Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 24 Ἰουλίου


Ἀπόστολος: (Α΄Κορ. θ΄13- 18 )
Α Κορ. 9,13        οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόμενοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν, οἱ τῷ θυσιαστηρίῳ προσεδρεύοντες τῷ θυσιαστηρίῳ συμμερίζονται;
Α Κορ. 9,13               Δεν γνωρίζετε, ότι αυτοί που υπηρετούν στο ιερόν και υποβοηθούν εις την λατρείαν, όπως είναι οι Λευΐται, τρώγουν και τρέφονται από εκείνα, που προσφέρονται ως θυσία στον ναόν; Οι ιερείς και οι αρχιερείς των Εβραίων, οι οποίοι με ζήλον εργάζονται κοντά στο θυσιαστήριον και προσφέρουν τας θυσίας, δεν μοιράζονται μαζή με το θυσιαστήριον τας θυσίας;
Α Κορ. 9,14        οὕτω καὶ ὁ Κύριος διέταξε τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλουσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν.
Α Κορ. 9,14              Ετσι και τώρα ο Κυριος έδωσεν εντολήν δι' εκείνους, που κηρύττουν το Ευαγγέλιον της σωτηρίας να ζουν από το Ευαγγέλιον, δηλαδή από τους πιστούς, που δέχονται το ευαγγελικόν κήρυγμα.
Α Κορ. 9,15        ἐγὼ δὲ οὐδενὶ ἐχρησάμην τούτων. Οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα ἵνα οὕτω γένηται ἐν ἐμοί· καλὸν γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖν ἢ τὸ καύχημά μου ἵνα τις κενώσῃ.
Α Κορ. 9,15               Εγώ όμως δεν έκαμα χρήσιν κανενός από τα δικαιώματα αυτά. Δεν σας τα έγραψα δε αυτά, δια να γίνεται έτσι απ' εδώ και πέρα και εις εμέ, να μου προσφέρωνται δηλαδή από σας όσα χρειάζονται δια την συντήρησίν μου. Διότι εγώ προτιμώ να πεθάνω μάλλον από την στέρησιν και την ταλαιπωρίαν επάνω εις την εργασίαν του Ευαγγελίου, παρά να κάμη κανείς κενόν και άνευ περιεχομένου το καύχημά μου, το ότι δηλαδή κηρύττω το ευαγγέλιον του Χριστού χωρίς να επιβαρύνω κανένα.
Α Κορ. 9,16        ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι, οὐκ ἔστι μοι καύχημα· ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται· οὐαὶ δὲ μοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίζωμαι·
Α Κορ. 9,16              Μολονότι και το κηρύττω το Ευαγγέλιον δεν μου δίδει κανένα δικαίωμα να καυχώμαι, διότι το αποστολικόν έργον είναι δι' εμέ ανάγκη και υποχρέωσις, με την οποίαν ο Κυριος με ετίμησε. Αλλοίμονόν μου δε εάν δεν εκπληρώσω αυτήν την αποστολήν και παύσω να κηρύττω το Ευαγγέλιον.
Α Κορ. 9,17        εἰ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράσσω, μισθὸν ἔχω· εἰ δὲ ἄκων, οἰκονομίαν πεπίστευμαι.
Α Κορ. 9,17               Διότι εάν κάμνω αυτό το έργον από ιδικήν μου καλήν διάθεσιν και πρωτοβουλίαν, χωρίς να μο έχη δοθή από κανένα τέτοια εντολήν, τότε θα είχα το δικαίωμα να ζητώ μισθόν. Εάν όμως το κάμνω όχι από ιδικήν μου πρωτοβουλίαν, αλλ' ως εντολήν, τότε είμαι ένας οικονόμος, στον οποίον ο Κυριος έχει εμπιστευθή την διαχείρησιν αυτής της πνευματικής εξουσίας.
Α Κορ. 9,18        τίς οὖν μοί ἐστιν ὁ μισθός; ἵνα εὐαγγελιζόμενος ἀδάπανον θήσω τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
Α Κορ. 9,18              Ποίος λοιπόν είναι ο μισθός μου και η καύχησίς μου εις την περίστασιν αυτήν; Είναι αυτός· να κηρύττω το Ευαγγέλιον του Χριστού και ως ανεκτίμητον αξίαν να το προσφέρω στους ακροατάς μου, χωρίς να τους επιβαρύνω με δαπάνας δια την συντήρισίν μου· και έτσι να μη κάμνω καμμίαν απολύτως χρήσιν του δικαιώματος, που μου δίδει αυτό τούτο το Ευαγγέλιον.


Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ις΄1- 6 )
Ματθ. 16,1        Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς.
Ματθ. 16,1                Τοτε οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι (που ήσαν άσπονδοι εχθροί μεταξύ των, αλλά τους ήνωσε το κοινόν μίσος τους κατά του Χριστού) προσήλθαν στον Ιησούν και του εζητούσαν επιμόνως να δείξη εις αυτούς θαύμα από τον ουρανόν, που να είναι σημείον ότι αυτός έχει σταλή από τον ουράνιον Πατέρα. (Εζητούσαν δε αυτό, όχι διότι θα επίστευαν, αλλά δια να πειράξουν τον Ιησούν και τον εκθέσουν ενώπιον του λαού).
Ματθ. 16,2        ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυῤῥάζει γὰρ ὁ οὐρανός·
Ματθ. 16,2               Εκείνος δε απεκρίθη και τους είπε· “όταν βραδιάση, λέγετε· Θα έχωμεν καλοκαιρίαν, διότι είναι κοκκινωπός ο ουρανός.
Ματθ. 16,3        καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυῤῥάζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;
Ματθ. 16,3               Και το πρωί βλέπετε προς την ανατολήν και λέγετε· σήμερα θα είναι κακοκαιρία, διότι ο ουρανός είναι κόκκινος και νεφελώδης. Υποκριταί, ξέρετε να διακρίνετε τα φαινόμενα του ουρανού, τα δε σημεία των καιρών, δηλαδή τα θαύματα που κάνω εγώ, που μαρτυρούν ότι έχουν φθάσει αι ημέραι του Μεσσίου, δεν ημπορείτε να τα διακρίνετε;
Ματθ. 16,4        γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθε.
Ματθ. 16,4               Γενεά πονηρή και άπιστη ζητεί με επιμονήν θαύμα· και άλλο θαύμα δεν θα δοθή εις αυτήν, παρά μόνον το του Ιωνά του προφήτου”. Τους εγκατέλειψε δε με αγανάκτησιν και έφυγε.
Ματθ. 16,5        Καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβεῖν.
Ματθ. 16,5               Οταν δε ήλθαν οι μαθηταί στο απέναντι μέρος της λίμνης, αντελήφθησαν ότι είχαν λησμονήσει να πάρουν μαζή τους άρτους.
Ματθ. 16,6        ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.
Ματθ. 16,6               Ο δε Ιησούς τους είπε· “κυττάξτε καλά και προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Σημεῖα τοῦ Χριστοῦ καί σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. Σε τι διαφέρουν; Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ


Η αγία Γραφή μας πληροφορεί, ότι λίγο πριν από την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα γίνουν «σημεία» στον ήλιο, στην σελήνη, στα άστρα και στην θάλασσα[94]. Παράλληλα μας λέγει, ότι και ο αντίχριστος θα κάμη σημεία στον ήλιο, στην σελήνη, στα άστρα και στον αέρα[95]!

Πως θα τα ξεχωρίσωμε τα σημεία αυτά; Πως θα ξεχωρίσωμε τα σημεία-έργα του αντιχρίστου, από τα σημεία που προείπε ο Χριστός;

Τα πρώτα (τα «σημεία» του Χριστού) θα είναι αληθινά. Τα σημεία του αντιχρίστου θα είναι απλώς φαινομενικά  και θα απατούν τις αισθήσεις.

Τα σημεία του αντιχρίστου θα τα κάνουν ο αντίχριστος και οι απόστολοί του. Τα «σημεία» στον ήλιο, στη σελήνη, στα άστρα, τα «σημεία» προάγγελοι της Παρουσίας του Χριστού, θα γίνουν μόνα τους, χωρίς την μεσολάβηση κανενός. Οι φωστήρες του ουρανού, θα έχουν πια ολοκληρωτικά εκπληρώσει το σκοπό, για τον οποίο, κατ’ εντολήν του Δημιουργού, έλαμπαν στον ουρανό[96]. Βέβαια τον είχαν και άλλοτε εκπληρώσει. Στη Γέννηση του Χριστού, με το παράδοξο αστέρι[97]. Και στη Σταύρωσή Του, που ο ήλιος κρύφτηκε τις πιο φωτεινές ώρες της ημέρας, το καταμεσήμερο[98], πίσω από ένα μαύρο πέπλο πηχτό σκοτάδι, για να μην ιδή νεκρό τον Δημιουργό του. Τότε όμως θα γίνη κάτι το τελειωτικό.

Ὁ νέος ἱερο-ὁμολογητής Σέργιος SREBRYANSK





Ό νέος ιερο-ομολογητής Σέργιος SREBRYANSK

Το 1922 ή αθεϊστική κυβέρνηση άρχισε την κατάσχεσι τών εκκλησιαστικών σκευών και τής εκκλησιαστικής περιουσίας. Τότε πολλοί κληρικοί συνελήφθησαν και πολλοί τουφεκίστηκαν γιατί διάβασαν στο ποίμνιό τους επιστολή του πατριάρχη Τύχωνος που ήταν σφόδρα εναντίον αυτής τής πράξεως. Ό π. Σέργιος, που συμμεριζόταν πλήρως τη θέση του πατριάρχη Τύχωνος καί που ήθελε νά άποφευχθή ή Ιεροσυλία, διάβασε κι αυτός τήν επιστολή καί συνελήφθη στις 23 Μαρτίου 1923. Γιά πέντε  μήνες τέλειωσε κυριολεκτικά μέσα στή φυλακή, χωρίς γίνει καμία δίκη. Έπειτα, γιά ένα χρόνο, στάλθηκε εξορία στην πόλι του Τομπόλσκ. Εκεί γνώρισε καί έγινε καλός φίλος με τον λαϊκό ασκητή Θεόδωρο Ίβάνοβ, ό οποίος υπέστη μαρτυρικό θάνατο.
Ο  π. Σέργιος γύρισε στή Μόσχα από τήν εξορία στις Φεβρουάριου 1925, καί τήν επόμενη ήμέρα παρουσιάστηκε στις αρχές γιά να του αναγγείλουν τί είχαν αποφασίσει γιά τό μέλλον του. Του ανακοίνωσαν, ότι είχε την άδεια να λειτουργεί, να τελή τις εκκλησιαστικές ακολουθίες καί να κηρύττει, αλλά δέν θα μπορούσε να κατέχει καμιά διοικητική θέση στις ενορίες που θα ιερουργούσε.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΕ ΑΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ ΚΥΡΟ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΟΝ ΕΚΤΟ ΑΙΩΝΑ. Γιά τόν Ἀγάπιο τόν εἰδωλολάτρη.


Γιά τόν Αγάπιο τόν ειδωλολάτρη

Ό Αγάπιος είναι γνωστός σέ πολλούς όχι μόνο γιά το γιατί ήταν ειδωλολάτρης καί θυσίαζε φανερά ένώπιον όλων στά είδωλα καί τά αγάλματα των θεών, γιά την οποία ασέβεια καί συλλήφθηκε άναμένοντας νά περάσει άπό δίκη καί νά δικασθεί, γλύτωσε δε τό μαχαίρι τής δικαιοσύνης όχι με άπόφαση των δικαστών, μήτε άπό τή φιλανθρωπία των νόμων, άλλά με πολλές δωροδοκίες σε χρυσά νομίσματα -πράγμα τελείως ανήθικο, γιατί δεν μετανόησε άπό τίς πράξεις του- καί μέ τή φιλαργυρία αυτών, πού ήταν άντίθετοι πρός τά νόμιμα. Εξαγοράζοντας τή ζωή του λοιπόν και διαφεύγοντας τό θάνατο, αφού απέδρασε από τήν Κωνσταντινούπολη κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια, πιστεύοντας ότι έδώ κρυμμένος θά διαλάθει τής προσοχής τών άρχών και τής έξουσίας.


Γιατί, καθώς λέγει καί ό Σολομών, στό χρυσό υπακούουν τά πάντα, άλλά αν καί τή ζωή του έξαγόρασε καί τό θάνατο διέφυγε τότε, όμως τόν Θεό δέν μπόρεσε νά έξαπατήσει, ούτε τόν παντεπόπτη οφθαλμό. ’Άν καί ξεγέλασε τούς άνθρώπους, δέν μπόρεσε νά διαφύγει τή θεία δίκη, γι’ αύτό και τιμωρήθηκε, όχι όμως ξανά μέ τό νά συλληφθεί μέ τό νομό καί νά παραδοθεί στούς δικαστές, γιατί καί πό^ι μέ τούς δικαστές θά έβρισκε τρόπο νά τούς εξαγοράσει, αλλά χτυπήθηκε από μιά χαλεπή καί αθεράπευτη πληγή, πού εξαπλώθηκε σέ όλο τό σώμα του καί τήν οποία οί γιατροί τήν ονομάζουν πάρεση.

Γιά νά απαλλαχθεί από αυτό τό νόσημα, επειδή δέν το θεωρούσε ότι ήταν έργο τής θείας δίκης, άλλά σύμπτωμα τού σώματος, συχνά καλούσε τούς γιατρούς νά τό δουν, όμως καί αύτοί δέν έξασκούσαν κάτι από τήν τέχνη τους, γιατί έβλεπαν ότι δέν έχει ζωή καί τόν απατούσαν μέ διάφορα Τεχνασματα , αποβλέποντας στούς μισθούς, πού έπαιρναν άπό τις επισκέψεις. Καθώς καί ό χρόνος περνούσε καί ή ασθένεια προόδευε, ή παράλυση χτύπησε καί τή γλώσσα του, δέν ξεψυχούσε, αλλά πολύ βασανίζονταν, κάποιοι δε τόν συμβούλευσαν νά πάει στούς μάρτυρες τόν Κύρο καί τό Ιωάννη, γιατί αύτοί μπορούν οπωσδήποτε νά τόν απαλλάξουν από τήν βαριά αρρώστια.

Νὰ μεταλαμβάνωμεν τὸν ᾿Επιούσιον ῎Αρτον!


 ... Άρτος επιούσιος εἶναι [ἐπίσης] τὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου, ὅπερ τοσοῦτον διαφέρει ἀπὸ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὅσον ὁ ἥλιος ἀπὸ τὴν ἀκτῖνα. Εἰς τὴν Θείαν Μετάληψιν ὅλος ὁ Θεάνθρωπος ῞Ηλιος ἐμβαίνει καὶ συγκιρνᾶται καὶ ζυμώνεται μὲ ὅλον τὸν ἄνθρωπον, ὁ ῾Οποῖος φωτίζει, λαμπρύνει καὶ ἁγιάζει ὅλας τὰς ψυχικὰς καὶ σωματικὰς δυνάμεις καὶ αἰσθήσεις τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν μεταπλάττει ἀπὸ τὴν φθορὰν εἰς τὴν ἀφθαρσίαν. Διὰ τοῦτο κυρίως καὶ κατ᾿ ἐξαίρετον λόγον λέγε- ται ῎Αρτος ᾿Επιούσιος ἡ Θεία Κοινωνία τοῦ παναχράντου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐπειδὴ συντηρεῖ καὶ συγκρατεῖ τὴν οὐσίαν τῆς ψυχῆς καὶ τὴν δυναμώνει εἰς τὸ ποιεῖν τὰς δεσποτικὰς ἐντολὰς καὶ πᾶσαν ἄλλην ἀρετήν. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ τροφὴ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, καθὼς λέγει ὁ Κύριός μας· «῾Η Σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ Αἷμα μου ἀληθῶς ἐστι πόσις» (᾿Ιωάν. στ´ 55)· ἤγουν, ἡ σάρξ μου εἶναι ἀληθινὸν φαγητὸν καὶ τὸ αἷμα μου εἶναι ἀληθινὸν ποτόν...

 ᾿Αλλ᾿ ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μὲν ὁ κοινὸς ἄρτος καταχρηστικῶς λέγεται ἐπιούσιος καὶ ὄχι κυρίως, διότι δυ ναμώνει μόνον τὸ σῶμα καὶ ὄχι τὴν ψυχήν, κυρίως δὲ καὶ καθολικὰ ῎Αρτος ᾿Επιούσιος λέγεται τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου μας καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, διότι δυναμώνουσι τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, καθὼς τὸ τοιοῦτον εἰς πολλοὺς ἔγινε κατὰ καιρούς, ὡς ὁ Προφήτης Μωϋσῆς, ὅστις τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ νύκτας ἐνήστευσε χωρὶς νὰ φάγῃ τροφὴν σωματικήν· ὁμοίως καὶ ὁ Προφήτης ᾿Ηλίας ἡμέρας τεσσαράκοντα· εἰς δὲ τὴν νέαν χάριν πλεῖστοι ῞Αγιοι καὶ πολλαῖς φοραῖς μὲ μόνον τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ῾Αγίαν Κοινωνίαν ἔζων χωρὶς τροφὴν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας, διὰ τοῦτο ἡμεῖς ὅσοι ἠξιώθημεν νὰ λάβωμεν τὴν πνευματικὴν ἀναγέννησιν διὰ μέσου τοῦ θείου Βαπτίσματος, εἶναι ἀνάγκη νὰ τρώγωμεν συνεχῶς καὶ μὲ θερμὴν ἀγάπην καὶ συντετριμμένην καρδίαν τὴν πνευματικὴν αὐτὴν τροφήν, διὰ νὰ ζῶμεν ζωὴν πνευματικὴν καὶ νὰ φυλαττώμεθα ἀβλαβεῖς ἀπὸ τὸ φαρμάκι τοῦ νοητοῦ ὄφεως διαβόλου.

«Εἴμαστε εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, κι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄ : 16).»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης


Κάθε στιγμή εἶμαι ὀφειλέτης στόν Κύριο, πνευματικά καί σωματικά. Πνευματικά γιά τίς ἁμαρτίες μου, σωματικά, ἐπειδή λαβαίνω χάρισμα ὅλες τίς ὑλικές δωρεές Του, ὅπως τροφή, χρήματα, ροῦχα, ἀέρα, ζέστη, φῶς καί γενικά ὅλα τά χρειαζούμενα τῆς ζωῆς.
Πῶς τότε θά μποροῦσα νά μή νιώθω χαρά τό νά συγχωρῶ«τά ὀφειλήματα» τῶν ἀδελφῶν μου, τόσο τά πνευματικά ὅσο καί τά ὑλικά, ὅταν ὁ Κύριος μοῦ συγχωρεῖ ἀμέτρητες φορές τό πλῆθος τῶν παραπτωμάτων μου;
Πῶς μπορῶ νά κάνω ἀλλιῶς ἀπό τό νά δίνω ἐλεύθερα τά δῶρα πού ἀνήκουν στόν Κύριο, ὅταν Ἐκεῖνος μοῦ χορηγεῖ ἐλεύθερα ἀμέτρητες πνευματικές καί ὑλικές εὐλογίες, ὅπως φωτισμό νοῦ καί καρδιᾶς, πλῆθος γνώσης, εἰρήνη καί καρδιακή εὐφροσύνη, καθώς καί κάθε ἄλλο ἀγαθό;

Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης: Μεγάλη ὡφέλεια δέχεται ἡ ψυχή τοῦ κεκοιμημένου ὅταν τή μνημονεύει ὁ ἱερέας


 Όταν τελείωσα την Θεία Λειτουργία, και πήγα στο κελλάκι μου, εκεί που καθόμουν, ήλθε η ψυχή το πνεύμα της μητέρα μου και μου είπε με παράπονο.

 - Πάτερ Ιάκωβε δε με μνημόνευσες σήμερα.
- Πως μητέρα δεν σε μνημόνευσα.

Ἡ ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ

 Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται.

23 Ιουλίου Συναξαριστής Φωκά του Νέου, Ιεζεκιήλ Προφήτου, Απολλιναρίου, Βιταλίου, Απολλωνίου Ιερομάρτυρα, των Αγίων Μαρτύρων που θανατώθηκαν από Βουλγάρους, των Αγίων Επτά Μαρτύρων εν Καρθαγένη, Σύναξις Ιωάννου Βαπτιστού, Εγκαίνια Ναού Αρχιστράτηγου Μιχαήλ, Άννας Οσίας, Συμεών της Εμέσσας, Πελαγίας Οσίας, Θύρσου, Θεοφίλου του Νεομάρτυρα.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Μάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ.
Ἐπειδὴ ἦταν χριστιανός, συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν Ἀφρικανό, τὸν ἔπαρχο. Ἐκεῖ μετὰ ἀπὸ ἐρώτηση, τοῦ ὁμολόγησε ὅτι πιστεύει στὸν ἕναν καὶ μόνον ἀληθινὸ Θεό. Ὕστερα ἀπὸ αὐτήν του τὴν ὁμολογία, ὁ Ἀφρικανὸς ἄρχισε νὰ βρίζει τὸν Χριστὸ καὶ προσπάθησε νὰ χτυπήσει τὸν Ἅγιο. Τότε ἔγινε ἕνας τρομερὸς σεισμός, ὁ ἔπαρχος ἔπεσε κάτω καὶ κείτονταν νεκρὸς μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες του. Τότε ὁ Ἅγιος μετὰ ἀπὸ παράκληση τῆς γυναίκας του, τὸν ἀνάστησε.
Κατόπιν ὅμως οἱ εἰδωλολάτρες τὸν ὁδήγησαν στὸν αὐτοκράτορα. Ἀλλὰ καὶ μπροστὰ σ' αὐτὸν ὁ Ἅγιος ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Θεό. Ἀμέσως ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νὰ ἀρχίσουν τὰ βασανιστήρια.
Πρῶτα τὸν κρέμασαν ἀπὸ ἕνα ξύλο καὶ τοῦ ἔσκισαν τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια καὶ μετὰ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ ἕνα λάκκο μὲ ἀσβέστη. Στὸ τέλος τὸν ἔβαλαν σὲ ἕνα λουτρό, ὅπου εἶχαν ζεστάνει τὸ νερὸ πάρα πολύ.
Ἐκεῖ μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχή, ὁ Ἅγιος παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο. Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Φῶς ἐκλάμπουσα, τῶν ἰαμάτων, κόσμῳ δέδεικται, τῶν σῶν λειψάνων, Ἱερομάρτυς ἡ θήκη ἡ ἔνθεος· ἧς τὴν σεπτὴν κομιδὴν ἑορτάζοντες, ἁγιασμὸν ἀληθῆ κομιζόμεθα. Φωκᾶ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 23 Ἰουλίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 23 Ἰουλίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής