Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Φεβρουαρίου


 Ἀπόστολος: ( Ρωμ. ιγ΄11- ιδ΄4 )
Ρωμ. 13,11         Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.
Ρωμ. 13,11                 Και αυτά θα τα πράττωμεν, έχοντες υπ' όψιν μας την προσωρινότητα και βραχύτητα της παρούσης ζωής· και ότι ακόμη είναι πλέον ώρα να εξυπνήσωμεν από τον ύπνον της πνευματικής ραθυμίας, που μας κάνει νωθρούς δια τα καλά έργα. Διότι τώρα είναι πιο κοντά η ημέρα της σωτηρίας και απολυτρώσεώς μας, παρ' όσον ήτο τότε που επιστεύσαμεν.
Ρωμ. 13,12         ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός.
Ρωμ. 13,12                Η νύχτα, δηλαδή η παρούσα ζωη, που ομοιάζει με νύχτα, έχει πλέον προχωρήσει· η δε ημέρα της μελλούσης ζωής και της εκδημίας μας προς τον ουρανόν επλησίασε. Ας αποθέσωμεν, λοιπόν, και ας πετάξωμεν από την ψυχήν μας και την ζωήν μας τα έργα του σκότους και ας ενδυθώμεν, σαν φωτεινά όπλα, τα έργα της αρετής.
Ρωμ. 13,13         ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ,
Ρωμ. 13,13                Ας ζώμεν και ας φερώμεθα με ευπρέπειαν και σεμνότητα, όπως εκείνος, που περιπατεί κατά το διάστημα της ημέρας και τον βλέπουν οι άνθρωποι. Οχι με αμαρτωλά φαγοπότια και μέθας, ούτε με πράξεις αισχράς και εξευτελιστικάς ούτε με φιλονεικίας και ζηλοφθονίας.
Ρωμ. 13,14         ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
Ρωμ. 13,14                Αλλά, σαν πολυτιμότατον φέρεμα της ψυχής σας, ενδυθήτε τον Κυριον Ιησούν Χριστόν, ώστε να ζήτε εν τω Χριστώ και ο Χριστός να ζη εις σας· και μη φροντίζετε δια τας ικανοποιήσεις των ατάκτων και παρανόμων επιθυμιών της σαρκός. 
Ρωμ. 14,1          Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν.
Ρωμ. 14,1                  Εκείνον τον αδελφόν, που είναι αδύνατος κατά την πίστιν (και προσέχει περισσότερον τους εξωτερικούς τύπους, όπως είναι π,χ. η διάκρισις των φαγητών σύμφωνα με τον μωσαϊκόν Νομον) πρέπει να τον δέχεσθε και να τον αγκαλιάζετε με στοργήν, χωρίς να συζητήτε και να επικρίνετε τας αντιλήψστου.
Ρωμ. 14,2          ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
Ρωμ. 14,2                  Αλλος μεν πιστεύει, ότι έχει το δικαίωμα να τρώγη όλα τα φαγητά· ο ασθενής όμως κατά την πίστιν τρώγει λάχανα, διότι φοβείται μήπως μολυνθή από τα άλλα φαγητά και χάση την ψυχήν του.
Ρωμ. 14,3          ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.
Ρωμ. 14,3                  Εκείνος που έχει φωτισμένην πίστιν και τρώγει από όλα, ας μη καταφρονή και εξευτελίζη ως ολιγόπιστον και στενοκέφαλον τον άλλον. Και εκείνος πάλιν που δεν τρώγει από όλα, ας μη κατακρίνη τον άλλον· διότι και αυτόν ο Θεός τον έχει δεχθή και προσλάβει εις την Εκκλησίαν του.
Ρωμ. 14,4          σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
Ρωμ. 14,4                  Επειτα συ ποίος είσαι που κατακρίνεις ξένον δούλον; Εάν στέκεται η εάν πίπτη, είναι υπεύθυνος απέναντι του Κυρίου του. Συ τον κατακρίνεις, αυτός όμως (εάν καταφύγη στον Θεόν) θα σταθή. Διότι ο Θεός έχει την δύναμιν να στήση και να στερεώση αυτόν εις την πίστιν.
Εὐαγγέλιο: ( Ματθ. ς΄14- 21 ) 
Ματθ. 6,14        Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος·
Ματθ. 6,14               Πρέπει δε να έχετε υπ' όψιν σας ότι, αν και σεις συγχωρήτε με όλην σας την καρδιά τα αμαρτήματα που έκαμαν εις σας οι άλλοι, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος θα συγχωρήση τα ιδικά σας αμαρτήματα.
Ματθ. 6,15        ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
Ματθ. 6,15               Εάν όμως δεν δώσετε συγχώρησιν στους ανθρώπους δια τα αμαρτήματά των, τότε ούτε ο Πατήρ σας θα συγχωρήση τας ιδικά σας αμαρτίας.
Ματθ. 6,16        Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν.
Ματθ. 6,16               Οταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε όπως οι υποκριταί, σκυθρωποί και κατηφείς, διότι αυτοί αλλοιώνουν και μαραίνουν το πρόσωπόν των, παίρνουν την εμφάνισιν αδυνατισμένου ανθρώπου, δια να φανούν στους άλλους ότι νηστεύουν· αληθινά σας λέγω ότι απολαμβάνουν ολόκληρον τον μισθόν των,δηλαδή τους επαίνους των ανθρώπων.
Ματθ. 6,17        σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,
Ματθ. 6,17               Συ όμως, όταν νηστεύης, περιποιήσου την κόμην σου και νίψε το πρόσωπόν σου, όπως συνηθίζεις.
Ματθ. 6,18        ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.
Ματθ. 6,18               Δια να μη φανής στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου τον επουράνιον, ο οποίος ευρίσκεται αόρατος παντού και εις τα πλέον απόκρυφα μέρη. Και ο Πατήρ σου, που βλέπει και τα κρυπτά, θα σου αποδώση εις τα φανερά την αμοιβήν σου.
Ματθ. 6,19        Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διαρύσσουσι καὶ κλέπτουσι·
Ματθ. 6,19               Μη συσσωρεύετε δια τον εαυτόν σας θησαυρούς έδω εις την γην, όπου ο σκόρος και η αποσύνθεσις καταστρέφουν και αφανίζουν, και όπου οι κλέπται διατρυπούν τοίχους και χρηματοκιβώτια και κλέπτουν.
Ματθ. 6,20        θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν·
Ματθ. 6,20              Να θησαυρίζετε όμως δια τον εαυτόν σας και να αποταμιεύετε θησαυρούς στον ουρανόν, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σαπίλα αφανίζουν, και όπου οι κλέπται δεν τρυπούν τοίχους και δεν κλέπτουν.
Ματθ. 6,21        ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
Ματθ. 6,21               Διότι, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδία σας (Εις τον ουρανόν ο θησαυρός σας, στον ουρανόν και η καρδία σας).

Κυριακή τῆς Τυρινῆς († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)


 
Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:
Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 2006

 http://alopsis.gr/%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%e2%80%a0-%ce%b1%cf%81%cf%87-%ce%b3%ce%b5%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1/

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἐπιστροφή στούς πρώτους ἀγῶνες – Ἐναλλακτική λύσις»


Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης

Ἀφοῦ, λοιπόν, ὅπως εἴπαμε, Γέροντας ἀπαγόρευσε αὐστηρά στόν ἀρχάριον ἀγωνιστήν τίς πολλές γονυκλισίες, τότε ἀθλητής τοῦ Χριστοῦ προβληματιζόταν, πῶς νά ἐξαγοράση πιό ἐποικοδομητικά τόν καιρόν του. Ὥριμος ἀπό τόν κόσμον καί ἀρκετά ἔμπειρος, ἀλλά καί μελετημένος, ἐννόησεν ἤδη ἐμπράκτως πόσην ἀξίαν ἔχει ἡ ὑπακοή, ἡ προθυμία, ἀλλά καί θυσία ὑπέρ τῶν ἄλλων. Ἐννόησεν ἀκόμα πόσος καρπός δρέπεται ἀπό τίς κατσάδες, καταφρονήσεις, περιφρονήσεις κλπ. Ἀκόμα κατάλαβε, ὅτι ἐφ᾿ ὅσον αἰσθάνεται ἄνετες τίς δυνάμεις του, ἀντί γιά γονυκλισίες, καλύτερα εἶναι νά ἀναλώση ὅλην τήν ἀγρυπνίαν μέ συνεχεῖς ὀρθοστασίες, μέ τήν ὑπερκοπιαστικήν ἐκείνην αὐτοσυγκέντρωσιν, ὥστε σάν σκληρός τύραννος ν᾿ ἀπαγορεύη στόν νοῦ του νά ἐξέρχεται ἀπό τό καθαρό νόημα τῆς μονολογίστου εὐχῆς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ», «Ὑπεραγία Θεοτόκε», εἴτε ὅ,τι ἄλλου εἴδους ἀμέσου κοινωνίας μετά τοῦ Δημιουργοῦ μας.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ.,«Έ, σύ λευκοχέρα ἀρχόντισσα! Καί γιατί ἔχεις γδύσει τούς δουλοπάροικους μέχρι καί τό τελευταῖο τους πουκάμισο; Γιατί τούς πέταξες στόν δρόμο χωρίς ἕνα κομμάτι ψωμί;


Μιά άλλη φορά μιά ονομαστή γαιοκτήμων ήρθε στόν μακάριο περιτριγυρισμένη από ένα ολόκληρο πλήθος δουλοπαροίκων, καθισμένη στήν άμαξά της. Σταμάτησε μπροστά στήν κατοικία του μακαρίου καί μ’ ένα χαμόγελο άρχισε νά κοιτά πίσω απ’ τό μονόκλ πρός όλες τίς κατευθύνσεις.
  «Γιά πες μου σέ παρακαλώ. Που είναι αυτός ο Θεόφιλος πού μένει εδώ;», ρώτησε υπεροπτικά τόν υποτακτικό του, πού ήρθε πρός τό μέρος της.
«Εκεί είναι καί σκάβει τόν κήπο».
Η περίεργη κυρία έριξε μιά ματιά πίσω καί είδε τόν Θεόφιλο νά σκάβη αυλάκια φορώντας μόνον τό εσωτερικό μακρύ του πουκάμισο.
«Αλλοίμονο, τι απολίτιστος! Νά περιφέρεται μέσα στό Μοναστήρι μή φορώντας τίποτα άλλο παρά ένα μακρύ πουκάμισο!» κι έφτυσε δίπλα της μέ περιφρόνηση.
«Τίποτ’ άλλο, παρά ένα μακρύ πουκάμισο», είπε ο Στάρετς μιμούμενος τήν φωνή της, καθώς τήν πλησίαζε.

Περί τῆς λεγομένης ‘’Μακεδονικῆς Ἑλληνικῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας’’

Αποτέλεσμα εικόνας για ουνια


ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ‘’ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ’’
 
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
Το πρόβλημα της Ουνίας στο κρατίδιο των Σκοπίων, είναι ένα από τα πολλά προβλήματα που η δολιότητα των Παπικών ‘’κατάφερε’’ να υπάρχει, ως μόνιμη αιτία  για αποκοπή Ορθοδόξων από τη Μία Αγία Εκκλησία.  Η αυθαίρετη ονομασία της αιρετικής αυτής κοινότητας στο κρατίδιο των Σκοπίων ‘’Μακεδονική Ελληνική Καθολική Εκκλησία’’, είναι αρκετή για αντιληφθεί κανείς την επικινδυνότητα της ουνιτικής δολιότητας, τόσο σε εκκλησιαστικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο.
Επικεφαλής της καλούμενης  ‘’Μακεδονικής Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας’’, είναι παπικός ουνίτης ‘’Αποστολικός έξαρχος’’.   Πρώτος  παπικός ‘’Αποστολικός έξαρχος’’ είχε διοριστεί από την ουνιτική κοινότητα στη Βουλγαρία, την καλούμενη ‘’Βουλγαρική Ελληνική Καθολική Εκκλησία’’ κατά το έτος 1883.  Με την ίδρυση της πρώην ‘’Δημοκρατίας’’ της Γιουγκοσλαβίας, υπήρξε αντίδραση από την παπική κοινότητα Krizevci της Κροατίας.  Το Βατικανό διόρισε το έτος 2001 παπικό ‘’Αποστολικό έξαρχο Μακεδονίας’’ και κατά το έτος 2008 διαχώρισε την καλούμενη  ‘’Μακεδονική Ελληνική Καθολική Εκκλησία’’, από την ουνιτική κοινότητα του Krizevci.

Οἱ ἐκκλησιαστικές ψαλμωδίες ἔχουν σκοπό νά θερμαίνουν τήν καρδιά, ὥστε νά ἀναφλέγεται μέσα μας ὁ πόθος πρός τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.



Η πληρότητα του Αγίου Πνεύματος δεν εξαρτάται από τη θέλησή μας, διότι η επίσκεψη αυτή γίνεται όταν θελήσει το ίδιο το Πνεύμα. Όταν όμως έρθει διεγείρει όλες τις δυνάμεις του δικού μας πνεύματος. Τότε αναβλύζει από μόνη της και η ψαλμωδία προς τον Θεόν....Η ψαλμωδία διεγείρει το πνεύμα μας, φέρνει την κατάσταση της επίσκεψης του Πνεύματος και της επενέργειας αυτού μαζί με κάποιες πληροφορίες.
Ο όσιος Θεόδωρος της Φιλοκαλίας λέει πως με τη φράση "πληρούσθε εν Πνεύματι" ο Απόστολος μιλά για την πνευματική αγαλλίαση που γεννούν οι ψαλμωδίες και υποδεικνύει τον τρόπο εφαρμογής: Ψάλλοντας προς τον Θεό αδιαλλείπτως, εμβαθύνοντας στο εσωτερικό σου και διώχνοντας τους λογισμούς σου δηλαδή ψάλλοντας  μέσα στην καρδιά σου.

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Ἡ συγκλονιστικὴ εὐθύνη τῶν γονιῶν – γιατί κάποιοι γονεῖς δὲν ἀντιδροῦν;


Γράφει ἡ Κανάκη Εὐαγγελία,  ἐκπαιδευτικὸς
 
Ἡ σημερινὴ γενιὰ εἶναι πραγματικὰ ἀδικημένη γενιά. Ὄχι γιατί κληρονόμησε ἕνα τεράστιο δημοσιονομικὸ χρέος, ἀλλὰ γιατί δὲν ἔζησε ζωὴ ἀνθρώπινη. Τὸ μητρικὸ καὶ πατρικὸ ἔνστικτο τν γονιῶν ἔχει ἀδρανήσει σὲ τέτοιο βαθμό, ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα στὴν οἰκογένεια μοιάζει τοξική. Ἀπουσιάζουν παντελῶς τὰ αἰσθήματα ἀσφάλειας, σιγουριᾶς, γνήσιας ἀγάπης. Γιὰ παράδειγμα πολλοὶ γονεῖς φοβοῦνται μήπως τὸ παιδὶ τους πάρει χαμηλὴ βαθμολογία σὲ κάποιο μάθημα, ἀλλὰ δὲν ἔχουν κανένα φόβο καὶ ἐνδοιασμὸ νὰ τὸ  ἀφήσουν ἀπροστάτευτο σὲ κάθε λογὴς διαστροφικὲς παιδαγωγίες.  Δὲν συνειδητοποιοῦν ὅμως ὅτι στὰ χέρια τους κρατοῦν ταυτόχρονα εὐαίσθητες ψυχὲς καὶ ἀτομικὲς βόμβες: ἡ νέα γενιὰ ἢ θὰ φτιάξει ἕναν καλύτερο κόσμο ἂν γαλουχηθεῖ σωστὰ ἢ θὰ τὸν τινάξει στὸν ἀέρα!
Ἡ ἀδράνεια αὐτή, ποὺ ἀγγίζει τὰ ὅρια τῆς πνευματικῆς ὑστέρησης, καθὼς καὶ  ἡ ψυχαναγκαστικὴ ὑποτέλεια σὲ σχήματα καὶ πολιτικὲς μεθοδεύσεις, δίνουν στοὺς γονεῖς τὴν ψευδαίσθηση τῆς νομιμότητας. Ζαλισμένοι μέσα σὲ οἰκογένειες κατεστραμμένες, δὲν ἔχουν πλέον τά νοητικὰ καὶ συναισθηματικὰ αἰσθητήρια ποὺ θὰ τοὺς εἰδοποιήσουν σὲ ἐνδεχόμενο κίνδυνο.

Ἡ Ἁγία ἱσαπόστολος καί παρθένος Μαριάμνη ἀδελφή τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου (17 Φεβρουαρίου)


"Γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει; τιμιωτέρα δε εστί λίθων πολυτελών ή τοιαύτη". (Παροιμ. λα', 10).
Σκεπτικός κι απορημένος ο σοφός της Παλαιάς Διαθήκης διερωτάται:
"γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει"; Γυναίκα ευσεβή και γνωστική, γυναίκα πιστή και ενάρετη ποίος ημπορεί εύκολα να βρει;
Ποιος ημπορεί χωρίς κόπο να βρει και να παρουσιάσει εκπρόσωπο του γυναικείου φύλου, που να διακρίνεται δια ανώτερα ψυχικά χαρίσματα, να διαθέτει ψυχική αντοχή και δύναμη και να έχει αυταπάρνηση κι αγωνιστική διάθεση;
Ποιος ακόμη ημπορεί να βρει και να προβάλει γυναίκα αμετακίνητη στις υγιείς αρχές και πεποιθήσεις της, να μένει πιστή κι ακλόνητη σ' αυτές και στα συζυγικά της καθήκοντα;
Αλήθεια! Μια τέτοια, γυναίκα "τις ευρήσει;"
Σπάνιες, ναι! σπάνιες είναι αυτού του είδους οι γυναίκες, οι καλές γυναίκες.. Εκ πρώτης όψεως πολλές φαίνονται τέτοιες.
Αργότερα όμως αποδεικνύονται πολύ διαφορετικές. Και πολλοί που στην αρχή νόμισαν ότι βρήκαν μια τέτοια γυναίκα σαν πέρασε λίγος καιρός αντελήφθησαν με πόνο πόσο απατήθηκαν.
Γι' αυτό και ο σοφός προσθέτει: Η καλή και ενάρετη γυναίκα, η "ανδρεία" γυναίκα "τιμιωτέρα εστί λίθων πολυτελών".
Αυτή η γυναίκα αξίζει πιο πολύ από όλους τους επίγειους θησαυρούς και όλα τα πολύτιμα πετράδια.

Στόν εἰκοστό αἰῶνα Φαρισαῖοι ἦσαν οἱ φύλακες τῶν ἀθέων ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων


  Στον εικοστό αιώνα Φαρισαίοι ήσαν οι φύλακες των αθέων ολοκληρωτικών καθεστώτων, η νομενκλατούρα τους. Θέλησαν να εξοντώσουν τον Χριστό με τις μεθοδεύσεις τους. Ηττήθηκαν κατά κράτος. Καταποντίστηκαν. Οι σύγχρονοι φαρισαίοι επανέρχονται στις μεθόδους των προγόνων τους, της εποχής του Χριστού.

25 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ταρασίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀλεξάνδρου Μάρτυρος, Ἀντωνίου Μάρτυρος, Ρηγίνου Ἱερομάρτυρος, Μαρκέλλου Ἱερομάρτυρος Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ ἐκπαιδεύθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς, τὸν Γεώργιο, κριτὴ καὶ πατρίκιο καὶ τὴν Εὐκρατία. Λόγω τῆς μεγάλης του μορφώσεως ἀνυψώθηκε στὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου.
Οἱ ἐκκλησιαστικὲς περιστάσεις τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ἀρκετὰ σοβαρές. Ὑπῆρχε ἀκόμα ὁ πόλεμος τῶν εἰκονομάχων, ἡ δὲ θέση τῶν Ὀρθοδόξων ἔγινε ἀκόμη πιὸ δύσκολη διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780-781 μ.Χ.).
Ἡ βασίλισσα Εἰρήνη ἡ Ἀθηναία, ἡ ὁποία ἐπιτρόπευε τὸν ἀνήλικο υἱό της Κωνσταντῖνο ΣΤ’ (780-798 μ.Χ.), κατανόησε, ὅτι χρειαζόταν ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης μὲ εὐσέβεια, θεολογικὴ κατάρτιση καὶ διοικητικὴ ἱκανότητα, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς περιστάσεις καὶ τὰ προβλήματα.
Ἔτσι ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς ὁ Ἅγιος Ταράσιος παρὰ τὶς ἐπίμονες ἀρνήσεις του, ἀφοῦ ἔλαβε ὑπόσχεση ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, ὅτι θὰ συγκληθεῖ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει τὰ διάφορα θεολογικὰ ζητήματα καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Ἡ χειροτονία τοῦ νέου Πατριάρχου ἔγινε στὶς 25 Δεκεμβρίου 784 μ.Χ.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής