Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 10 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Ἐφεσ. α΄22- β΄3 )
Εφ. 1,22            καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ,
Εφ. 1,22                    Και υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του. Τον ένδοξον δε αυτόν Κυριον μας τον κατέστησε καφαλήν εις την Εκκλησίαν, παρά-πάνω από όλα.
Εφ. 1,23            ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου.
Εφ. 1,23                    Αυτή δε η Εκκλησία είναι το σώμα του, το συμπλήρωμα του Χριστού, ως ανθρώπου και ως κεφαλής της Εκκλησίας· του Χριστού, ο οποίος ως άπειρος Θεός γεμίζει τα πάντα με την πανάγαθον παρουσίαν του και χορηγεί τα πάντα εις όλα τα δημιουργήματά του.
Εφ. 2,1              Καὶ ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι καὶ ταῖς ἁμαρτίαις,
Εφ. 2,1                      Και σας επίσης εκάλεσεν εις σωτηρίαν, ενώ είσθε νεκροί πνευματικώς ένεκα των παραπτωμάτων και των αμαρτιών σας.
Εφ. 2,2              ἐν αἷς ποτε περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας·
Εφ. 2,2                      Εις αυτάς τας αμαρτίας είχατε και σεις άλλοτε περιπατήσει, σύμφωνα με την διεφθαρμένην κοσμικήν ζωήν της εποχής αυτής, σύμφωνα με το θέλημα του άρχοντος που κυριαρχεί επί του αέρος, δηλαδή του πονηρού πνεύματος, που ενεργεί τώρα στους υιούς της ανυπακοής και της αποστασίας.
Εφ. 2,3              ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς σαρκὸς ἡμῶν, ποιοῦντες τὰ θελήματα τῆς σαρκὸς καὶ τῶν διανοιῶν, καὶ ἦμεν τέκνα φύσει ὀργῆς, ὡς καὶ οἱ λοιποί·
Εφ. 2,3                      Εν μέσω δε αυτών και όλοι ημείς οι Ιουδαίοι είχαμεν κάποτε αναστραφή και ζήσει σύμφωνα με τας επιθυμίας της σαρκός ημών, επράττομεν τα θελήματα του σαρκικού ανθρώπου και των σκοτισμένων από τα πάθη διανοιών μας και ήμεθα τότε εκ φύσεως τέκνα της οργής, όπως και οι άλλοι λαοί (ένεκα της αμαρτίας, την οποίαν εκ γενετής εφέραμεν και εις την οποίαν κατά το διάστημα της ζωής μας είχομεν υποδουλωθή).


Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ζ΄36- 50 )
Λουκ. 7,36         Ἠρώτα δέ τις αὐτὸν τῶν Φαρισαίων ἵνα φάγῃ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαρισαίου ἀνεκλίθη.
Λουκ. 7,36                Τον παρακαλούσε δε κάποιος από τους Φαρισαίους να φάγη μαζή του. Και αφού εισήλθεν στο σπίτι του Φαρισαίου, εξηπλώθη, κατά συνήθειαν που επικρατούσε τότε, πλησίον της τραπέζης του φαγητού.
Λουκ. 7,37         καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἐν τῇ πόλει ἥτις ἦν ἁμαρτωλός, καὶ ἐπιγνοῦσα ὅτι ἀνάκειται ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, κομίσασα ἀλάβαστρον μύρου
Λουκ. 7,37                Και ιδού μία γυναίκα της πόλεως αυτής, η οποία ήτο αμαρτωλή, όταν επληροφορήθη ότι ο Ιησούς τρώγει εις την οικίαν του Φαρισαίου, έφερε ένα αλαβάστρινον δοχείον γεμάτο μύρον.
Λουκ. 7,38         καὶ στᾶσα ὀπίσω παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ κλαίουσα, ἤρξατο βρέχειν τοὺς πόδας αὐτοῦ τοῖς δάκρυσι καὶ ταῖς θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσε, καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφε τῷ μύρῳ.
Λουκ. 7,38                Και αφού εστάθη πίσω, πλησίον στους πόδας του Ιησού, ανελύθη εις δάκρυα και ήρχισεν να βρέχη τους πόδας του με τα δάκρυά της, και να τους σπογγίζη με τας τρίχας της κεφαλής της. Συγρόνως δε εφιλούσε συνεχώς με βαθείαν ευλάβειαν τους πόδας του και τους ήλειφε με μύρον.
Λουκ. 7,39         ἰδὼν δὲ ὁ Φαρισαῖος ὁ καλέσας αὐτὸν εἶπεν ἐν ἑαυτῷ λέγων· οὗτος εἰ ἦν προφήτης, ἐγίνωσκεν ἂν τίς καὶ ποταπὴ ἡ γυνὴ ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ, ὅτι ἁμαρτωλός ἐστι.
Λουκ. 7,39                Οταν δε ο Φαρισαίος, που τον είχε καλέσει στο γεύμα, είδε το γεγονός αυτό, είπε μέσα του· Εάν αυτός ήτο προφήτης, θα εγνώριζε ποίας διαγωγής είναι η γυναίκα αυτή που τον εγγίζει, θα εγνώριζε δηλαδή ότι είναι αμαρτωλή.
Λουκ. 7,40         καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Σίμων, ἔχω σοί τι εἰπεῖν, ὁ δέ φησι· διδάσκαλε, εἰπέ.
Λουκ. 7,40                Και ο Ιησούς απαντών στους διαλογισμούς αυτούς του Σιμωνος είπε· “Σιμων, έχω κάτι να σου πω”. Εκείνος δε είπε· “διδάσκαλε, λέγε”.
Λουκ. 7,41         δύο χρεωφειλέται ἦσαν δανειστῇ τινι. ὁ εἷς ὤφειλε δηνάρια πεντακόσια, ὁ δὲ ἕτερος πεντήκοντα.
Λουκ. 7,41                 “Ησαν δύο χρεωφειλέται προς κάποιον δανειστήν. Ο ένας του εχρεωστούσε πεντακόσια δηνάρια ο δε άλλος πενήντα.
Λουκ. 7,42         μὴ ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἀποδοῦναι, ἀμφοτέροις ἐχαρίσατο· τίς οὖν αὐτῶν, εἰπέ, πλεῖον αὐτὸν ἀγαπήσει;
Λουκ. 7,42                Επειδή δε δεν είχαν αυτοί να εξοφλήσουν το χρέος των, ο δανειστής το εχάρισε και στους δύο. Πες μου. ποιός από τους δύο θα τον αγαπήση περισσότερον;”
Λουκ. 7,43         ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων εἶπεν· ὑπολαμβάνω ὅτι ᾧ τὸ πλεῖον ἐχαρίσατο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ὀρθῶς ἔκρινας.
Λουκ. 7,43                Απεκρίθη δε ο Σιμων και είπε· νομίζω, ότι εκείνος στον οποίον εχάρισε το μεγαλύτερον χρέος”. Ο δε Ιησούς του είπε· “ορθή είναι η κρίσις σου”.
Λουκ. 7,44         καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίμωνι ἔφη· βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; εἰσῆλθόν σου εἰς τὴν οἰκίαν, ὕδωρ ἐπὶ τοὺς πόδας μου οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσιν ἔβρεξέ μου τοὺς πόδας καὶ ταῖς θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμαξε.
Λουκ. 7,44                Και αφού εγύρισε προς την γυναίκα, είπε στον Σιμωνα· “βλέπεις αυτήν την γυναίκα; Ηλθα στο σπίτι σου και δεν μου έδωσες νερό να δια το πλύσιμο των ποδιών μου. Αυτή όμως έβρεξε τα πόδια μου με τα δάκρυα της και τα εσπόγγισε με τας τρίχας της κεφαλής της.
Λουκ. 7,45         φίλημά μοι οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ ἀφ᾿ ἧς εἰσῆλθεν οὐ διέλιπε καταφιλοῦσά μου τοὺς πόδας.
Λουκ. 7,45                Συ δεν μου έδωσες φίλημα, όπως συνηθίζουν δια τον κάθε φιλοξενούμενον· αυτή δε από την ώραν που εμπήκε στο σπίτι, δεν έπαυσε με πολλήν ευλάβειαν να καταφιλή τους πόδας μου.
Λουκ. 7,46         ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου οὐκ ἤλειψας· αὕτη δὲ μύρῳ ἤλειψέ μου τοὺς πόδας.
Λουκ. 7,46                Συ δεν μου άλειψες την κεφαλήν ούτε με απλό λάδι. Αυτή δε μου άλειψε τους πόδας με πανάκριβο μύρον.
Λουκ. 7,47         οὗ χάριν λέγω σοι, ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησε πολύ· ᾧ δὲ ὀλίγον ἀφίεται, ὀλίγον ἀγαπᾷ.
Λουκ. 7,47                Ενεκα δε τούτου ακριβώς σου λέγω ότι είναι συγχωρημέναι αι πολλαί αυτής αμαρτίαι, διότι ηγάπησε πολύ εμέ τον Λυτρωτήν, και επόθησε βαθύτατα την λύτρωσίν της. Εκείνος δε που νομίζει ότι ολίγον χρέος έχει απέναντι του Θεού, ολίγον αγαπά”.
Λουκ. 7,48         εἶπε δὲ αὐτῇ· ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι.
Λουκ. 7,48                Είπε δε προς αυτήν ο Ιησούς· “είναι συγχωρημέναι αι αμαρτίαι σου”
Λουκ. 7,49         καὶ ἤρξαντο οἱ συνανακείμενοι λέγειν ἐν ἑαυτοῖς· τίς οὗτός ἐστιν ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν;
Λουκ. 7,49                Και αυτοί, που παρεκάθηντο μαζή του στο τραπέζι ήρχισαν να σκέπτωνται και να λέγουν από μέσα των· “ποιός είναι αυτός, ο οποίος και αμαρτίας ακόμη συγχωρεί;”
Λουκ. 7,50         εἶπε δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.
Λουκ. 7,50                Είπε δε προς την γυναίκα ο Ιησούς· “η πίστις σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρηνική και καθαράν την καρδίαν σου στον δρόμον της ειρήνης”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»


Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Ρώτησαν κάποτε ἕναν ἁγιασμένο Γέροντα, νά πῆ μέ δύο ἤ τρεῖς σύντομες προτάσεις, τρεῖς κανόνες πνευματικῆς ἀσκητικῆς Ὀρθοδόξου ζωῆς, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Κανόνες σωτηρίας καί βαθμίδες, πού θά μπορέσουν μέ ἀσφάλεια νά βάλουν τήν ψυχή στά χέρια τοῦ Παναγίου Θεοῦ.
Κι ἐκεῖνος εἶπε:
  • Πρῶτος κανόνας: Προσευχή!!!
  • Δεύτερος κανόνας: Προσευχή!!!
  • Τρίτος κανόνας: Προσευχή!!!
Ἐάν αὐτούς τούς κανόνες τούς θεωρήσουμε ὑπό μορφή βαθμίδων, θά ποῦμε ὅτι:
  • πρῶτος κανόνας ἀναφέρεται στήν προφορική Εὐχή.
  • δεύτερος κανόνας συνδέεται μέ τήν προσοχή τοῦ νοῦ πρός τόν
ἐνδιάθετο λόγο πού λέγει τήν Εὐχή καί πού στήν συνέχεια ὁ ἴδιος ὁ νοῦς τήν παίρνει καί τήν κλείνει μέσα σου. Ἄν φανταστοῦμε ἕνα χταπόδι, πού ἁρπάζει τό θῦμα του καί τό κρατᾶ στά πλοκάμια του, ἔτσι, μέ τέτοια πνευματικά πλοκάμια ὁ νοῦς, φράπ!... ἁρπάζει τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τό ἐγκλωβίζει μέσα του καί τότε πλέον λέγεται ἡ Εὐχή ἀπό τόν νοῦ ἀβίαστα. Ἄλλοτε ἀργά, καθαρά, ἥσυχα, ἤρεμα, χωρίς βία καί πίεση. Καί ἄλλοτε γρήγορα, μέ πολλή βία καί μέ συγκεντρωμένη τήν προσοχή στό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε νά προκαλῆται ἀκόμη καί πονοκέφαλος.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ξέρετε τί ἀπέγιναν οἱ τεχνίτες πού ἔφτιαξαν τήν Κιβωτό τοῦ Νῶε;»


Ένας άγιος ιερέας κηρύττοντας μια Κυριακή σε ένα κύκλο ευσεβών Ενοριτών, που τον βοηθούσαν στο πνευματικό έργο, ρώτησε:
-Ξέρετε τι απέγιναν οι τεχνίτες που έφτιαξαν την Κιβωτό του Νώε;
-Όχι, αποκρίθηκαν μερικοί!
-Κι όμως το ξέρετε, είπε ο Πνευματικός τους Πατέρας. Δεν μπήκαν στο σωτήριο αυτό σκάφος, όταν έγινε ο κατακλυσμός, αλλά πνίγηκαν με τους άλλους αμαρτωλούς.
Και πρόσθεσε:
- Προσοχή παιδιά μου, ώστε βοηθώντας να γίνη η Εκκλησία όπως το θέλη ο Κύριος, να μη παραμελήσουμε την ατομική μας σωτηρία!
=============
Κάποτε ένας νέος πήγε σένα σεβάσμιο Γέροντα και του λέει με αγανάκτησι ,ότι θα απαιτούσε,αμέσως, δημόσια, συγγνώμη από κάποιον γνωστό του που τον είχε εξυβρίσει!
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιατί οἱ δίκαιοι καί εὐσεβεῖς ἄνθρωποι εἶναι φτωχοί καί δυστυχοῦν καί ἀδικοῦνται;


Aπό το Γεροντικό
Κάποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει το μυστήριο, γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί και δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί άδικοι και αμαρτωλοί είναι πλούσιοι και αναπαύονται, και πως ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.
Ο Θεός θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά λογισμό να κατεβεί στον κόσμο. Περπατώντας λοιπόν ο Γέροντας, βρέθηκε σ’ ένα δρόμο πλατύ, όπου περνούσαν πολλοί. Εκεί υπήρχε ένα λιβάδι και μια βρύση με καθαρό νερό.
Ο αββάς, κρύφτηκε στην κουφάλα ενός δένδρου και σε λίγο, να που περνά ένας άνθρωπος πλούσιος, που ξεπέζεψε και κάθισε να φάει. Εκεί που αναπαυόταν, βγάζει ένα πουγκί με εκατό φλουριά, για να τα μετρήσει.. Αφού τα μέτρησε, νόμισε πως τα έβαλε πάλι μέσα στο ρούχο του, εκείνα όμως έπεσαν κάτω στη γη. Σηκώθηκε λοιπόν και καβαλίκεψε το άλογο του, αφήνοντας εκεί τα φλουριά.
Έπειτα πέρασε από εκεί άλλος οδοιπόρος, για να πιεί νερό. Βρίσκει τα φλουριά, τα παίρνει και φεύγει γρήγορα.
Κατόπιν ήλθε άλλος φτωχός πεζοδρόμος, φορτωμένος και κουρασμένος, και κάθισε κι αυτός να αναπαυτεί.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀρχιμ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ καί Οἰκουμενισμός


Ἐν Πειραιεῖ 19-09-2016   
       
Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς
Ὅσοι ἔχουν ἀσχοληθεῖ μέχρι σήμερα μέ τόν Ἀρχιμανδρίτη κυρό Σωφρόνιο Σαχάρωφ καί ἔχουν γράψει ἄρθρα, κείμενα ἤ βιβλία σχετικά μ’αὐτόν, ἐπισημαίνουν συνήθως ὅτι ὑπῆρξε βαθυστόχαστος θεολόγος τοῦ ἀκτίστου φωτός, μεγάλος ἀσκητής καί σωστός Ἁγιορείτης.


Ἀναμφίβολα τά ἀνωτέρω ἰσχύουν. Ὅμως, δέν ἔχει τονιστεῖ ἐμφαντικά οὔτε ὑπογραμμιστεῖ μέχρι τώρα ἡ θέση καί ἡ στάση τοῦ Γέροντος Σωφρονίου ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπεπειράθη νά προσλάβει ἐκκλησιαστική καί συνοδική κατοχύρωση καί νομιμοποίηση στήν λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» τοῦ Κολυμπαρίου τῶν Χανίων τῆς Κρήτης τόν Ἰούνιο τοῦ 2016, πού στήν πραγματικότητα εἶναι μία μικρή ἀρθιμητικῶς καί μεταπατερική «Σύνοδος». Αὐτό θά προσπαθήσουμε νά κάνουμε, μέ τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ὅση ἡμῖν δύναμις, ἔχοντας ὡς βασικές πηγές τά τρία βιβλία τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ μέ τίτλο : «Οἰκοδομώντας τόν Ναό τοῦ Θεοῦ μέσα μας καί στούς ἀδελφούς μας», τόμοι Α΄, Β΄ καί Γ΄, ἐκδ. Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Ἔσσεξ Ἀγγλίας, 2014. Τό παρόν κείμενο μπορεῖ νά ἀποτελέσει μία ἀκόμη ἀπάντηση στούς διοργανωτές, συμμετέχοντες, ὑπογράψαντες καί ὑποστηρικτές τῆς Κολυμπαρίου Συνάξεως καί τῶν ἀπαραδέκτων ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως ἀποφάσεών της, ἰδιαιτέρως δέ στό κείμενο μέ τίτλο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον»[1].
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Ἀββᾶς Κασσιανός ταξιδεύει στήν ἔρημο τῆς Αἰγύπτου καί συνομιλεῖ μέ τούς πατέρες τῆς ἐρήμου. Ρωτᾶ τόν Ἀββᾶ Σέρηνο γιά τήν τιμωρία τοῦ ἀπατεώνα διαβόλου καί ἐκείνων πού αὐτός ἐξαπατᾶ


  Η τιμωρία τού απατεώνα διαβόλου καί εκείνων πού αυτός εξαπατά.
 
Η μια πλευρά αυτής της διήγησης πρώτα μάς διδάσκει ότι πρέπει να αποφεύγουμε να δεχόμαστε τις κακές συμβουλές. Ο δράστης της απάτης, χωρίς αμφιβολία, καταδικάζεται καί τιμωρείται, όπως του αξίζει. Κι αυτός όμως που έπεσε θύμα της απάτης του, δεν διαφεύγει την ποινή, παρόλο πού δεν είναι τόσο αυστηρή όσο εκείνη του δράστη. Το δίδαγμα μέσα στην ιστορία είναι ολοφάνερο. Ο Αδάμ πού εξαπατήθηκε -ή μάλλον για να μιλήσουμε μέ τη γλώσσα του αποστόλου Παύλου, «αυτός πού εξαπατήθηκε δεν ήταν ο Αδάμ» (Α' Τιμ. 2, 14), αλλά αυτός δυστυχώς συγκατένευσε σ’ εκείνη πού πραγματικά εξαπατήθηκε, δηλαδή στην Εύα- καταδικάσθηκε, άλλ’ όμως μονάχα σε κοπιαστική εργασία, πού θα γέμιζε μέ ιδρώτα τό μέτωπό του. Αυτές οι τιμωρίες εξάλλου δεν είναι αποτέλεσμα της κατάρας του Θεού, η οποία πέφτει προσωπικά στον Αδάμ. Είναι κατάρα πού βαρύνει τη γη καί την κάνει άκαρπη. Καί αυτή η τιμωρία έχει επιπτώσεις καί στη ζωή του Αδάμ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό πρότυπο τοῦ Ἱερέα κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο


Προχωρώντας στο δεύτερο λόγο του, ξεκινάει με το Ευαγγελικό χωρίο από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρει ότι Ιερέας είναι ο Επιστάτης της περιουσίας του Θεού, ο οποίος ποιμαίνει με επιμέλεια τα πρόβατα του Κυρίου και θα λάβει μεγάλο μισθό στη Βασιλεία των Ουρανών. 
Δεν κρίνεται καθόλου τυχαία η αναφορά στο Ευαγγέλιο, άλλωστε υπήρξε άριστος γνώστης και ερμηνευτής του, καθώς θέλει να στηρίξει ευαγγελικά ότι στη διακυβέρνηση της Εκκλησίας και των πιστών θα πρέπει να βρίσκονται οι άριστοι, οι οποίοι θα έχουν τόση διαφορά με του ποιμαινόμενους όσοι τα έλλογα από τα άλογα ζώα. 
Είναι τόσο δε σημαντική η προσωπικότητα του ιερέα που αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ακόμη και μία ψυχή του ποιμνίου του να χάσει ζημιώνει τη δική του ψυχή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἐάν δέν βοηθήσει ὁ Θεός - Μηνύματα ἀπό τούς Ψαλμούς τῶν Ἀναβαθμῶν


Ὑπέροχα καὶ δυνατὰ μηνύματα γιὰ τὴ ζωή μας προβάλλουν οἱ Ψαλμοί. Στὸν 1ο στίχο τοῦ 126ου Ψαλμοῦ, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς Ψαλμοὺς τῶν Ἀναβαθμῶν, ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς ἀναφέρει: «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ 
Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων». Ἐὰν ὁ Κύριος δὲν εὐλογήσει τὸ χτίσιμο μιᾶς κατοικίας, μάταια κοπιάζουν οἱ χτίστες· ἐὰν ὁ Κύριος δὲν προστατεύσει μιὰ πόλη, μάταια ἀγρυπνοῦν οἱ φύλακες καὶ φρουροί της.

Ψαλμοὶ τῶν Ἀναβαθμῶν εἶναι οἱ Ψαλμοὶ 119-133. Ὀνομάζονται ἔτσι, διότι ψάλλον­ταν στοὺς «ἀναβαθμούς», στὰ σκαλοπάτια δηλαδὴ ποὺ ὁδηγοῦσαν στὸ Ναὸ τοῦ Σολομώντα. Τὰ νοήματά τους καὶ τὰ ἴδια τὰ λόγια τους πέρασαν καὶ στὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας, στὶς γνωστὲς Ὠδὲς τῶν Ἀναβαθμῶν, ποὺ ψάλλονται στὴν ἀρχὴ τοῦ Ὄρθρου τῶν Κυριακῶν σὲ ὅλους τοὺς ἤχους. 

Ἔτσι ἀκοῦμε καὶ τὸν στίχο ποὺ παραθέσαμε:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Χριστέ, τό φῶς τό ἀληθινόν»


«Χριστέ, το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμου, σημειωθήτω εφ’ ημάς το φως του προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψώμεθα φως το απρόσιτον και κατεύθυνον τα διαβήματα ημών προς εργασίαν των εντολών σου, πρεβείαις της παναχράντου σου Μητρός και πάντων σου των Αγίων. Αμήν.»
https://paraklisi.blogspot.gr/2016/09/blog-post_730.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

9 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ιακώβου Αποστόλου, Ανδρονίκου και Αθανασίας, Ποπλίας Ομολογήτριας, Πέτρου Οσίου, Μνήμη των Δικαίων Αβραάμ και Λωτ, Δωροθέου Οσίου.

Οἱ Ὅσιοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἀθανασία ἡ συμβία του


Ὑπῆρξαν κατὰ τὸ ἔτος 594 καὶ ἦταν σύζυγοι ἐνάρετοι, ποὺ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Ἦταν εὔποροι καὶ ζοῦσαν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ἀνδρόνικος ἔκανε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἀργυραμοιβοῦ στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀπόκτησε ἀπὸ τὸν γάμο αὐτὸ δύο παιδιά, ποὺ ὅμως πέθαναν. Αὐτὸ κατέθλιβε τοὺς δύο γονεῖς καὶ γιὰ νὰ βροῦν παρηγοριὰ κατέφυγαν γιὰ προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους.
Ἀπὸ ἐκεῖ πῆγαν στὴν Αἴγυπτο, ὅπου μὲ κοινὴ ἀπόφαση ἔγιναν μοναχοὶ καὶ μπῆκαν σὲ μοναστῆρι. Ὁ μὲν Ἀνδρόνικος πῆγε στὴ Μονὴ τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, ἡ δὲ γυναῖκά του Ἀθανασία στὴν γυναικεία Μονὴ τῶν Ταβεννησιωτῶν.
Ἐκεῖ, ἀφοῦ ἀσκητικὰ πέρασαν τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους, ἀπεβίωσαν εἰρηνικά.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Σωφροσύνης τὴν χλαῖναν τὴν θεοΰφαντον, κατεποικίλατε χρόαις τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, ὁμοφρόνως ἐν σπουδῇ ἄμφω ἀσκήσαντες· ὅθεν ὑμῶν τὴν σιωπήν, ἡ τρισάγιος ᾠδή, ἐδέξατο ἐν ὑψίστοις, Ἀνδρόνικε σὺν τῇ θείᾳ, Ἀθανασίᾳ τῇ θεόφρονι.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 9 Ὀκτωβρίου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 9 Ὀκτωβρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής