Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Τετάρτης 16 Νοεμβρίου


Ἀπόστολος: (Ρωμ. ι΄11- ια΄2 )
Ρωμ. 10,11         λέγει γὰρ ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.
Ρωμ. 10,11                 Αλλωστε και η Αγία Γραφή λέγει· “καθένας, που πιστεύει εις αυτόν, είτε Ιουδαίος είναι είτε εθνικός, δεν θα εντροπιασθή ούτε θα ίδη να διαψεύδεται η πίστις του”.
Ρωμ. 10,12         οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν·
Ρωμ. 10,12                Ναι, καθένας που πιστεύει, διότι δεν υπάρχει καμμία διάκρισις μεταξύ Ιουδαίου και Ελληνος, επειδή ο αυτός Κυριος είναι Κυριος και Θεός όλων, προσφέρων πλουσίας τας δωρεάς του εις όλους εκείνους, οι οποίοι τον επικαλούνται.
Ρωμ. 10,13         πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται.
Ρωμ. 10,13                Αυτό προλέγει και ο προφήτης Ιωήλ· “καθένας που θα επικαλεσθή με πίστιν το όνομα του Κυρίου, θα σωθή”.
Ρωμ. 10,14         πῶς οὖν ἐπικαλέσονται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ πιστεύσουσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσουσι χωρὶς κηρύσσοντος;
Ρωμ. 10,14                Οι Εβραίοι όμως δεν επίστευσαν στον Χριστόν. Πως, λοιπόν, θα επικαλεσθούν Εκείνον, στον οποίον δεν επίστευσαν; Πως δε θα πιστεύσουν εις Εκείνον, δια τον οποίον δεν ήκουσαν κήρυγμα και διδασκαλίαν; Πως δε είναι δυνατόν να ακούσουν, χωρίς να υπάρχη δι' αυτούς ο κήρυξ, ο διδάσκαλος της αληθείας;
Ρωμ. 10,15         πῶς δὲ κηρύξουσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσι; καθὼς γέγραπται· ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά!
Ρωμ. 10,15                Πως δε θα κηρύξουν επιτυχώς την αλήθειαν του Ευαγγελίου οι κήρυκες, εάν δεν αποσταλούν εις την υπηρεσίαν αυτήν; Πρέπει δε να λάβουν, όπως και έλαβαν, προς τούτο εντολήν από τον Θεόν, καθώς έχει γραφή και στον προφήτην Ησαΐαν· “πόσον ωραίοι είναι οι πόδες εκείνων, που κηρύττουν το χαρμόσυνον μήνυμα της ειρήνης του Θεού προς τους ανθρώπους, αυτών που αναγγέλουν τα αγαθά και τας δωρεάς”, που μας προσφέρει δια της θυσίας του ο λυτρωτής!
Ρωμ. 10,16         Ἀλλ᾿ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ· Ἡσαΐας γὰρ λέγει· Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;
Ρωμ. 10,16                Αλλά, μολονότι ο Θεός έστειλε τους κήρυκάς του, δεν υπήκουσαν όλοι οι Εβραίοι στο Ευαγγέλιον. Αυτήν την απιστίαν προείπε και ο Ησαΐας, λέγων· “Κυριε, ποιός επίστευσεν εις όσα ήκουσεν από ημάς να κηρύττωμεν;”
Ρωμ. 10,17         ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος Θεοῦ.
Ρωμ. 10,17                Αρα η πίστις γεννάται μέσα εις την καρδίαν από την ακρόασιν του κηρύγματος· το δε κήρυγμα έχει ως περιεχόμενον και σκοπόν την ανάπτυξιν και γνωστοποίησιν των λόγων του Θεού.
Ρωμ. 10,18         ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν.
Ρωμ. 10,18                Αλλά λέγω, ότι ίσως θα ημπορούσε να ισχυρισθή κανείς· μήπως τάχα οι Ιουδαίοι δεν ήκουσαν το κήρυγμα; Καθε άλλο, διότι βεβαιότατα “εις όλην την γην εξήλθε και διεδόθη φωτεινόν και έντονον το κήρυγμα των Αποστόλων, και εις τα πέρατα της οικουμένης έχουν φθάσει και έχουν ακουσθή οι λόγοι των”.
Ρωμ. 10,19         ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἔγνω Ἰσραήλ; πρῶτος Μωϋσῆς λέγει· ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ᾿ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶς.
Ρωμ. 10,19                Αλλά πάλιν λέγω, ότι θα ημπορούσε να ερωτήση κανείς· Μηπως δεν εγνώρισαν και δεν ενόησαν καλά τον λόγον του Θεού οι Ισραηλίται; Οχι, διότι απ' αρχής αυτοί ήσαν σκληρόκαρδοι και κωφοί στο θέλημα του Θεού. Πρώτος ο Μωϋσής λέγει, εκ μέρους του Θεού, δι' αυτούς· “εγώ θα σας κάμω να καταληφθήτε από ζήλειαν δι' έθνος, που δεν το θεωρείτε έθνος, και θα σας εξερεθίσω ένεκα του φθόνου σας εναντίον ειδωλολατρικού έθνους, το οποίον σεις θεωρείτε ασύνετον και το οποίον εν τούτοις εγώ δια την καλήν του διάθεσιν θα ελεήσω”.
Ρωμ. 10,20         Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι.
Ρωμ. 10,20               Ο δε προφήτης Ησαΐας τολμά και λέγει εκ μέρους του Θεού προς τους Ισραηλίτας· απεκαλύφθην εγώ και έγινα γνωστός από τους εθνικούς, που δεν με ζητούν, έγινα φανερός εις εκείνους, οι οποίοι λόγω της αγνοίας των δεν με ερωτούν”.
Ρωμ. 10,21         πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει· ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.
Ρωμ. 10,21                Προς δε τον Ισραηλιτικόν λαόν λέγει· “όλας τας ημέρας συνεχώς άπλωσα με στοργήν τα χέρια μου, δια να αγκαλιάσω ένα λαόν, ο οποίος απειθεί και αντιλέγει”.
Ρωμ. 11,1          Λέγω οὖν, μὴ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; μὴ γένοιτο· καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλίτης εἰμί, ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν.
Ρωμ. 11,1                   Ερωτώ λοιπόν τώρα· Μηπως ο Θεός απώθησε και απέρριψε μακρυά τον λαόν του; Ποτέ ας μη λεχθή κάτι τέτοιο· διότι και εγώ, που έχω κληθή από τον Θεόν Απόστολος, είμαι Ισραηλίτης, από τους απογόνους του Αβραάμ, από την φυλήν του Βενιαμίν.
Ρωμ. 11,2          οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ λέγων;
Ρωμ. 11,2                  Οχι, δεν απέρριψε ο Θεός τον λαόν του, τον οποίον είχε προγνωρίσει και εκλέξει. Η δεν γνωρίζετε και δεν ενθυμείσθε τι λέγει η Γραφή εις την ιστορίαν του Ηλία; Οτι δηλαδή ο Ηλίας προσεύχεται προς τον Θεόν εναντίον του Ισραηλιτικού λαού λέγων·
Εὐαγγέλιο: ( Ματ. θ΄9- 13 )
Ματθ. 9,9          Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ.
Ματθ. 9,9                 Καθώς δε ο Ιησούς επερνούσε από εκεί, είδε ένα άνθρωπον, ονομαζόμενον Ματθαίον, να κάθεται στο γραφείον του μέσα στο τελωνείον, δια να εισπράττη τους φόρους και λέγει εις αυτόν· “έλα κοντά μου”. Και ο Ματθαίος εσηκώθη και τον ακολούθησεν αμέσως.
Ματθ. 9,10        Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ.
Ματθ. 9,10               Και ενώ εκάθητο ο Ιησούς στο γεύμα, που προς τιμήν του είχε παραθέσει ο Ματθαίος στο σπίτι του, ιδού πολλοί τελώναι και αμαρτωλοί ήλθαν και εκάθηντο μαζή με τον Ιησούν και τους μαθητάς του.
Ματθ. 9,11        καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;
Ματθ. 9,11                Και όταν είδαν οι Φαρισαίοι τούτο, είπαν στους μαθητάς του· “διατί ο διδάσκαλος σας τρώγει μαζή με τους τελώνας και τους αμαρτωλούς;”
Ματθ. 9,12        ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν οἰ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες.
Ματθ. 9,12               Ο δε Ιησούς, όταν ήκουσε τα λόγια αυτά, τους είπε· “δεν χρειάζονται ιατρόν οι υγιείς, αλλ' οι άρρωστοι.
Ματθ. 9,13        πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν. οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
Ματθ. 9,13               Πηγαίνετε δε στους ερμηνευτάς των Γραφών, δια να μάθετε τι σημαίνει· ευσπλαγχνίαν θέλω και όχι τυπικήν θυσίαν. Διότι εγώ δεν ήλθα να καλέσω εκείνους που νομίζουν τον ευατόν των δίκαιον, αλλά τους αμαρτωλούς, δια να τους οδηγήσω εις την μετάνοιαν και σωτηρίαν”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Προσευχή πού λέγεται μόνο μέ τά χείλη χωρίς νά προσέχει ὁ ΝΟΥΣ εἶναι ΑΚΑΡΠΟΣ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
Στην προς Εφεσίους επιστολή του ο Απ. Παύλος συμβουλεύει να προσευχόμαστε πάντοτε εν πνεύματι σε κάθε προσευχή και δέηση. Ο ίδιος στην προς Κορινθίους επιστολή λέει: "Εάν προσεύχομαι με τη γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται αλλά ο νους μου είναι άκαρπος".
Η λέξη <πνεύμα> στην Αγία Γραφή εξηγείται από τους πατέρες με διάφορους τρόπους. Άλλοτε εννοούν την πνοή, άλλοτε την ψυχή, άλλοτε τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, τις αρετές ή τις κακίες (π.χ. πνεύμα αγάπης ή πνεύμα σοφίας ή πνεύμα αργολογίας).
Άλλοτε με τη λέξη <πνεύμα> οι πατέρες εννοούν τον νου, όπως ο ίδιος Απόστολος γράφει: "Να ανανεώνεστε με το πνεύμα του νου σας". Η διδασκαλία του προς τους Εφεσίους να προσεύχονται εν πνεύματι προϋποθέτει τον νου, που οφείλει ο προσευχόμενος άνθρωπος να τον κατευθύνει προς τον Θεό. 
Όταν απευθύνεται στους Κορινθίους με τη λέξη "πνεύμα" είναι σαν να τους λέει: "Τι ωφέλεια έχετε αν προσεύχεσθε μόνο με τη φωνή, ενώ  ο νους σας δεν παρακολουθεί την προσευχή αλλά περιπλανιέται εδώ κι εκεί; Ποιο το όφελος η γλώσσα να λέει πολλά αλλά ο νους να μην τα προσέχει; Ποιο το όφελος να ψάλεις με όλη τη δύναμη του λάρυγγα αλλά ο νους σου να μην στοχάζεται τον Θεό και να ξεγλιστράει εδώ κι εκεί με τις σκέψεις του;Τέτοια προσευχή δεν σου φέρνει καμία ωφέλεια, δεν εισακούεται από τον Θεό και μένει άκαρπος". 

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν: Τά παιγνίδια τοῦ παιδιοῦ.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


        Τά παιγνίδια τοῦ παιδιοῦ

Ὁ ὅσιος Πορφύριος ἔδινε σοφές συμβουλές σχετικά μέ τήν διαχείρηση τῶν παιγνιδιῶν τοῦ παιδιοῦ. «Τά παιχνίδια, λέει ὁ ἅγιος, δέν τά ’χουμεν ὅλα ἀραδιασμένα πλούσια... τά ’χω στό πατάρι. Σήμερα βγάζω ἕνα γιά μιά βδομάδα. Μετά τό ἐξαφανίζω. Βγάζω δεύτερο, τρίτο, ποτέ ὅλα μαζί. Ἄν τό παιδί ἐπιμένει καί θέλει ἕνα συγκεκριμένο νά τοῦ πεῖτε: δέν ἔχουμε λεφτά νά πάρουμε αὐτό πού θέλεις. Κι ἄν ἔχομεν, ἄν τό θέλεις πολύ, θά μαζέψουμε, θά κάνομε οἰκονομίαν, θά στερηθοῦμε κάτι ἄλλο –τίς σοκολάτες γιά παράδειγμα- γιά νά μπορέσομε νά σοῦ τό πάρουμε. Δηλαδή καταλαβαίνει κι αὐτός ὅτι «τά ἀγαθά κόποις κτῶνται».

Ἡ ἀδελφή Μαρίνα διηγήθηκε γιά μία χήρα πού τήν χτύπησε μεγάλη συμφορά ἀλλά ἀπό τήν ἀπώλεια ἔβγαλε κέρδος



Μετά από απώλεια, κέρδος
-      Πες μου, αδελφή Μαρίνα, κάτι απ’ τό λαό. Εσύ ταξίδευες πολύ, πολλές μοίρες ανθρώπων έμαθες καί τούς δρόμους της Πρόνοιας κατάλαβες.
Η αδελφή Μαρίνα σκέφτηκε καί μετά με πολύ δισταγμό καί προφασιζόμενη πώς η ίδια τίποτα δεν ξέρει, ότι είναι ανάξια καί τα λοιπά διηγήθηκε τά παρακάτω:
-      Στο χωριό Ιξντεγλάβλιε πέρασα τή νύχτα σε μία χήρα. Αυτή η χήρα μου έλεγε, πώς κάποτε χτύπησε συμφορά στο σπίτι της, οπότε σε τέσσερεις μέρες έβγαλε επτά νεκρούς άπ’ τό σπίτι. 
Ανάμεσα στούς νεκρούς ήταν ο άντρας της, καί μερικοί γιοί της καί άλλοι οικείοι.

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος περί τῆς ὑποκρισίας (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)


 

         IΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
O IΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ*
 
1. Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, 13 Νοεμβρίου ἑορτάζουμε τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Τόν εἶπαν «χρυσόστομο» γιά τό «χρυσό» του στόμα, πού ἔλεγε λόγια γεμᾶτα χάρη Θεοῦ, λόγια πού ἔβγαιναν ἀπό καρδιά καθαρή καί νοῦ φωτισμένο ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Φανταστεῖτε ὅτι οἱ χριστιανοί τῆς ἐποχῆς του ἔλεγαν: «Προτιμώτερο νά σβήσει ὁ ἥλιος, παρά νά κλείσει τό στόμα τοῦ Χρυσοστόμου»!
2. Μέ τήν εὐκαιρία τῆς μνήμης αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ πατρός θέλω, ἀδελφοί χριστιανοί, νά σᾶς παρουσιάσω μέ λίγα καί ἁπλᾶ λόγια μιά μικρή, ἀλλά πολύ ὡραία καί ὠφέλιμη ὁμιλία του.
Στήν ὁμιλία του αὐτή ὁ ἅγιος Χρυσόστομος ἁρπάζεται ἀπό τόν λόγο τοῦ Κυρίου, πού εἶπε στούς μαθητές Του νά «προσέχουν ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες, πού ἔρχονται σ᾽ αὐτούς μέ ἔνδυμα προβάτων, ἀλλά ἀπό μέσα τους εἶναι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. 7,15). Δηλαδή, εἶναι ὑποκριτές. Καί μέ ἀφορμή, λοιπόν, τόν λόγο αὐτό ὁ ἱερός πατέρας ὁμιλεῖ γιά τούς ὑποκριτές, γι᾽ αὐτούς πού προσπαθοῦν μέ τό ἐπίπλαστο καλό σχῆμα τους νά παραπλανήσουν τούς ἄλλους ὅτι εἶναι καλοί. Ἀλλά εἶναι «ματαιόπονοι» αὐτοί πού κάνουν αὐτό, λέγει ὁ Χρυσόστομος.

Σέ μιά μητέρα γιά τίς "βασίλισσες τῆς ὀμορφιᾶς"



Μου αναγγέλλετε με αλόγιστη χαρά ότι η κόρη σας εκλέχθηκε «βασίλισσα ομορφιάς». Λες και περιμένετε κι εγώ να σας συγχαρώ . Για εμένα είναι ντροπή να γράφω για αυτό, και αντί για συγχαρητήρια σας δηλώνω βαθιά συλλυπητήρια. Δεν ξέρω γιατί λέτε ακόμα στο γράμμα: «Την κόρη μου ως μορφωμένη κοπέλα αυτό την κολακεύει πολύ». Διότι τι να λεχθεί περί μορφωμένων και αμόρφωτων στις μέρες μας; Μεταξύ πολυάριθμων σύγχρονων κρίσεων η κρίση της μόρφωσης είναι μία από τις κυριότερες. Ποιός ξέρει, εάν μπορεί να ονομαστεί μορφωμένη μία κυρία της πόλης μπροστά στη ντροπαλή βοσκοπούλα του βουνού! Σ’ αυτό ποτέ δεν θα υπάρχει συμφωνία μέχρι να επιστρέψουμε στη λαϊκή έννοια της μόρφωσης , και να ομολογήσουμε, σε αρμονία με τη λαϊκή πεποίθηση , ότι μορφωμένος είναι εκείνος ο οποίος έχει καθαρή παρειά. Και όποιος  δεν έχει καθαρή παρειά, δεν είναι μορφωμένος, όπου και να ζει, όποια θέση και να κατέχει και όση γνώση και να έχει στο κεφάλι του.

Τό θαῦμα τοῦ Πανορμίτη τῆς Σύμης στό ἐκ γενετῆς τυφλό παιδί!


Διηγείται ο κύριος Αργύρης Μαλιδάκης, 91 ετών, κάτοικος Καλύμνου,

Το θαύμα που έζησε σαν αυτόπτης μάρτυρας στο μοναστήρι του Πανορμίτη της Σύμης κατά τη διάρκεια της εορτής του Αρχαγγέλου πριν 50 περίπου χρόνια:
Ετοιμάστηκα με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου, για να πάμε να προσκυνήσουμε τον Ταξιάρχη στη Σύμη για την γιορτή του από την Κάλυμνο, αλλά δεν υπήρχε μέσο. Το λιμεναρχείο μας ενημέρωσε ότι θα περνούσε ένα πλοίο, που μετέφερε ξύλα και μπετόβεργες για το μοναστήρι στη Σύμη και ότι αυτό μόνο θα μπορούσε να μας πάρει.
Επιβιβαστήκαμε στο πλοίο, στο οποίο επέβαινε ήδη μια γυναίκα με το τυφλό παιδί της, η οποία πήγαινε για προσκύνημα όπως και εμείς και έτσι γνωριστήκαμε στο ταξίδι.

24 Μικρές Προσευχές τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου


1. Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου και αιωνίων αγαθών.
2. Κύριε, λύτρωσαί με των αιωνίων κολάσεων.
3. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν και διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησόν μοι.
4. Κύριε, λύτρωσαί με από πάσης ανάγκης και αγνοίας και λήθης και ραθυμίας και της λιθώδους αναισθησίας.
5. Κύριε, λύτρωσαί με από παντός πειρασμού και εγκαταλείψεως.
6. Κύριε, φώτισον την καρδίαν μου, ην εσκότισεν η πονηρά επιθυμία. 
7. Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω, συ δε ως Θεός ελέησόν με.
8. Κύριε, ίδε την ασθένεια της ψυχής μου και πέμψον την χάριν σου εις βοήθειάν μου, ίνα εν εμοί δοξασθή το όνομά σου το άγιον.
9. Κύριε Ιησού Χριστέ, έγγραψον το όνομα του δούλου σου εν βίβλω ζωής, χαριζόμενός μοι και τέλος αγαθόν.
10. Κύριε ο Θεός μου, ουκ εποίησα ουδέν αγαθόν, αλλ' αρξαίμην ποτέ τη ευσπλαγχία σου.
11. Κύριε, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός σου.

Ἁγία Τριάς ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς


https://paraklisi.blogspot.gr/
 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

15 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Γιουρία, Σάμωνα και Αβίβου Ομολογητών, Κυντίωνος Επισκόπου, Ιουστίνου & Θεοδώρας, των Αγίων Ελπιδίου Μάρκελλου και Ευστόχιου, Δημητρίου, των Αγίων Ευψυχίου, Νεάρχου και Καρτερίου, Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ.

Οἱ Ἅγιοι Γουρίας, Σαμωνᾶς καὶ Ἄβιβος οἱ Ὁμολογητές

Ὁ Γουρίας καὶ ὁ Σαμωνᾶς, ἀγωνιζόμενοι τὸν ἱερὸ ἀγώνα τῆς χριστιανικῆς πίστης, συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Ἀντωνίνο, κατὰ τὸν διωγμὸ ἐπὶ Διοκλητιανού. Καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν μὲ θαυμαστὴ ὑπομονὴ πολλὰ βάσανα, ἀποκεφαλίσθηκαν.
Ὁ Ἄβιβος ἔζησε λίγα χρόνια ἀργότερα καὶ ἦταν ἀπὸ ἕνα χωριὸ τῆς Ἔδεσσας ποὺ ὀνομαζόταν Ἀποθελσαῖα. Τότε βασιλιὰς ἦταν ὁ Λικίνιος, ὁ γνωστὸς ἀντίπαλος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ὁ Ἄβιβος, λοιπόν, προχειρίσθηκε Ἱεροδιάκονος καὶ διακρινόταν γιὰ τὴ μεγάλη εὐσέβειά του καὶ τὸν πολὺ ζῆλο γιὰ τὸ ὑπούργημά του. Ἰδιαίτερα, ὅμως, διακρινόταν γιὰ τὴ θερμὴ ἀγάπη του στὸ ἱερὸ κήρυγμα, τηρώντας τὸ θεόπνευστο λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ποὺ λέει: «Κήρυξαν τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξαν, ἐπιτίμησαν, παρακάλεσαν, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ».
Κήρυξε, δηλαδή, τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, στάσου ἐπιτηρητὴς καὶ καθοδηγὸς στοὺς ἀκροατές σου, ὄχι μόνο σὲ κατάλληλες περιστάσεις, ἀλλὰ καὶ σ’ ἐκεῖνες ποὺ φαίνονται ἀκατάλληλες περιστάσεις, ἔλεγξε, ἐπίπληξε, παρηγόρησε μὲ κάθε μακροθυμία καὶ μὲ κάθε μέθοδο διδασκαλίας.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Νοεμβρίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Νοεμβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής