Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 22 Ἰανουαρίου


Ἀπόστολος: (Α΄Τιμ. δ΄9- 15 )
Α Τιμ. 4,9           πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·
Α Τιμ. 4,9                 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν.
Α Τιμ. 4,10         εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.
Α Τιμ. 4,10                Δι' αυτό ακριβώς και ημείς κοπιάζωμεν και γινόμεθα αντικείμενον εμπαιγμών και ειρωνειών, διότι έχομεν τας ελπίδας μας στον ζώντα Θεόν, ο οποίος είναι σωτήρ και τρφοδότης όλων των ανθρώπων, μάλιστα δε σωτήρ των πιστών, στους οποίους χαρίζει την αιωνίαν ζωήν.
Α Τιμ. 4,11         Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε.
Α Τιμ. 4,11                Αυτά να παραγγέλλης συνεχώς, αυτά που σου γράφω να διδάσκης.
Α Τιμ. 4,12         μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
Α Τιμ. 4,12                Κανείς ας μη προκαταλαμβάνεται και ας μη καταφρονή το νεαρόν της ηλικίας σου, αλλά συ, καίτοι είσαι νέος ακόμη, να γίνης τύπος και παράδειγμα των πιστών στον λόγον σου, εις την συναναστροφήν σου με τους άλλους ανθρώπους, εις την αγάπην που θα δεικνύης προς τους όλους, εις την πνευματικήν ζωήν, εις την φωτισμένην πίστιν, εις την αγνότητα και καθαρότητα της ζωής σου.
Α Τιμ. 4,13         ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
Α Τιμ. 4,13                Εως ότου έλθω να επιδίδεσαι με επιμέλειαν και προσοχήν εις την ανάγνωσιν των Γραφών, εις την παρηγορίαν και νουθεσίαν των πιστών, εις την διδασκαλίαν όλων.
Α Τιμ. 4,14         μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
Α Τιμ. 4,14                Μη αδιαφορής και μη παραμελής το χάρισμα, που υπάρχει εις σε, και το οποίον σου εδόθη με επίθεσιν των χειρών της τάξεως των πρεσβυτέρων, σύμφωνα με προφητικήν αποκάλυψιν εκ μέρους του Θεού.
Α Τιμ. 4,15         ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.
Α Τιμ. 4,15                Αυτά, που σου γράφω, να τα μελετάς πάντοτε· μέσα εις αυτά να μένης με την ψυχήν και την διάνοιαν, δια να γίνη έτσι φανερά η πρόοδός σου εις όλους, και να χρησιμεύση ως καλόν παράδειγμα.
Εὐαγγέλιο: (Λουκ. ιθ΄1- 10 )
Λουκ. 19,1         Καὶ εἰσελθὼν διήρχετο τὴν Ἱεριχώ·
Λουκ. 19,1                 Και αφού εισήλθε εις την Ιεριχώ, διέβαινε την πόλιν.
Λουκ. 19,2         καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος,
Λουκ. 19,2                Και ιδού υπήρχεν εκεί ένας άνθρωπος, ονόματι Ζακχαίος, και αυτός ήτο αρχιτελώνης και πολύ πλούσιος.
Λουκ. 19,3         καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν.
Λουκ. 19,3                 Και εζητούσε να ιδή τον Ιησούν, ποίος είναι, και δεν ημπορούσε ένεκα του πολλού πλήθους, διότι αυτός ήτο μικρός κατά το ανάστημα.
Λουκ. 19,4         καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι.
Λουκ. 19,4                Και αφού έτρεξε εμπρός, ανέβηκε εις μία συκομορέαν, χωρίς να λογαριάση την θέσιν και την ηλικίαν του, δια να ίδη τον Ιησούν, διότι από τον δρόμον εκείνον θα επερνούσε.
Λουκ. 19,5         καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι.
Λουκ. 19,5                 Και ο Κυριος αμέσως μόλις έφθασε στον τόπον της συκομορέας, ύψωσε τα μάτια του, τον είδε και είπε προς αυτόν· “Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, διότι σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου”.
Λουκ. 19,6         καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων.
Λουκ. 19,6                Και ο Ζακχαίος κατέβηκε γρήγορα και τον υπεδέχθη με μεγάλην χαράν.
Λουκ. 19,7         καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι.
Λουκ. 19,7                 Και όταν είδαν το γεγονός αυτό, εγόγγυζαν όλοι μεταξύ των και με αγανάκτησιν έλεγαν, ότι εμπήκε να καταλύση στο σπίτι αμαρτωλού ανθρώπου.
Λουκ. 19,8         σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν.
Λουκ. 19,8                Εστάθη δε ο Ζακχαίος εμπρός στον Κυριον και του είπε· “Κυριε, ιδού, τα μισά από τα υπάρχοντά μου τα δίδω στους πτωχούς. Και αν τυχόν, σαν τελώνης που είμαι, αδίκησα με ψευδείς μαρτυρίας κάποιον και εισέπραξα περισσότερα, του τα επιστρέφω τετραπλάσια”.
Λουκ. 19,9         εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν.
Λουκ. 19,9                Ο Ιησούς ιδών την ειλικρινή μετάνοιαν του Ζακχαίου είπε προς αυτόν ότι “σήμερον στο σπίτι τούτο ήλθε σωτηρία εκ μέρους του Θεού, διότι και αυτός ο αρχιτελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ, ο οποίος είχε λάβει από τον Θεόν υποσχέσεις δια την σωτηρίαν των απογόνων του.
Λουκ. 19,10        ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.
Λουκ. 19,10               Διότι ο υιός του ανθρώπου ήλθε να αναζητήση και σώση τον αμαρτωλόν άνθρωπον, που ομοιάζει με το χαμένο πρόβατο”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή ΙΕ’ Λουκᾶ: Ἡ μετάνοια τοῦ Ζακχαίου (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)


(Λουκ. ιθ’ 1-10)
Όποιος θέλει να δει το Χριστό, πρέπει να σκαρφαλώσει πνευματικά, να υπερβεί τη φύση, γιατί ο Χριστός είναι ανώτερος απ’ αυτήν. Είναι πιο εύκολο να δεις ένα βουνό όταν είσαι πάνω σ’ ένα λόφο, παρά όταν βρίσκεσαι σε μια κοιλάδα. Ο Ζακχαίος ήταν κοντόσωμος άνθρωπος. Επειδή ήθελε πολύ να δει το Χριστό όμως, σκαρφάλωσε σ’ ένα ψηλό δέντρο. Εκείνος που θέλει να πλησιάσει το Χριστό πρέπει να εξαγνιστεί, γιατί θα συναντήσει τον Άγιο των αγίων, τον Ιερό των ιερών. Ο Ζακχαίος είχε μολυνθεί από τη φιλοχρηματία και την ασπλαχνία. Έτσι όταν αποφάσισε να συναντήσει το Χριστό, έσπευσε να εξαγνιστεί με μετάνοια και με έργα ελέους. Μετάνοια είναι η απομάκρυνση απ’ όλους τους παλιούς δρόμους που πατούν τα πόδια των ανθρώπων, αυτούς που ακολουθούν οι σκέψεις κι οι επιθυμίες τους, και η επιστροφή σ’ έναν καινούργιο δρόμο: στο μονοπάτι του Χριστού. Πώς όμως μπορεί να μετανοήσει ένας αμαρτωλός αν η καρδιά του δε συναντήσει το Χριστό και δεν αναγνωρίσει την αμαρτωλότητά του; Προτού ο κοντόσωμος Ζακχαίος δει τον Κύριο με τα σωματικά μάτια του, τον συνάντησε εσωτερικά, με την καρδιά του, και μετανόησε για όλες τις πράξεις του.

Οἱ τέλειοι χριστιανοί, ἔχοντας καθαρίσει τά αἰσθητήριά τους, ὅταν κοίταζαν τόν οὐρανό, ἔβλεπαν στόν ἀέρα ἐκεῖνα πού ἐμεῖς δέν βλέπουμε μέ τά σαρκικά μάτια μας.


 «Μας περιμένει φοβερή Κρίση καί τρομερή φωτιά», Λέει ο απόστολος Παύλος, «πού θα καταφάει όσους είναι αντίθετοι στον Θεό. Αν κανείς παραβεί τόν μωσαϊκό νόμο, θανατώνεται χωρίς έλεος, άμα καταθέσουν δύο ή τρεις μάρτυρες. Σκεφτείτε πόσο αυστηρότερη τιμωρία αξίζει εκείνος πού εξευτέλισε τον Υιό του Θεού, πού θεώρησε χωρίς αξία τό Αίμα της νέας διαθήκης, μέ το όποιο εξαγνίστηκε, καί που εξύβρισε το Άγιο Πνεύμα, τό οποίο του δώρισε τη χάρη. Ξέρουμε ποιος είναι Αυτός που είπε, “Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος” καί τό άλλο, “Ό Κύριος θα κρίνει τόν λαό Του”. Είναι φοβερό να πέσει κανείς στα χέρια τού αληθινού Θεού».

Ο χώρος ανάμεσα στον ουρανό καί τη γη, ανάμεσα στη «θριαμβεύουσα» Εκκλησία καί τη «στρατευομένη», συνήθως στήν Αγία Γραφή, στα πατερικά συγγράμματα αλλά καί στήν κοινή γλώσσα ονομάζεται αέρας. Θα παρουσιάσουμε, λοιπόν, τόν αέρα αυτόν πού περιβάλλει τη γη καί εκτείνεται από την επικράτεια της μέχρι τό διάστημα, το άγνωστο γιά τούς επιστήμονες διάστημα. Θα εξετάσουμε ότι είναι πιο ουσιαστικό καί πιο αναγκαίο, ότι είναι ωφέλιμο γιά τή σωτηρία μας.

« «Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» »


Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα

Ἕνα πνευματικό παιδί τοῦ Γέροντα, πού λεγόταν Θεοδοσία, πρίν γίνει ἡ ἐπανάσταση τοῦ 1917 ἦταν πλούσια καί βοηθοῦσε τήν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νιέβσκι. Μετά ἡ Λαύρα ἔκλεισε καί οἱ μοναχοί της ἐξορίστηκαν. Συνελήφθη καί ἡ Θεοδοσία καί στάλθηκε στό στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
Βγῆκε ἀπό τήν φυλακή τελείως ἄρρωστη, δέν μπόρεσε νά βρεῖ δουλειά γιά νά βγάλει τό ψωμί της καί οὔτε εἶχε σπίτι πού νά μένει. Ἔτσι βαθιά ἀπελπισμένη νόμιζε ὅτι ἔφτασε ἡ τελευταία της ὥρα. Τότε ἦλθε σ᾿ αὐτήν μία ἀπεσταλμένη τοῦ Γέροντα καί τῆς εἶπε:
«Ὁ Γέροντας σέ καλεῖ στή Βίριτσα».
Τί ἔγινε μετά, λέει ἡ ἴδια ἡ Θεοδοσία. «Δέν πίστεψα στά λόγια της καί τῆς εἶπα:

Οἱ Ἐπίσκοποι πρέπει νά εἶναι ὑπεράνω κριτικῆς; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν  Πειραιεί  τη 16η Ιανουαρίου 2017 .
ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΚΡΙΤΙΚΗΣ;
          Είναι όντως πολύ ανησυχητικό το φαινόμενο του επισκοποκεντρισμού στις μέρες μας, το οποίο, βεβαίως, δεν έχει σχέση με την περί επισκοπικής διακονίας ορθόδοξη παράδοση της Εκκλησίας μας. Κι’ αυτό διότι εισέβαλλε στην Εκκλησία μας, ως νοοτροπία, η ιεροκρατία του αιρετικού παπισμού, η οποία απορρέει από την απόλυτη «θεϊκή» εξουσία του «Πάπα», ο οποίος «αντιπροσωπεύει» το Χριστό στη γη, ως «Vicarious Christi» και κυβερνά την «εκκλησία», με βοηθούς του τους «κληρικούς» του. Εκκλησία για τον παπισμό δεν είναι το Σώμα του Χριστού, αλλά το ορατό κυβερνητικό σχήμα (πάπας – κληρικοί).
 Ο κυβερνώμενος λαός δεν είναι το ένα σώμα του Χριστού, αλλά κάτι διαφορετικό από τους κληρικούς, γι’ αυτό και του αποστέρησαν να κοινωνεί από το Αίμα του Χριστού, από το οποίο κοινωνούν μόνο οι «κληρικοί». Αυτή η αντιχριστιανική νοοτροπία και πρακτική πέρασε δυστυχώς και στον ορθόδοξο χώρο μας από τη μακροχρόνια δράση των αιρετικών δυτικών (μισιοναρίων) και την συναναστροφή των ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών θεολόγων με αυτούς, σπουδάζοντας στα δυτικά πανεπιστήμια. Δεν είναι τυχαίο πως μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, λέγοντας Εκκλησία, εννοεί την Ιεραρχία!

«Ἡ Εὐχή μέσα στόν κόσμο»


π. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Πρέπει νά εἶναι συνεχής φροντίδα μας τό πῶς θά ἀπαλλάξουμε τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας ἀπό τίς φθοροποιές καί καταστρεπτικές ἐπιδράσεις τῶν διαφόρων παθῶν πού ἔχουμε συσσωρεύσει μέσα μας καί μᾶς ἔχουν αἰχμαλωτίσει.

......

Μέ τήν αἰχμαλωσία τῆς καρδιᾶς ὁ νοῦς θολώνει καί ἀμαυρώνεται τό «κατ᾿ εἰκόνα». Γι᾿ αὐτό καί ἡ σύστασις τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «πάσῃ φυλακῇ τήρει σήν καρδίαν» καί τό «πρόσεχε σεαυτῷ, μή γένηται ρῆμα κρυπτόν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀνόμημα». Δηλαδή, πρόσεχε μήπως κάποιος κρυφός λογισμός γίνη μέσα στήν καρδιά σου ἀνόμημα, πτῶσις, πάθος καί αἰχμαλωσία.

........

Καί ἐπειδή ὅλοι μας ἔχουμε μέσα μας κάποια πάθη, πού τά ἱκανοποιοῦμε ἄλλος λιγότερο καί ἄλλος περισσότερο, ὀφείλουμε νά νεκρώσουμε τίς ρίζες τους. Οἱ ρίζες ἀχρηστεύονται, ἄν δέν τραφοῦν.

«Θεέ μου! Τό ὄνομά Σου εἶναι ἀγάπη! »


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Θεέ μου! Πόσο μᾶς εὐχαριστεῖ νά βλέπουμε πώς πλησίον μας μᾶς ἀγαπᾶ καί μᾶς συμπαθεῖ!
Ποιός μπορεῖ νά περιγράψει αὐτήν τή μακαριότητα τῆς καρδιᾶς πού διαπερνᾶται ἀπό τήν ἀγάπη τῶν ἄλλων πρός ἐμᾶς, ἀλλά κι ἀπό τή δική μου ἀγάπη πρός τούς ἄλλους; Εἶναι ἀπερίγραπτο. Κι ἄν ἐδῶ στή γῆ ἀμοιβαία ἀγάπη μᾶς εὐφραίνει τόσο πολύ, τότε μέ πόση γλυκύτητα κι ἀγάπη θά ᾿ μαστε πληρωμένοι στούς οὐρανούς, ὅταν θά συγκατοικήσουμε μέ τό Θεό, μέ τή Μητέρα Του, μέ τίς οὐράνιες δυνάμεις καί μέ τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ;
Ποιός μπορεῖ νά συλλάβει καί νά περιγράψει τέτοια εὐτυχία καί μακαριότητα;

Γιά τό πῶς οἱ άνθρωποι πρέπει νά γίνουν σάν παιδιά, ὥστε νά γίνουν ὑιοί τοῦ Θεοῦ, «ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία, οὐ μή εἰσέλθητε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ., 18:3)


Γιά το πώς οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν σάν παιδιά, ώστε να γίνουν υιοί του Θεού, «αμήν λέγω υμίν εάν μη στραφήτε καί γένησθε ως τά παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ., 18:3)
Αυτά λέγει Κύριος και ο λόγος Του είναι άγιος και αληθινός. Τι πλεονέκτημα έχουν τα παιδιά έναντι των μεγάλων;’Έχουν τρία πλεονεκτήματα: την πίστη, την υπακοή καί την συγχωρητικότητα. Τό παιδί ρωτάει τον γονιό του γιά τα πάντα και, ασχέτως του τί απαντά εκείνος, πιστεύει τόν γονιό του. Τό παιδί υπάκουει στον γονιό του καί εύκολα υποτάσσει το θέλημά του στο θέλημα του γονιού του.
 Τό παιδί είναι συγχωρητικό καί, μολονότι προκαλεί εύκολα, συγχωρεί γρήγορα. Ο Κύριός μας απαιτεί καί τά τρία αυτά από όλους τους ανθρώπους, δηλαδή πίστη, υπακοή καί συγχωρητικότητα. Επιθυμεί οι άνθρωποι να πιστεύουν σ’ Αυτόν απροϋπόθετα, χωρίς όρους, όπως ένα παιδί πιστεύει στον γονιό του- καί να είναι συγχωρητικοί ο ένας μέ τον άλλον, αμνησίκακοι, χωρίς να απαντούν στο κακό με κακό.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής