Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 12 Ὀκτωβρίου

Ἀπόστολος: (Φιλ. β΄ 12 -16)
σωτηρα ν διαμορφν τν χαρακτρα

12 στε, γαπητο μου, καθς πντοτε πηκοσατε, μ ς ν τ παρουσίᾳ μου μνον, λλ νν πολλ μλλον ν τ πουσίᾳ μου, μετ φβου κα τρμου τν αυτν σωτηραν κατεργζεσθε·
13 Θες γρ στιν νεργν ν μν κα τ θλειν κα τ νεργεν πρ τς εδοκας.
14 Πντα ποιετε χωρς γογγυσμν κα διαλογισμν,
15 να γνησθε μεμπτοι κα κραιοι, τκνα Θεο μμητα ν μσ γενες σκολις κα διεστραμμνης, ν ος φανεσθε ς φωστρες ν κσμ,
16 λγον ζως πχοντες, ες καχημα μο ες μραν Χριστο, τι οκ ες κενν δραμον οδ ες κενν κοπασα.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ἡ σωτηρία νὰ διαμορφώνῃ τὸν χαρακτῆρα

12 Ὥστε, ἀγαπητοί μου, καθὼς πάντοτε ἐδείξατε ὑπακοήν, ὄχι μόνον ἐπειδὴ ἤμουν παρών, ἀλλὰ καὶ τώρα πολὺ περισσότερον ἐπειδὴ εἶμαι ἀπών, μὲ φόβον καὶ τρόμον νὰ κατεργάζεσθε τὴν σωτηρίαν σας,
13 διότι ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἐργάζεται μέσα σας καὶ τὸ νὰ θέλετε καὶ τὸ νὰ ἐνεργῆτε κατὰ τὴν θέλησίν του.
14 Ὅλα νὰ τὰ κάνετε χωρὶς γογγυσμοὺς καὶ ἀμφισβητήσεις,
15 διὰ νὰ γίνετε ἄψογοι καὶ ἀκέραιοι, παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ἄψογα μέσα σὲ μιὰ γενεὰ διεφθαρμένη καὶ διεστραμμένη, μεταξὺ τῶν ὁποίων λάμπετε εἰς τὸν κόσμον σὰν ἀστέρια,
16 κρατοῦντες στερεὰ τὸν λόγον τῆς ζωῆς, διὰ νὰ μπορῶ νὰ καυχηθῶ κατὰ τὴν Ἡμέραν τοῦ Χριστοῦ, ὅτι δὲν ἔτρεξα ματαίως οὔτε ἐκοπίασα ματαίως.
 Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ζ΄ 36 - 50 )
μρωσις τν ποδιν το ησο κα παραβολ τν δο χρεοφειλετν

36 ᾿Ηρτα δ τις ατν τν Φαρισαων να φγ μετ᾿ ατο· κα εσελθν ες τν οκαν το Φαρισαου νεκλθη.
37 Κα δο γυν ν τ πλει τις ν μαρτωλς, κα πιγνοσα τι νκειται ν τ οκίᾳ το Φαρισαου, κομσασα λβαστρον μρου
38 κα στσα πσω παρ τος πδας ατο κλαουσα, ρξατο βρχειν τος πδας ατο τος δκρυσι κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμασσε, κα κατεφλει τος πδας ατο κα λειφε τ μρ.
39δν δ Φαρισαος καλσας ατν επεν ν αυτ λγων· οτος ε ν προφτης, γνωσκεν ν τς κα ποταπ γυν τις πτεται ατο, τι μαρτωλς στι.
40 Κα ποκριθες ησος επε πρς ατν· Σμων, χω σο τι επεν. δ φησι· διδσκαλε, επ.
41 Δο χρεωφειλται σαν δανειστ τινι· ες φειλε δηνρια πεντακσια, δ τερος πεντκοντα.
42 Μ χντων δ ατν ποδοναι, μφοτροις χαρσατο· τς ον ατν, επ, πλεον ατν γαπσει;
43 ποκριθες δ Σμων επεν· πολαμβνω τι τ πλεον χαρσατο. δ επεν ατ· ρθς κρινας.
44 Κα στραφες πρς τν γυνακα τ Σμωνι φη· βλπεις τατην τν γυνακα; Εσλθν σου ες τν οκαν, δωρ π τος πδας μου οκ δωκας· ατη δ τος δκρυσιν βρεξ μου τος πδας κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμαξε.
45 Φλημ μοι οκ δωκας· ατη δ φ᾿ ς εσλθεν ο διλιπε καταφιλοσ μου τος πδας.
46 λαίῳ τν κεφαλν μου οκ λειψας· ατη δ μρ λειψ μου τος πδας.
47 Ο χριν λγω σοι, φωνται α μαρται ατς α πολλα, τι γπησε πολ· δ λγον φεται, λγον γαπ.
48 Επε δ ατ· φωντα σου α μαρται.
49 Κα ρξαντο ο συνανακεμενοι λγειν ν αυτος· τς οτς στιν ς κα μαρτας φησιν;50 Επε δ πρς τν γυνακα· πστις σου σσωκ σε· πορεου ες ερνην.
 ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ἡ μύρωσις τῶν ποδιῶν τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἡ παραβολὴ τῶν δύο χρεοφειλετῶν

36 Ἕνας ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους τὸν προσκάλεσε σὲ γεῦμα· καὶ ὅταν ἐμπῆκε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Φαρισαίου, ἐκάθησε εἰς τὸ τραπέζι.
37 Εἰς τὴν πόλιν ἔμενε μία γυναῖκα, ποὺ ἦτο ἁμαρτωλὴ καὶ ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἐγευμάτιζε εἰς τὸ σπίτι τοῦ Φαρισαίου, ἔφερε ἕνα ἀλαβάστρινον δοχεῖον μὲ μύρον,
38 ἐστάθηκε πίσω κοντὰ εἰς τὰ πόδια του καὶ ἔκλαιε, καὶ ἄρχισε μὲ τὰ δάκρυα νὰ βρέχῃ τὰ πόδια του καὶ μὲ τὰ μαλλιά της ἐσφόγγιζε καὶ φιλοῦσε τὰ πόδια του καὶ τὰ ἄλειφε μὲ μύρον.
39 Ὅταν εἶδε αὐτὸ ὁ Φαρισαῖος, ποὺ τὸν εἶχε προσκαλέσει, εἶπε μέσα του, «Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο προφήτης, θὰ ἐγνώριζε ποιὰ καὶ ποιοὺ εἴδους εἶναι ἡ γυναῖκα αὐτὴ ποὺ τὸν ἀγγίζει, διότι εἶναι ἁμαρτωλή».
40 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Σίμων, ἔχω κάτι νὰ σοῦ πῶ». «Λέγε, Διδάσκαλε», εἶπε αὐτός.
41 «Ἔνας δανειστὴς εἶχε δύο χρεοφειλέτας, ὁ ἕνας χρωστοῦσε πεντακόσια δηνάρια καὶ ὁ ἄλλος πενήντα.
42 Ἐπειδὴ δὲν εἶχαν νὰ τοῦ τὰ ἐπιστρέψουν, τὰ ἐχάρισε καὶ εἰς τοὺς δύο. Ποιὸς λοιπὸν ἀπὸ αὐτοὺς θὰ τὸν ἀγαπήσῃ περισσότερον;».
43 Ἀπεκρίθη ὁ Σίμων, «Νομίζω ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐχάρισε τὰ περισσότερα». Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε, «Σωστὰ ἔκρινες».
44 Ἐστράφηκε τότε εἰς τὴν γυναῖκα καὶ εἶπε εἰς τὸν Σίμωνα, «Βλέπεις αὐτὴν τὴν γυναῖκα; Ἐμπῆκα εἰς τὸ σπίτι σου, καὶ δὲν μοῦ ἔδωκες νερὸ γιὰ τὰ πόδια μου, αὐτὴ ὅμως μοῦ ἔβρεξε τὰ πόδια μὲ τὰ δάκρυά της καὶ μὲ τὰ μαλλιά της τὰ σφόγγισε.
45 Ἕνα φίλημα δὲν μοῦ ἔδωκες. Αὐτὴ ὅμως ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐμπῆκα δὲν ἔπαυσε νὰ μοῦ φιλῇ τὰ πόδια.
46 Δὲν μοῦ ἄλειψες τὸ κεφάλι μὲ λάδι, αὐτὴ ὅμως μὲ μύρον ἄλειψε τὰ πόδια μου.
47 Διὰ τοῦτο σοῦ λέγω, συγχωρήθηκαν οἱ πολλὲς ἁμαρτίες της· ἡ μεγάλη ἀγάπη της τὸ δείχνει· ἐνῷ ἐκεῖνος εἰς τὸν ὁποῖον συγχωροῦνται λίγα, δείχνει λίγη ἀγάπη».
48 Εἶπε τότε εἰς αὐτήν, «Σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες».
49 Καὶ ἄρχισαν οἱ συμπαρακαθήμενοι νὰ λέγουν μέσα τους, «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ καὶ ἁμαρτίες συγχωρεῖ;».50 Εἶπε τότε εἰς τὴν γυναῖκα, «Ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε· πήγαινε εἰς εἰρήνην».

Ἡ ψυχοπάθεια ἀπὸ Πατερικῆ ἄποψη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ ψυχοπάθεια ἀπὸ Πατερικῆ ἄποψη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-06-2015
(Σύναξη στὸ Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά βαθύτερα αἴτια τῆς αὐτοκτονίας.

  π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
          Λέγεται ότι τα ποικίλα προβλήματα που πηγάζουν από την οικονομική κρίση είναι η αιτία των αυτοκτονιών. Αν και αυτό φαντάζει λογική εξήγηση, ωστόσο η δαιμονική αυτή ενέργεια έχει δύο αιτίες:
Πρώτο: Ο άνθρωπος φτιάχνει μια εικόνα για τον εαυτό του και τη ζωή του, την οποία αγωνίζεται να πετύχει ή να διατηρήσει. Τα αναφυόμενα στην πορεία εμπόδια ανατρέπουν την εικόνα και ο άνθρωπος, στηριγμένος στον εγωκεντρισμό του, καταρρέει βλέποντας να μην γίνεται καθώς νόμιζε. Αυτή η εικόνα δεν έχει να κάμει μόνο με την υλική άνεση αλλά και με την ηθικότητα, την κοινωνικότητά του, ακόμα και με την επαγγελματική του καριέρα. Τα ερωτήματα «γιατί σε μένα;» ή «γιατί εγώ;» δείχνουν τον εγωισμό που κυριαρχεί στην ύπαρξή του που σκοτίζει το νου και οδηγείται σε έμμεση αυτοκτονία που εκφράζεται με παραίτηση από κάθε προσπάθεια ή άμεση με διακοπή της ζωής.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_85.html

Ἡ θαυματουργική δύναμη τῆς εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ

Φωτο:apollonios.pblogs.gr

Όπως κατά την Πρόνοια του Θεού δίνεται θαυματουργική ιαματική δύναμη στο αγιασμένο νερό ή στο αγιασμένο λάδι, αντιστοίχως η ίδια δύναμη μεταδίδεται και στις εικόνες. Ο άγιος και μέγας Αθανάσιος παραθέτει ένα θαυμάσιο παράδειγμα της θαυματουργικής δυνάμεως των ιερών εικόνων.
Στην πόλη της Βηρυτού ζούσε κάποτε ένας χριστιανός σ’ ένα σπίτι το οποίο νοίκιαζε. Όταν έφυγε απ’ αυτό το σπίτι οριστικά, ξέχασε εκεί μια εικόνα του Σωτήρα. Ύστερα μετακόμισε στο ίδιο σπίτι ένας Εβραίος. Στη Βηρυτό υπήρχαν πολλοί Εβραίοι που έτρεφαν ιδιαίτερα πικρά αισθήματα για τη χριστιανική Πίστη.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_73.html

'Ἐπιιθανάτιες' ἐμπειρίες. Στό κατώφλι τοῦ θανάτου. Ὁ Μητροπολίτης Ἱερόθεος Βλάχος καταθέτει τήν μαρτυρία του γιά τήν έπιθανάτια ἐμπειρία τοῦ γέροντά του Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλίνικου

Ό Μητροπ. Ιερόθεος επισημαίνει ότι ο π. Σεραφείμ Ρόουζ έχει επικεντρώσει την προσοχή του σε μερικά από τά κοινά σημεία τά οποία κατέγραψε ο Μούντυ, από τις περιγραφές όσων είχαν τέτοιες εμπειρίες. Τά κοινά σημεία είναι τρία: 1) Ή λεγάμενη εξωσωματική εμπειρία. 2) Η συνάντηση με τούς άλλους. 3) Η ύπαρξη φωτός, ή φωτεινής ύπαρξης. Δίδοντας από τον Μούντυ περιγραφές τέτοιων περιπτώσεων.
Ενδεικτικά παραδείγματα δείχνουν πραγματικά ότι, «ό άνθρωπος τις στιγμές εκείνες βιώνει την ύπαρξη ενός άλλον κόσμον». Και, χωρίς να κάνει κριτική της κάθε εμπειρίας, εκείνο το οποίο τονίζει είναι ότι «όλοι βεβαιώνουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο, εκτός από όσα βλέπουμε με τις αισθήσεις και σκεπτόμαστε με την λογική».
Ο Μητρ. Ιερόθεος αναφέρει ότι, «κατά τη διάρκεια της ποιμαντικής του διακονίας άκουσε πολλούς ανθρώπους να διηγούνται παρόμοια περιστατικά. Άλλοτε ήσαν δικές τους εμπειρίες, κατά την περίοδο βαρείας ασθένειας, και άλλοτε ήσαν μαρτυρίες των δικών τους ανθρώπων, τούς όποιους παρακολουθούσαν...
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_93.html

Τό βατερλώ τῶν σύγχρονων οἰκουμενιστικῶν διαλόγων μαρτυρούμενο καί ὁμολογούμενο ἀπό τούς ἴδιους τούς οἰκουμενιστές συμπροέδρους

Ἐν Πειραιεῖ 7-10-2015

Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος,
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς
 
Μέ κάθε εἰλικρίνεια, ἀνιδιοτέλεια καί μετριοπάθεια πρέπει νά τονίσουμε ὅτι δέν εἴμασθε ἐναντίον τῶν διαλόγων μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί αἱρετικῶν ἤ ἑτεροδόξων, μέ τήν βασική προϋπόθεση, ὅμως, οἱ διάλογοι αὐτοί νά στηρίζονται σέ σωστές ἐκκλησιολογικές, θεολογικές καί ποιμαντικές ἀρχές καί δόγματα. Ὁ διάλογος θά πρέπει νά εἶναι διάλογος ἀγάπης ἀπό τή μιά πλευρά, ἀλλά καί ἀληθείας ἀπό τήν ἄλλη. «Ἀγαπῶντες ἐν ἀληθεία καί ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπη». Ὁ διάλογος ὀφείλει νά ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἦταν καί θετικός, ἀλλά καί ἀρνητικός στόν διάλογο. Πρῶτος ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας διαλέχθηκε μέ τούς ἁμαρτωλούς π.χ. μέ τήν Σαμαρείτιδα. Ἀλλά, ταυτόχρονα, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας ἦταν αὐτός, πού ἀρνήθηκε τόν διάλογο, π.χ. μέ τόν Πιλάτο καί τούς Ἀρχιερεῖς. Ἐπιπροσθέτως, ὁ διάλογος θά πρέπει νά εἶναι σύμφωνος μέ τίς ἐπισημάνσεις τοῦ Ἀπ. Παύλου καί τίς ὁδηγίες τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἑπομένως, συμφωνοῦμε μέ τόν σωστό, ὀρθόδοξο διάλογο, ἀλλά διαφωνοῦμε μέ τόν οἰκουμενιστικό διάλογο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_49.html

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής