Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 24 Δεκεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. γ΄8- 12 )
Γαλ. 3,8             προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.
Γαλ. 3,8                     Επειδή δε η Αγία Γραφή προείδεν ότι από την πίστιν και δια μέσου της πίστεως έμελλεν ο Θεός να δικαιώση και σώση τα έθνη, προανήγγειλε την χαρμόσυνον αγγελίαν στον Αβραάμ, ότι “δια σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη” και όχι μόνον το ιουδαϊκόν.
Γαλ. 3,9             ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.
Γαλ. 3,9                     Ωστε παίρνουν τας ευλογίας του Θεού και ευλογούνται μαζή με τον πιστόν Αβραάμ όσοι πιστεύουν, είτε Εβραίοι είναι είτε εθνικοί.
Γαλ. 3,10           Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά·
Γαλ. 3,10                   Διότι όσοι ευρίσκονται κάτω από τας τυπικάς διατάξστου Νομου, ευρίσκονται υπό την κατάραν. Επειδή εις αυτόν τούτον τον Νομον έχει γραφή· “είναι καταράμενος καθένας που δεν μένει πιστός και δεν τηρεί όλα όσα είναι γραμμένα στο βιβλίον του Νομου”.
Γαλ. 3,11           ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον· ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.
Γαλ. 3,11                    Οτι δε δια μέσου του μωσαϊκού Νομου κανείς δεν παίρνει την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν. Διότι εις αυτόν τούτον τον Νομον γράφεται, ότι “ο δίκαιος θα ζήση και θα επιτύχη την σωτηρίαν του δια της πίστεως”.
Γαλ. 3,12           ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾿ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.
Γαλ. 3,12                   Ο Νομος όμως δεν στηρίζεται εις την πίστιν και δεν δίδει δικαίωσιν δια της πίστεως, αλλ' όπως γράφεται εις αυτόν, “εκείνος ο άνθρωπος που ετήρησεν όλα τα προστάγματα του Νομου, αυτός θα ζήση δι' αυτών”. (Κανείς όμως δεν ημπόρεσε ούτε θα ημπορέση να τηρήση όλον τον Νομον, και άρα όλοι ευρίσκονται υπό κατάραν εξ αιτίας των παραβάσεων του).
Εὐαγγέλιο: (Λουκ. ιγ΄19- 29 )
Λουκ. 13,19        ὁμοία ἐστὶ κόκκῳ σινάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔβαλεν εἰς κῆπον ἑαυτοῦ· καὶ ηὔξησε καὶ ἐγένετο εἰς δένδρον μέγα, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσεν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.
Λουκ. 13,19               Είναι ομοία με ένα κόκκον σιναπιού, τον οποίον ένας άνθρωπος επήρε και τον έσπειρεν στον κήπον του· και εμεγάλωσε και έγινε δένδρον μεγάλον και τα πτηνά του ουρανού εφώλιασαν εις τα κλωνάρια του”.(Μικρά και ασήμαντος φαίνεται η Εκκλησία του Χριστού. Θα γιγαντωθή όμως, θα απλωθή εις όλην την οικουμένην και θα περιλάβη αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων).
Λουκ. 13,20        Πάλιν εἶπε· τίνι ὁμοιώσω τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ;
Λουκ. 13,20              Παλιν είπε· “με τι να παρομοιάσω την βασιλείαν του Θεού;
Λουκ. 13,21        ὁμοία ἐστὶ ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἔκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον.
Λουκ. 13,21               Είναι ομοία με προζύμι, που το επήρε μία γυναίκα και το ανακάτεψε εις τριάντα και πλέον κιλά αλεύρι, έως ότου όλο το ζυμάρι εζυμώθη και έγινε κατάλληλο για ψωμί.(Η βασιλεία του Θεού φαίνεται μικρά, αλλά έχει τεραστίαν δύναμιν, δια να ζυμώση σιγά-σιγά και μεταβάλη στο καλύτερον την ανθρωπότητα).
Λουκ. 13,22        Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ πορείαν ποιούμενος εἰς Ἱερουσαλήμ.
Λουκ. 13,22              Και επερνούσε μέσα από πόλεις και χωριά διδάσκων το ευαγγέλιον, ενώ συγχρόνως εξακολουθούσε να κατευθύνεται εις την Ιερουσαλήμ.
Λουκ. 13,23        εἶπε δέ τις αὐτῷ· Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς·
Λουκ. 13,23              Τον ερώτησε δε κάποιος· “Κυριε, ολίγοι τάχα είναι εκείνοι, που σώζωνται;” Εκείνος δε είπε προς αυτούς, που τον ακολουθούσαν·
Λουκ. 13,24        ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν.
Λουκ. 13,24              “αγωνίζεσθε να εισέλθετε εις την βασιλείαν του Θεού, δια της στενής πύλης, από την θύραν και τον δρόμον που απαιτούν κόπους και θυσίας. Σας λέγω δε, ότι πολλοί θα ζητήσουν να μπουν, αλλά επειδή δεν έχουν σταθεράν την απόφασιν να αγωνισθούν, δεν θα ημπορέσουν να το επιτύχουν.
Λουκ. 13,25        ἀφ᾿ οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάναι καὶ κρούειν τὴν θύραν λέγοντες· Κύριε Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν· καὶ ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ.
Λουκ. 13,25              Οταν δε κάποτε σηκωθή ο οικοδεσπότης και κλείση καλά την θύραν και αρχίσετε σεις να στέκεσθε έξω και να κτυπάτε λέγοντες· Κυριε, Κυριε άνοιξέ μας, τότε θα αποκριθή και θα σας πη· Δεν ξέρω από που είσθε. Δεν σας γνωρίζω καθόλου, (Ανοικτή θύρα, δια να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού, είναι η παρούσα ζωη. Οταν όμως την κλείση ο θάνατος, μάλιστα δε η δευτέρα παρουσία, τότε ποτέ πλέον δεν θα ξανανοίξη δια τους αμετανοήτους αμαρτωλούς).
Λουκ. 13,26        τότε ἄρξεσθε λέγειν· ἐφάγομεν ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας·
Λουκ. 13,26              Τοτε θα αρχίσετε να λέγετε. Εφάγαμε και επιαμε εμπρός σου. Και εις τας πλατείας μας, όπου ήμεθα συγκεντρωμένοι, εδίδαξες και σε ηκολουθήσαμεν.
Λουκ. 13,27        καὶ ἐρεῖ· λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ· ἀπόστητε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀδικίας.
Λουκ. 13,27              Και θα πη τότε ο οικοδεσπότης· Σας λέγω τούτο, δεν ξεύρω από που είσθε, φύγετε μακρυά από εμέ όλοι όσοι επράξατε αδικίας και εμείνατε αμετανόητοι.
Λουκ. 13,28        ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ὄψησθε Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ὑμᾶς δὲ ἐκβαλλομένους ἔξω,
Λουκ. 13,28              Εκεί, μακρυά από την βασιλείαν του Θεού, εις την αιωνίαν καταδίκην, θα είναι ο θρήνος και τα δάκρυα, το τρίξιμο των δοντιών από τον ανυπόφορον πόνον, όταν θα ίδετε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτας εις την βασιλείαν του Θεού, σας δε να διώχνουν έξω.
Λουκ. 13,29        καὶ ἥξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ ἀπὸ βοῤῥᾶ καὶ νότου, καὶ ἀνακλιθήσονται ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.
Λουκ. 13,29              Και θα έρθουν πλήθος άνθρωποι από τα διάφορα σημεία της οικουμένης, από την Ανατολήν και την Δυσιν, από τον Βορράν και το Νοτον, και θα παρακαθίσουν ολόχαροι στο τρισμέγιστο τραπέζι της βασιλείας του Θεού.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος: "Κάθε προσευχή στήν ὁποία δέν μοχθήσει τό σῶμα καί δέν ἔχει θλίψη ἡ καρδιά, ἔκτρωμα θεωρεῖται. Διότι γίνεται χωρίς ψυχή αὐτή ἡ προσευχή".


ΛΟΓΟΣ ΟΣΤ': ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ


Άλλοτε πάλι πήγα σε έναν παλιό γέροντα, καλό και ενάρετο που με αγαπούσε πολύ. Ήταν φωτισμένος στη γνώση και με βάθος καρδιάς και έλεγε αυτά που του χορηγούσε η Θεία Χάρη. Δεν έβγαινε συχνά από το κελί του παρά μόνο στις άγιες συνάξεις. Ζούσε δε ησυχαστικά προσέχοντας τον εαυτό του.
Σε αυτόν είπα κάποτε: "Πάτερ μου, μού ήρθε ένας λογισμός να πάω την Κυριακή στη στοά της Εκκλησίας και εκεί να καθίσω από νωρίς, ώστε ο κάθε εισερχόμενος και εξερχόμενος βλέποντάς με να με εξευτελίσει.
Σε αυτά μου απάντησε ο γέροντας: 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτη -Ὁ θρῆνος τοῦ Ἀδάμ


Ὁ Ἀδάμ, ὁ πατέρας τῆς οἰκουμένης, ἐγνώριζε στόν Παράδεισο τή γλυκύτητα τῆς θείας ἀγάπης. Ἔτσι, μετά τήν ἔξωσή του ἀπό τόν Παράδεισο γιά τό ἁμάρτημά του, ἐγκαταλειμμένος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, θλιβόταν πικρά καί ὀδυρόταν μέ βαθεῖς στεναγμούς. Ὅλη ἡ ἔρημος ἀντηχοῦσε ἀπό τούς λυγμούς του. Ἡ ψυχή του βασανιζόταν μέ τή σκέψη: «Ἐλύπησα τόν ἀγαπημένο μου Θεό». Δέν μετάνοιωνε τόσο γιά τήν Ἐδέμ καί τό κάλλος της, ὅσο γιά τήν ἀπώλεια τῆς θείας ἀγάπης, πού τραβᾶ ἀχόρταγα τήν ψυχή στό Θεό.
Τό ἴδιο καί κάθε ψυχή πού γνώρισε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα τό Θεό κι ὕστερα ἔχασε τή χάρη, δοκιμάζει τό ἀδαμιαῖο πένθος. Θλίβεται ἡ ψυχή καί μεταμελεῖται σφοδρῶς, ὅταν προσβάλη τόν ἀγαπημένο Κύριο.
Βασανιζόταν κι ὀδυρόταν στή γῆ ὁ Ἀδάμ κι ἡ γῆ δέν τοῦ ἔδινε χαρά. Νοσταλγοῦσε τό Θεό κι ἐφώναζε:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Θαυμαστή καί ὡφέλιμη διήγηση γιά τήν ἁπλότητα τῆς καρδιᾶς!


Επιμέλεια Ιερομόναχου ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΟY

Διηγήθηκε ένας από τους Αγίους Πατέρες την ακόλουθη ιστορία που άκουσε στην έρημο της Θηβαϊδας. Συνέβηκε κάποτε και πέρασε από την έρημο ένας μεγάλος πνευματικός και στην αρετή περιβόητος. Τότε πολλοί από τους Πατέρες έτρεχαν και εξομολογούντο σ’αυτόν, μεταξύ τους δε πήγε και ένας απλός και άκακος άνθρωπος βοσκός στο επάγγελμα, που δεν ήξερε τι θα πει αμαρτία μόνη του δε επιθυμία ήταν πως να κερδίσει το παράδεισο. Ο πνευματικός τότε του είπε να κρατεί τον ίσιο δρόμο και θα φθάσει στο παράδεισο. Άκακος όπως ήταν ερμήνευσε κατά γράμμα τα λόγια του πνευματικού και περπατώντας τρεις μέρες έφτασε σ’ένα μοναστήρι και στον ηγούμενο τον πόθο του. Από τα λόγια του ο ηγούμενος εννόησε την απλότητα και ακεραιότητα του, τον δέχτηκε στο μοναστήρι και αφού τον έκαμε μοναχό τον έβαλε να «φιλοκαλή» την Εκκλησίαν, δηλαδή τον έκαμε νεωκόρο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ θεοδικία στὴν Παλαιὰ Διαθήκη


† Ἐπισκόπου Γόρτυνος Ἱερεμία,
Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Παν/μίου ἐπὶ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
 
Στὴν σύντομη αὐτὴ παλαιοδιαθηκική μας μελέτη θὰ μιλήσουμε γιὰ ἕνα θεολογικὸ θέμα, τὸ ὁποῖο ταράσσει πραγματικὰ ὅλη τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, χωρὶς νὰ δίνεται ἐπαρκὴς λύση σ΄ αὐτό. Εἶναι τὸ θέμα τῆς θεοδικίας. Βασικὰ μόνο στοιχεῖα θὰ δώσουμε ἐδῶ στὸ θέμα αὐτό, γιατί ἡ διεξοδική του ἀνάπτυξη ἀποτελεῖ ὁλόκληρη πραγματεία.
1. Τὸ περὶ θεοδικίας θέμα ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἀλήθεια ὅτι ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἔχει ἐγκόσμιο χαρακτῆρα καὶ διὰ τοῦτο τονίζεται πολὺ ὁ πλοῦτος τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν ὡς εὐλογία Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του. Ἀντὶ ἄλλου χωρίου λέγουμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ στὸ βιβλίο τοῦ Ἡσαΐου: «Ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε» (1,19). Ἀποτελεῖ πρόβλημα τὸ γιατί ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἔχει ἐγκόσμιο χαρακτῆρα, ὅπως εἴπαμε παραπάνω. Ἀλλὰ ἡ καλυτέρα λύση στὸ πρόβλημα αὐτὸ εἶναι νὰ ποῦμε ὅτι αὐτὸ συμβαίνει λόγῳ...
τοῦ πολέμου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κατὰ τῆς νεκρομαντείας, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν οἱ Χαναναῖοι.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

"Ἡ προσευχή δρᾶ μέσα καί ἔξω ἀπό τό σῶμα μας μέχρι ὁ Κύριος νά τό μετασχηματίσει ἀπό σῶμα ταπεινώσεως σέ σῶμα δόξης Αὐτοῦ"


"Όταν ζούμε μέσα στο πνεύμα των εντολών του Ευαγγελίου, είμαστε ήδη θεωμένοι, διότι η πνευματική ζωή, μας διαπερνά ολόκληρους.
Δόθηκε σε μας η εντολή να αγαπάμε. Η αγάπη, μάς ενώνει όλους πνευματικά. Η πληρότητα της αγάπης, μάς οδηγεί να αγαπάμε μέχρι αυτολήθης (μέχρι να ξεχνάμε τον εαυτό μας), μέχρι αυτομίσους.
Το νόημα της ζωής του προσευχόμενου με ένταση ανθρώπου είναι όμοιο με απέραντο ωκεανό ζώντος ύδατος.
Το πνεύμα μας πλουτίζει ακατάπαυστα όχι τόσο με πλήθος νέων λόγων ή εννοιών όσο με την εμβάθυνση των αποκτηθέντων βιωμάτων.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος.


«Αυτός είναι ο δρόμος, αγαπητοί, στον οποίο βρήκαμε τη σωτηρία μας, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, τον Αρχιερέα των λειτουργικών προσφορών μας, τον προστάτη και βοηθό της αδυναμίας μας. 
Με Αυτόν μπορούμε να ατενίσομε στα ύψη των ουρανών, με Αυτόν μπορούμε να βλέπομε την αγία και υπερτάτη όψη Αυτού, με Αυτόν μπορούμε να ανοίξομε τα μάτια της ψυχής μας, με Αυτόν η ανόητη διάνοιά μας (κείμενο: ‘’η ασύνετος και εσκοτωμένη διάνοια ημών’’) ξαναζωντανεύει στο να βλέπει το φως, με Αυτόν θέλησε ο Δεσπότης να γευθούμε την αθάνατη γνώση, ότι δηλαδή Αυτός ‘’ο οποίος είναι απαύγασμα της μεγαλοσύνης Αυτού, είναι τόσο ανώτερος από τους αγγέλους Αυτού, όσο διαφορότερο όνομα έχει κληρονομήσει’’. 
Γιατί έτσι έχει γραφεί· ‘’αυτός είναι που κάνει τους αγγέλους Αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού, πυρός φλόγα’’.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τρέχει γιά νά κλέψει


Το μυρμήγκι περιμένει να γίνει το σιτάρι, και η κενοδοξία να συναχθεί ο πνευματικός πλούτος. Και το μεν μυρμήγκι τρέχει για να κλέψει· η δε κενοδοξία χαίρεται γιατί θα διασκορπίσει. 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στήν ὁποία προσευχόταν ὁ Ἅγιος Νεκτάριος


https://paraklisi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_38.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

23 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων, Παύλου Οσίου, Ναούμ Θεοφόρου, Μνήμη Εγκαινίων Αγίας Σοφίας, Σχίνωνος, Νήφωνος Επισκόπου, Χρυσογόνου, Πομπίου

Οι Άγιοι Δέκα Μάρτυρες που μαρτύρησαν στην Κρήτη

Από αυτούς, οι μεν Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο. 
Όλοι μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου στο νησί.  Καταγγέλθηκαν στον έπαρχο Κρήτης, που ήταν συνώνυμος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν δηλαδή κι αυτός Δέκιος.  Ο έπαρχος, όταν είδε την ανθηρή νεότητά τους και το αρρενωπό τους παράστημα, προσπάθησε να τους παρασύρει με πολλές υποσχέσεις εγκόσμιων απολαύσεων και ηδονών. Αλλά όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε να τους μαστιγώσουν, και κατόπιν τους λιθοβόλησαν. 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 23 Δεκεμβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 23 Δεκεμβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής