Σάββατο 23 Απριλίου 2016

«Οἱ δαίμονες μή ἔχοντας σῶμα, ἐπειδή εἶναι πνεύματα, μόνο μέ λογισμούς, μέ δολιότητα καί ἀπάτη, προξενοῦν καί στόν ἑαυτό τους καί σ᾿ ἐμᾶς τήν κόλαση»

Ἅγιος Ἡσύχιος
«Συμβουλές γιά τό ἦθος τῶν ἀνθρώπων
καί τήν ἐνάρετη ζωή...»

172. Ἀλλοίμονο στόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο ἀπό τά ἐξωτερικά. Γιατί πολύ θά στεναχωρηθεῖ ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος ἀπό τίς ἐξωτερικές αἰσθήσεις. Καί ἀφοῦ στεοχωρηθεῖ, θά χρησιμοποιήσει μαστίγιο κατά τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων. Ἐκεῖνος πού τά ἔχει ὑποστεῖ αὐτά, ἐννοεῖ τά λεγόμενα.
173. Ἄν ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος νήφει, κατά τούς πατέρες, εἶναι σέ θέση νά φυλάξει καί τόν ἔξω ἄνθρωπο. Ἀλλά ἐμεῖς καί οἱ κακοῦργοι δαίμονες ἀπό κοινοῦ διαπράττομε τίς ἁμαρτίες.

«πῦρ καταναλίσκον»



«πῦρ καταναλίσκον»
ΦΟΒΕΡΗ είναι η επόμενη διήγηση του παπα Δημήτρη Γκαγκαστάθη (1902-1975) γι’ αυτούς πού κοινωνούν ανάξια τα άχραντα Μυστήρια:
Κάποια φορά με ειδοποίησαν νά πάω νά κοινωνήσω μία γριά, τη Ζ., 85 ετών, από καιρό κατάκοιτη.
Μόλις την κοινώνησα, φώναξε: ‘Μ’ έκαψε η κοινωνία, έχω φωτιά, δώστε μου νερό, καίγομαι!
Έζησε ακόμα λίγες ώρες, ενώ διαρκώς φώναζε: ‘Κάηκα η καημένη!’.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Απριλίου

Ἀπόστολος: ( Φιλιπ. δ΄4- 9 )
Φιλιπ. 4,4           Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε.
Φιλιπ. 4,4                 Χαίρετε πάντοτε με την αγίαν και πλουσίαν χαράν, που δίδει ο Κυριος· πάλιν θα πω· χαίρετε.
Φιλιπ. 4,5           τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς.
Φιλιπ. 4,5                 Η επιείκειά σας, η υποχωρητικότης και ανεξικακίας σας ας γίνη γνωστή και ας διδάξη όλους τους ανθρώπους, πιστούς και απίστους· ο Κυριος είναι κοντά, έρχεται δια να αποδώση στον καθένα κατά τα έργα του.
Φιλιπ. 4,6           μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν.
Φιλιπ. 4,6                 Μη αφίνετε καθόλου τον εαυτόν σας να καταληφθή από αγωνιώδεις μερίμνας και φροντίδας, αλλά δια κάθε τι που σας χρειάζεται η δια κάθε δυσκολίαν, που παρουσιάζεται εμπρός σας, κάμνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεόν δια της προσευχής και της δεήσεως, αι οποίαι πρέπει να συνοδεύωνται πάντοτε με έκφρασιν ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας δια τα υλικά και πνευματικά αγαθά, που μας δίδει ο Θεός.
Φιλιπ. 4,7           καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Φιλιπ. 4,7                 Και η ειρήνη, που χαρίζει ο Θεός στους ανθρώπους του και η οποίαν, καθ' ο τελεία και υπερφυσική, ξεπερνάει κάθε νουν ανθρώπων και αγγέλων, θα φρουρήση τας καρδίας σας, τα φρονήματα και τας σκέψεις σας δια του Ιησού Χριστού.
Φιλιπ. 4,8           Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε·
Φιλιπ. 4,8                 Λοιπόν αδελφοί, όσα είναι αληθινά, όσα είναι τίμια και σεβαστά, όσα είναι δίκαια ενώπιον του Θεού, όσα είναι αμόλυντα και καθαρά, όσα είναι αγαπητά και ευάρεστα στον Θεόν και τους ανθρώπους, όσα έχουν και δίδουν καλήν φήμην και υπόληψιν, κάθε αρετήν και κάθε τι το άξιον επαίνου, αυτά και μόνα να συλλογίζεσθε.
Φιλιπ. 4,9           ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.
Φιλιπ. 4,9                 Αυτά που εμάθατε και παρελάβατε και έχετε ακούσει από την προφορικήν μου διδασκαλίαν, και αυτά που είδατε εις την όλην μου ζωήν και συμπεριφοράν, αυτά να πράττετε. Και ο Θεός, ο θησαυρός και ο χορηγός της ειρήνης, θα είναι μαζή σας.

Εὐαγγέλιο: ( Ἱωάν.  ιβ΄1- 18 )
Ιω. 12,1             Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
Ιω. 12,1                      Ο δε Ιησούς, εξ ημέρας προ του πάσχα ήλθεν εις την Βηθανίαν, όπου ήτο ο Λαζαρος, ο οποίος είχε πεθάνει και τον οποίον είχε αναστήσει εκ νεκρών.
Ιω. 12,2             ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.
Ιω. 12,2                     Παρέθεσαν, λοιπόν, εις αυτόν δείπνον εκεί και η Μαρθα υπηρετούσε. Ο Λαζαρος ήτο ένας από τους συνδαιτυμόνας.
Ιω. 12,3             ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.
Ιω. 12,3                     Εν τω μεταξύ η Μαρία επήρε μίαν λίτραν μύρου γνησίου και πολυτίμου, καμωμένου από το αρωματικόν φυτόν που λέγεται νάρδος, και άλειψε τα πόδια του Ιησού, τα οποία και εσπόγγισε κατόπιν με τας τρίχας της κεφαλής της. (Τούτο δε έκαμε από βαθείαν πίστιν προς τον Σωτήρα και από θερμήν ευγνωμοσύνην προς αυτόν, που είχεν αναστήσει τον αδελφόν της). Ολο δε το σπίτι εγέμισε από την ευωδίαν του μύρου.
Ιω. 12,4             λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι·
Ιω. 12,4                     Λεγει τότε ένας από τους μαθητάς του Ιησού, ο Ιούδας, ο υιός του Σιμωνος ο Ισκαριώτης, ο οποίος μετ' ολίγον έμελε να τον παραδώση στους σταυρωτάς·
Ιω. 12,5             διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς;
Ιω. 12,5                     “διατί το μύρον αυτό δεν επωλήθη αντί τριακοσίων δηναρίων, αντί εξήντα περίπου χρυσών λιρών και δεν εδόθη το αντίτιμόν του στους πτωχούς;”
Ιω. 12,6             εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾿ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν.
Ιω. 12,6                     Είπε αυτό, όχι διότι είχε κανένα ενδιαφέρον δια τους πτωχούς, αλλά διότι ήτο κλέπτης, και είχε το κουτί των εισφορών, και εκρατούσε δια τον ευατόν του τα χρήματα, που έρριπταν εις αυτό.
Ιω. 12,7             εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό.
Ιω. 12,7                     Είπε τότε ο Ιησούς· “αφήστε ήσυχην αυτήν την γυναίκα· εφύλαξε το μύρον αυτό σαν να προησθάνετο και το εχρησιμοποίησε δι' εμέ τώρα, τας παραμονάς του ενταφιασμού μου.
Ιω. 12,8             τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.
Ιω. 12,8                     Διότι τους πτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζή σας, εμέ όμως δεν με έχετε πάντοτε. Μετ' ολίγον θα παραδοθώ εις χείρας των σταυρωτών μου”.
Ιω. 12,9             Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
Ιω. 12,9                     Επληροφορήθηκε τότε πολύς λαός από τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς ευρίσκετο εις την Βηθανίαν και ήλθαν εκεί, όχι μόνον δια τον Ιησούν, αλλά δια να ίδουν και τον Λαζαρον, τον οποίον είχεν αναστήσει εκ νεκρών.
Ιω. 12,10           ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν,
Ιω. 12,10                   Οι αρχιερείς όταν επληροφορήθησαν αυτά, απεφάσισαν να φονεύσουν και τον Λαζαρον,
Ιω. 12,11           ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν.
Ιω. 12,11                    διότι πολλοί από τους Ιουδαίους επήγαν δι' αυτόν εις την Βηθανίαν και όταν τον έβλεπαν ζωντανόν και υγιή, αναστημένον εκ νεκρών, επίστευαν στον Ιησούν.
Ιω. 12,12           Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα,
Ιω. 12,12                   Την άλλην ημέραν πολύς λαός, που είχε έλθει δια την εορτήν, όταν ήκουσαν ότι ο Ιησούς έρχεται εις τα Ιεροσόλυμα,
Ιω. 12,13           ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.
Ιω. 12,13                   επήραν εις τα χέρια των κλάδους από φοίνικας και εβγήκαν να τον προϋπαντήσουν και εφώναζαν· “δόξα και τιμή εις αυτόν· ευλογημένος και δοξασμένος ας είναι αυτός που έρχεται εκ μέρους του Κυρίου, αυτός που είναι ο ένδοξος και αληθινός βασιλεύς του Ισραήλ.
Ιω. 12,14           εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ᾿ αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον·
Ιω. 12,14                   Ευρήκε δε ο Ιησούς ένα πουλάρι και εκάθισεν επάνω εις αυτό, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένο εις τις προφητείες·
Ιω. 12,15           μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου.
Ιω. 12,15                   Μη φοβάσαι, Ιερουσαλήμ, κόρη της Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται ταπεινός, γλυκύς, γεμάτος αγάπην δια σε, καθισμένος επάνω εις πουλάρι όνου.
Ιω. 12,16           Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.
Ιω. 12,16                   Τι εσήμαιναν τα λόγια και τα γεγονότα αυτά δεν είχαν εννοήσει οι μαθηταί του προηγουμένως, αλλ' όταν ο Ιησούς με την θριαμβευτικήν ανάστασιν του και την ένδοξον ανάληψίν του εδοξάσθη, τότε εθυμήθηκαν, ότι αυτά όλα είχαν γραφή από το Πνεύμα του Θεού δι' αυτόν και εις την εκπλήρωσιν αυτών συνείργησαν αυτοί και ο λαός, χωρίς να το ενοούν.
Ιω. 12,17           Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ᾿ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
Ιω. 12,17                   Κατά τας ώρας της μεγάλης εκείνης υποδοχής ο λαός, που ήτο μαζή του όταν ο Ιησούς εφώναξε τον Λαζαρον από το μνημείον και και τον ανέστησε εκ νεκρών, εμαρτυρούσε και επεβεβαίωνε εις τα άλλα πλήθη το μεγάλο αυτό θαύμα.
Ιω. 12,18           διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.
Ιω. 12,18                   Δι' αυτό δε και τα πολλά πλήθη του λαού τον προϋπήντησαν, διότι είχαν πληροφορηθή από αυτόπτας μάρτυρας, ότι αυτός είχε κάμει το μεγάλο τούτο θαύμα.

Τό «Τῇ Ὑπερμάχῳ» ὡς Ἐθνικός Ὕμνος


Κοντάκιον τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, 
Ἦχος πλ. δ´. Αὐτόμελον.

Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Γράφει ὁ Στρατὴς Μυριβήλης

Πρὸς τὴν Παναγία, πρὸς τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, ἀποτείνεται τὸ θαυμάσιο βυζαντινὸ τροπάρι «Τὴ Ὑπερμάχω Στρατηγῶ», ποὺ στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ ἐθνικὸς ὕμνος τοῦ ἀγωνιστικοῦ Βυζαντίου.

«Πρέπει νά προσέχουμε ἀδιάκοπα καί νά φρουροῦμε ἀπό παντοῦ τόν ἑαυτό μας, γιατί ὁ ἐχθρός ἐπιτίθεται ἀπό παντοῦ καί μέ ὅλα τά μέσα» μέρος α΄


Ὑπόθεση Θ΄(9)
«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τό βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

Στίς μοναχές πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ κοντά της, ἡ ἁγία Συγκλητική ἔλεγε: «Ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν πρέπει νά ὁπλιζόμαστε μέ κάθε μέσο, γιατί καί ἀπό ἔξω ἐπιτίθεται, καί ἀπό τά μέσα πολεμοῦν. Καί ὅπως ἀκριβῶς τό πλοῖο ἄλλοτε καταποντίζεται ἀπό τά ἐξωτερικά κύματα καί ἄλλοτε βουλιάζει ἐπειδή κάνει μέσα νερά, ἔτσι καί ἡ ψυχή: ἄλλοτε κινδυνεύει ἀπό τίς ἐξωτερικές ἐπιθέσεις τῶν πνευμάτων καί ἄλλοτε προδίδεται ἀπό τούς ἐσωτερικούς λογισμούς. Πρέπει λοιπόν καί τίς ἐξωτερικές ἐπιθέσεις τῶν πνευμάτων νά ἐπιτηροῦμε, καί τά ἐσωτερικά πάθη νά ἀνιχνεύουμε, τά ὁποῖα ἐκδηλώνονται μέ τούς λογισμούς.

Τό σκάνδαλο τοῦ Χριστιανισμοῦ


RastignireaStPaul

 Ἡ ζωὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ δὲν μοιάζει μὲ τὴ ζωὴ ἐκείνων ποὺ θέλουν νὰ ἐντυπωσιάσουν τοὺς ἄλλους, νὰ ἐπηρεάσουν μὲ τὶς θεωρίες τους τὴν πορεία τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἀποκτήσουν μαθητὲς καὶ ὀπαδούς. 
Εἶχε ὁ Κύριος τὴν ἴδια οὐσία καὶ φύση μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα. Ὅμως «ἐκένωσε» (ἄδειασε) τὸν Ἑαυτό Του ἀπὸ τὴ δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς θεότητάς Του. Πῆρε μορφὴ δούλου καὶ ἔγινε ὅμοιος μὲ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς βέβαια νὰ παύσει νὰ εἶναι Θεός. Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος μέσα στὸ χρόνο, ἔγινε ἕνας ἀπὸ μᾶς. Ἔζησε πάμφτωχα. Γι᾿ αὐτὸ καὶ εὔκολα μποροῦσε κάποιος νὰ σκανδαλισθεῖ, νὰ ἐκ­φράσει ἐπιφυλάξεις γιὰ τὴ θεότητά Του. Ὅπως ἔκανε στὴν ἀρχὴ καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητές Του, ὁ Ναθαναήλ, πού, ὅταν φίλος του Φίλιππος τὸν κάλεσε νὰ γνωρίσει καὶ αὐτὸς τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία, τὸν Χριστό, τοῦ ἀπάντησε: «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀ­γαθὸν εἶναι;»· Ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, τὸ κακόφημο καὶ ἄσημο αὐτὸ χωριό, μπορεῖ νὰ βγεῖ τίποτε καλό;

Μπορεί ἐσύ νά πονᾶς ἐκεῖ, ἀλλά ἀλλοῦ εἶναι τό πρόβλημα (Ἅγ.Πορφύριος)

Ο Γέροντας Πορφύριος διηγείται:
- Όταν υπηρετούσα στην Πολυκλινική, έβλεπα συχνά να συμβαίνει το εξής: Άρχιζε ο γιατρός να εξετάζει τον ασθενή κι εκείνος διαμαρτυρόταν και του έλεγε ότι δεν ήταν σε εκείνο το σημείο που πονούσε, αλλά αλλού. Και του έλεγε ο γιατρός: 
«Μπορεί εσύ να πονάς εκεί, αλλά αλλού είναι το πρόβλημα». Και συνέχιζε ο γέροντας Πορφύριος:

Ἀπό ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν στόν Θεό, πνευματική κατανόηση νά μήν περιμένουμε.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό, πνευματική κατανόηση να μην περιμένουμε. Να ευχόμαστε να τους συγχωρέσει ο Θεός και να τους φωτίσει. Ούτε και ανθρώπους που έχουν εγωισμό και κακότητα (ας λένε ότι είναι Χριστιανοί) να κουράζεσαι να τους πείσεις να καταλάβουν την αλήθεια, γιατί μέσα τους η αλήθεια δεν χωράει. 
 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/
 

23 Απριλίου Συναξαριστής. Γεωργίου Τροπαιοφόρου, Πολυχρονίας Μάρτυρος, Ἀθανασίου τοῦ ἀπὸ μάγων, Ἀνατολίου καὶ Πρωτολέοντος τῶν στρατηλατῶν, Γλυκερίου τοῦ γεωργοῦ, Δονάτου καὶ Θερινοῦ Μαρτύρων, Οὐαλερίου Μάρτυρος, Γεωργίου Ὁσίου ἐκ Ρωσίας, Γεωργίου τοῦ Κυπρίου Νεομάρτυρος, Λαζάρου Νεομάρτυρος, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Χρυσαφιτίσσης.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Τροπαιοφόρος (Ἑορτὴ Γεώργιος, Γεωργία)
 
Ἡ οἰκουμενικότητα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ποὺ ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴ λειτουργικὴ τέχνη, τὴν τιμὴ πρὸς τὸν Ἅγιο λαῶν καὶ φυλῶν ἀκόμα καὶ μὴ ὀρθοδόξων, τὴ λαϊκὴ θρησκευτικότητα, μαρτυρεῖται περίτρανα ἀπὸ τὴν γ’ Ὠδὴ τοῦ Κανόνος του: «Γῆ πᾶσα καὶ βρότειος φυλή, οὐρανὸς τε συγχαίρει, στρατὸς Ἀγγέλων τε, ὁ πρωτοστράτηγος γάρ, Χριστοῦ νῦν Γεώργιος ἐκ γῆς, βαίνει πρὸς οὐράνια».
Παρὰ τὴν εὐρέως διαδεδομένη τιμὴ καὶ εὐλάβεια πρὸς τὸν Ἅγιο Γεώργιο, δὲν ὑπάρχουν πολλὲς αὐθεντικὲς ἱστορικὲς πηγὲς γιὰ τὸ πρόσωπο καὶ τὸ μαρτύριό του. Πρώτη καὶ σπουδαιότερη πηγὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἀντλοῦμε πληροφορίες γιὰ τὸν βίο, τὸ μαρτύριο καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εἶναι τὸ ἱστορικὸ ποὺ συνέταξε ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἁγίου, Πασικράτης, ὁ ὁποῖος παρακολούθησε τὰ γεγονότα τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 280-285 μ.Χ., πιθανότατα στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρμενίας, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ. Ἐκεῖ, σὲ ἕνα μοναστῆρι τῆς περιοχῆς, ὁ Ἅγιος δέχθηκε τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καὶ ἔγινε μέλος τῆς Ἐκκλησίας.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 23 Απριλίου

  Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 23 Απριλίου ἐδῶ


http://hristospanagia.gr

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής