Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι:"Ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, φτιάχνει ἀνθρώπους σωστούς"

 
   "...Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, φτιάχνει ἀνθρώπους σωστούς. Φτιάχει πρόσωπα κι ὄχι εὔκολα χειραγωγήσιμη μάζα...
   Ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μᾶς μαθαίνει πῶς νά γίνουμε πρόσωπα, πῶς νά σεβόμαστε τήν ἐλευθερία καί τό αὐτεξούσιο, πού μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός, καί νά μήν γινόμαστε «δοῦλοι ἀνθρώπων». Μᾶς μαθαίνει πῶς νά ἔχουμε ἄποψη, νά ἔχουμε γνώμη...".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 
Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 51  http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
www.hristospanagia.gr
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν  π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό ἄγχος.Πῶς δημιουργεῖται καί πῶς θεραπεύεται

 Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀπομαγνηματοφωνημένη ὁμιλία 'Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό ἄγχος, πῶς δημιουργεῖται καί πῶς θεραπεύεται".
Τίτλος ἀποσπάσματος: Ὁ μοναχός μέ τό ἰαματικό χάρισμα.
 
  Σχολιάζει ὁ Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θεωροῦμε κατάλληλη τήν στιγμή, χάριν νουθεσίας, νά παραθέσουμε τήν διήγηση γιά κάποιον μοναχό, ὁ ὅποιος ὑπέταξε τό δικό του θέλημα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀπόλαυσε μεγάλη εἰρήνη στήν ψυχή του, λαμβάνοντας ἀπό τόν Θεό τό ἰαματικό χάρισμα (Σχ.:τό χάρισμα δηλαδή νά θεραπεύει).
Πολλοί ἀσθενεῖς γίνονταν καλά μόνο μέ τό ἄγγιγμα τοῦ ἐνδύματός του. Παντοῦ συναντοῦσε μεγάλο σεβασμό στό πρόσωπό του.
Μεταξύ αὐτῶν, οἱ ἀδελφοί της μονῆς ἐκπλήττονταν πολύ μέ ὅσα γίνονταν ἀπό τόν συμμοναστή τους, ἐπειδή δέν παρατηροῦσαν σ' αὐτόν κανένα ἰδιαίτερα ἐξέχον ἀσκητικό ἀγώνισμα οὔτε αὐστηρή νηστεία οὔτε ὑπερβολικούς κόπους οὔτε κάτι ἄλλο. Ζοῦσε ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι.
Ἕνα μόνο πράγμα κρατοῦσε μέ αὐστηρότητα:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_317.html#more

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Τετάρτης 16 Σεπτεμβρίου


Ἀπόστολος: (Β΄ Κορ. στ΄ 1-10 ) 

1 Συνεργοῦντες δ κα παρακαλομεν μ ες κενν τν χριν το Θεο δξασθαι μς·
2 λγει γρ· καιρ δεκτ πκουσ σου κα ν μρ σωτηρας βοθησ σοι· δο νν καιρς επρσδεκτος, δο νν μρα σωτηρας·
3 μηδεμαν ν μηδεν διδντες προσκοπν, να μ μωμηθ διακονα,
4 λλ᾿ ν παντ συνιστντες αυτος ς Θεο δικονοι, ν πομον πολλ, ν θλψεσιν, ν νγκαις, ν στενοχωραις,
5 ν πληγας, ν φυλακας, ν καταστασαις, ν κποις, ν γρυπναις, ν νηστεαις,
6 ν γντητι, ν γνσει, ν μακροθυμίᾳ, ν χρησττητι, ν Πνεματι γίῳ, ν γπ νυποκρτ,
7 ν λγ ληθεας, ν δυνμει Θεο, δι τν πλων τς δικαιοσνης τν δεξιν κα ριστερν,
8 δι δξης κα τιμας, δι δυσφημας κα εφημας, ς πλνοι κα ληθες,
9 ς γνοομενοι κα πιγινωσκμενοι, ς ποθνσκοντες κα δο ζμεν, ς παιδευμενοι κα μ θανατομενοι,
10 ς λυπομενοι ε δ χαροντες, ς πτωχο πολλος δ πλουτζοντες, ς μηδν χοντες κα πντα κατχοντες.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

1 Σὰν συνεργάται του σᾶς παρακαλοῦμεν νὰ μὴ δεχθῆτε μάταια τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ,
2 διότι λέγει, Εἰς καιρὸν εὐνοίας σὲ ἄκουσα καὶ εἰς ἡμέραν σωτηρίας σὲ ἐβοήθησα. Ὁ καιρὸς εὐνοίας εἶναι τώρα, ἡ ἡμέρα σωτηρίας εἶναι τώρα.
3 Δὲν δίνομεν σὲ κανένα καμμίαν ἀφορμὴν προσκόμματος διὰ νὰ μὴ δυσφημισθῇ ἡ ὑπηρεσία μας,
4 ἀλλὰ σὰν ὑπηρέται τοῦ Θεοῦ συσταίνομε τοὺς ἑαυτούς μας σὲ ὅλα διὰ τῆς μεγάλης ὑπομονῆς μας σὲ θλίψεις, σὲ ταλαιπωρίες, σὲ στερήσεις,
5 σὲ μαστιγώσεις, σὲ φυλακίσεις, σὲ ταραχές, σὲ κόπους, σὲ ἀγρυπνίες καὶ πεῖναν·
6 μὲ ἁγνότητα, σύνεσιν, μακροθυμίαν καὶ καλωσύνην, μὲ Πνεῦμα Ἅγιον, μὲ ἀγάπη χωρὶς ὑπόκρισιν,
7 μὲ τὸ κήρυγμα τῆς ἀληθείας καὶ μὲ δύναμιν Θεοῦ, μὲ τὰ ὅπλα τῆς δικαιοσύνης, τὰ ἐπιθετικὰ καὶ ἀμυντικά,
8 σὲ τιμὴν καὶ ἀτίμωσιν, σὲ δυσφημήσεις καὶ ἐπαίνους, σὰν λαοπλάνοι καὶ ὅμως ἀληθινοί,
9 σὰν ἄγνωστοι καὶ ὅμως πολὺ γνωστοί, σὰν νὰ πεθαίναμε καὶ ὅμως ζοῦμε, σὰν τιμωρούμενοι καὶ ὅμως μὴ θανατούμενοι,
10 σὰν λυπημένοι καὶ ὅμως πάντοτε χαρούμενοι, σὰν πτωχοὶ καὶ ὅμως κάνοντες πολλούς πλουσίους, σὰν νὰ μὴ ἔχωμεν τίποτε καὶ ὅμως κατέχομεν τὰ πάντα. 
Εὐαγγέλιο: (Λουκ . ζ΄ 36-50) 

μρωσις τν ποδιν το ησο κα παραβολ τν δο χρεοφειλετν

36 ᾿Ηρτα δ τις ατν τν Φαρισαων να φγ μετ᾿ ατο· κα εσελθν ες τν οκαν το Φαρισαου νεκλθη.
37 Κα δο γυν ν τ πλει τις ν μαρτωλς, κα πιγνοσα τι νκειται ν τ οκίᾳ το Φαρισαου, κομσασα λβαστρον μρου
38 κα στσα πσω παρ τος πδας ατο κλαουσα, ρξατο βρχειν τος πδας ατο τος δκρυσι κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμασσε, κα κατεφλει τος πδας ατο κα λειφε τ μρ.
39δν δ Φαρισαος καλσας ατν επεν ν αυτ λγων· οτος ε ν προφτης, γνωσκεν ν τς κα ποταπ γυν τις πτεται ατο, τι μαρτωλς στι.
40 Κα ποκριθες ησος επε πρς ατν· Σμων, χω σο τι επεν. δ φησι· διδσκαλε, επ.
41 Δο χρεωφειλται σαν δανειστ τινι· ες φειλε δηνρια πεντακσια, δ τερος πεντκοντα.
42 Μ χντων δ ατν ποδοναι, μφοτροις χαρσατο· τς ον ατν, επ, πλεον ατν γαπσει;
43 ποκριθες δ Σμων επεν· πολαμβνω τι τ πλεον χαρσατο. δ επεν ατ· ρθς κρινας.
44 Κα στραφες πρς τν γυνακα τ Σμωνι φη· βλπεις τατην τν γυνακα; Εσλθν σου ες τν οκαν, δωρ π τος πδας μου οκ δωκας· ατη δ τος δκρυσιν βρεξ μου τος πδας κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμαξε.
45 Φλημ μοι οκ δωκας· ατη δ φ᾿ ς εσλθεν ο διλιπε καταφιλοσ μου τος πδας.
46 λαίῳ τν κεφαλν μου οκ λειψας· ατη δ μρ λειψ μου τος πδας.
47 Ο χριν λγω σοι, φωνται α μαρται ατς α πολλα, τι γπησε πολ· δ λγον φεται, λγον γαπ.
48 Επε δ ατ· φωντα σου α μαρται.
49 Κα ρξαντο ο συνανακεμενοι λγειν ν αυτος· τς οτς στιν ς κα μαρτας φησιν;50 Επε δ πρς τν γυνακα· πστις σου σσωκ σε· πορεου ες ερνην.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

Ἡ μύρωσις τῶν ποδιῶν τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἡ παραβολὴ τῶν δύο χρεοφειλετῶν

36 Ἕνας ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους τὸν προσκάλεσε σὲ γεῦμα· καὶ ὅταν ἐμπῆκε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Φαρισαίου, ἐκάθησε εἰς τὸ τραπέζι.
37 Εἰς τὴν πόλιν ἔμενε μία γυναῖκα, ποὺ ἦτο ἁμαρτωλὴ καὶ ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἐγευμάτιζε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Φαρισαίου, ἔφερε ἕνα ἀλαβάστρινον δοχεῖον μὲ μύρον,
38 ἐστάθηκε πίσω κοντὰ εἰς τὰ πόδια του καὶ ἔκλαιε, καὶ ἄρχισε μὲ τὰ δάκρυα νὰ βρέχῃ τὰ πόδια του καὶ μὲ τὰ μαλλιά της ἐσφόγγιζε καὶ φιλοῦσε τὰ πόδια του καὶ τὰ ἄλειφε μὲ μύρον.
39 Ὅταν εἶδε αὐτὸ ὁ Φαρισαῖος, ποὺ τὸν εἶχε προσκαλέσει, εἶπε μέσα του, «Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο προφήτης, θὰ ἐγνώριζε ποιὰ καὶ ποιοὺ εἴδους εἶναι ἡ γυναῖκα αὐτὴ ποὺ τὸν ἀγγίζει, διότι εἶναι ἁμαρτωλή».
40 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Σίμων, ἔχω κάτι νὰ σοῦ πῶ». «Λέγε, Διδάσκαλε», εἶπε αὐτός.
41 «Ἔνας δανειστὴς εἶχε δύο χρεοφειλέτας, ὁ ἕνας χρωστοῦσε πεντακόσια δηνάρια καὶ ὁ ἄλλος πενήντα.
42 Ἐπειδὴ δὲν εἶχαν νὰ τοῦ τὰ ἐπιστρέψουν, τὰ ἐχάρισε καὶ εἰς τοὺς δύο. Ποιὸς λοιπὸν ἀπὸ αὐτοὺς θὰ τὸν ἀγαπήσῃ περισσότερον;».
43 Ἀπεκρίθη ὁ Σίμων, «Νομίζω ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐχάρισε τὰ περισσότερα». Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Σωστὰ ἔκρινες».
44 Ἐστράφηκε τότε εἰς τὴν γυναῖκα καὶ εἶπε εἰς τὸν Σίμωνα, «Βλέπεις αὐτὴν τὴν γυναῖκα; Ἐμπῆκα εἰς τὸ σπίτι σου, καὶ δὲν μοῦ ἔδωκες νερὸ γιὰ τὰ πόδια μου, αὐτὴ ὅμως μοῦ ἔβρεξε τὰ πόδια μὲ τὰ δάκρυά της καὶ μὲ τὰ μαλλιά της τὰ σφόγγισε.
45 Ἕνα φίλημα δὲν μοῦ ἔδωκες. Αὐτὴ ὅμως ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐμπῆκα δὲν ἔπαυσε νὰ μοῦ φιλῇ τὰ πόδια.
46 Δὲν μοῦ ἄλειψες τὸ κεφάλι μὲ λάδι, αὐτὴ ὅμως μὲ μύρον ἄλειψε τὰ πόδια μου.
47 Διὰ τοῦτο σοῦ λέγω, συγχωρήθηκαν οἱ πολλὲς ἁμαρτίες της· ἡ μεγάλη ἀγάπη της τὸ δείχνει· ἐνῷ ἐκεῖνος εἰς τὸν ὁποῖον συγχωροῦνται λίγα, δείχνει λίγη ἀγάπη».
48 Εἶπε τότε εἰς αὐτήν, «Σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες».
49 Καὶ ἄρχισαν οἱ συμπαρακαθήμενοι νὰ λέγουν μέσα τους, «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ καὶ ἁμαρτίες συγχωρεῖ;».50 Εἶπε τότε εἰς τὴν γυναῖκα, «Ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε· πήγαινε εἰς εἰρήνην».


ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής