρυο θεωρεῖται πάντοτε ὁλοκληρωμένος ἄνθρωπος.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_73.html#more

Πῶς στή Βαβέλ ἀναφέρεται ὅτι δημιουργήθηκαν οἱ γλῶσσες;

Αποτέλεσμα εικόνας για πυργος της βαβυλωνας

Η ιστορία της Βαβέλ είναι και πραγματική αλλά και μεταφορική-συμβολική. Ο εγωισμός των ανθρώπων εκείνων έναντι του Θεού προξένησε και τη μεταξύ τους αντιπαράθεση. Όποιος δε σέβεται το Θεό και δε ζει με την αίσθηση ότι βρίσκεται κάτω από την Πρόνοιά Του, αυτός βλέπει και το συνάνθρωπό του ως αντίπαλο και εχθρό.
Χωρίς Θεό πατέρα δεν υπάρχει και αδελφός συνάνθρωπος. Η άρνηση του Θεού είχε ως συνέπεια το μεταξύ των ανθρώπων μίσος, το οποίο τους απομόνωσε και τους αποξένωσε μεταξύ τους.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_69.html#more

Στούς πειρασμούς ὠριμάζει ὁ ἄνθρωπος

Στους πειρασμούς ωριμάζει ο άνθρωπος… και γίνεται πνευματικός· ενώ χωρίς πειρασμούς είναι άσοφος, άμορφος, άχρηστος, κούτσουρο!
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας 


Πηγή: elderephraimarizona.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Πέμπτης 10 Σεπτεμβρίου


Ἀπόστολος: (Γαλ. γ΄ 23 - δ΄5 ) 

23 Πρ δ το λθεν τν πστιν π νμον φρουρομεθα συγκεκλεισμνοι ες τν μλλουσαν πστιν ποκαλυφθναι.
24 στε νμος παιδαγωγς μν γγονεν ες Χριστν, να κ πστεως δικαιωθμεν·

Τ ποτλεσμα τς πστεως

25 λθοσης δ τς πστεως οκτι π παιδαγωγν σμεν.
26 Πντες γρ υο Θεο στε δι τς πστεως ν Χριστ ησο·
27 σοι γρ ες Χριστν βαπτσθητε, Χριστν νεδσασθε.
28 Οκ νι ουδαος οδ λλην, οκ νι δολος οδ λεθερος, οκ νι ρσεν κα θλυ· πντες γρ μες ες στε ν Χριστ ησο.29 Ε δ μες Χριστο, ρα το βραμ σπρμα στ κα κατ' παγγελαν κληρονμοι.
Θεα υοθεσα δι τς πστεως ες τν Χριστόν

1 Λέγω δ, φ' σον χρνον κληρονμος νπις στιν, οδν διαφρει δολου, κριος πντων ν,
2 λλ π πιτρπους στ κα οκονμους χρι τς προθεσμας το πατρς.
3 Οτω κα μες, τε μεν νπιοι, π τ στοιχεα το κσμου μεν δεδουλωμνοι·
4 τε δ λθε τ πλρωμα το χρνου, ξαπστειλεν Θες τν υἱὸν ατο, γενμενον κ γυναικς, γενμενον π νμον,
5 να τος π νμον ξαγορσ, να τν υοθεσαν πολβωμεν.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

23 Προτοῦ ἔλθῃ ἡ πίστις, ἐφρουρούμεθα κλεισμένοι κάτω ἀπὸ τὸν νόμον, μέχρις ὅτου ἀποκαλυφθῇ ἡ πίστις.
24 Ὥστε ὁ νόμος ἦτο παιδαγωγός μας ἕως ὅτου ἔλθη ὁ Χριστός, διὰ νὰ δικαιωθοῦμε διὰ τῆς πίστεως.

Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς πίστεως

25 Τώρα δέ, ποὺ ἦλθεν ἡ πίστις, δὲν εἴμεθα πλέον ὑπὂ παιδαγωγόν,
26 διότι διὰ τῆς πίστεως εἶσθε ὅλοι υἱοὶ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
27 διότι ὅσοι ἐβαπτισθήκατε εἰς τὸν Χριστόν, ἔχετε ἐνδυθῆ τὸν Χριστόν.
28 Δὲν ὑπάρχει Ἰουδαῖος οὔτε Ἕλλην, δὲν ὑπάρχει δοῦλος οὔτε ἐλεύθερος, δὲν ὑπάρχει ἄρρεν καὶ θῆλυ, διότι ὅλοι σεῖς εἶσθε ἕνας ἄνθρωπος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.29 Ἐὰν δὲν εἶσθε τοῦ Χριστοῦ, ἄρα εἶσθε ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ, καὶ κληρονόμοι βάσει ὑποσχέσεως.
Θεία υἱοθεσία διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Χριστόν

1 Ἐκεῖνο ποὺ ἐννοῶ εἶναι ὅτι, ἐφ’ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος εἶναι ἀνήλικος, δὲν διαφέρει καθόλου ἀπὸ τὸν δοῦλον, ἂν καὶ εἶναι κύριος ὅλης τῆς περιουσίας,
2 ἀλλὰ εἶναι ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν ἐπιτρόπων καὶ διαχειριστῶν μέχρι τῆς προθεσμίας, τὴν ὁποίαν ὥρισε ὁ πατέρας.
3 Ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ὅταν ἤμαστε ἀνήλικοι, ἤμαστε ὑποδουλωμένοι κάτω ἀπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου.
4 Ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, τότε ἔστειλε ὁ Θεὸς τὸν Υἱόν του, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθηκε ἀπὸ γυναῖκα καὶ διετέλεσε ὑπὸ τὸν νόμον, διὰ νὰ ἐξαγοράσῃ ἐκείνους,
5 οἱ ὁποῖοι ἦσαν δοῦλοι κάτω ἀπὸ τὸν νόμον, διὰ νὰ πάρωμεν τὴν υἱοθεσίαν.

Εὐαγγέλιο: (Ιωάν. γ΄ 16-21) 


16 Οτω γρ γπησεν Θες τν κσμον, στε τν υἱὸν ατο τν μονογεν δωκεν, να πς πιστεων ες ατν μ πληται, λλ' χ ζων αἰώνιον.
17 Ο γρ πστειλεν Θες τν υἱὸν ατο ες τν κσμον να κρν τν κσμον, λλ' να σωθ κσμος δι' ατο.
18 πιστεων ες ατν ο κρνεται, δ μ πιστεων δη κκριται, τι μ πεπστευκεν ες τ νομα το μονογενος υο το Θεο.
19 Ατη δ στιν κρσις, τι τ φς λλυθεν ες τν κσμον, κα γπησαν ο νθρωποι μλλον τ σκτος τ φς· ν γρ πονηρ ατν τ ργα.
20 Πς γρ φαλα πρσσων μισε τ φς κα οκ ρχεται πρς τ φς, να μ λεγχθ τ ργα ατο·
21 δ ποιν τν λθειαν ρχεται πρς τ φς, να φανερωθ ατο τ ργα, τι ν Θε στιν εργασμνα.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

16 Διότι τόσον πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε ἔδωκε τὸν Υἱόν του τὸν μονογενῆ, διὰ νὰ μὴ χαθῇ ὅποιος πιστεύει εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
17 Διότι δὲν ἔστειλε ὁ Θεὸς τὸν Υἱόν του εἰς τὸν κόσμον, διὰ νὰ καταδικάσῃ τὸν κόσμον, ἀλλὰ διὰ νὰ σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.
18 Ἐκεῖνος, ποὺ πιστεύει εἰς αὐτὸν, δὲν καταδικάζεται· ἐκεῖνος, ποὺ δὲν πιστεύει, ἤδη ἔχει καταδικασθῆ, διότι δὲν ἔχει πιστέψει εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
19 Ἡ καταδίκη συνίσταται εἰς τοῦτο: ὅτι τὸ φῶς ἔχει ἔλθει εἰς τὸν κόσμον ἀλλ’ οἱ ἄνθρωποι ἀγάπησαν μᾶλλον τὸ σκοτάδι παρὰ τὸ φῶς, ἐπειδὴ τὰ ἔργα τους ἦσαν πονηρά.
20 Ὅποιος κάνει τὸ κακὸ μισεῖ τὸ φῶς καὶ δὲν ἔρχεται εἰς τὸ φῶς, διὰ νὰ μὴ γίνουν φανερὰ τὰ ἔργα του·
21 ἀλλ’ ὅποιος ἀκολουθεῖ τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται εἰς τὸ φῶς, διὰ γίνῃ φανερὸν ὅτι τὰ ἔργα του ἔχουν γίνει κατὰ Θεόν».

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής